IBPB-2-1/4511-134/15/DP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 maja 2015 r. (data wpływu do Biura - 6 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym - jest prawidłowe.

W dniu 6 maja 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza zawrzeć z Towarzystwem Ubezpieczeń na Życie umowę ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, Konstrukcja tej umowy pozwala m.in. dodatkowo nagrodzić i zmotywować swoich pracowników, współpracowników, kontrahentów, klientów. Umowa nie stanowi grupowej umowy ubezpieczenia, jest indywidualną umową ubezpieczenia i będzie ona zawierana osobno, oddzielnie dla każdego ubezpieczonego. Umowa ubezpieczenia, to rodzaj ubezpieczenia wymieniony w dziale I grupa 3 załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej - "polisa ubezpieczeniowa na życie z funduszem kapitałowym". Składka ubezpieczeniowa będzie zróżnicowana w zależności od przyjętego przez ubezpieczającego wariantu, będzie: jednorazowa, regularna roczna, miesięczna, kwartalna, półroczna. Wnioskodawca prowadzi działalność związaną z doradztwem w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej, pośrednictwem ubezpieczeniowym, doradztwem finansowym oraz czynnościami ubezpieczającego przy obsłudze umów ubezpieczenia.

W ramach umowy ubezpieczenia:

1. Ubezpieczającym - płatnikiem składek, będzie Wnioskodawca, który wydatki z tytułu wymaganej składki na polisę ubezpieczeniową regulował będzie za pomocą przelewu bankowego z własnego konta, na indywidualny numer rachunku przypisany do polisy.

2. Ubezpieczonym - osobą, której życie będzie chronione, będzie osoba fizyczna, między którą a ubezpieczającym istnieje w momencie zawarcia umowy stosunek cywilnoprawny, na zasadzie umowy o pracę, zlecenia, czy też jakiejkolwiek wiążącej strony umowy nazwanej lub nienazwanej, rodzącej skutki prawne pomiędzy stronami. Ubezpieczony wskaże w polisie osobę uposażoną - inną niż ubezpieczający, tudzież osoby przez niego wskazane.

3. Uposażonym - osobą uprawnioną do otrzymania świadczenia ubezpieczeniowego z polisy, w przypadku zajścia określonego w niej zdarzenia ubezpieczeniowego, będzie osoba wskazana przez ubezpieczonego, nie będzie to ubezpieczający.

4. Ochrona ubezpieczeniowa - obejmuje życie oraz zdrowie ubezpieczonego. W przypadku śmierci ubezpieczonego świadczenie ubezpieczeniowe zostanie wypłacone osobie uposażonej.

5. Właścicielem środków zgromadzonych na polisie, posiadającym prawo do wartości wykupu jest przez cały okres jej trwania ubezpieczający.

Konstrukcja umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym przewiduje podział wpłaconej przez ubezpieczającego na rzecz ubezpieczonego składki na:

* część ubezpieczeniową, przeznaczoną na pokrycie kosztów ochrony ubezpieczenia na życie osoby fizycznej wskazanej w umowie ubezpieczenia; kwota ta wyrażana jest kwotowo i pobierana miesięcznie z rachunku ubezpieczeniowego;

* część inwestycyjną, przeznaczoną na nabycie jednostek uczestnictwa ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego.

Środki pieniężne uzyskane z części inwestycyjnej składki są inwestowane w ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe. Jednostki uczestnictwa są przekazywane na indywidualny rachunek ubezpieczającego.

Uprawnionym do otrzymania świadczenia ubezpieczeniowego nie jest ubezpieczający, umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

* wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,

* możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,

* wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Do czasu dokonania cesji praw albo praw i obowiązków z umowy ubezpieczenia przez ubezpieczającego na ubezpieczonego, prawa do jednostek uczestnictwa ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych przysługują jedynie ubezpieczającemu. Jednocześnie, wraz z zawarciem umowy ubezpieczenia, ubezpieczający zawrze z ubezpieczonym umowę cesji, dającą mu możliwość dokonania przelewu praw i obowiązków z polisy, na dotychczasowego ubezpieczonego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy składka regularna, należna z tytułu umów określonych w opisie zdarzenia przyszłego, zarówno w części ochronnej, jak i inwestycyjnej związanej z funduszem kapitałowym, stanowi przychód ubezpieczonego z tytułu łączącego strony stosunku cywilnoprawnego, w momencie jej poniesienia przez ubezpieczającego.

Powołując treść art. 9 ust. 1, art. 11 ust. 1 i ust. 2a pkt 2, art. 10 ust. 1 pkt 1, art. 12 ust. 1 oraz ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca stwierdza, że użyty zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione w powołanych artykułach kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Z powyższego wynika, iż przychodem nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę, ale także inne przysporzenia majątkowe, takie jak nieodpłatne świadczenia, czy też świadczenia częściowo odpłatne. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zalicza się między innymi wartość umowy ubezpieczenia odnoszącej się do części inwestycyjnej. Wobec braku przepisów zwalniających takie świadczenie z opodatkowania stanowi ono, co do zasady, przychód podlegający opodatkowaniu.

Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego, tzn. zarówno pieniężna, jak i niepieniężna.

Wnioskodawca, będący spółką z o.o., ma zamiar wykupić dla swoich pracowników, współpracowników, kontrahentów w towarzystwie ubezpieczeniowym, polisy ubezpieczenia na życie z funduszem kapitałowym ze składką regularną. W ramach umowy ubezpieczenia ubezpieczający (Wnioskodawca) ubezpiecza życie ubezpieczonych (pracowników, współpracowników, kontrahentów, klientów), w tym celu będzie wpłacać regularne składki ubezpieczeniowe, które z dniem zapłacenia staną się aktywami Towarzystwa Ubezpieczeniowego. Każda ze składek będzie dzielić się na część ochronną i inwestycyjną. Część ochronna pobierana jest przez Towarzystwo w formie opłaty za ryzyko ubezpieczeniowe. Za część inwestycyjną składki nabywane są jednostki uczestnictwa ubezpieczeniowe funduszu kapitałowego, zapisywane na wyodrębnionych dla każdej polisy indywidualnych rachunkach. Do czasu dokonania cesji praw albo praw i obowiązków z umowy ubezpieczenia przez ubezpieczającego (Wnioskodawcę) na ubezpieczonego (współpracownika), prawa do jednostek uczestnictwa ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego przysługują ubezpieczającemu.

Mając na uwadze powyższe, w przedmiotowej sprawie - zdaniem Wnioskodawcy - istotną kwestią będzie jednak ustalenie momentu powstania przychodu z tytułu otrzymania przez pracowników Wnioskodawcy (ubezpieczonych) nieodpłatnych świadczeń.

Z tytułu opłacania przez Wnioskodawcę (ubezpieczającego), części składek inwestowanych w ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe (składka inwestycyjna), przychód nie powstanie w momencie zapłaty składki, gdyż w tym momencie ubezpieczeni nie będą posiadali prawa do wypłaty i innych możliwych profitów wynikających z umowy ubezpieczenia. Dopiero w momencie, gdy nastąpi przeniesienie praw i obowiązków na rzecz ubezpieczonych powstanie po ich stronie przychód. Podstawą opodatkowania będzie kwota zgromadzona, jako aktualne saldo na rachunku funduszu kapitałowego, pomniejszona o należne opłaty likwidacyjne, będąca w dyspozycji ubezpieczonego.

W konsekwencji, Wnioskodawca stwierdza, że w opisanej w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym sytuacji, przychód ubezpieczonych z tytułu opłacania przez Wnioskodawcę składek w części przypadającej na część inwestycyjną nie powstanie w momencie uiszczenia składki przez ubezpieczającego. W tej części umowy ubezpieczeni nie będą posiadali prawa do wypłaty i innych możliwych profitów wynikających z umowy ubezpieczenia. Ponadto, istnieje możliwość, że ubezpieczeni mogą nigdy nie otrzymać pieniędzy z polisy. Wobec tego, nie powstaje u nich przychód z tytułu opłacania składek w rzeczonej części.

Inaczej wygląda sytuacja w przypadku części ochronnej, gdyż należy stwierdzić, iż w opisanej w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym sytuacji, przychód ubezpieczonych z tytułu opłacania przez Wnioskodawcę składek w części przypadającej na część ochronną, powstanie w momencie uiszczenia, pobrania opłaty z tytułu ochrony ubezpieczeniowej. W związku z tym ubezpieczony odniesie profity z tytułu posiadania ochrony ubezpieczeniowej w określonej wysokości i dokładnie kwotowo można będzie wycenić koszt tej ochrony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych - wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje jednak, co należy rozumieć przez "nieodpłatne świadczenie", ograniczając się jedynie do wskazania, w art. 11 ust. 2 i 2a, sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń. Z tego też względu pojęcie "świadczenia" należy rozpatrywać z punktu widzenia zobowiązaniowego, tj. na tle art. 353 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, zgodnie z którym zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu (art. 353 § 2).

Zatem pojęcie "nieodpłatne świadczenie" w prawie podatkowym ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie kosztem majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy.

W doktrynie prawa podatkowego oraz orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, iż na pojęcie "nieodpłatnego świadczenia" składają się łącznie dwa elementy: po pierwsze chodzi o wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, w wyniku których podatnik otrzymuje w sposób nieodpłatny, tj. nie związany z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątkowe mające konkretny wymiar finansowy, oraz po drugie takie przysporzenie majątkowe jest uzyskiwane kosztem innego podmiotu.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż otrzymanie nieodpłatnego świadczenia ma zasadniczo miejsce wówczas, gdy na podstawie stosunku prawnego istniejącego pomiędzy dwoma podmiotami (stosunku zobowiązaniowego - zgodnie z art. 353 Kodeksu cywilnego), jedna ze stron tego stosunku jest wyłącznym jego beneficjentem, a zatem otrzymuje korzyść majątkową kosztem drugiej strony tego stosunku prawnego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć z Towarzystwem Ubezpieczeń na Życie umowę ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Konstrukcja tej umowy pozwala m.in. dodatkowo nagrodzić i zmotywować swoich pracowników, współpracowników, kontrahentów, klientów. Umowa nie stanowi grupowej umowy ubezpieczenia, jest indywidualną umową ubezpieczenia i będzie ona zawierana osobno, oddzielnie dla każdego ubezpieczonego.

Składka ubezpieczeniowa będzie zróżnicowana w zależności od przyjętego przez ubezpieczającego wariantu, będzie: jednorazowa, regularna roczna, miesięczna, kwartalna, półroczna.

W ramach umowy ubezpieczenia:

1. Ubezpieczającym - płatnikiem składek, będzie Spółka, która wydatki z tytułu wymaganej składki na polisę ubezpieczeniową regulowała będzie za pomocą przelewu bankowego z własnego konta, na indywidualny numer rachunku przypisany do polisy.

2. Ubezpieczonym - osobą, której życie będzie chronione, będzie osoba fizyczna, między którą a ubezpieczającym istnieje w momencie zawarcia umowy stosunek cywilnoprawny, na zasadzie umowy o pracę, zlecenia, czy też jakiejkolwiek wiążącej strony umowy nazwanej lub nienazwanej, rodzącej skutki prawne pomiędzy stronami. Ubezpieczony wskaże w polisie osobę uposażoną - inną niż ubezpieczający, tudzież osoby przez niego wskazane.

3. Uposażonym - osobą uprawnioną do otrzymania świadczenia ubezpieczeniowego z polisy, w przypadku zajścia określonego w niej zdarzenia ubezpieczeniowego, będzie osoba wskazana przez ubezpieczonego, nie będzie to ubezpieczający.

4. Ochrona ubezpieczeniowa - obejmuje życie oraz zdrowie ubezpieczonego. W przypadku śmierci ubezpieczonego świadczenie ubezpieczeniowe zostanie wypłacone osobie uposażonej.

5. Właścicielem środków zgromadzonych na polisie, posiadającym prawo do wartości wykupu jest przez cały okres jej trwania ubezpieczający.

Konstrukcja umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym przewiduje podział wpłaconej przez ubezpieczającego na rzecz ubezpieczonego składki na:

* część ubezpieczeniową, przeznaczoną na pokrycie kosztów ochrony ubezpieczenia na życie osoby fizycznej wskazanej w umowie ubezpieczenia (kwota ta wyrażana jest kwotowo i pobierana miesięcznie z rachunku ubezpieczeniowego),

* część inwestycyjną, przeznaczoną na nabycie jednostek uczestnictwa ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego.

Środki pieniężne uzyskane z części inwestycyjnej składki są inwestowane w ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe. Jednostki uczestnictwa są przekazywane na indywidualny rachunek ubezpieczającego. Uprawnionym do otrzymania świadczenia ubezpieczeniowego nie jest ubezpieczający, umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

* wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,

* możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,

* wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Do czasu dokonania cesji praw albo praw i obowiązków z umowy ubezpieczenia przez ubezpieczającego na ubezpieczonego, prawa do jednostek uczestnictwa ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych przysługują jedynie ubezpieczającemu.

W świetle powołanego powyżej art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz definicji "nieodpłatnego świadczenia" przyjmuje się co do zasady, że zarówno kwota składki przeznaczonej na pokrycie kosztów ochrony ubezpieczenia na życie (część ubezpieczeniowa), jak również kwoty składki przeznaczonej na nabycie jednostek uczestnictwa ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego (część inwestycyjna) należy traktować jako nieodpłatne świadczenie ponoszone przez pracodawcę, zleceniodawcę (ubezpieczającego) na rzecz pracownika, zleceniobiorcy, kontrahenta, klienta (ubezpieczonego) w związku z zawarciem umowy ubezpieczenia na życie powiązanej z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym.

Istotną kwestią w tej sprawie jest jednak ustalenie momentu powstania przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnych świadczeń.

Wnioskodawcę (ubezpieczającego) z pracownikiem (ubezpieczonym) łączy stosunek pracy, w związku z czym ww. nieodpłatne świadczenia z tytułu ubezpieczenia należy zakwalifikować do przychodów określonych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści art. 12 ust. 1 ww. ustawy wynika bowiem, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak wynika natomiast z postanowień art. 12 ust. 3 cytowanej ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b. Stąd też w przypadku usług zakupionych przez pracodawcę wartość pieniężną tych świadczeń dla celów podatkowych ustala się według cen zakupu (art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy).

W przypadku gdy Wnioskodawcę - ubezpieczającego (zleceniodawcę) z ubezpieczonym (zleceniobiorcą) łączy umowa zlecenia, ww. nieodpłatne świadczenia z tytułu ubezpieczenia zleceniobiorcy należy zakwalifikować do przychodów określonych w art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści art. 13 pkt 8 lit. a ww. ustawy wynika bowiem, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W przypadku natomiast gdy Wnioskodawcę z kontrahentem, klientem wiąże umowa nazwana lub nienazwana - inna niż umowa o pracę czy umowa zlecenia - wówczas ww. nieodpłatne świadczenia z tytułu ubezpieczenia kontrahentów, klientów należy zakwalifikować do przychodów określonych w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści art. 20 ust. 1 ww. ustawy wynika bowiem, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Wobec powyższego część ubezpieczeniowa składki przeznaczonej na pokrycie kosztów ochrony ubezpieczenia na życie osoby fizycznej wskazanej w umowie ubezpieczenia, stanowi przychód - odpowiednio - pracownika ze stosunku pracy, zleceniobiorcy, kontrahenta, klienta w dacie poniesienia wydatku przez Wnioskodawcę, czyli w dacie zapłaty składki firmie ubezpieczającej.

Pracownik, zleceniobiorca, kontrahent, klient firmy zostaje objęty ochroną ubezpieczeniową, czyli ma miejsce przysporzenie majątkowe po jego stronie.

Natomiast z tytułu opłacania przez ubezpieczającego (Wnioskodawcę) części inwestycyjnej składki przeznaczonej na nabycie jednostek uczestnictwa ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego, przychód dla pracownika, dla zleceniobiorcy oraz dla klienta czy kontrahenta powstaje generalnie w momencie cesji, przeniesienia praw i przekazania obowiązków wynikających z umowy na rzecz ubezpieczonego pracownika, zleceniobiorcy, kontrahenta czy klienta. Do tego momentu (tekst jedn.: do momentu cesji) pracownik, zleceniobiorca czy kontrahent lub klient nie jest właścicielem składki inwestycyjnej i nie posiada prawa do wypłaty zgromadzonych środków. Wobec tego do chwili przekazania praw i obowiązków na rzecz ubezpieczonego nie powstaje przychód z tytułu opłacania przez Wnioskodawcę składki inwestycyjnej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.