IBPB-2-1/4511-141/15/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 maja 2015 r. (data wpływu do Biura - 12 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia terminu wpłaty części zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych na rachunek ZFRON - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 maja 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia terminu wpłaty części zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych na rachunek ZFRON.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością mającą do 30 czerwca 2012 r. status zakładu pracy chronionej zgodnie z ustawą z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Od 1 lipca 2012 r. Wnioskodawca korzysta z możliwości zachowania zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (dalej: ZFRON), o którym mowa w art. 33 ust. 1 ustawy, na podstawie art. 33 ust. 7b tejże ustawy. W związku z tym Wnioskodawca dokonywał jako zakład pracy chronionej i dokonuje wciąż wpłat na ZFRON części zaliczek podatku dochodowego od osób fizycznych pracowników w terminie określonym w art. 33 ust. 3 pkt 3 ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy termin wpłaty części zaliczek podatku dochodowego od osób fizycznych na rachunek ZFRON wynikający z brzmienia art. 33 ust. 3 pkt 3 ustawy, to termin siedmiu dni po terminie, o którym mowa w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. co do zasady termin do 27 każdego miesiąca następującego po miesiącu wypłaty wynagrodzeń.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że termin wynikający z art. 33 ust. 3 pkt 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych to termin 27 każdego miesiąca następującego po miesiącu wypłaty wynagrodzeń.

Wnioskodawca wskazuje, że wykładnia językowa art. 33 ust. 3 pkt 3 ustawy, a w szczególności rozumienie słowa "uzyskano", wskazuje na termin obowiązku wpłaty zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, gdyż płatnik zaliczek, jakim jest Wnioskodawca, jedynie pośredniczy we wpłacie podatku poprzez obliczenie, pobranie i przekazanie (jak zakreślono w art. 31 i art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) i sam podmiotowo nie uzyskuje na żadnym tym etapie rzeczonych zaliczek. Pierwszy termin, o którym można mówić w kontekście uzyskania kwot zaliczek będzie datą po ustawowym terminie wpłaty tych zaliczek.

Wnioskując "a contrario" - gdyby termin wpłaty zgodnie z art. 33 ust. 3 pkt 3 ustawy miał być określony na podstawie daty wypłaty dochodu pracownikom, ustawodawca zastosowałby powszechnie przyjęty i zrozumiały zwrot "pobrano". Dodatkowo - taka interpretacja nakładałaby oczywiste i bezsporne dodatkowe ciężary na przedsiębiorstwa prowadzone jako zakłady pracy chronionej lub korzystające ze statusu określonego w art. 33 ust. 7b tejże ustawy, co w oczywisty sposób kłóci się z duchem ustawy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na podstawie art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Z przepisu tego zatem wynika, iż przekazanie zaliczki na podatek do urzędu skarbowego następuje w miesiącu następującym po miesiącu dokonania wypłaty.

Kolejne przepisy art. 38 ust. 2-2c ustawy regulują zasady przekazania zaliczki w przypadku płatnika będącego zakładem pracy chronionej lub zakładami aktywności zawodowej oraz płatnika, który utracił status zakładu pracy chronionej.

Na podstawie art. 38 ust. 2 ustawy, płatnicy będący:

Z kolei, zgodnie z postanowieniami art. 38 ust. 2a ustawy, płatnicy określeni w art. 31, którzy utracili status zakładu pracy chronionej, zatrudniający osoby niepełnosprawne, kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów tych osób z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez tych płatników tym osobom:

Powołane regulacje odnoszą się do "kwot pobranych zaliczek", tj. do kwot, jakie płatnik "zatrzymał" celem ich późniejszego przekazania. Przepisy art. 38 ust. 2-2a ustawy mają charakter norm szczególnych, stanowiących odstępstwo od ogólnej reguły określonej w art. 38 ust. 1, z tym że odstępstwo to dotyczy wyłącznie podmiotu, na rzecz którego należy przekazać zaliczkę. Przekazanie zaliczki do tych podmiotów następuje natomiast w terminie określonym w art. 38 ust. 1 ustawy, tj. do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki.

Należy zauważyć, że zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje w momencie wypłaty wynagrodzenia. Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pobrana zaliczka powinna być przekazana w terminie do 20 miesiąca po miesiącu, w którym ją pobrano ("zatrzymano" celem przekazania). Wyżej wskazany termin przekazania dotyczy również tych podmiotów, które przekazują zaliczki na ZFRON.

Przepis art. 33 ust. 3 pkt 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 z późn. zm.) stanowi, iż pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej jest obowiązany do przekazywania środków funduszu rehabilitacji na rachunek, o którym mowa w pkt 2, w terminie 7 dni od dnia, w którym środki te uzyskano.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że termin wynikający z art. 33 ust. 3 pkt 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych to termin 27 każdego miesiąca następującego po miesiącu wypłaty wynagrodzeń.

Należy zauważyć, że powyższy przepis dotyczy jednak kolejnego kroku, tj. zachowania się pracodawcy po uzyskaniu przez fundusz środków z zaliczek na podatek dochodowy, nie zaś poprzedzającego go kroku, polegającego na przekazaniu należnych kwot z zaliczek na rzecz funduszu. Norma ta obliguje bowiem pracodawcę jedynie do wpłaty tych środków na odrębny rozliczeniowy rachunek bankowy prowadzony dla tego funduszu, w terminie 7 dni od dnia, w którym środki te uzyskano.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.