IBPB-2-1/4511-156/15/DP - PIT w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z daty wpływu do Biura - 15 maja 2015 r., uzupełnionym 15 lipca 2015 r. i 25 sierpnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 maja 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w pismach z 7 lipca 2015 r. i 17 sierpnia 2015 r. znak: IBPB-2-1/4511-156/15/DP wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 15 lipca 2015 r. i 25 sierpnia 2015 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni od 15 lat choruje na zapalenie i zwyrodnienie kolana prawego i lewego. Z tego powodu Wnioskodawczyni posiada kolejne już orzeczenie o niepełnosprawności umiarkowanej o symbolu 05R wydane na stałe orzeczeniem Nr../2014 przez Miejski Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w B.

Wnioskodawczyni samodzielnie porusza się tylko w mieszkaniu a każde wyjście z domu możliwe jest wyłącznie samochodem z kierowcą.

Od 15 lat Wnioskodawczyni korzysta więc z usług lekarskich i zabiegów zarówno płatnych z NFZ jak i prywatnie (z konieczności, krótszy okres czekania).

W 2014 r. Wnioskodawczyni trafiła do specjalistycznej placówki medycznej - szpital i poradnie - leczenia schorzeń i urazów układu ruchu. Ocena lekarza była jednoznaczna - operacja a w przypadku braku zgody:

* nowoczesna metoda leczenie Orthokine w cenie 5.000 zł, lub

* zastrzyk PRP (GPS Mini) - z osocza - w cenie 1.200 zł, zapewniający poprawę ruchową na okres do 6 miesięcy.

Wnioskodawczyni zdecydowała się na zastrzyki PRP, które okazały się dla niej skuteczne. Do końca 2014 r. Wnioskodawczyni nie korzystała z żadnych zabiegów rehabilitacyjnych ani też usług lekarskich.

Wnioskodawczyni wskazała również, że:

* Pierwsze orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym wydane zostało w styczniu 2013 r. - na stałe. Kolejne wydano we wrześniu 2014 r. również na stałe (z uwagi na ustawową weryfikację wszystkich kart parkingowych wydanych w kraju);

* Lek PRP (GPS Mini) - według wyjaśnień szpitala - jest dopuszczony do obrotu na terytorium Polski i od 2010 r. jest podawany pacjentom w szpitalu;

* Lekarz, który zalecił i podał Wnioskodawczyni lek jest specjalistą ortopedii i traumatologii narządów ruchu;

* Lekarz zalecił stosowanie leku czasowo w zależności od jego skuteczności. Dla Wnioskodawczyni do końca 2014 r. lek był skuteczny. Jednak w przypadku Wnioskodawczyni jedynym rozwiązaniem - lecz bez gwarancji - jest operacja, na którą Wnioskodawczyni jest zapisana w kolejce NFZ, wyznaczonej po 2020 r. Wnioskodawczyni czyni starania o przyspieszenie, bo na prywatną operację jej nie stać (koszt 18.000 zł - 25.000 zł);

* Według wyjaśnień szpitala lek PRP (GPS II Mini) zgodnie z przyjętymi procedurami sprzedawany jest łącznie z jego podaniem jako kompleksowa usługa ortopedyczna. Nie można sprzedać samego leku, bo aby go podać należy odpowiednio przygotować: m.in. pobrać krew, laboratoryjnie odwirować, połączyć i podać. Tak więc Wnioskodawczyni poza fakturami nie posiada żadnych innych dokumentów dotyczących otrzymanego zastrzyku.

Wnioskodawczyni w przypadku pozytywnej interpretacji złoży korektę do zeznania podatkowego za 2014 r.

W uzupełnieniu z 25 sierpnia 2015 r. (daty wpływu do Biura) Wnioskodawczyni wskazała m.in., że usługa polegała wyłącznie na 2-krotnym podaniu leku - zastrzyku PRP (GPS Mini) odpowiednio przygotowanego z pobraną krwią. Zabieg wykonano w Specjalistycznej Poradni Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni może dokonać odliczenia od dochodu wydatków poniesionych w 2014 r. na wykonanie przez Poradnię Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej usługi ortopedycznej - aplikacji PRP (GPS II Mini) jako wydatku na zabieg rehabilitacyjny w rozumieniu art. 26 ust. 7 (winien być ust. 7a) pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a więc wydatku poniesionego na cele rehabilitacyjne ułatwiające wykonywanie czynności życiowych, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 6 powołanej wyżej ustawy i w pkt 3 Broszury Informacyjnej Ministerstwa Finansów do załącznika PIT/O.

Zdaniem Wnioskodawczyni usługa Poradni Urazowo-Ortopedycznej wykonana została celem poprawy stanu zdrowia i ułatwienia wykonywania czynności życiowych, jak to stwierdza wprost art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy, tym bardziej, że według postanowień art. 26 ust. 7 (winien być ust. 7a) pkt 6 za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6 uważa się także odpłatność za "zabiegi rehabilitacyjne".

W opinii Wnioskodawczyni takie właśnie znaczenie należy przypisać usłudze świadczonej przez Poradnię Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej. Zadaniem tej poradni jako zakładu opieki zdrowotnej jest przede wszystkim świadczenie takich właśnie zabiegów a nie zwykłych usług w rozumieniu Kodeksu cywilnego, nie mających znaczenia prozdrowotnego.

Wnioskodawczyni podkreśliła, że określenie "usługa" nie może w tym przypadku przesądzić o braku znamion zabiegu rehabilitacyjnego (leczniczego) skoro jego działanie ułatwia wykonywanie czynności życiowych oraz poprawia stan zdrowia. Użyte w fakturze nazewnictwo nie może oznaczać zmiany rzeczywistego charakteru zabiegu.

Reasumując, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że dokonanie odliczenia wydatku do kwoty 2.280 jest zasadne.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm. - w brzmieniu obowiązującym w 2014 r.) podstawę obliczenia podatku z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b - 7g tego artykułu.

W myśl art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ww. ustawy ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów orzeczono:

2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ustawy).

Natomiast w myśl postanowień art. 26 ust. 13a ww. ustawy, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W myśl art. 26 ust. 7 pkt 4 powołanej ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty (...).

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie NSA, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Wnioskodawczyni od 15 lat choruje na zapalenie i zwyrodnienie kolana prawego i lewego. Z tego powodu Wnioskodawczyni posiada kolejne już orzeczenie o niepełnosprawności umiarkowanej o symbolu 05R wydane na stałe orzeczeniem Nr../2014 przez Miejski Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w B.

W 2014 r. Wnioskodawczyni zdecydowała się na zastrzyki PRP (GPS Mini), które okazały się na tyle skuteczne, że do końca 2014 r. Wnioskodawczyni nie korzystała z żadnych zabiegów rehabilitacyjnych ani też usług lekarskich.

Możliwość skorzystania z odliczeń w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej, wydatku poniesionego na zabieg wstrzyknięcia leku PRP (GPS Mini), należy oceniać poprzez pryzmat art. 26 ust. 7a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem za wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych, uważa się wydatki poniesione na odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.

W celu analizy zasadności odliczenia dokonanego na podstawie tegoż przepisu należy zdefiniować pojęcie rehabilitacji.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia "zabieg", "rehabilitacja" oraz "rehabilitacja lecznicza", zatem koniecznym jest wyjaśnienie tych pojęć w oparciu o definicje encyklopedyczne oraz wydaną z zakresu rehabilitacji literaturę. Zgodnie z definicją tych pojęć zawartą w "Słowniku wyrazów obcych" (PWN, Warszawa 1991 r.) oraz "Encyklopedii" PWN, zabieg stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby); rehabilitacja jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych; rehabilitacja lecznicza zaś to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię i kinezyterapię.

Zatem w ramach ww. ulgi podatkowej określonej w art. 26 ust. 7a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mieszczą się z pewnością wydatki na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne zlecone przez lekarza, poniesione przez osobę niepełnosprawną.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawczyni w 2014 r. została poddana dwukrotnie zabiegom polegającym wyłącznie na podaniu leku - zastrzyku PRP (GPS Mini) odpowiednio przygotowanego z pobraną krwią.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że poniesienie wydatku na zabieg podania (wstrzyknięcia) zastrzyku z lekiem wykonanego przez lekarza w Specjalistycznej Poradni Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej, może poprawić stan zdrowia Wnioskodawczyni i ułatwić wykonywanie czynności życiowych, jednakże wydatek poniesiony na ww. podanie zastrzyku PRP (GPS Mini) nie mieści się w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie można go zakwalifikować jako zabiegu rehabilitacyjnego, lecz wyłącznie jako zabieg o charakterze medycznym innym niż rehabilitacyjny. A zatem, jako że zabieg ten nie został wymieniony jako rodzaj wydatku podlegającego odliczeniu w analizowanym art. 26 ust. 7a pkt 6 cyt. ustawy, tym samym Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo odliczenia od dochodu wydatku na tego rodzaju zabieg medyczny.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.