IBPB-1-3/4510-399/15/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 10 sierpnia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 13 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym 16 października 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka jako płatnik będzie zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzeń wypłacanych z tytułu Usług świadczonych przez X. - jest prawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka jako płatnik będzie zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzeń wypłacanych z tytułu Usług świadczonych przez X. Uzupełnienia wniosku dokonano 16 października 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. (dalej: "Spółka") prowadzi działalność w zakresie produkcji produktów leczniczych dostępnych bez recepty, suplementów diety, środków spożywczych oraz wyrobów medycznych. Przedmiotem działalności Spółki są również badania i analiza związane z jakością żywności.

Spółka na potrzeby prowadzonej działalności nabywa w wersji elektronicznej (online) usługi dostępu do Farmakopei Europejskiej - urzędowego spisu produktów farmaceutycznych dopuszczonych do obrotu w Europie, oraz obwarowanego tymi samymi zastrzeżeniami spisu surowców służących do sporządzania niektórych z tych produktów.

Spółka nabywa również usługi szkoleń dla pracowników Spółki w zakresie korzystania z zasobów i interpretowania informacji zawartych w Farmakopei Europejskiej. Opisane powyżej świadczenia nabywane przez Spółkę w dalszej części dokumentu łącznie będą nazywane jako "Usługi". Powyższe Usługi są świadczone na rzecz Spółki przez Europejską Dyrekcję ds. Jakości Leków i Opieki Zdrowotnej (The European Directorate for the Quality of Medicines Healthcare, dalej zwaną jako "X.") z siedzibą w Strasburgu (Francja).

X. jest jednostką organizacyjną Rady Europy, powołaną w celu realizacji zadań Rady Europy w zakresie polityki zdrowotnej. Jej celem jest ochrona zdrowia publicznego poprzez umożliwienie rozwoju, wspieranie wdrażania i kontroli stosowania norm jakości bezpiecznych leków i ich bezpiecznego stosowania. Niekwestionowanym dorobkiem Rady Europy, w tym X. jest opracowanie Farmakopei Europejskiej. Obecnie X. m.in. publikuje nowe wydania Farmakopei Europejskiej w oficjalnych językach Rady Europy - w języku angielskim i francuskim.

Powstanie X. wiąże się z przyjęciem przez Radę Europy Konwencji w sprawie opracowania Farmakopei Europejskiej, umożliwiającej międzynarodową współpracę na rzecz opracowania wspólnej farmakopei w Europie (Convention on the Elaboration of a European Pharmacopeia/Konwencja o opracowaniu Farmakopei Europejskiej, 22 lipca 1964 r., Rada Europy, ETS No. 050, CETS 50; Protocol to the Convention on the Elaboration of a European Pharmacopeia/Protokół do Konwencji o opracowaniu Farmakopei Europejskiej, 16 listopada 1989 r., ETS No. 134; oba akty prawne dalej łącznie będą nazywane jako "Konwencja o opracowaniu Farmakopei Europejskiej").

Na podstawie art. 9 powyższej Konwencji o opracowaniu Farmakopei Europejskiej, został utworzony Sekretariat Europejskiej Farmakopei (the European Pharmacopeia Secretariat) - obecnie dyrektoriat Rady Europy zwany X.

W 1996 r. Sekretariat Europejskiej Farmakopei zmienił nazwę na Europejską Radę Oceny Jakości Produktów Medycznych (European Department for the Quality of Medicines - X.) (decyzja przyjęta na 560 Zgromadzeniu Delegatów Ministrów (spotkanie odbyło się w Strasburgu 12 marca 1996) - Decyzje przyjęte/560th meeting of the Ministers Deputies (held in Strasbourg on 12 March 1996) - Decisions adopted, CM/Del/Dec (96)560E); Współpraca między Radą Europy i Unią Europejską (sierpień grudzień 1995): sprawozdania Sekretarza Generalnego/Cooperation between the Council of Europe and the European Union (August December 1995): report by the Secretary General, CM (96)41, 26 February 1996).

X. jeszcze dwukrotnie zmienił nazwę swojej struktury, by ostatecznie przyjąć nazwę jako Europejska Dyrekcja ds. Jakości Leków i Opieki Zdrowotnej (The European Directorate for the Quality of Medicines HealthCare).

Zgodnie z art. 8 powołanej powyżej Konwencji o opracowaniu Farmakopei Europejskiej, siedzibą X. jest Strasburg (Francja).

Z informacji pisemnych otrzymanych od X. wynika, że X. jako dyrektoriat Rady Europy korzysta z przywilejów przyznanych Radzie Europy.

Rada Europy posiada przywileje i immunitety na mocy Porozumienia Ogólnego w sprawie przywilejów i immunitetów Rady Europy z dnia 2 września 1949 r. oraz Protokołu dodatkowego do Porozumienia Ogólnego z dnia 6 listopada 1952 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 23, poz. 270, dalej zwane jako "Porozumienie Ogólne").

Polska przystąpiła do powyższych aktów prawnych w 1993 r. (wejście w życie w dniu 16 marca 1993 r.).

Rada Europy nie podlega administracji podatkowej jakiegokolwiek państwa. Zgodnie z art. 7 wyżej wymienionego Porozumienia Ogólnego - Rada Europy, jej aktywa, dochody i innego rodzaju majątek są zwolnione m.in. od wszelkich podatków bezpośrednich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w powyżej opisanych okolicznościach Spółka jest zobowiązana, niezależnie od posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej X., do pobierania - zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej jako "ustawa o CIT") - zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzeń wypłacanych z tytułu Usług świadczonych przez X. na rzecz Spółki.

Zdaniem Spółki, w związku z wypłatą wynagrodzeń z tytułu Usług świadczonych przez X. na rzecz Spółki, Spółka nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, także w przypadku, gdy Spółka nie posiada certyfikatu rezydencji potwierdzającego siedzibę X. dla celów podatkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2a ustawy o CIT, z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów m.in. z praw autorskich lub praw pokrewnych, świadczeń o podobnym charakterze do usług niematerialnych wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, ustala się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 20% przychodów, przy czym zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie zaś do treści art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2a ustawy o CIT, są obowiązane, jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Z powyższego uregulowania wynika, że podmioty wypłacające podmiotom zagranicznym należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2a ustawy o CIT, są obowiązane jako płatnicy do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego. Jeżeli płatnicy chcą zastosować stawki podatku wynikające z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo nie pobierać podatku zgodnie z taką umową, muszą uzyskać od podatnika zaświadczenie o jego miejscu zamieszkania lub siedzibie, wydane dla celów podatkowych przez właściwą administrację podatkową (tzw. certyfikat rezydencji).

Certyfikat rezydencji, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, jest dokumentem wydanym przez właściwą dla odbiorcy należności administrację podatkową, potwierdzającym jego siedzibę dla celów podatkowych. Wymóg przedłożenia certyfikatu ciąży na podmiocie zagranicznym, który uzyskuje ze źródeł polskich odpowiednie dochody i podlega tzw. ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W przypadku nieprzedstawienia płatnikowi takiego certyfikatu kwoty wypłacane odbiorcy należności - zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT - obciążone będą podatkiem zryczałtowanym w wysokości określonej w ustawie.

Powyższych przepisów prawa podatkowego nie stosuje się w stosunku do X. Z informacji pisemnych otrzymanych przez Spółkę od X. wynika bowiem, że instytucja ta posiada z mocy prawa immunitet podatkowy, co oznacza, że nie podlega jurysdykcji podatkowej jakiegokolwiek państwa. Jako dyrektoriat Rady Europy X. korzysta z przywilejów i immunitetów przysługujących Radzie Europy na mocy Porozumienia Ogólnego.

Zgodnie z art. 7 powołanego powyżej Porozumienia Ogólnego Rada Europy, jej aktywa, dochody i innego rodzaju majątek są zwolnione m.in. od wszelkich podatków bezpośrednich.

Polska przystąpiła do Porozumienia Ogólnego w 1993 r. (wejście w życie w dniu 16 marca 1993 r.). W związku z powyższym, jakiekolwiek przychody uzyskiwane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez X. jako jednostkę organizacyjną Rady Europy nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT. Powyższe dotyczy również przypadku, gdy Spółka nie otrzymała od X. certyfikatu rezydencji, o którym mowa w art. 4a pkt 12 oraz art. 26 ust. 1 ustawy o CIT. Wymóg przedstawienia certyfikatu rezydencji nie dotyczy bowiem międzynarodowych instytucji, co zostało przedłożone w Wyjaśnieniu Ministra Finansów z dnia 29 maja 2001 r., sygn. PB7/033-1934/2001, skierowanym do izb, urzędów skarbowych oraz urzędów kontroli skarbowych.

W powyższym piśmie Ministerstwo Finansów wyraziło stanowisko, że (...) zdarza się, że urzędy skarbowe żądają przedstawienia przez międzynarodowe banki lub inne instytucje finansowe, których Polska jest członkiem lub z którymi zostały zawarte umowy o współpracy, certyfikatów wystawionych przez organy podatkowe państw, w których takie banki lub instytucje mają siedzibę. Taka praktyka jest całkowicie zbędna, ponieważ ze względu na ich międzynarodowy charakter instytucje te posiadają immunitet podatkowy i nie podlegają one administracji podatkowej państw, w których one działają. Siedziba ich jest uregulowana w umowach międzynarodowych, na podstawie których zostały one utworzone.

W Wyjaśnieniach Ministra Finansów zostały wymienione przykładowe międzynarodowe instytucje, od których - zdaniem Ministerstwa Finansów - nie ma potrzeby żądania certyfikatu rezydencji. Została wymieniona m.in. instytucja Rady Europy - Bank Rozwoju Rady Europy (Council of Europe Development Bank).

Biorąc pod uwagę powyższe, X. nie ma możliwości uzyskania certyfikatu rezydencji, o którym mowa w art. 4a pkt 12 oraz art. 26 ust. 1 ustawy o CIT ze względu na to, że jako jednostka administracyjna Rady Europy nie podlega pod jurysdykcję podatkową jakiegokolwiek państwa, a miejsce jego siedziby zostało uregulowane na mocy umowy międzynarodowej (wspomniana powyżej Konwencja o opracowaniu Farmakopei Europejskiej).

Stanowisko prezentowane przez Spółkę znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach podatkowych:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 26 listopada 2014 r., sygn. ILPB4/423-412/14-2/MC,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 lutego 2014 r., sygn. IBPBI/2/423-1482/13/CzP oraz

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2 lutego 2010 r., sygn. ILPB3/423-1024/09-2/DS.

Podsumowując, w ocenie Spółki, przy wypłacie wynagrodzeń z tytułu Usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2a ustawy o CIT świadczonych przez X., Spółka nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, także w przypadku, gdy Spółka nie posiada certyfikatu rezydencji potwierdzającego siedzibę X. dla celów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, że kwestia korzystania przez X. z przywilejów jakie zostały przyznane Radzie Europy stanowi element opisu zdarzenia przyszłego ujętego we wniosku i nie była przedmiotem niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.