IBPB-1-3/4510-597/15/WLK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 27 października 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy koszty związane z nabyciem artykułów spożywczych, przeznaczonych na poczęstunek podczas spotkań z klientami, wykonawcami oraz pracownikami, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 10 listopada 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy koszty związane z nabyciem artykułów spożywczych, przeznaczonych na poczęstunek podczas spotkań z klientami, wykonawcami oraz pracownikami, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej od 17 maja 1996 r.

Spółka zajmuje się działalnością projektowania inżynieryjnego i procesowego, dotyczącą instalacji przemysłowych branży rafineryjnej, petrochemicznej i chemicznej. Szczególną specjalnością Spółki są projekty z zakresu technologii produkcji gazu syntezowego, wodoru i procesów czystej konwersji. Do podstawowego zakresu działalności Spółki zaliczają się usługi planowania i modelowania projektów, wykonawstwa projektów bazowych i technicznych oraz dostaw urządzeń i budowy instalacji. Wszystkie instalacje projektowane przez Spółkę są zazwyczaj wykonywane na indywidualne zamówienie klientów. Wymaga to częstych spotkań zarówno z klientami, jak i wykonawcami, a także szeregu spotkań wewnętrznych powiązanych z wypracowywaniem strategii wykonania kontraktu.

Spółka nabywa produkty spożywcze, takie jak: kawa, herbata, mleko, napoje chłodzące (woda, soki owocowe, napoje), cukier, słodycze, a także gotowe kanapki. Wymienione artykuły spożywcze przekazywane są podczas zebrań zarządu, narad, spotkań z pracownikami, klientami oraz gośćmi w czasie pracy w siedzibie firmy. Pod pojęciem "goście" użytym we wniosku, Spółka rozumie przede wszystkim przedstawicieli klientów oraz przedstawicieli dostawców. Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Nabyte artykuły są wykorzystywane w związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną. Spółka odlicza podatek naliczony związany z zakupem artykułów, będących przedmiotem wniosku.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty związane z nabyciem wyżej wymienionych artykułów spożywczych można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów... (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia.

Wydatki na zakup artykułów spożywczych wskazanych we wniosku zużywanych w trakcie spotkań z udziałem pracowników, klientów, oraz przedstawicieli dostawców na terenie siedziby firmy, stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem Spółki, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przedmiotowe artykuły spożywcze zużywane przez pracowników, podwykonawców i klientów firmy w toku pełnienia bieżących obowiązków służbowych są nierozerwalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i są poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu. Zużycie artykułów spożywczych w formie drobnego poczęstunku ma służyć zapewnieniu optymalnych warunków pracy, wpływając na sprawny przebieg i efektywność spotkań co ma bezpośrednie przełożenie na sprawną realizację i w konsekwencji na finalizowanie kontraktów stanowiących źródło utrzymania.

Zakup wymienionych artykułów spożywczych dokonywany jest jedynie na cele wskazane we wniosku i dokumentowany jest fakturami wystawionymi na Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa CIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT), pod warunkiem, że dokona oceny pod kątem celowości i wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodu" zawarte we wskazanym art. 15 ust. 1 ustawy CIT, oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, że przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości". Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka w związku z charakterem prowadzonej działalności gospodarczej, organizuje spotkania z pracownikami, kontrahentami, klientami oraz wykonawcami swoich projektów w swojej siedzibie. Spółka ponosi koszty poczęstunków na ww. spotkaniach.

Ocena prawna wskazanych wydatków wymaga uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Jednocześnie należy zauważyć, że za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT uznaje się te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami danych spotkań.

Ponadto, wskazanie w ww. przepisie jako przykładowych kosztów reprezentacji wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, pod kątem warunków i okoliczności uzasadniających poniesienie takich wydatków.

Celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup obiadu lub innego posiłku, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

Zasadne jest w tym miejscu odwołanie się do etymologii tego terminu. Wyraz "reprezentacja" pochodzi od łacińskiego "repraesentatio" oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że "reprezentacja" w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT, stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji, wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie "reprezentacji" kwestia wystawności, okazałości, czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej.

Odnosząc powołane uregulowania prawne do przedstawionego we wniosku opisu sprawy stwierdzić należy, że ponoszone przez Spółkę, w związku z organizacją spotkań oraz narad i zebrań, wydatki na artykuły spożywcze nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT. Wydatki te - jak twierdzi Wnioskodawca - ponoszone są bowiem w celu zapewnienia optymalnych warunków pracy, wpływając na sprawny przebieg i efektywność spotkań co ma bezpośrednie przełożenie na sprawną realizację i w konsekwencji na finalizowanie kontraktów. Zatem, celem tych spotkań nie jest stworzenie dobrego wizerunku Spółki, czy też wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami.

W konsekwencji stwierdzić należy, że opisane we wniosku wydatki spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy CIT - są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów - i tym samym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.