IBPB-2-1/4511-72/16/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 stycznia 2016 r. (data wpływu do Biura - 26 stycznia 2016 r.), uzupełnionym 10 marca i 6 kwietnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 26 stycznia 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w pismach z 29 lutego 2016 r. i z 21 marca 2016 r. znak: IBPB-2-1/4511-72/16/BJ wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 10 marca i 6 kwietnia 2016 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest magistrem inżynierem, absolwentem I stopnia studiów na kierunku Budownictwo na Politechnice oraz absolwentem II stopnia studiów na kierunku Budownictwo na Politechnice, zatrudnionym w firmie projektowej na podstawie umowy o pracę, na stanowisku Asystenta Projektanta (od 1 grudnia 2015 r.), wcześniej na stanowisku Młodszego Asystenta Projektanta (od 1 września 2013 r. do 30 listopada 2015 r.).

W ramach umowy o pracę Wnioskodawca zajmuje się projektowaniem konstrukcji budowlanych oraz ich elementów nośnych w oparciu o projekty architektoniczne i architektoniczno-urbanistyczne. Wykonuje projekty techniczne wraz z opisami technicznymi. Wspomniane projekty Wnioskodawca firmuje swoim imieniem i nazwiskiem.

Proces projektowania obejmuje wszystkie fazy powstawania dokumentacji projektowej od koncepcji do kompletnego projektu budowlanego i wykonawczego (zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego).

Każdy z projektów jest rozpatrywany i opracowywany indywidualnie, dlatego też każdy z nich wykazuje cechy niepowtarzalności wykonanego dzieła niezbędne do uznania go za przedmiot prawa autorskiego. W ramach zakresu obowiązków i uprawnień wynikających z pełnionego stanowiska, projektant twórczo i samodzielnie uczestniczy w procesie projektowania elementów nośnych konstrukcji stając się tym samym współtwórcą całego dzieła, co w rozumieniu art. 9 ustawy o prawie autorskim pozwala przypisać mu status współtwórcy.

Będąc autorem wspomnianych projektów konstrukcji nośnej projektowanych obiektów Wnioskodawca posiada prawa autorskie do tych projektów, które przenosi na rzecz pracodawcy lub zleceniodawców. Jako asystent projektanta za wykonaną pracę, czyli stworzenie dzieła i przekazanie go wraz z prawami autorskimi na rzecz pracodawcy lub zleceniodawców Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenia wynikające z umowy o pracę.

Wykonanie każdego dzieła jest ściśle określone przez pracodawcę w ramach czasowych. Jako projektant Wnioskodawca ma określoną ilość czasu oraz określoną datę wykonania każdego dzieła. Po wykonaniu i przekazaniu dzieła pracodawcy lub zleceniodawcy projektant rozpoczyna pracę nad kolejnym dziełem. W praktyce zwykle zachodzi konieczność tworzenia więcej niż jednego dzieła (projektu) w tym samym czasie. Każdy z opracowywanych projektów wymaga twórczego, niepowtarzalnego i indywidualnego podejścia co wynika z niepowtarzalności i unikatowości każdego z projektów. W związku z tym projekty te stanowią przedmiot prawa autorskiego w rozumieniu art. 1 ust. 1 cytowanej powyżej ustawy.

Biuro projektowe, w którym Wnioskodawca pracuje prowadzi ewidencję prac projektowych pracowników w postaci karty pracy. Karta pracy jednoznacznie określa ile czasu pracownik poświęcił w regulaminowym czasie na prace projektowe - twórcze, a ile na prace niezwiązane z pracą twórczą czyli inne obowiązki pracownicze takie jak urlopy, święta, zwolnienia, badanie lekarskie itp. W związku z powyższym karta określa jaka część przychodu stanowi wynagrodzenie za zbycie praw autorskich do wykonanego w wyniku pracy twórczej dzieła. Na tej podstawie można zastosować do wskazanej w karcie pracy części przychodu 50% stawkę kosztów jego uzyskania.

Wytwory pracy Wnioskodawcy (projekty techniczne) są utworami w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każdy z opracowywanych projektów wymaga twórczego, niepowtarzalnego podejścia i jest przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Każdy z projektów jest rozpatrywany i opracowywany indywidualnie, dlatego też każdy z nich wykazuje cechy niepowtarzalności wykonanego dzieła niezbędne do uznania go za przedmiot prawa autorskiego.

W pkt 4 § 1 zawarta z pracodawcą umowa o pracę stanowi, iż: "Pracodawca nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych." Dodatkowo biuro projektowe, w którym Wnioskodawca pracuje prowadzi ewidencję prac projektowych pracowników w postaci karty pracy. Karta pracy jednoznacznie określa, ile czasu pracownik poświęcił w regulaminowym czasie na prace projektowe - twórcze, a ile na prace niezwiązane z pracą twórczą, czyli inne obowiązki pracownicze tj. urlopy, święta, zwolnienia, badania lekarskie itp. W związku z powyższym karta określa, jaką część przychodu stanów wynagrodzenie za zbycie praw autorskich do wykonanego w wyniku pracy twórczej utworu. Pozwala to zastosować do wskazanej w karcie pracy części przychodu 50% stawkę kosztów jego uzyskania.

Wnioskodawca wskazał, że przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz pytanie w odniesieniu do wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę dotyczy okresu od dnia podpisania z pracodawcą umowy o pracę, tj. 1 września 2013 r. do chwili obecnej. Wnioskodawca chce uwzględnić koszty uzyskania przychodu przysługujące z tytułu wykonywania pracy twórczej do dokonania korekty rozliczenia podatku za rok 2013 i 2014 oraz do dokonania rozliczenia podatku za rok 2015 i lat nadchodzących, podczas których będzie zatrudniony w takim samym lub podobnym charakterze.

W piśmie z 8 marca 2016 r. (wpływ do Biura - 10 marca i 6 kwietnia 2016 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że w chwili stworzenia efektów jego pracy, tj. projektów technicznych konstrukcji nośnej, które są utworami w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, rozumianych jako opisy techniczne oraz rysunki konstrukcyjne, właścicielem utworu staje się każdy członek zespołu projektowego wymieniony w opisie technicznym oraz w tabelach rysunkowych. W przypadku Wnioskodawcy dobrowolne rozporządzenie powstałym utworem polega na automatycznym zbyciu autorskich praw majątkowych na rzecz pracodawcy, na podstawie zawartej pomiędzy Wnioskodawcą, a pracodawcą umowy o pracę. W § 1 pkt 4 zawarta z pracodawcą umowa o pracę stanowi, iż: "Pracodawca nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych."

Na podstawie umowy o pracę zawartej między Wnioskodawcą a firmą X sp. z o.o. w dniu 1 września 2013 r. prawa autorskie do efektów jego pracy przysługują pracodawcy, który je nabywa na podstawie wyżej wymienionego § 1 pkt 4 umowy.

Umowa o pracę zawarta pomiędzy Wnioskodawcą i pracodawcą zawiera w § 1 pkt 4 postanowienie o nabywaniu przez pracodawcę od Wnioskodawcy autorskich praw majątkowych do utworów powstałych w związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę pracy twórczej w ramach stosunku pracy. Wynagrodzenie, jakie Wnioskodawca otrzymuje na podstawie wymienionej wyżej umowy, otrzymuje za przeniesienie prawa do stworzonego projektu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istnieje możliwość zastosowania stawki 50% kosztów uzyskania przychodów o jakiej mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w świetle wynagrodzenia otrzymywanego za wykonywane prace, określonego na podstawie karty pracy, jako wynagrodzenia za prace będące przejawem pracy twórczej o indywidualnym charakterze.

Przedstawione pytanie dotyczy stanu faktycznego dotyczącego okresu 2013-2015 r. i lat następnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, projekty które wykonuje są przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, w związku z tym stanowią przedmiot prawa autorskiego w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Biuro, w którym Wnioskodawca pracuje prowadzi ewidencję czasu pracy, na podstawie której można określić charakter każdej odbytej godziny pracy Wnioskodawcy i ustalić ile z nich zostało poświęcone na pracę twórczą. W regulaminie firmy jest jasno powiedziane, że prawa autorskie do wszelkich dzieł stworzonych przez pracownika, w ramach podpisanej umowy o pracę przechodzą na pracodawcę. Podpisanie umowy o pracę jest jednoznaczne z akceptacją regulaminu firmowego. W związku z pełnionym stanowiskiem i wiążącym się z nim zakresem obowiązków projektant wykonuje samodzielnie całość, bądź wydzielone części projektu.

Wnioskodawca uważa, iż w związku z pełnionym stanowiskiem i wiążącym się z nim zakresem obowiązków i uprawnień, projektant wykonuje samodzielnie całość, bądź wydzielone części projektów technicznych będących utworami w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że przysługuje mu prawo do odliczenia od wynagrodzenia za wykonanie projektów 50% stawki kosztów uzyskania przychodu, o jakiej mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za pracownika, zgodnie z art. 12 ust. 4 ustawy, uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Osobom posiadającym status pracownika, uzyskującym przychody m.in. ze stosunku pracy, przysługuje, co do zasady, zgodnie z przepisami art. 22 ust. 2 powołanej ustawy, odliczenie jednej pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.

Z kolei, w myśl przepisów art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym w okresie objętym niniejszą interpretacją - koszty uzyskania niektórych przychodów określa się: z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Natomiast przepis ust. 9a ustawy stanowi, iż w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Należy zauważyć, iż powołane przepisy art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazują, że ustalenia, czy określony przychód został osiągnięty z tytułu praw autorskich lub pokrewnych oraz czy podatnik jest twórcą czy też artystą wykonawcą, należy dokonać w świetle odrębnych przepisów.

Odrębnymi przepisami są w tym wypadku przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.). Na ich podstawie, w szczególności biorąc pod uwagę treść art. 1 powołanej ostatnio ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną. Ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Ponadto, na podstawie art. 8 ust. 1 i 2 cytowanej ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu z tytułu wykonania dla zamawiającego utworu, bądź innego przedmiotu praw własności intelektualnej będących przedmiotem prawa autorskiego.

Jednakże należy zauważyć, iż zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Przepis art. 3 pkt 2 ww. Ordynacji podatkowej stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Stosownie do tej definicji cytowana powyżej ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie stanowi przepisów prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, a tym samym do stwierdzenia, czy Wnioskodawca jest twórcą w rozumieniu przepisów ww. ustawy lub czy konkretna praca stanowi prawo autorskie lub prawo pokrewne.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki:

* Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania.

* Po drugie, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego.

W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, iż przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W konsekwencji, zastosowanie kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% będzie możliwe wówczas, gdy dana osoba uzyska przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego lub pokrewnego oraz gdy twórca dokona rozporządzenia prawami autorskimi do swojego utworu, czyli gdy przejdą one na zamawiającego dzieło lub gdy udzieli licencji na korzystanie z nich.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zatrudniony w firmie projektowej na umowę o pracę, na stanowisku Asystenta Projektanta (od 1 grudnia 2015 r.), wcześniej na stanowisku Młodszego Asystenta Projektanta (od 1 września 2013 r. do 30 listopada 2015 r.). W ramach umowy o pracę Wnioskodawca zajmuje się projektowaniem konstrukcji budowlanych oraz ich elementów nośnych w oparciu o projekty architektoniczne i architektoniczno-urbanistyczne.

Biuro projektowe, w którym Wnioskodawca pracuje prowadzi ewidencję prac projektowych pracowników w postaci karty pracy, która jednoznacznie określa ile czasu pracownik poświęcił w regulaminowym czasie na prace projektowe - twórcze, a ile na prace niezwiązane z pracą twórczą czyli inne obowiązki pracownicze takie jak urlopy, święta, zwolnienia, badanie lekarskie itp. W związku z powyższym, karta określa, jaka część przychodu stanowi wynagrodzenie za zbycie praw autorskich do wykonanego w wyniku pracy twórczej dzieła.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w chwili stworzenia efektów jego pracy, tj. projektów technicznych konstrukcji nośnej, które są utworami w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, rozumianych jako opisy techniczne oraz rysunki konstrukcyjne, właścicielem utworu staje się każdy członek zespołu projektowego wymieniony w opisie technicznym oraz w tabelach rysunkowych. W przypadku Wnioskodawcy dobrowolne rozporządzenie powstałym utworem polega na automatycznym zbyciu autorskich praw majątkowych na rzecz pracodawcy, na podstawie zawartej pomiędzy Wnioskodawcą, a pracodawcą umowy o pracę. Umowa o pracę zawarta pomiędzy Wnioskodawcą i pracodawcą zawiera w § 1 pkt 4 postanowienie o nabywaniu przez pracodawcę od Wnioskodawcy autorskich praw majątkowych do utworów powstałych w związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę pracy twórczej w ramach stosunku pracy. Wynagrodzenie jakie Wnioskodawca otrzymuje na podstawie wymienionej wyżej umowy, otrzymuje za przeniesienie prawa do stworzonego projektu.

Kwestie prawne związane z powstaniem i nabyciem prawa autorskiego do utworów pracowniczych reguluje art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

W razie zatem wykonywania na podstawie jednej umowy o pracę czynności zarówno chronionych prawem autorskim jak i niebędących przedmiotem prawa autorskiego, pozbawionych cech twórczych, z umowy tej (lub innego stosownego dokumentu) powinno wynikać, jaka część wynagrodzenia obejmuje wynagrodzenie z tytułu korzystania z prawa autorskiego, a jaka część dotyczy czynności nie chronionych prawem autorskim. Tylko bowiem takie rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac - utworów chronionych prawem autorskim oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

Podwyższone koszty uzyskania przychodów można więc stosować, jeżeli umowa o pracę nie stanowi inaczej niż wynika to z treści art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a obowiązki ze stosunku pracy sprowadzają się do działalności twórczej lub ją obejmują, wynagrodzenie za pracę stanowi równocześnie wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

Zatem, skoro istotnie - jak stwierdza Wnioskodawca - wykonywane przez niego projekty stanowią utwór w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i jest on twórcą w rozumieniu tej ustawy, to w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym Wnioskodawca w latach 2013-2015 i w latach następnych (o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny) może do osiągniętych przychodów w ramach umowy o pracę za przeniesienie praw autorskich zastosować 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w wyżej powołanym art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym koszty te nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy. Natomiast do pozostałej części wynagrodzenia uzyskanego z tytułu zwykłych obowiązków pracowniczych zastosowanie znajdą zryczałtowane koszty uzyskania przychodu wynikające z ww. art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.