IBPB-2-1/4511-279/15/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) #8722; Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do Biura 2 lipca 2015 r., uzupełnionym 10 września 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanych odsetek ustawowych #8722; jest nieprawidłowe.

W dniu 2 lipca 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanych odsetek ustawowych.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 31 sierpnia 2015 r. znak: IBPB-2-1/4511-279/15/ASz wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 10 września 2015 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2010 r. Wnioskodawca wraz z żoną podpisał umowę o kredyt hipoteczny na zakup nieruchomości od Firmy X.

Po dokonaniu zakupu okazało się, że nieruchomość ta nie spełniała warunków zawartych w umowie deweloperskiej. W związku z tym Wnioskodawca i jego żona wytoczyli postępowanie prawne przeciwko ww. firmie.

W wyniku wytoczonego postępowania uzyskany został prawomocny wyrok Sądu Apelacyjnego zasądzający na rzecz Wnioskodawcy i jego żony kwotę 536.000,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi w wysokości 230.623,73 zł na poczet spłaty ww. kredytu wraz z kosztami kredytu i zobowiązania Wnioskodawcy i jego żony do powrotnego przeniesienia własności nieruchomości na rzecz dewelopera.

Firma X, która została zobowiązana do zwrotu należnej kwoty oraz odsetek ustawowych w wysokości 230.623,73 zł, sporządziła informację PIT-8C, w której wykazała powyższą kwotę jako przychód Wnioskodawcy i jego żony za 2014 r.

Od daty podpisania umowy kredytu (21 grudnia 2010 r.) do dnia zasądzenia wyroku (27 listopada 2014 r.) Wnioskodawca i jego żona wpłacili do banku udzielającego im kredytu kwotę 171.479,53 zł na poczet spłaty rat ww. kredytu.

Wnioskodawca wskazał, że pieniądze na spłatę kredytu pochodziły z dochodu uzyskanego w latach 2011-2014, który został opodatkowany i wykazany w zeznaniach podatkowych w latach 2012-2015.

Na podstawie wyroku z 27 listopada 2014 r. Firma X przelała na rachunek banku kwotę w wysokości 596.379,95 zł jako spłatę pozostałego kapitału kredytu hipotecznego i zezwolenie na zwolnienie Wnioskodawcy i jego żony z hipoteki.

Na konto Wnioskodawcy i jego żony pozwany wpłacił kwotę w wysokości 183.970,47 zł. W kwocie tej zawarty był zwrot kosztów sądowych w wysokości 22.792,00 zł i zwrot części zapłaconych przez Wnioskodawcę i jego żonę rat.

W czerwcu bieżącego roku Wnioskodawca i jego żona otrzymali wezwanie z Urzędu Skarbowego do skorygowania o powyższą kwotę zeznania podatkowego za 2014 r.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego (na dzień 21 marca 2014 r.):

1. Sąd zasądza od Firmy Handlowej kwotę 536.000,00 zł na rzecz Wnioskodawcy i jego żony jako zwrot pozostałego kapitału kredytu z ustawowymi odsetkami od dnia 23 sierpnia 2011 r. do dnia zapłaty (...).

2. Zasądza od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kwotę 22.792,56 zł tytułem kosztów procesu.

Ustawowe odsetki wyniosły 230.623,73 zł (wyliczone ustawowo w okresie jak powyżej).

Wnioskodawca wskazał, że kwota 536.000,00 zł jest zwrotem pozostałego kapitału kredytu hipotecznego nieruchomości, nie jest odszkodowaniem. Kwota ta została od razu przelana do banku tytułem spłaty kapitału kredytu.

Firma X złożyła od ww. wyroku Sądu Okręgowego apelację do Sądu Apelacyjnego. Sąd Apelacyjny apelację oddalił i zasądził na rzecz Wnioskodawcy i jego żony kwotę 5.400,00 zł jako zwrot kosztów postępowania apelacyjnego.

Zgodnie z wyrokiem sądu Firma X miała spłacić pozostałą kwotę hipoteki.

Na dzień 8 grudnia 2014 r. (uprawomocnienie wyroku Sądu Apelacyjnego) zadłużenie hipoteki wynosiło 596.379.95 zł. Firma X wpłaciła na konto banku 596.737.95 zł jako spłatę hipoteki i koszty rozwiązania umowy o kredyt. Na konto Wnioskodawcy i jego żony od Firmy X wpłynęła kwota w wysokości 183.970,47 zł (zwrot zapłaconych rat kredytu+zwrot kosztów procesu).

Wnioskodawca wskazał, że kwota, którą wpłaciła Firma X była dużo mniejsza niż straty, które ponieśli w związku ze spłatą kredytu i kosztami procesu (spłacone raty 171.479,53 zł + koszty procesu 22.792,56 zł + koszty postępowania apelacyjnego 5.400, 00 zł).

Kwota, którą przelała Firma X (183.379,95 zł) nie była odszkodowaniem tylko zwrotem kosztów kredytu powstałych przez lata spłacania rat kredytu i kosztów procesu związanych z wytoczeniem postępowania przeciwko Firmie X.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca i jego żona korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu uzyskanych odsetek ustawowych orzeczonych wyrokiem sądowym jako zwrot kosztów kredytu.

Wnioskodawca uważa, że stanowisko zarówno Firmy X, która wykazała zwrot poniesionych przez nich kosztów jako przychód w kwocie 230.623,73 zł jak też stanowisko Urzędu Skarbowego nie jest zasadne.

Zdaniem Wnioskodawcy, powinni oni korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż kwota otrzymana na podstawie wyroku sądowego stanowi zwrot poniesionych przez nich kosztów. Różnica między przelaną kwotą na poczet zwrotu poniesionych kosztów a sumą spłaconych rat wynosiła 10.301,06 zł na ich niekorzyść. Ponieważ zapłacili podatek od spłaconych w latach 2011-2014 rat, zwrot poniesionych kosztów nie może być traktowany jako przychód. Środki pieniężne przeznaczone na spłatę rat kredytu będą opodatkowane podwójnie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Na wstępie należy wskazać, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie Wnioskodawcy z tytułu otrzymania odsetek ustawowych. W zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie żony Wnioskodawcy z tytułu otrzymania ww. odsetek, zostało wydane postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Stosownie do art. 11 ust. 1 powołanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie natomiast do treści art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są tzw. "inne źródła".

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Należy podkreślić, iż użyte w konstrukcji art. 20 ust. 1 ww. ustawy sformułowanie "w szczególności", świadczy o przykładowym katalogu przychodów z innych źródeł. Oznacza to, że przychodami z innych źródeł są także inne przychody, nie wymienione wprost w tym przepisie. Tym samym uznaje się, że katalog ten nie jest katalogiem zamkniętym. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Z treści art. 42a ww. ustawy wynika, iż osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 2010 r. Wnioskodawca wraz z żoną podpisał umowę o kredyt hipoteczny na zakup nieruchomości od Firmy X. Po dokonaniu zakupu okazało się, że nieruchomość ta nie spełniała warunków zawartych w umowie deweloperskiej. W związku z tym Wnioskodawca i jego żona wczczęli postępowanie prawne przeciwko ww. firmie.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego (na dzień 21 marca 2014 r.):

1. Sąd zasądza od Firmy Handlowej kwotę 536.000,00 zł na rzecz Wnioskodawcy i jego żony jako zwrot pozostałego kapitału kredytu z ustawowymi odsetkami od dnia 23 sierpnia 2011 r. do dnia zapłaty (...).

2. Zasądza od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kwotę 22.792,56 zł tytułem kosztów procesu.

Firma X złożyła od ww. wyroku Sądu Okręgowego apelację do Sądu Apelacyjnego. Sąd Apelacyjny apelację oddalił i zasądził na rzecz Wnioskodawcy i jego żony kwotę 5.400,00 zł jako zwrot kosztów postępowania apelacyjnego.

Na dzień 8 grudnia 2014 r. (uprawomocnienie wyroku Sądu Apelacyjnego) zadłużenie hipoteki wynosiło 596.379.95 zł. Firma X wpłaciła na konto banku 596.737.95 zł jako spłatę hipoteki i koszty rozwiązania umowy o kredyt. Na konto Wnioskodawcy i jego żony od Firmy X wpłynęła kwota w wysokości 183.970,47 zł.

Firma X, która została zobowiązana do zwrotu należnej kwoty oraz odsetek ustawowych w wysokości 230.623,73 zł, sporządziła informację PIT-8C, w której wykazała powyższą kwotę jako przychód Wnioskodawcy i jego żony za 2014 r.

Wątpliwość Wnioskodawcy sprowadza się do zasadności opodatkowania kwoty otrzymanej tytułem odsetek ustawowych.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego wskazać należy, że instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 481 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy (art. 481 § 2 Kodeksu cywilnego).

Odsetki wypłacone za okres od 23 sierpnia 2011 r. do daty wypłaty należności nie są wliczane do wartości roszczenia głównego. Zgodnie bowiem z treścią art. 20 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101, z późn. zm.) do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, pożytków i kosztów, żądanych obok roszczenia głównego.

Analizując treść powyższych przepisów należy zauważyć, iż nie można utożsamiać odsetek za zwłokę z należnością (roszczeniem) główną (np. z długiem, zobowiązaniem). Wierzyciel może ich żądać dopiero, jeżeli dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego (zapłatą długu). Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego - są skutkiem niewykonania zobowiązań. Odsetek nie można zatem traktować jako odszkodowania, gdyż takim świadczeniem nie są. Są one karą dla osoby, która spóźnia się ze spłatą należności (długu) i tym samym wynagrodzeniem - rekompensatą dla osoby, której należność winna być wypłacona.

Zauważyć przy tym należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera regulacje dotyczące zwolnienia od podatku dochodowego otrzymanych odsetek. Jednakże takie zwolnienie przysługuje tylko wówczas, gdy przepis ww. ustawy zawiera w tym przedmiocie wyraźne postanowienie.

I tak, zgodnie z art. 21 ust. 1 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są:

* pkt 52 - odsetki i kwoty rekompensat otrzymanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o zasadach realizacji przedpłat na samochody osobowe (Dz. U. Nr 156, poz. 776);

* pkt 95 - odsetki z tytułu realizacji nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1;

* pkt 119 - odsetki od papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa oraz obligacji emitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, w części odpowiadającej kwocie odsetek zapłaconych przy nabyciu tych papierów wartościowych od emitenta;

* pkt 130 - odsetki lub dyskonto od obligacji emitowanych przez Skarb Państwa i oferowanych na rynkach zagranicznych oraz dochody z odpłatnego zbycia tych obligacji uzyskane przez osoby fizyczne, o których mowa w art. 3 ust. 2a.

Zatem skoro ustawodawca nie zamieścił w katalogu zwolnień tego rodzaju odsetek, o których mowa we wniosku, tj. odsetek ustawowych przysługujących od zasądzonego świadczenia głównego określonego przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego, to należy stwierdzić, że odsetki te podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie ze wskazaną powyżej regułą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 cyt. ustawy podatkowej.

Należy również pokreślić, że wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień podatkowych powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.

W przedmiocie stosowania wszelkiego rodzaju ulg podatkowych trzeba mieć na względzie także art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z którym każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy, co wynika z art. 217 Konstytucji. Tym samym, każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania (w tym także ulga podatkowa) nie może być interpretowany dowolnie, ani uzupełniany w drodze interpretacji o treść, której nie zawiera.

Należy zauważyć, że z uzupełnienia wniosku wynika, iż sąd zasądził na rzecz Wnioskodawcy i jego żony kwotę 536.000,00 zł jako zwrot pozostałego kapitału kredytu wraz z ustawowymi odsetkami w wysokości 230.623,73 zł. Wnioskodawca otrzymał informację PIT-8C, w której wykazano jako dochód Wnioskodawcy kwotę 230.623,73 zł, czyli kwoty odsetek ustawowych. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia opodatkowania zasądzonych odsetek ustawowych. Zdaniem Wnioskodawcy, powinien on korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż kwota otrzymana na podstawie wyroku sądowego stanowi zwrot poniesionych przez niego kosztów.

Odnosząc się do wskazanego przez Wnioskodawcę art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy należy zauważyć, że zgodnie z powołanym powyżej przepisem wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań:

W zakresie zwolnienia wynikającego z powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, mieszczą się zatem tylko odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej oraz obejmujące tzw. szkodę rzeczywistą, czyli poniesione straty, a nie dotyczące utraconych korzyści.

Skoro - jak wynika z wyroku #8722; pozwany zobowiązany był do zwrotu pozostałego kapitału kredytu wraz z odsetkami ustawowymi, to nie można uznać, że wypłacone Wnioskodawcy odsetki ustawowe podlegają zwolnieniu z opodatkowania na mocy powołanego powyżej przepisu. Ww. przepis dotyczy bowiem zwolnienia z opodatkowania odszkodowań a nie odsetek ustawowych, o których mowa we wniosku.

Jak wskazano powyżej odsetki ustawowe mają charakter uboczny względem świadczenia głównego - są skutkiem niewykonania zobowiązania. W analizowanym stanie faktycznym świadczeniem głównym jest zasądzona na rzecz Wnioskodawcy kwota 536.000,00 zł jako zwrot pozostałego kapitału kredytu. Od ww. kwoty zostały naliczone odsetki ustawowe. Tym samym nie można również zgodzić się z Wnioskodawcą, że otrzymana na podstawie wyroku sądowego kwota stanowi zwrot poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów. Z wyroku sądu jednoznacznie wynika, że zasądzono kwotę 536.000,00 zł jako zwrot pozostałego kapitału kredytu wraz z ustawowymi odsetkami. Zasądzone odsetki ustawowe nie stanowią zatem zwrotu kosztów dotyczących zaciągniętego kredytu. Sam Wnioskodawca wskazał również, że kwota, która została przelana na konto Wnioskodawcy nie stanowi odszkodowania. Tym samym uzyskane na podstawie wyroku sądowego odsetki ustawowe stanowią przysporzenie majątkowe i nie podlegają zwolnieniu na podstawie powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji wypłata odsetek stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w ww. art. 20 ust. 1 cyt. ustawy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Zatem w sytuacji wypłaty Wnioskodawcy odsetek ustawowych pozwany zobowiązany był, zgodnie z powołanym powyżej art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wystawienia Wnioskodawcy informacji PIT-8C.

Należy również zauważyć, że kwota wskazana w wyroku sądu okręgowego (536.000,00 zł) miała zwolnić Wnioskodawcę z ciążącego na nim obowiązku spłaty pozostałego kapitału kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości. Z ww. wyroku nie wynika natomiast, że pozwana spółka zobowiązana była do zwrotu innych kosztów kredytu. Zatem pozwany zobowiązany był do spłaty pozostałego kapitału kredytu a nie kosztów kredytu powstałych podczas wcześniejszego spłacania rat. Fakt, że kwota zasądzonych odsetek została przeznaczona (częściowo) na spłatę zobowiązania wobec banku oraz uiszczonych uprzednio rat kredytu nie może zmieniać w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych otrzymanego z tego tytułu świadczenia pieniężnego.

Reasumując, kwota zasądzonych odsetek ustawowych nie korzysta z żadnego ze zwolnień podatkowych określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym odsetki te podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych stanowiąc jednocześnie przychód z innych źródeł, o którym mowa w przywołanym wyżej art. 20 ust. 1 w powiązaniu z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.

Rzeczony przychód podlega zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w związku z tym należy go wykazać w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiła wypłata przedmiotowych odsetek ustawowych, tj. za 2014 r.

Dochód z tytułu odsetek ustawowych nie był uprzednio opodatkowany nie można zatem uznać - jak twierdzi Wnioskodawca - że nastąpiło podwójne opodatkowanie.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy zauważyć, że w niniejszej interpretacji Organ podatkowy - zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy #8722; odniósł się jedynie do kwestii opodatkowania zasądzonych odsetek ustawowych, natomiast nie odniósł się do kwestii skutków podatkowych zwrotu wskazanej przez Wnioskodawcę kwoty stanowiącej zwrot kapitału kredytu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.