IBPB-2-1/4514-47/16/AD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 kwietnia 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB-2-1/4514-47/16/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 18 stycznia 2016 r. (data wpływu do Biura - 20 stycznia 2016 r.), uzupełnionym 10 marca 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży nieruchomości stanowiącej grunt rolny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży nieruchomości stanowiącej grunt rolny.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 1 marca 2016 r. znak: IBPB-2-1/4514-47/16/AD wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 10 marca 2016 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 7 stycznia 2016 r. został sporządzony akt notarialny na zakup nieruchomości rolnej o powierzchni 1 ha fizycznego, tj. 1,533 ha przeliczeniowego i 0,98 ha fizycznego, tj. 1,557 ha przeliczeniowego. Od tego aktu został zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2.120,00 zł.

Stan w dniu sporządzenia aktu:

Wnioskodawczyni wraz z mężem była właścicielką nieruchomości rolnych o powierzchni 5,56 ha fizycznych, tj. 7,6950 ha przeliczeniowych, lasu o powierzchni 0,36 ha fizycznego, tj. 0,36 ha przeliczeniowego oraz 2,81 ha fizycznego, tj. 4,7430 ha przeliczeniowego. Wnioskodawczyni posiadała również grunty nabyte w drodze spadku o pow. 0,2457 ha fizycznego, tj. 0,316 ha przeliczeniowego i 0,3367 ha fizycznego, tj. 0,4294 przeliczeniowego. Gospodarstwo rolne Wnioskodawczyni prowadziła razem z mężem, małżonkowie nie posiadają rozdzielności majątkowej, wszystkie grunty zostały nabyte w trakcie małżeństwa.

W związku z zaistniałą sytuacją Wnioskodawczyni wraz z mężem wspólnie posiadają po zakupie 10,35 ha fizycznych (nakaz podatkowy wystawiony jest na oboje małżonków) oraz sama - 0,5824 ha fizycznego (z tego tytułu nakaz podatkowy jest wystawiony tylko dla Wnioskodawczyni). Natomiast określając wielkość posiadanych gruntów w hektarach przeliczeniowych: Wnioskodawczyni wspólnie z mężem posiada 15,528 ha i 0,7454 ha tylko sama. Notariusz przyjął ha fizyczne.

Wnioskodawczyni wskazała, że zgodnie z ustawą o podatku rolnym dla korzyści podatnika można przyjąć ha przeliczeniowe co spowodowałoby brak podstawy do naliczenia podatku od czynności cywilnoprawnych.

W piśmie z 7 marca 2016 r. (wpływ do Biura - 10 marca 2016 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że nieruchomości rolne, które kupiła z mężem zostały sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne.

Nieruchomości zakupione przez Wnioskodawczynię 7 stycznia 2016 r. jak również nieruchomości nabyte przez Wnioskodawczynię wcześniej stanowią gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Wnioskodawczyni wskazała, że na ww. gruntach nie jest prowadzona działalność gospodarcza inna niż działalność rolnicza.

Powiększone w wyniku zakupu nieruchomości rolnych gospodarstwo rolne będzie prowadzone przez Wnioskodawczynię i jej męża przez co najmniej 5 lat od nabycia gruntów. Wnioskodawczyni nie planuje zbyć w ciągu 5 lat od nabycia nieruchomości rolnych tych gruntów lub zaniechać prowadzenia gospodarstwa rolnego w tym wydzierżawić ww. grunty lub prowadzić na nich inną działalność rolniczą.

Wnioskodawczyni nie korzystała w ciągu 3 lat kalendarzowych z pomocy de minimis w rolnictwie; kwota pomocy, która została przyznana w 2016 r. nie przekroczyła limitu indywidualnego przewidywanego dla jednej osoby oraz limitu krajowego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zgodnie z ustawą o podatku rolnym dla korzyści podatnika notariusz mógł przyjąć ha przeliczeniowe, co spowodowałoby brak podstawy do naliczenia podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawczyni wskazała, że podatek został naliczony, ponieważ notariusz nie zastosował definicji z ustawy o podatku rolnym, według której można przyjąć hektary przeliczeniowe do wyliczenia powierzchni gospodarstwa rolnego. Zdaniem Wnioskodawczyni, w tej sytuacji podatek się nie należy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży nieruchomości stanowiącej grunt rolny).

W pozostałym zakresie wydane zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 223) podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania - przy umowie sprzedaży #8722; stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2. Stawka podatku od umowy sprzedaży m.in. nieruchomości wynosi 2% #8722; art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 2 cyt. ustawy, notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego. Płatnicy obowiązani są uzależnić dokonanie czynności cywilnoprawnej od uprzedniego zapłacenia podatku (art. 10 ust. 3 ustawy).

Jak wynika z powołanych przepisów - sprzedaż nieruchomości podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym; w przypadku, gdy umowa sprzedaży jest dokonywana w formie aktu notarialnego obowiązkiem notariusza (jako płatnika) jest pobór tego podatku.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 9 pkt 2 ww. ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz.UE.L 352 z 24.12.2013, str. 9).

Zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 2 ww. ustawy ma charakter warunkowy. Oznacza to, że umowa sprzedaży będzie zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych, tylko wtedy, gdy w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności nabywca posiada już grunty rolne (użytki rolne), nabywany grunt będzie stanowił gospodarstwo rolne, a w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, którego powierzchnia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha.

Jak stanowi art. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1381, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Z treści wniosku wynika, że 7 stycznia 2016 r. został sporządzony akt notarialny na zakup nieruchomości rolnej o powierzchni 1 ha fizycznego (1,533 ha przeliczeniowego) i 0,98 ha fizycznego (1,557 ha przeliczeniowego). Od tego aktu został zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2.120,00 zł.

W dniu sporządzenia aktu notarialnego, Wnioskodawczyni wraz z mężem była właścicielką nieruchomości rolnych o powierzchni 5,56 ha fizycznych (7,6950 ha przeliczeniowych), lasu o powierzchni 0,36 ha fizycznego (0,36 ha przeliczeniowego) oraz 2,81 ha fizycznego (4,7430 ha przeliczeniowego). Wnioskodawczyni posiadała również grunty nabyte w drodze spadku o pow. 0,2457 ha fizycznego (0,316 ha przeliczeniowego) i 0,3367 ha fizycznego (0,4294 przeliczeniowego). Gospodarstwo rolne Wnioskodawczyni prowadziła razem z mężem, małżonkowie nie posiadają rozdzielności majątkowej, wszystkie grunty zostały nabyte w trakcie małżeństwa.

W związku z zaistniałą sytuacją Wnioskodawczyni wraz z mężem posiadają po zakupie 10,35 ha fizycznych łącznie (nakaz podatkowy wystawiany jest na oboje) oraz sama Wnioskodawczyni - 0,5824 ha fizycznego (nakaz podatkowy wystawiony jest tylko dla Wnioskodawczyni). Określając te wielkości w hektarach przeliczeniowych: Wnioskodawczyni wraz z mężem posiada 15,528 ha oraz 0,7454 ha tylko sama.

Nieruchomości rolne, które kupiła Wnioskodawczyni z mężem zostały sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne.

Nieruchomości zakupione przez Wnioskodawczynię 7 stycznia 2016 r., jak również nieruchomości nabyte przez Wnioskodawczynię wcześniej stanowią gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Wnioskodawczyni wskazała, że na ww. gruntach nie jest prowadzona działalność gospodarcza inna niż działalność rolnicza.

Dokonując analizy zwolnienia zawartego w art. 9 pkt 2 ustawy wskazać należy, że pomimo iż ustawodawca wprost nie wskazał w jego treści możliwości stosowania "ha lub ha przeliczeniowych" - wskazując, że zwolnieniu podlega czynność sprzedaży nieruchomości jeżeli w jej wyniku zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, którego powierzchnia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha - to w treści przepisu umieścił odwołanie do ustawy o podatku rolnym. Należy zatem przyjąć, że wolą ustawodawcy było, aby w analizowanym zwolnieniu stosować takie jak w tym podatku zasady. Odwołanie takie ma bowiem na celu uniknięcie powtarzania pewnych rozwiązań ustalonych w jednym akcie prawnym w kolejnej ustawie. Odmienna analiza ww. przepisu byłaby w opozycji do tezy widocznej w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, że konstrukcje prawne są tworzone za pomocą słów w ten sposób, że stanowią określoną całość. W konsekwencji nie można ich interpretować nie uwzględniając owej całości, co może również przemawiać za stosowaniem wykładni systemowej (por. uzasadnienie uchwały NSA z dnia 22 czerwca 1998 r. sygn. akt FPS 9/97, i uzasadnienie uchwały z dnia 14 grudnia 1998 r. sygn. akt FPS 19/98, a także uchwałę z dnia 20 marca 2000 r., sygn. akt FPS 14/99, ONSA 2000/3/92)." - wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 12 marca 2013 r. sygn. akt I SA/Bd 2/13.

Tym samym warunek, aby utworzone lub powstałe w wyniku powiększenia gospodarstwo rolne miało powierzchnię nie mniejszą niż 11 ha i nie większą niż 300 ha, należy odczytywać w ten sposób, że powierzchnia tego gospodarstwa musi być nie mniejsza niż 11 ha lub ha przeliczeniowych i nie większa niż 300 ha lub ha przeliczeniowych.

W świetle analizowanej powyżej definicji z art. 1 ustawy o podatku rolnym, gospodarstwo rolne stanowią wyłącznie grunty sklasyfikowane jako użytki rolne.

Stosownie do postanowień § 68 ust. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 542, z późn. zm.) w sprawie ewidencji gruntów i budynków, grunty rolne dzielą się na:

1.

użytki rolne, do których zalicza się:

a.

grunty orne, oznaczone symbolem - R,

b.

sady, oznaczone symbolem - S,

c.

łąki trwałe, oznaczone symbolem - Ł,

d.

pastwiska trwałe, oznaczone symbolem - Ps,

e.

grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem - Br,

f.

grunty pod stawami, oznaczone symbolem - Wsr,

g.

grunty pod rowami, oznaczone symbolem - W,

h.

grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, oznaczone symbolem - Lzr,

2.

nieużytki, oznaczone symbolem - N.

Stosownie do treści § 68 ust. 2 ww. rozporządzenia, grunty leśne dzielą się na:

1.

lasy, oznaczone symbolem - Ls;

2.

grunty zadrzewione i zakrzewione, oznaczone symbolem - Lz.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni posiada 16,633 ha przeliczeniowych gruntów, z czego 5,103 ha przeliczeniowych stanowią lasy. W świetle zacytowanego powyżej rozporządzenia lasy nie wchodzą w skład użytków rolnych. Tym samym, gospodarstwo rolne Wnioskodawczyni - w rozumieniu ustawy o podatku rolnym a zatem i ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowić mogą grunty sklasyfikowane tylko jako użytki rolne, tj. grunty wymienione w § 68 ust. 1 pkt 1 cyt. rozporządzenia. Jeżeli więc powierzchnia gruntów, które posiada Wnioskodawczyni po pomniejszeniu o powierzchnię lasów i innych gruntów niestanowiących użytków rolnych wynosi co najmniej 11 ha przeliczeniowych, to zostanie spełniony warunek przedmiotowego zwolnienia, aby utworzone lub powstałe w wyniku powiększenia gospodarstwo rolne miało powierzchnię nie mniejszą niż 11 ha i nie większą niż 300 ha.

Z uregulowań zawartych w ww. art. 9 pkt 2 wynika, także że dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia, jak również dla zachowania prawa do ulgi, gospodarstwo musi być prowadzone:

1.

przez nabywcę,

2.

przez okres pięciu lat od dnia nabycia.

W przypadku niedotrzymania tego warunku następuje utrata zwolnienia od podatku.

Z treści pisma stanowiącego uzupełnienie wniosku wynika, że powiększone w wyniku zakupu nieruchomości rolnych gospodarstwo rolne będzie prowadzone przez Wnioskodawczynię i jej męża przez co najmniej 5 lat od nabycia gruntów. Wnioskodawczyni nie planuje zbyć w ciągu 5 lat od nabycia nieruchomości rolnych tych gruntów lub zaniechać prowadzenia gospodarstwa rolnego w tym wydzierżawić ww. grunty lub prowadzić na nich inną działalność rolniczą.

Zgodnie z powyższym zostanie więc spełniony warunek prowadzenia gospodarstwa rolnego przez nabywcę.

Należy zwrócić uwagę, że preferencje w postaci zwolnienia w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowią pomoc publiczną w rolnictwie. Przy jej udzielaniu powinno się stosować przepisy rozporządzenia Komisji Unii Europejskiej nr 1408/2013.

Zgodnie z treścią pkt 8 preambuły do rozporządzenia Komisji, okres trzech lat brany pod uwagę do celów rozporządzenia należy oceniać w sposób ciągły. Zatem dla każdego przypadku nowej pomocy de minimis należy uwzględnić całkowitą kwotę pomocy de minimis przyznaną w ciągu danego roku podatkowego oraz dwóch poprzedzających lat podatkowych.

Stosownie do art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji nr 1408/2013, całkowita kwota pomocy de minimis przyznanej przez państwo członkowskie jednemu przedsiębiorstwu nie może przekroczyć 15 000 EUR w okresie trzech lat podatkowych.

W myśl art. 3 ust. 3 cyt. rozporządzenia, łączna kwota pomocy de minimis przyznanej w okresie trzech lat podatkowych przez państwo członkowskie przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w zakresie podstawowej produkcji produktów rolnych nie może przekroczyć górnego limitu krajowego określonego w załączniku, tj. 225 700 000 EURO. Pomoc de minimis uznaje się za przyznaną w dniu, w którym przedsiębiorstwo uzyskuje prawo otrzymania takiej pomocy zgodnie z obowiązującym krajowym systemem prawnym, niezależnie od terminu wypłacenia pomocy de minimis temu przedsiębiorstwu (art. 3 ust. 4 ww. rozporządzenia).

Z powyższych przepisów wynika zatem, że jeżeli w okresie trzech lat podatkowych z powodu udzielenia nowej pomocy de minimis danemu przedsiębiorcy zostałby przekroczony pułap 15 000 EUR lub łączna kwota pomocy de minimis przyznanej przez państwo członkowskie przedsiębiorstwom przekroczyłaby górny limitu krajowy określony w załączniku, pomocy nie udziela się.

Skoro zwolnienie określone w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi pomoc de minimis, co jasno wynika z tego przepisu, to do skorzystania ze zwolnienia, koniecznym jest, by kwota pomocy przyznana beneficjentowi mieściła się w limitach określonych rozporządzeniem Komisji nr 1408/2013. Zapis ten stanowi warunek, którego spełnienie jest niezbędne dla skorzystania z ww. zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawczyni wskazała, że nie korzystała w ciągu 3 lat kalendarzowych z pomocy de minimis w rolnictwie. Kwota pomocy, która została przyznana w 2016 r. nie przekroczyła limitu indywidualnego przewidywanego dla jednej osoby oraz limitu krajowego. Tym samym należy stwierdzić, że ww. warunek został spełniony.

Wobec powyższych wskazań należy stwierdzić, że przedstawiona czynność sprzedaży nieruchomości rolnej podlega zwolnieniu od podatku od czynności cywilnoprawnych - skoro powierzchnia gruntów, które posiada Wnioskodawczyni po pomniejszeniu o powierzchnię lasów i innych gruntów niestanowiących użytków rolnych wynosi co najmniej 11 ha przeliczeniowych. Oznacza to, że w konsekwencji spełnienia łącznie wszystkich warunków określonych w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych czynność sprzedaży nieruchomości będącej przedmiotem wniosku nie implikowała obowiązku zapłaty tego podatku. Tym samym w przedmiotowej sprawie notariusz niesłusznie przyjął jako jednostkę powierzchni ha fizyczne zamiast ha przeliczeniowych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy także podkreślić, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej-niniejsza interpretacja wywołuje tylko skutki prawne dla Wnioskodawczyni, tylko ona może czerpać z niej ochronę. Jeżeli zatem mąż Wnioskodawczyni chciałby uzyskać interpretacje dla siebie, winien wystąpić z odrębnym wnioskiem.

Do wniosku dołączono dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Wydając niniejszą interpretację Organ oparł się jedynie na opisie stanu faktycznego przedstawionym we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. Curie-Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl