IBPB-2-1/4511-196/16/BJ - Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odsetek od niesłusznie zapłaconej kary.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 lutego 2016 r. (data wpływu do Biura - 7 marca 2016 r.), uzupełnionym 31 marca i 4 kwietnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odsetek od niesłusznie zapłaconej kary - jest prawidłowe.

W dniu 24 lutego 2016 r. do Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek z 23 lutego 2016 r. dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odsetek od niesłusznie zapłaconej kary, który został przekazany do tut. Biura celem załatwienia zgodnie z właściwością. Wniosek wpłynął do Biura 7 marca 2016 r.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 23 marca 2016 r. znak: IBPB-2-1/4511-196/16/BJ wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 31 marca 2016 r. (uiszczenie opłaty) i 4 kwietnia 2016 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Urząd Miasta obciążył Wnioskodawcę karą w wysokości 51.341,51 zł za wycięcie bez zezwolenia krzewu - tuji. Od powyższej decyzji Wnioskodawca odwołał się do wyższych instancji (Kolegium, Sąd Administracyjny itd.). Ostatecznie wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 1 lipca 2014 r. Wnioskodawca został uniewinniony i Urząd Miasta zwrócił mu wpłaconą karę w wysokości 22.474 zł łącznie z odsetkami (8.469,55 zł - są to odsetki od niesłusznie przyznanej kary.

W piśmie z 31 marca 2016 r. (wpływ do Biura - 4 kwietnia 2016 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że Urząd Miasta wypłacił umorzoną karę wraz z odsetkami na podstawie decyzji Trybunału Konstytucyjnego, który uznał karę za niezasadną. Od kary narosły odsetki (proces trwał 5 lat). Urząd Miasta nie wydał decyzji o zwrocie niesłusznie pobranej kary wraz z odsetkami. Jedynym dokumentem jaki Wnioskodawca otrzymał w tej sprawie był wyciąg bankowy, gdzie Urząd przelał na konto Wnioskodawcy kwoty w dwóch pozycjach, tj. kara plus odsetki. Stąd Wnioskodawca wie w jakiej wysokości były te odsetki.

Wnioskodawca zwrócił się do Urzędu Miasta o wydanie decyzji z prośbą o wyszczególnienie wysokości kary i wysokości odsetek ale Urząd Miasta poinformował Wnioskodawcę, że nie wyda decyzji gdyż odsetki od niesłusznie zapłaconej kary nie stanowią dochodu, od którego należy zapłacić podatek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powyższe odsetki stanowią dochód, od którego Wnioskodawca powinien zapłacić podatek.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe odsetki nie stanowią dochodu, od którego należy zapłacić podatek. Wnioskodawca uznaje to za stratę finansową, gdyż Trybunał Konstytucyjny nie przyznał mu zwrotu kosztów postępowania sądowego, jedynie zwrot kary.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągnięte przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Katalog źródeł, do których kwalifikuje się dochód danego rodzaju został wymieniony w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W pkt 9 tegoż przepisu wymieniono jako źródło przychodu - "inne źródła".

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 tej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 111 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego jest oprocentowanie otrzymane w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań podatkowych i innych należności budżetowych, a także oprocentowanie zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, w rozumieniu odrębnych przepisów.

Z treści wniosku wynika, że Urząd Miasta obciążył Wnioskodawcę karą w wysokości 51.341,51 zł za wycięcie bez zezwolenia krzewu - tuji. Od powyższej decyzji Wnioskodawca odwołał się do wyższych instancji. Proces trwał 5 lat. Ostatecznie wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 1 lipca 2014 r., który uznał karę za niezasadną, Urząd Miasta zwrócił Wnioskodawcy wpłaconą karę w wysokości 22.474 zł łącznie z odsetkami.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 1 stawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2015 r. poz. 1651, z późn. zm.), usunięcie drzewa lub krzewu z terenu nieruchomości może nastąpić po uzyskaniu zezwolenia wydanego na wniosek posiadacza nieruchomości - za zgodą właściciela tej nieruchomości.

Zgodnie z art. 83a ust. 1 ww. ustawy zezwolenie na usunięcie drzewa lub krzewu z terenu nieruchomości wydaje wójt, burmistrz albo prezydent miasta, a w przypadku gdy zezwolenie dotyczy usunięcia drzewa lub krzewu z terenu nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków - wojewódzki konserwator zabytków.

Stosownie do art. 88 ust. 1 cyt. ustawy wójt, burmistrz albo prezydent miasta wymierza administracyjną karę pieniężną za:

W myśl art. 88 ust. 2 tej ustawy kara, o której mowa w ust. 1, jest nakładana na posiadacza nieruchomości, albo właściciela urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego, albo na inny podmiot, jeżeli działał bez zgody posiadacza nieruchomości.

Uiszczenie kary następuje w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja w sprawie wymierzenia kary stała się ostateczna (art. 88 ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 6, art. 5 ust. 1 pkt 5 oraz art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 198) źródłami dochodów własnych - odpowiednio gminy, powiatu, województwa - są dochody z kar pieniężnych i grzywien określonych w odrębnych przepisach.

Zgodnie z art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446) gmina samodzielnie prowadzi gospodarkę finansową na podstawie uchwały budżetowej gminy. Statut gminy określa uprawnienia jednostki pomocniczej do prowadzenia gospodarki finansowej w ramach budżetu gminy (art. 51 ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 54 ust. 1 cyt. ustawy dochody gminy są określone w odrębnych ustawach.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej uregulowania prawne należy stwierdzić, że odsetki otrzymane w związku ze zwrotem części niesłusznie zapłaconej przez Wnioskodawcę kary są co prawda przychodem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale przychód ten jest zwolniony z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 111 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rację ma więc Wnioskodawca, że powyższe odsetki nie stanowią dochodu, od którego należy zapłacić podatek.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.