IBPB-2-1/4511-94/15/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 kwietnia 2015 r. (data wpływu do Biura - 29 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym 9 lipca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych korzystania przez prezesa zarządu z samochodu służbowego w celu dojazdu do/z miejsca zamieszkania z/do miejsca wykonywania obowiązków służbowych - jest prawidłowe.

W dniu 29 kwietnia 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych korzystania przez prezesa zarządu z samochodu służbowego w celu dojazdu do/z miejsca zamieszkania z/do miejsca wykonywania obowiązków służbowych.

Z uwagi na braki formalne wniosku, w piśmie z 29 czerwca 2015 r. znak: IBPB-2-1/4511-94/15/BD wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 9 lipca 2015 r.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Prezes Zarządu, pełniący funkcję na podstawie powołania (uchwały) Zgromadzenia Wspólników (brak stosunku pracy), korzysta z samochodu służbowego w drodze do pracy oraz z pracy do domu. Jednym z podstawowych obowiązków Prezesa Zarządu w związku z korzystaniem przez niego z samochodu służbowego jest sprawowanie pieczy nad powierzonym mu samochodem służbowym, w tym bezpieczne parkowanie go w pobliżu miejsca zamieszkania.

Wnioskodawca zawarł z Prezesem Zarządu umowę przechowywania samochodu służbowego, w której zostały ujęte warunki dbałości o powierzone mienie i na tej podstawie sprawował on będzie pieczę nad samochodem służbowym.

Samochód służbowy nie może być poza godzinami pracy parkowany pod siedzibą Wnioskodawcy, gdyż Wnioskodawca nie jest właścicielem parkingu wokół budynku swojej siedziby. Dodatkowo, zgodnie z uchwałą organów Spółki, Prezes Zarządu odpowiada za kontakt z klientami Spółki co przejawia się wysoką mobilnością pracy i koniecznością bycia w gotowości do jej szybkiego podjęcia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przejazd samochodem służbowym z pracy do domu i z domu do pracy pociąga za sobą powstanie po stronie Prezesa Zarządu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności mając na uwadze art. 12 ust. 1 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy przejazd Prezesa Zarządu z domu do pracy oraz z pracy do domu samochodem służbowym nie pociąga za sobą powstania przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, że stanowi on realizację obowiązków służbowych. Do podstawowych obowiązków służbowych związanych z korzystaniem z samochodu służbowego należy sprawowanie pieczy nad pojazdem poza godzinami pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Natomiast zgodnie z pkt 2 powyższego artykułu źródłami przychodów są przychody z działalności wykonywanej osobiście.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 13 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się w pkt 7 - przychody otrzymane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Prezes Zarządu, pełniący funkcję na podstawie powołania (uchwały) Zgromadzenia Wspólników (brak stosunku pracy), korzysta z samochodu służbowego w drodze do pracy oraz z pracy do domu.

W tym miejscu wskazać należy, że skoro - jak sam Wnioskodawca wskazał - Prezes Zarządu pełni swoją funkcję na podstawie powołania (uchwały) i brak jest zawartego z Wnioskodawcą stosunku pracy, to ewentualne powstanie przychodu po stronie Prezesa winno być kwalifikowane do źródła, o którym mowa w art. 13 pkt 7 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy a zatem do działalności wykonywanej osobiście a nie jak błędnie twierdzi Wnioskodawca do przychodu ze stosunku pracy, uregulowanego w treści art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niemniej wskazać należy, iż skutki podatkowe wynikające z korzystania przez Prezesa Zarządu z samochodu służbowego w celu dojazdu z miejsca zamieszkania (garażowania) do miejsca wykonywania swoich obowiązków, należy rozpatrywać w taki sam sposób jak w przypadku pracowników zatrudnionych na podstawie stosunku pracy. Inna jest jedynie kwalifikacja do źródła przychodu, gdyby istotnie przychód taki powstał.

Przepisy dotyczące określania przychodu ze stosunku pracy, w szczególności dotyczące innych nieodpłatnych świadczeń należy rozpatrywać w kontekście przepisów obowiązujących pracowników, określających m.in. zasady użytkowania i dbania o powierzone pracownikom mienie. Jak bowiem wynika z dyspozycji art. 124 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.) - pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione w § 1, powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się. Z powyższego wynika, że realizacja obowiązków służbowych przez pracownika nie może generować dla tego pracownika dodatkowego przychodu ze stosunku pracy. Analogicznie realizacja obowiązków związanych z pełnieniem funkcji Prezesa Zarządu na podstawie powołania, nie może powodować, że po jego stronie powstanie dodatkowy przychód z działalności wykonywanej osobiście.

W świetle wskazanego wyżej przepisu pracownicy dojeżdżający samochodami służbowymi z miejsca zamieszkania, będącego wyznaczonym miejscem parkowania do siedziby firmy oraz z siedziby firmy do miejsca zamieszkania - co do zasady - nie uzyskują przychodów ze stosunku pracy w postaci nieodpłatnego świadczenia w sytuacji, gdy miejsce parkowania samochodu służbowego zostało im wyznaczone przez pracodawcę zgodnie z uregulowanymi zasadami.

Sytuacja taka występuje wówczas, gdy pracodawca nie dysponuje zabezpieczonym placem bądź garażem, w którym mógłby bezpiecznie parkować samochody użytkowane przez pracowników, bądź gdy wynika to z charakteru zadań służbowych realizowanych przez pracowników.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, jednym z podstawowych obowiązków Prezesa Zarządu w związku z korzystaniem przez niego z samochodu służbowego jest sprawowanie pieczy nad powierzonym mu samochodem służbowym, w tym bezpieczne parkowanie go w pobliżu miejsca zamieszkania. Wnioskodawca zawarł z Prezesem Zarządu umowę przechowywania samochodu służbowego, w której zostały ujęte warunki dbałości o powierzone mienie i na tej podstawie ma on sprawować pieczę nad samochodem służbowym. Samochód służbowy nie może być poza godzinami pracy parkowany pod siedzibą Wnioskodawcy, gdyż Wnioskodawca nie jest właścicielem parkingu wokół budynku swojej siedziby. Dodatkowo, zgodnie z uchwałą organów Spółki, Prezes Zarządu odpowiada za kontakt z klientami Spółki co przejawia się wysoką mobilnością pracy i koniecznością bycia w gotowości do jej szybkiego podjęcia.

Jak wynika z przywołanego powyżej stanu faktycznego Wnioskodawca powierzył Prezesowi Zarządu samochód służbowy w celu ułatwienia mu wykonywania jego obowiązków ze względu na charakter pełnionej funkcji, w ramach której odpowiada on za kontakt z klientami Spółki co przejawia się wysoką mobilnością pracy i koniecznością bycia w gotowości do jej szybkiego podjęcia. To oznacza, iż w takiej sytuacji trudno uznać, że Prezesowi powierzono samochód tylko po to, aby zapewnić mu transport z miejsca pracy do miejsca zamieszkania i z powrotem. Tym samym bezpodstawnym byłoby także stwierdzenie, że w takiej sytuacji następuje przysporzenie majątkowe dla Prezesa w postaci nieodpłatnego świadczenia.

Inaczej sytuacja wyglądałaby wówczas, gdyby samochód służbowy został powierzony Prezesowi tylko i wyłącznie po to, aby mógł nim dojeżdżać z miejsca zamieszkania do pracy i z pracy do miejsca zamieszkania, a więc nie w celu realizacji swoich zadań lecz celów osobistych. Z opisu stanu faktycznego wynika jednakże, że przekazanie Prezesowi samochodu służbowego do używania podyktowane jest tylko i wyłącznie potrzebami Wnioskodawcy w tym prawidłową realizacją powierzonej funkcji.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż w wyżej powołanym stanie faktycznym przejazdy Prezesa Zarządu z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania swoich obowiązków w ramach pełnionej funkcji i z powrotem, powierzonym samochodem służbowym - co, jak wynika z wniosku, zostało podyktowane charakterem pełnionej przez niego funkcji - nie będzie stanowiło dla niego przychodu z działalności wykonywanej osobiście, o ile przejazdy te będą odbywać się wyłącznie w celach służbowych. Przejazdy służbowym samochodem stanowią realizację celu służbowego, jakim jest: dbałość o powierzone mienie Wnioskodawcy wyrażone w zawartej z Prezesem Zarządu umowie, w której zostały ustalone zasady parkowania samochodu służbowego w miejscu gwarantującym jego bezpieczeństwo; a także gotowość (mobilność) do wykonania powierzonej funkcji.

Reasumując należy stwierdzić, iż przejazdy Prezesa Zarządu samochodem służbowym z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania pracy i w kierunku odwrotnym - o ile nie służą one osobistym celom Prezesa lecz odbywają się w ramach realizacji powierzonej funkcji - nie stanowią nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem wartości tego świadczenia nie można zaliczyć do przychodu Prezesa w ramach działalności wykonywanej osobiście. Zatem z tego tytułu na Wnioskodawcy nie ciążą żadne obowiązki płatnika podatku dochodowego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.