IBPB-2-1/4514-183/15/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 lipca 2015 r. (wpływ do Organu - 22 lipca 2015 r.), uzupełnionym 24 lipca i 23 września 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 22 lipca 2015 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 11 września 2015 r. znak: IBPB-2-1/4514-183/15/ASz, wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 23 września 2015 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce.

Wnioskodawca planuje zawarcie umowy pożyczki ze spółką kapitałową z siedzibą w Estonii lub na Łotwie (dalej: spółka zagraniczna lub Pożyczkodawca). W przyszłości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka zagraniczna może udzielić także innych pożyczek.

Omawiana powyżej usługa świadczona na rzecz Wnioskodawcy przez pożyczkodawcę polega na przeniesieniu przez pożyczkodawcę na rzecz Wnioskodawcy określonej ilości pieniędzy. Wnioskodawca zobowiązuje się zaś zwrócić pożyczkodawcy tę samą ilość pieniędzy wraz z odsetkami w terminach ustalonych w indywidualnej umowie. Odsetki te stanowią wynagrodzenie pożyczkodawcy z tytułu świadczenia na rzecz Wnioskodawcy usług polegających na udzielaniu pożyczek pieniężnych. Wnioskodawca nie wyklucza również, iż udzielone pożyczki mogą w przyszłości zostać niespłacone.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że pożyczkodawca nie jest podmiotem zarejestrowanym dla celów podatku od towarów i usług w Polsce i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Estonii lub na Łotwie (w innej niż Polska jurysdykcji).

Z uzupełnienia wniosku wynika, że Wnioskodawca przewiduje otrzymanie w przyszłości pożyczki od pożyczkodawcy, który prowadzi działalność w zakresie udzielania pożyczek lub nie prowadzi działalności w zakresie udzielania pożyczek. Ponadto, umowa pożyczki może zostać zawarta zarówno na terenie Rzeczypospolitej Polskiej jak również poza jej obszarem. Ostatecznie należy wskazać, że środki pieniężne w momencie zawarcia umowy pożyczki mogą znajdować się zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza nim.

W związku z powyższym #8722; po przeformułowaniu #8722; zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zawarcie umowy pożyczki, a w konsekwencji świadczenie usług finansowych przez Pożyczkodawcę (do których zaliczają się usługi polegające na udzielaniu pożyczek) podlegających zwolnieniu z podatku od towarów i usług w kraju Pożyczkodawcy, w przypadku gdy w chwili zawarcia umowy pożyczki przedmiot umowy, tj. pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz nabywca - Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (wypełnienie dyspozycji normy przepisu art. 1 ust. 4 pkt 1 oraz 2), oznacza, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym umowa pożyczki zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a spółką zagraniczną nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce (spełnione zostają dyspozycje przepisu art. 2 pkt 4 lit. b) w związku z art. la pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa pożyczki zawarta przez Wnioskodawcę ze spółką zagraniczną w przypadku, gdy w chwili zawarcia umowy pożyczki przedmiot umowy, tj. pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz nabywca - Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (wypełnienie dyspozycji normy przepisu art. 1 ust. 4 pkt 1 oraz 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych) jako czynność zwolniona z opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług w państwie Pożyczkodawcy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Elementami przedmiotowo istotnymi określonej w art. 720 § 1 ustawy - Kodeks cywilny umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

Zgodnie z treścią powyższego artykułu czynności cywilnoprawne, w tym umowy pożyczki, podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

* rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

* rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że pożyczki będą podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca #8722; pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku oraz uzupełnione zdarzenie przyszłe, a mianowicie iż Wnioskodawca nie wyklucza, że zawrze umowę pożyczki z Pożyczkodawcą niemającym siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który prowadzi lub nie działalność obejmującą kredytowanie oraz udzielanie pożyczek, a także, iż umowy pożyczek mogą zostać zawarte zarówno poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i na jej terytorium, a środki pieniężne stanowiące przedmiot tych umów w momencie podpisania umów pożyczek będą znajdowały się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej lub na jej terytorium, przedmiotowe umowy pożyczek, zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podlegałyby opodatkowaniu powyższym podatkiem.

Wnioskodawca wskazał, że w ustawie przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega czynność cywilnoprawna, której przedmiotem jest zawarcie umowy pożyczki. Niemniej jednak, w myśl przepisu art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Jednocześnie, zgodnie z art. la pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przez podatek od towarów i usług rozumie się podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Analizując powyższą kwestię warto zaznaczyć, iż gdyby umowa pożyczki, którą Wnioskodawca na zamiar zawrzeć z pożyczkodawcą nie była wyłączona spod opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z uwagi na podleganie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, istniałaby możliwość zastosowania przepisu art. 9 pkt 10 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwalnia się od podatku pożyczki udzielane przez przedsiębiorców niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek. Dla zwolnienia pożyczek na podstawie powyższego przepisu nie ma znaczenia forma prawna pożyczkodawcy, lecz jedynie prowadzenie działalności kredytowej oraz udzielania pożyczek przez ten podmiot. Działalność taka winna być prowadzona na podstawie regulacji prawnych obowiązujących w kraju pożyczkodawcy. Mając powyższe na uwadze w przypadku gdyby wskazana we wniosku czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych to w przypadku. gdyby pożyczkodawca, będący spółką zagraniczną, nieposiadającą siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej prowadził działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek, zwolnienie wskazane w art. 9 pkt 10 lit. a znalazłoby zastosowanie. W przypadku gdyby pożyczkodawca nie prowadził działalności w zakresie kredytowania i udzielania pożyczek przedmiotowe zwolnienie nie mogłoby być zastosowane.

Reasumując, Wnioskodawca stwierdza, iż umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeżeli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili ich zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz czynność zostanie dokonana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W powyższej sytuacji nie będzie miało znaczenia, gdzie nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. W odniesieniu do powyższej sytuacji nie będzie miał zastosowania art. 2 pkt 4 ani art. 9 pkt 10 lit. a powyższej ustawy, bowiem umowy pożyczek w ogóle nie będą objęte zakresem ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Umowy pożyczek będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili ich zawarcia ich przedmiot, tj. pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie będą miały miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Umowy pożyczek będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz nabywca pożyczkobiorca będzie miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast jeżeli ww. umowy pożyczek będą objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, powyższe czynności zostaną wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż jeżeli umowa pożyczki nie zostanie objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, wówczas znajdzie zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 9 pkt 10 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w świetle zacytowanych powyżej przepisów świadczenie usług finansowych polegających na udzieleniu pożyczki przez Pożyczkodawcę w przypadku wypełnienia dyspozycji normy przepisu art. 1 ust. 4 pkt 1 oraz 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub czynność zostanie wykonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej) spełni warunek zawarty w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wskazujący na nieopodatkowanie zawartej przez Wnioskodawcę umowy pożyczki, gdyż zgodnie z argumentacją przedstawioną w pkt 1 niniejszego wniosku, przynajmniej jedna ze stron #8722; pożyczkodawca z tytułu dokonania czynności cywilnoprawnej (umowa pożyczki) będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w państwie swej siedziby, tj. w Estonii lub na Łotwie. W powyższej interpretacji przepisów prawa Wnioskodawca wskazuje również, iż opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności spełniające dyspozycję normy przepisu art. 1 ust. 4 pkt 1 oraz 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Ustawie tej nie będzie podlegać czynność udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę w przypadku, gdyby pieniądze znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz czynność nie zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał stanowisko zaprezentowane przez organy podatkowe w wydanych interpretacjach indywidualnych.

Reasumując, w świetle powyższych uwag, w stanie faktycznym opisanym przez Wnioskodawcę, a także w związku z argumentacją w zakresie pkt 1 niniejszego wniosku, omawiana czynność cywilnoprawna polegająca na zawarciu umowy pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z polskim prawem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

W pozostałym zakresie, tj. dotyczącym podatku od towarów i usług - została wydana 15 października 2015 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy interpretacja znak: ITPP3/4512-357/15/EK.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 626, z późn. zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Przepis art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki.

W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną i dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Wskazać należy, że stosownie do treści art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

Z przepisu art. 1a pkt 7 ww. ustawy wynika, że użyte w ustawie określenie: podatek od towarów i usług - oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna, mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy, nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Nadmienić również należy, że zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. a ww. ustawy zwalnia się od podatku pożyczki udzielane przez przedsiębiorców niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce. Nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT, a w konsekwencji nie jest podatnikiem podatku VAT w Polsce.

Wnioskodawca planuje zawarcie umowy pożyczki ze spółką kapitałową (spółka zagraniczna, pożyczkodawca) z siedzibą w Estonii lub na Łotwie. W przyszłości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka zagraniczna może udzielić także innych pożyczek.

Pożyczkodawca nie jest podmiotem zarejestrowanym dla celów VAT w Polsce i podlega opodatkowaniu VAT w Estonii lub na Łotwie (w innej niż Polska jurysdykcji).

Wnioskodawca przewiduje otrzymanie w przyszłości pożyczki od pożyczkodawcy, który prowadzi działalność w zakresie udzielania pożyczek lub nie prowadzi działalności w zakresie udzielania pożyczek. Ponadto, umowa pożyczki może zostać zawarta zarówno na terenie Rzeczypospolitej Polskiej jak również poza jej obszarem. Środki pieniężne w momencie zawarcia umowy pożyczki mogą znajdować się zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza nim.

W świetle powyższego - mając na uwadze treść art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - zgodzić się należy ze stanowiskiem Wnioskodawcy, w którym stwierdził, iż umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeżeli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz czynność zostanie dokonana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W powyższej sytuacji nie będzie miało znaczenia, gdzie nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. W odniesieniu do powyższej sytuacji nie będzie miał zastosowania art. 2 pkt 4 ani art. 9 pkt 10 lit. a powyższej ustawy, bowiem umowy pożyczek w ogóle nie będą objęte zakresem ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Umowy pożyczek będą podlegały - co do zasady #8722; podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili ich zawarcia ich przedmiot, tj. pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie będą miały miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Umowy pożyczek będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca będzie miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jeżeli opisana we wniosku pożyczka - w świetle art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - objęta będzie zakresem ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - niezbędne będzie odwołanie się do art. 2 pkt 4 ustawy.

Zaznaczyć należy jednak, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron, z tytułu dokonania tej konkretnej czynności, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z powyższym należy podkreślić, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższa czynność będzie podlegała regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie umów pożyczek podatkiem od towarów i usług, może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z 15 października 2015 r., znak: ITPP3/4512-357/15/EK Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, że zgodnie z przepisami obowiązującymi w państwach członkowskich Unii Europejskiej (w tym także w Estonii oraz na Łotwie), na podstawie odpowiednich przepisów Dyrektywy (Dyrektywa 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r.), udzielanie pożyczek jest zwolnione z opodatkowania VAT (art. 135 ww. Dyrektywy).

Skoro udzielanie pożyczek przez pożyczkodawcę - spółkę kapitałową (spółkę zagraniczną) z siedzibą w Estonii lub na Łotwie zwolnione jest z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to czynność udzielenia pożyczki, która w świetle art. 1 ust. 4 ustawy podlega ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych - korzysta z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Podsumowując stanowisko Wnioskodawca stwierdził, że jeżeli umowa pożyczki nie zostanie objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, wówczas znajdzie zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 9 pkt 10 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie.

Z uwagi jednak na to, że opisana we wniosku umowa pożyczki korzystać będzie z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie ww. art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, bezprzedmiotowe jest badanie, czy w sprawie znajdzie zastosowanie zwolnienie z art. 9 pkt 10 lit. a tej ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.