IBPB-2-1/4511-308/15/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 maja 2015 r. (data wpływu do Biura - 5 czerwca 2015 r.), uzupełnionym 10 i 16 lipca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do ulgi prorodzinnej - jest prawidłowe.

W dniu 5 czerwca 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 7 lipca 2015 r. znak: IBPB-2-1/4511-203/15/AD wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 10 lipca 2015 r. - uiszczenie brakującej opłaty oraz 16 lipca 2015 r. - pozostałe braki formalne.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione m.in. następujące zdarzenie przyszłe:

W 2004 r. wyrokiem Sądu Okręgowego został orzeczony rozwód. Wnioskodawca nie został pozbawiony władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi, a nawet został zobowiązany prawnie przez Sąd do podejmowania decyzji w zakresie egzystencji i dalszego życia córki A. i syna F. Ponadto wobec Wnioskodawcy nigdy nie było i nie jest prowadzone żadne postępowanie sądowe przed Sądem Rodzinnym, które miałoby mu ograniczyć prawa rodzicielskie.

Była żona Wnioskodawcy wraz z dziećmi od 11 lat (od 2004 r.) przebywa na stałe poza granicami Polski i nie osiąga żadnych dochodów w Polsce. Nie jest także podatnikiem polskim i nie rozlicza się z Urzędem Skarbowym. Pracuje w angielskim urzędzie i tam się rozlicza w zakresie podatków lokalnych.

Od chwili wyroku Sądu Okręgowego orzekającego o rozwodzie, a zwłaszcza od momentu wyjazdu byłej żony z dziećmi za granicę, do dnia dzisiejszego włącznie, Wnioskodawca regularnie i bez zwłoki ponosi opłaty alimentacyjne. Alimenty w początkowym okresie kształtowały się w wysokości 300 zł na każde dziecko (600 zł na oboje), potem wynosiły 870 zł na dwoje dzieci, natomiast od 5 lat Wnioskodawca z własnej woli płaci 1 100 zł. Przez cały ten okres, pomimo utrudnień spowodowanych wyjazdem dzieci za granicę, Wnioskodawca utrzymuje z nimi kontakt m.in. poprzez organizowanie ich pobytów w Polsce. Wiąże się to z ponoszeniem przez Wnioskodawcę kosztów za bilety lotnicze (średnio jest to kwota rzędu 1300 - 1500 zł). Wnioskodawca pokrywa również koszty pobytu dzieci w Polsce: wakacje, wyżywienie, codzienne utrzymanie (średnio jest to kwota rzędu 1500 - 2000 zł). Poza tym Wnioskodawca stara się wspierać rozwój dzieci poprzez różne inicjatywy w ich własnym środowisku np. poprzez współfinansowanie wyjazdów zagranicznych w ramach kontaktów między szkołami, urodziny, święta, dzień dziecka, itd.

W piśmie z 10 lipca 2015 r. (wpływ do Biura - 16 lipca 2015 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że w czerwcu 2015 r. córka A. Wnioskodawcy osiągnęła pełnoletność. Natomiast syn F. wciąż pozostaje niepełnoletni. Dzieci Wnioskodawcy nie pobierają renty socjalnej ani zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego.

Córka A. i syn F. Wnioskodawcy spełniają ustawowy obowiązek szkolny. Od września 2015 r. córka A. będzie kontynuowała naukę na jednej z uczelni wyższych. A ponadto żadne z nich nie osiągało i nie osiąga żadnych dochodów.

Wnioskodawca uiszczał alimenty bez zmian do czerwca 2015 r., kiedy to córka A. Wnioskodawcy osiągnęła pełnoletność, a od lipca br. płaci alimenty na oboje dzieci, w tym na pełnoletnią córkę A. - w związku z kontunuowaniem przez nią nauki - na zasadach opisanych w złożonym uprzednio wniosku.

Z uzupełnienia wniosku wynika także, że Wnioskodawca jest ojcem trójki dzieci; trzecie dziecko - córka H. - urodziła się w 2011 r.

Wnioskodawca uzyskał dochody w następującej wysokości:

2009 r. - 86488,90 zł

2010 r. - 96496,40 zł

2011 r. - 91379,03 zł

2012 r. - 92671,41 zł

2013 r. - 89557,17 zł

2014 r. - 103969,28 zł

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle powyższej sytuacji Wnioskodawca był uprawniony do zastosowania w rozliczeniu podatkowym ulgi podatkowej na dzieci w okresie 2009 - 2014.

Zdaniem Wnioskodawcy, w okresie wskazanym we wniosku, był on uprawniony do skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Po analizie materiałów internetowych, a także interpretacji indywidualnych w przedmiotowych sprawach oraz biorąc pod uwagę fakt, że była żona Wnioskodawcy od 11 lat nie realizuje żadnego rozliczenia podatkowego w Polsce, ponieważ przebywa i pracuje w Anglii oraz realizuje tam zobowiązania podatkowe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż był uprawniony do skorzystania z ulgi prorodzinnej w latach 2009, 2010, 2011, 2012 i kolejnych.

Wnioskodawca podkreśla przy tym fakt, że w żaden sposób nie został pozbawiony, ani też nie ograniczono mu praw rodzicielskich, a także że jest polskim podatnikiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego w zakresie objętym sformułowanym pytaniem.

W zakresie stanu faktycznego wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie znak: IBPB-2-1/ 4511-203/15/AD.

Na mocy art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Na podstawie art. 27f ust. 2 ww. ustawy odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

Stosownie do art. 27f ust. 2a cyt. ustawy za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

W świetle art. 27 ust. 2b ww. ustawy odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Według art. 27f ust. 5 cyt. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej (art. 27f ust. 6 powołanej ustawy).

Zgodnie z art. 27f ust. 6 cyt. ustawy, w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy, odliczenie kwoty, o której mowa w ust. 2 przysługuje podatnikowi, który utrzymywał dzieci:

- w związku z wykonywaniem przez tego podatnika ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodek rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.) dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską. Władza rodzicielska, co do zasady, przysługuje obojgu rodzicom. Obejmuje ona w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Ponadto, zgodnie z brzmieniem art. 27f ust. 1 ww. ustawy ulga prorodzinna przysługuje tylko podatnikom rozliczającym się na zasadach ogólnych, tj. wg skali podatkowej. Z ulgi nie mogą więc skorzystać przedsiębiorcy opłacający kartę podatkową, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, podatek liniowy 19%.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w 2004 r. wyrokiem Sądu Okręgowego w G. został orzeczony rozwód. W wyroku tym Wnioskodawca nie został pozbawiony władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi, a nawet został zobowiązany prawnie przez Sąd do podejmowania decyzji w zakresie egzystencji i dalszego życia córki A. i syna F. Ponadto wobec Wnioskodawcy nigdy nie było i nie jest prowadzone żadne postępowanie sądowe przed Sądem Rodzinnym, które miałoby mu ograniczyć prawa rodzicielskie.

Od chwili wyroku Sądu Okręgowego orzekającego o rozwodzie, a zwłaszcza od momentu wyjazdu byłej żony z dziećmi za granicę, do dnia dzisiejszego włącznie, Wnioskodawca regularnie i bez zwłoki ponosi opłaty alimentacyjne. Ponadto, przez cały ten okres, pomimo utrudnień spowodowanych wyjazdem dzieci za granicę, Wnioskodawca utrzymuje z nimi kontakt m.in. poprzez organizowanie ich pobytów w Polsce. Wiąże się to z ponoszeniem przez Wnioskodawcę kosztów za bilety lotnicze. Wnioskodawca pokrywa również koszty pobytu dzieci w Polsce: wakacje, wyżywienie, codzienne utrzymanie. Poza tym Wnioskodawca stara się wspierać rozwój dzieci poprzez różne inicjatywy w ich własnym środowisku np. poprzez współfinansowanie wyjazdów zagranicznych w ramach kontaktów między szkołami, urodziny, święta, dzień dziecka, itd.

W piśmie z 10 lipca 2015 r. (wpływ do Biura - 16 lipca 2015 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że w czerwcu 2015 r. córka A. Wnioskodawcy osiągnęła pełnoletność. Natomiast syn F. wciąż pozostaje niepełnoletni. Dzieci Wnioskodawcy nie pobierają renty socjalnej ani zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego.

Córka A. i syn F. Wnioskodawcy spełniają ustawowy obowiązek szkolny. Od września 2015 r. córka będzie kontynuowała naukę na jednej z uczelni wyższych. A ponadto żadne z nich nie osiągało i nie osiąga żadnych dochodów.

Wnioskodawca uiszczał alimenty bez zmian do czerwca 2015 r., kiedy to córka A. Wnioskodawcy osiągnęła pełnoletność, a od lipca br. płaci alimenty na oboje dzieci, w tym na pełnoletnią córkę - w związku z kontunuowaniem przez nią nauki - na zasadach opisanych w rzeczonym wniosku.

W świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego uznać należy, iż skoro Wnioskodawca będzie wykonywał władzę rodzicielską w stosunku do swoich dzieci, które zamieszkują poza granicami kraju i będzie utrzymywał pełnoletnią córkę w związku z ciążącym na nim obowiązkiem alimentacyjnym - przy spełnieniu pozostałych przesłanek - będzie miał prawo dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym, a w szczególności, czy podatnik, który zamierza skorzystać z ulgi faktycznie wykonywał w stosunku do niepełnoletniego dziecka władzę rodzicielską. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.