IBPB-2-1/4514-260/15/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 10 sierpnia 2015 r. (data wpływu do Organu - 18 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie:

* skutków podatkowych otrzymania udziału w użytkowaniu wieczystym działki nr 455/1 w związku z częściowym zniesieniem współwłasności prawa (współużytkowania) - jest prawidłowe,

* skutków podatkowych ustanowienia odrębnej własności dwóch lokali - jest prawidłowe.

W dniu 18 sierpnia 2015 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania udziału w użytkowaniu wieczystym działki nr 455/1 w związku z częściowym zniesieniem współwłasności prawa (współużytkowania) oraz skutków podatkowych ustanowienia odrębnej własności dwóch lokali.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osoba fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 pkt 1 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W dniu 8 lipca 2014 r. Wnioskodawczyni nabyła udział w wysokości 968/10.000 w użytkowaniu wieczystym działki gruntu nr 455 o powierzchni 0,7448 ha położonej w S., dla której Sąd prowadzi księgę wieczystą nr. Pozostałymi współużytkownikami wieczystymi opisanej działki była P. Sp. z o.o. z siedzibą w S., w udziale wynoszącym 760/10.000 oraz Z. Sp. z o.o. z siedzibą w S., w udziale wynoszącym 8.272/10.000. W dniu 4 czerwca 2014 r. współużytkownicy wieczyści zawarli w formie aktu notarialnego warunkową umowę o ustalenie sposobu korzystania nieruchomości oraz warunkową przedwstępną umowę o zniesienie wspólności. W umowie współużytkownicy ustalili:

* na części działki 455 Wnioskodawczyni wraz z P. Sp. z o.o. wybudują budynek składający się z 4 lokali użytkowych;

* współużytkownicy podzielą istniejącą działkę 455 na dwie działki; działkę 455/1 o powierzchni około 1.287 m² obejmującą obszar na którym zostanie wybudowany budynek, o którym mowa wyżej oraz działkę 455/2 o powierzchni około 6.160 m²;

* sposób korzystania z nieruchomości, zgodnie z którym "Pani M.W. (Wnioskodawczyni) i P. Sp. z o.o. z siedzibą w S. mają prawo wspólnego korzystania, z wyłączeniem innych osób, z części działki o powierzchni około 1.287 m², zaznaczonej na Załączniku do tej umowy kolorem zielonym (projektowana działka 455/1) oraz z budynku/-ów, które będą wzniesione na tej części oraz Z. Sp. z o.o. z siedzibą w S. ma prawo wyłącznego korzystania z części działki o powierzchni około 6.160 m², zaznaczonej na Załączniku do tej umowy kolorem czerwonym (projektowana działka 455/2) oraz z budynku/-ów, które będą wzniesione na tej części." (Przy czym Z. Sp. z o.o. nie wybudowała do dnia dzisiejszego żadnego budynku).

Wnioskodawczyni oraz P. Sp. z o.o. ustaliły, iż każdy z podmiotów finansuje budowę w części w jakiej później będzie korzystał z budynku, w wyniku czego Wnioskodawczyni uzyskała prawo do wyłącznego korzystania z dwóch lokali użytkowych. Lokale nie są składnikami majątku prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, a wydatki związane z ich budową i eksploatacją nie stanowiły i nie stanowią kosztów uzyskania przychodów osiąganych z prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Od wydatków poniesionych w związku z budową lokali użytkowych Wnioskodawczyni nie odliczała naliczonego podatku od towarów i usług. Obecnie lokale są wynajmowane a przychód z najmu korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z otrzymaną przez Wnioskodawczynię interpretacją indywidualną z 10 września 2014 r. (znak: ITPB1/415-710/14/MP) przychody z najmu lokali użytkowych osiągane przez Wnioskodawczynię są odrębnym od działalności gospodarczej źródłem przychodów. Współużytkownicy dokonali podziału geodezyjnego działek i w dniu 16 lutego 2015 r. Prezydent Miasta S. wydał decyzję zatwierdzającą podział działki nr 455, położonej w S., na działkę nr 455/1 o powierzchni 0,1287 ha i działkę nr 455/2 o powierzchni 0,6160 ha.

Obecnie współużytkownicy wieczyści zamierzają znieść współwłasność działek nr 455/1 i 455/2 w ten sposób, że:

* Z. Sp. z o.o. przypadnie prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej działki gruntu 455/2,

* Wnioskodawczyni przypadnie odrębna własność dwóch lokali użytkowych w budynku postawionym na działce nr 455/1 wraz z udziałem w łącznej wysokości 563/1.000 w częściach wspólnych nieruchomości,

* P. Sp. z o.o. przypadnie odrębna własność dwóch lokali użytkowych w budynku postawionym na działce nr 455/1 wraz z udziałem w łącznej wysokości 437/1.000 w częściach wspólnych nieruchomości.

Z tytułu wyrównania wartości udziału w nieruchomości Wnioskodawczyni zobowiązała się zapłacić na rzecz Z. Sp. z o.o. kwotę 5.000 zł.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Czy znosząc współwłasność w sposób opisany powyżej Wnioskodawczyni nie będzie podatnikiem podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż na rzecz Wnioskodawczyni zostanie dokonana dostawa towaru (w postaci udziału w użytkowaniu wieczystym działki nr 455/1) w rozumieniu art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług przez Z. Sp. z o.o., proporcjonalnie do posiadanego przez Wnioskodawczynię udziału, dla której to dostawy podstawą opodatkowania będzie wartość udziału w gruncie powiększona o kwotę 5.000 zł i która zostanie opodatkowana stawką podstawową podatku od towarów i usług.

Czy znosząc współwłasność w sposób opisany w niniejszym wniosku, w szczególności poprzez ustanowienie na rzecz Wnioskodawczyni odrębnej własności dwóch lokali użytkowych, Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawczyni wskazała, że zniesienie współwłasności działki nr 455/1 będzie polegało na tym, że na rzecz Wnioskodawczyni oraz P. Sp. z o.o. zostanie ustanowiona odrębna własność lokali, przy czym oba podmioty zostaną współwłaścicielami co do części wspólnych nieruchomości oraz użytkowania wieczystego gruntu (Wnioskodawczyni będzie przysługiwał udział w wysokości 563/1.000 w częściach wspólnych i w użytkowaniu wieczystym gruntu, a P. Sp. z o.o. będzie przysługiwał udział w wysokości 437/1.000).

W opinii Wnioskodawczyni, dokonując zniesienia współwłasności działki nr 455/1 w sposób opisany, należy przyjąć, że Z. Sp. z o.o. dokona dostawy towaru (udziału w użytkowaniu wieczystym w wysokości 8.272/10.000) na rzecz Wnioskodawczyni oraz na rzecz P. Sp. z o.o. proporcjonalnie do posiadanych przez nich udziałów w tej nieruchomości.

Jednocześnie, w przekonaniu Wnioskodawczyni przedmiotem dostawy będzie wyłącznie udział w użytkowaniu wieczystym gruntu, a podstawę opodatkowania będzie stanowiła jego wartość powiększona o kwotę 5.000 zł, jaką Wnioskodawczyni zapłaci Z. Sp. z o.o. z tytułu wyrównania wartości udziałów.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że dostawa towaru dokonana przez Z. Sp. z o.o. na jej rzecz będzie podlegała podatkowi od towarów i usług i będzie opodatkowana stawką podstawową, właściwą dla dostawy gruntów budowlanych. Podstawą opodatkowania będzie wartość udziału w użytkowaniu wieczystym gruntu przypadająca na Wnioskodawczynię powiększona o kwotę 5.000 zł. W konsekwencji Wnioskodawczyni będzie zwolniona z obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawczyni uważa, że w związku z zawarciem umowy o zniesienie współwłasności w sposób opisany w niniejszym wniosku, nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z treścią art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy o zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat i dopłat. Zgodnie z art. 4 pkt 5 tej ustawy, przy umowie o zniesienie współwłasności obowiązek podatkowy ciąży na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział w spadku lub we współwłasności.

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, iż przedmiotem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest umowa o zniesienie współwłasności. Mamy tu do czynienia z zupełnie odrębnym przedmiotem opodatkowania niż w podatku od towarów i usług, w odniesieniu do którego musieliśmy rozważyć czy w wyniku zawartej umowy doszło do dostawy/dostaw towarów pomiędzy stronami tej umowy.

Współwłaściciele zamierzają znieść współwłasność nieruchomości w drodze jednej umowy zawartej przed notariuszem w sposób opisany. Strony ustaliły, że z tytułu wyrównania wartości udziałów Wnioskodawczyni dokona zapłaty na rzecz Z. Sp. z o.o. kwoty 5.000 zł. Zdaniem Wnioskodawczyni, z powyższego wynika, że zgodnie z art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z art. 4 pkt 5 Wnioskodawczyni - co do zasady - jest zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych od kwoty 5.000 zł.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi nie podlegają czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

* umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach.

Jak wykazano wyżej w wyniku umowy o zniesienie współwłasności dochodzi do kilkukrotnej dostawy towarów, z tytułu której Z. Sp. z o.o. jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Według Wnioskodawczyni, w konsekwencji należy przyjąć, iż na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawartej umowy o zniesienie współwłasności.

Jednocześnie zaznacza się, że w niniejszej interpretacji pominięto część uzasadnienia stanowiska Wnioskodawczyni, odnoszącą się wyłącznie do stanowiska zajętego w zakresie zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 626, z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat.

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom. Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności (art. 210 i nast. Kodeksu). Zniesienie to może nastąpić poprzez podział rzeczy wspólnej, przyznanie tej rzeczy jednemu ze współwłaścicieli lub sprzedaż rzeczy.

Definicję lokali, własności lokali oraz zasady zawierania umów ustanowienia odrębnej własności lokali określają przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Stosownie do brzmienia art. 2 ust. 1 ww. ustawy samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej "lokalami", mogą stanowić odrębne nieruchomości. Zgodnie z art. 2 ust. 2 tej ustawy samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

W myśl art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o własności lokali, odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej.

Natomiast zgodnie z art. 8 ww. ustawy umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna określać w szczególności:

Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu może być zawarta albo przez współwłaścicieli nieruchomości, albo przez właściciela nieruchomości i nabywcę lokalu (art. 8 ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 237 Kodeksu cywilnego do przeniesienia użytkowania wieczystego stosuje się odpowiednio przepisy o przeniesieniu własności nieruchomości.

Jak już wskazano powyżej, przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowują zniesienie współwłasności lub dział spadku, jeżeli wiążą się one z obowiązkiem spłat lub dopłat.

Podstawę opodatkowania przy umowie o zniesienie współwłasności lub o dział spadku w myśl powołanej wyżej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego nabytego ponad wartość udziału we współwłasności lub spadku (art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy). Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa stawki podatku, które wynoszą od umów zamiany, dożywocia, o dział spadku, o zniesienie współwłasności oraz darowizny:

W myśl art. 4 pkt 5 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie o dział spadku lub o zniesienie współwłasności ciąży na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział w spadku lub we współwłasności. Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 tej ustawy obowiązek podatkowy z tego tytułu powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa zniesienia współwłasności z dopłatą podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział we współwłasności.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Z cytowanego powyżej przepisu art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają takie czynności, w których przynajmniej jedna ze stron z tytułu ich dokonania (dokonania tych czynności) jest opodatkowania podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z podatku od towarów i usług (z wyjątkiem określonych czynności, które w przedmiotowej sprawie nie występują).

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że pomiędzy Wnioskodawczynią i dwoma pozostałymi współużytkownikami działek oznaczonych nr 455/1 i nr 455/2 planowane jest zawarcie umowy zniesienia współużytkowania, w wyniku której:

* Z. Sp. z o.o. przypadnie prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej działki gruntu 455/2,

* Wnioskodawczyni przypadnie odrębna własność dwóch lokali użytkowych w budynku postawionym na działce nr 455/1 wraz z udziałem w łącznej wysokości 563/1.000 w częściach wspólnych nieruchomości,

* P. Sp. z o.o. przypadnie odrębna własność dwóch lokali użytkowych w budynku postawionym na działce nr 455/1 wraz z udziałem w łącznej wysokości 437/1.000 w częściach wspólnych nieruchomości.

Z tytułu wyrównania wartości udziału w nieruchomości Wnioskodawczyni zobowiązała się dokonać dopłaty na rzecz Z. Sp. z o.o. w kwocie 5.000 zł.

W związku z powyższym, wskazać należy, że w opisanej sytuacji dojdzie do częściowego zniesienia współużytkowania czyli do częściowego zniesienia współwłasności prawa majątkowego z obowiązkiem dopłaty przez Wnioskodawczynię na rzecz Z. Sp. z o.o. Tym samym w opisanym zdarzeniu przyszłym nie będzie miało miejsca wyjście ze współwłasności prawa (ze współużytkowania), bowiem Wnioskodawczyni nadal będzie współużytkownikiem (współwłaścicielem prawa) działki nr 455/1 razem z podmiotem P. Sp. z o.o. To oznacza, że opisana czynność nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, gdyż w obecnym stanie prawnym opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają te czynności, których efektem jest wyjście ze współwłasności połączone z nabyciem majątku ponad udział we współwłasności, połączone ze spłatą lub dopłatą. Omawiany przepis art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jednoznacznie stanowi bowiem, że opodatkowaniu podlega umowa o zniesienie współwłasności. Wnioskodawczyni będzie natomiast nadal współwłaścicielem prawa (współużytkownikiem).

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że opisana czynność będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług Zostało to potwierdzone interpretacją indywidualną z 16 listopada 2015 r. znak: ITPP1/4512-817/15/IK. A zatem i z tych powodów umowa ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Tym samym Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu tej umowy.

Odnosząc się natomiast do kwestii ustanowienia na rzecz Wnioskodawczyni odrębnej własności dwóch lokali użytkowych wskazać należy, że katalog czynności cywilnoprawnych, ujęty w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter zamknięty. Wobec tego należy uznać, że jeżeli w opisanym zdarzeniu przyszłym istotnie będzie miało miejsce ustanowienie na rzecz Wnioskodawczyni odrębnej własności dwóch lokali użytkowych, to jako czynność niewymieniona w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem. W obecnym stanie prawnym odpłatne wyodrębnienie lokalu pozostaje poza zakresem przedmiotowym ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Ponadto w takiej sytuacji nie dochodzi do całkowitego zniesienia współwłasności nieruchomości budynkowej posadowionej na działce będącej w użytkowaniu wieczystym. Nadal bowiem z mocy prawa pozostaje we współwłasności część wspólna budynku.

A zatem, skoro czynność ta nie została wymieniona wśród tych czynności, które określone są w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, to tym samym zbędna jest analiza wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 2 pkt 4 cyt. ustawy jak również ocena od jakiej kwoty podatek od czynności cywilnoprawnych powinien być uiszczony.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.