IBPB-1-3/4510-589/15/TS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 4 listopada 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 9 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy koszty związane z organizacją Programu i wypłatą środków pieniężnych z tego tytułu będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy koszty związane z organizacją Programu i wypłatą środków pieniężnych z tego tytułu będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodu.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i art. 3 ust. 1 Ustawy CIT, Wnioskodawca (dalej również jako: "Spółka") jest podatnikiem podatku CIT. Spółka zamierza wdrożyć program motywacyjny (dalej: "Program") adresowany m.in. do wybranych osób zatrudnionych w Spółce na umowę o pracę i/lub osób pełniących w Spółce funkcje członków zarządu i/lub do osób współpracujących ze Spółką, czy też ze spółkami w Grupie, na podstawie umów cywilnoprawnych (dalej: "Uprawnieni").

Celem Programu jest włączenie Uprawnionych w proces poprawy efektywności Spółki, przez co nie tylko będą oni mogli przyczynić się do zapewnienia stabilności i dalszego jej rozwoju, ale także otrzymywać korzyści finansowe bezpośrednio związane ze wzrostem wyników finansowych Spółki lub wartości akcji Spółki. Wspomniany cel ma zostać zrealizowany poprzez umożliwienie Uprawnionym uzyskania dodatkowego świadczenia pieniężnego (wynagrodzenia o charakterze zmiennym), które faktycznie uzależnione będzie od:

Wobec powyższego, Wnioskodawca zamierza zawrzeć pisemne umowy (dalej: "Umowa") z Uprawnionymi, na mocy których nastąpi utworzenie jednostek uczestnictwa. Jednostki te zostaną nieodpłatnie lub za niewielką odpłatnością przyznane każdemu z Uprawnionych na warunkach i zasadach precyzyjnie określonych w Umowach. Zgodnie z brzmieniem Umów, każdej osobie (Uprawnionemu) zostanie przyznana określona liczba jednostek uczestnictwa.

Realizacja jednostek uczestnictwa, na zasadach i warunkach określonych w Umowie, da w przyszłości Uprawnionemu prawo do otrzymania wypłaty gotówkowej. Wartość jednostek uczestnictwa będzie bezpośrednio uzależniona od wartości określonych wyników finansowych osiągniętych przez Spółkę lub wartości Spółki w okresie od ich przyznania do zaistnienia zdarzenia uprawniającego do realizacji wynikających z nich praw.

Zgodnie z Umową, realizacja praw z jednostek uczestnictwa ma nastąpić w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków:

Umowa będzie zakłada ponadto, że Uprawniony ma możliwość realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa (a tym samym uzyskania jakichkolwiek korzyści z tytułu przyznania mu jednostek uczestnictwa) dopiero po upływie wskazanego w niej okresu, a wcześniej nie przysługuje mu prawo ich zbycia/umorzenia lub żądania jakiejkolwiek zapłaty/rekompensaty (do tego momentu są niezbywalne i nie przedstawiają wartości). Innymi słowy, do momentu zaistnienia określonych zdarzeń, zawarcie samej Umowy nie daje Uprawnionemu żadnych korzyści ekonomicznych.

W konsekwencji zdaniem Spółki, wspomniane jednostki uczestnictwa będą stanowić instrumenty finansowe w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 433, dalej: "Ustawa o OIF") (winno być tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 94 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty związane z organizacją Programu i wypłatą środków pieniężnych z tego tytułu będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z wdrożeniem Programu powinny zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, stanowić koszt uzyskania przychodu dla Spółki w momencie realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

Powyższy przepis oznacza, że podatnik ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT oraz że istnieje związek pomiędzy ich poniesieniem, a możliwością uzyskania przychodu podatkowego lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Są to dwa podstawowe i jedyne kryteria uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów przewidziane przez Ustawę CIT. Ustawa ta nie zawiera bowiem żadnych dodatkowych warunków w tym względzie. Zatem, wydatki dokonane przez podatnika mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów dla celów podatku CIT, jeśli są nakierowane na osiągniecie przychodu, przy czym warunkiem koniecznym zaliczania danego wydatku do kosztów podatkowych nie jest wystąpienie konkretnego przychodu, lecz chociażby działania podatnika w celu jego potencjalnego osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia.

Wystarczające jest przy tym wykazanie choćby pośredniego związku z przychodami. Uzasadnieniem dla przyznania kluczowym osobom w Spółce, tj. Uprawnionym, jednostek uczestnictwa jest m.in. funkcja motywacyjna, gdyż osoby te stając się posiadaczami jednostek, których wartość zależy od wyników finansowych Spółki i/lub wzrostu ceny giełdowej lub wartości rynkowej jej akcji, będą dodatkowo motywowane do jak najlepszej pracy w celu maksymalizacji zysków osiąganych przez Spółkę.

W konsekwencji, zwiększenie efektywności działań Uprawnionych ma w założeniu doprowadzić do wydajniejszej realizacji celów biznesowych oraz poprawy wyników Spółki i/lub wzrostu ceny giełdowej lub wartości rynkowej jej akcji.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, w przedmiotowym stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym) istnieje zatem związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami poniesionymi przez Spółkę w związku z udziałem Uprawnionych w Programie, a potencjalnym przychodem lub zachowaniem oraz zabezpieczeniem źródła tych przychodów.

W konsekwencji, w opinii Spółki, wydatki te mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, w momencie realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa przez pracowników Spółki.

Powyższe stanowisko zostało zaprezentowane w licznych interpretacjach organów podatkowych, m.in. w interpretacjach indywidualnych wydanych przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 14 maja 2014 r., sygn. ILPB3/423-97/14-2/JG oraz ILPB3/423-60/14-2/JG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 14 maja 2015 r., sygn. IBPBI/2/4510-188/15/JP,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11 maja 2015 r., sygn. IBPBI/2/4510-155/15/JD,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 marca 2011 r., sygn. IBPBI/2/423-1827/10/JD,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 listopada 2008 r., sygn. IPPB5/423-40/08-3/DG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 3 lipca 2010 r., sygn. IPPB3/423-322/10-2/JB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągniecia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., określono katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągniecia przychodów bądź zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów, w szczególności zaś, wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

* został poniesiony przez podatnika,

* jest definitywny, a więc bezzwrotny,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.,

* został właściwie udokumentowany.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

* przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

* potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Kosztami podatkowymi są m.in. tzw. "koszty pracownicze". Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu poprawy ich zaangażowania i motywacji do pracy np. w postaci przyznania im akcji spółki, z których czerpać mogą dodatkowe korzyści finansowe. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu zwiększenie motywacji pracowników do pracy oraz ich efektywności.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza wdrożyć program motywacyjny adresowany m.in. do wybranych osób zatrudnionych w Spółce na umowę o pracę i/lub osób pełniących w Spółce funkcje członków zarządu i/lub do osób współpracujących ze Spółką, czy też ze spółkami w Grupie, na podstawie umów cywilnoprawnych. Celem Programu jest włączenie Uprawnionych w proces poprawy efektywności Spółki, przez co nie tylko będą oni mogli przyczynić się do zapewnienia stabilności i dalszego jej rozwoju, ale także otrzymywać korzyści finansowe bezpośrednio związane ze wzrostem wyników finansowych Spółki lub wartości akcji Spółki. Wspomniany cel ma zostać zrealizowany poprzez umożliwienie Uprawnionym uzyskania dodatkowego świadczenia pieniężnego, które faktycznie uzależnione będzie m.in. od ich zaangażowania w powierzone zadania, stopnia realizacji wyznaczonych celów, ceny giełdowej akcji Spółki itp. Wnioskodawca zamierza zawrzeć pisemne Umowy z Uprawnionymi, na mocy których nastąpi utworzenie jednostek uczestnictwa. Jednostki te zostaną nieodpłatnie lub za niewielką odpłatnością przyznane każdemu z Uprawnionych na warunkach i zasadach precyzyjnie określonych w Umowach. Realizacja jednostek uczestnictwa, na zasadach i warunkach określonych w Umowie, da w przyszłości Uprawnionemu prawo do otrzymania wypłaty gotówkowej. Umowy będą zakłady ponadto, że Uprawniony ma możliwość realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa dopiero po upływie wskazanego w niej okresu, a wcześniej nie przysługuje mu prawo ich zbycia/umorzenia lub żądania jakiejkolwiek zapłaty/rekompensaty (do tego momentu są niezbywalne i nie przedstawiają wartości).

Jak podkreśla Wnioskodawca, uzasadnieniem dla przyznania kluczowym osobom w Spółce, tj. Uprawnionym, jednostek uczestnictwa jest m.in. funkcja motywacyjna, gdyż osoby te stając się posiadaczami jednostek, których wartość zależy od wyników finansowych Spółki i/lub wzrostu ceny giełdowej lub wartości rynkowej jej akcji, będą dodatkowo motywowane do jak najlepszej pracy w celu maksymalizacji zysków osiąganych przez Spółkę. Zwiększenie efektywności działań Uprawnionych ma w założeniu doprowadzić do wydajniejszej realizacji celów biznesowych oraz poprawy wyników Spółki i/lub wzrostu ceny giełdowej lub wartości rynkowej jej akcji

W konsekwencji zatem istnieją podstawy, aby można było mówić o istnieniu związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem, a potencjalnym lub zwiększonym przychodem. Jednocześnie ww. wydatki nie są wymienione w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Zważywszy na powyższe - co do zasady - wydatki poniesione w związku z realizacją opisanego we wniosku Programu, spełniające przedstawione powyżej kryteria, Spółka będzie mogła zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Reasumując, koszty związane z organizacją Programu i wypłatą środków pieniężnych z tego tytułu będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodu.

Stanowisko Wnioskodawcy uznaje się zatem za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.