IBPB-1-3/4510-33/15/APO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 kwietnia 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 23 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym 6 lipca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na nabycie nowych technologii, w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 23 kwietnia 2015 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na nabycie nowych technologii, w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 23 czerwca2015 r. Znak: IBPB-1-3/4510-33/15/APO wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 6 lipca 2015 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: "Spółka") na podstawie umowy z 21 października 2013 r. nabył, na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, licencje na oprogramowanie Microsoft Dynamics NAV (system ERP) rozszerzone o moduł sprzedaży detalicznej LS-Retail (dalej: "Oprogramowanie"). Ponadto, na podstawie umowy o wykonanie weryfikacji analizy przedwdrożeniowej dla systemu Microsoft Dynamics NAV z 8 grudnia 2011 r. oraz umowy o świadczenie usług informatycznych z 23 sierpnia 2012 r., Spółka nabyła usługi w zakresie wdrożenia Oprogramowania (dalej: "Wdrożenie"). Na całokształt procesu implementacji Oprogramowania składały się więc następujące czynności objęte powyższymi umowami:

* wykonanie prac związanych z przeprowadzeniem Weryfikacji Analizy Przedwdrożeniowej (zidentyfikowanie procesów i potrzeb biznesowych Spółki, weryfikacja opisanych procesów i potrzeb, przygotowanie projektu zmian, weryfikacja potrzeb w zakresie modułów licencji Oprogramowania),

* przeprowadzenie analizy wdrożeniowej wybranego Oprogramowania (przygotowanie prototypu bazy danych, instalacja systemu ERP, przygotowanie instrukcji obsługi do modułów rozszerzających i zmieniających systemu ERP, szkolenia w zakresie wdrażania oraz funkcjonowania Oprogramowania),

* kierownictwo w zakresie wdrożenia Oprogramowania (koordynacja prac wdrożeniowych zgodnie z harmonogramem, nadzór nad prawidłową migracją danych i uruchomieniem Oprogramowania),

* udzielenie licencji na Oprogramowanie wraz z rocznym planem abonamentowym "Business Ready Enhancement Plan" (uaktualnienie wersji i aktualizacja produktów, dodatki Service Pack i poprawki, CustomerSource, baza wiedzy, szkolenia w trybie on-line, ochrona inwestycji, kredyt inwestycyjny na migrację) nie obejmującym usług wymaganych dla wprowadzenia nowych wersji, aktualizacji, Service Pack i poprawek.

Nabyta licencja dotyczy modułu podstawowego Microsoft Dynamics NAV, modułu LS-Retail, jak również modułów dodatkowych, narzędzi oraz obiektów programistycznych użytych do budowy lub wdrożenia systemu ERP. Wszystkie zakupione przez Spółkę moduły oraz funkcjonalności Oprogramowania, stanowią jedną funkcjonalną całość.

Powyższą licencję Spółka zidentyfikowała jako wartość niematerialną i prawną (dalej: "WNiP"), która to została wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: "Ewidencja") w miesiącu rozpoczęcia korzystania z Oprogramowania, tj. w kwietniu 2014 r. Jak zostało wykazane w dokumencie OT stanowiącym dowód księgowy przyjęcia wartości niematerialnej i prawnej do eksploatacji, na wartość początkową licencji stanowiącej WNiP złożyły się wydatki na nabycie licencji oraz jej wdrożenie (w tym konsultacje i prace rozwojowe), składające się na cenę nabycia WNiP w rozumieniu art. 16g ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "Ustawa CIT"). Przy czym, wydatki odniesione na wartość początkową licencji, zostały poniesione (zapłacone) przez Spółkę zarówno w latach 2012 - 2013, jak również w 2014 r. W odniesieniu do nabytej licencji na Oprogramowanie, Spółka uzyskała opinię jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615 z późn. zm.) potwierdzającą, że wdrożone Oprogramowanie stanowi nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 Ustawy CIT, tj. umożliwia Spółce wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów i usług oraz, że technologia ta nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnie 5 lat.

Spółka zamierza pomniejszyć podstawę opodatkowania CIT za 2014 r. o 50% kwoty wydatków na nabycie nowej technologii w postaci Oprogramowania, zaliczonych do wartości początkowej nabytej licencji (WNiP), na podstawie art. 18b Ustawy CIT. Za podstawę do kalkulacji wysokości odliczenia Spółka zamierza przyjąć wartość początkową stanowiącej WNiP licencji, na którą składają się zarówno wydatki na nabycie licencji, jak i wydatki na jej wdrożenie, z uwzględnieniem odpowiednich przepisów art. 18b Ustawy CIT, poniesione (zapłacone) wyłącznie w 2013 i 2014 r. Wydatki ujęte w wartości początkowej nowej technologii i poniesione przez Spółkę w 2012 r. nie będą uwzględniane w kalkulacji ulgi na nowe technologie.

Zgodnie z art. 18b ust. 8 Ustawy CIT, Spółka nie udziela, ani nie zamierza udzielać w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii, ani też wydatki na nabycie i wdrożenie Oprogramowania, składające się na jego wartość początkową nie zostały i nie zostaną zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie.

Jednocześnie Spółka zaznacza, że rozważa nabycie w przyszłości, na rzecz franczyzobiorców prowadzących salony pod marką Wnioskodawcy, odrębnych licencji. Licencje te będą dotyczyły kompatybilnych - z Oprogramowaniem Wnioskodawcy - narzędzi do zarządzania i administrowania salonami. Dzięki nim Spółka, jak i franczyzobiorcy za pośrednictwem baz danych Spółki obsługiwanych przez system Microsoft Dynamics NAV, będą mieli możliwość wymiany informacji i danych w niezbędnym zakresie (m.in. w celu określenia dostępności danego towaru w magazynach Spółki). Koszty nabycia kompatybilnych programów będą prawdopodobnie zwrócone Spółce przez franczyzobiorców (ewentualnie to franczyzobiorcy będą zobowiązani do nabycia kompatybilnego oprogramowania na własny koszt). Przy czym, jeśli koszty nabycia kompatybilnego oprogramowania będą ponoszone przez Spółkę, to nie będą one w żaden sposób wpływały na wartość początkową licencji na Oprogramowanie, ujętych jako WNiP w Ewidencji Spółki. Ponadto Spółka wskazuje, że nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 2 lipca 2015 r. (wpływ do tut. Biura 6 lipca 2015 r.) Spółka wskazała, że wydatki poniesione w 2013 r. na nabycie i wdrożenie licencji na oprogramowanie Microsoft Dynamics NAV, rozszerzone o moduł sprzedaży detalicznej LS-Retail stanowiły przedpłaty (zadatki) w rozumieniu art. 18b ust. 5 Ustawy CIT. Wprawdzie, na gruncie przytoczonego artykułu, nie sposób jednoznacznie wskazać, jak należy rozumieć pojęcia "przedpłata" oraz "zadatek", odpowiedzi na te wątpliwości nie dają również pozostałe przepisy ustaw o podatkach dochodowych, czy też przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, jednak w ocenie Wnioskodawcy, za zakwalifikowaniem wydatków poniesionych w 2013 r. jako przedpłaty (zadatku) przemawiają następujące okoliczności:

Odwołując się na wstępie do wykładni literalnej pojęcia "przedpłata", za taką należy rozumieć określoną sumę pieniędzy, stanowiącą część ceny towaru, wpłacaną z góry w celu uzyskania gwarancji jego zakupu w określonym terminie ("Słownik języka polskiego", Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Należy jednak uwzględnić, że powyższa definicja przedpłaty odnosi się do przedpłat pobieranych na poczet zakupu towarów i nie może być wprost stosowana do przypadków pobierania przedpłat na poczet wartości niematerialnych i prawnych (dalej: "WNiP"), które nie są kupowane jak towary, lecz wytwarzane u podatnika, tzn. powstają wskutek procesu realizacji wielu czynności dostaw towarów i świadczenia usług, prowadzących w końcowym efekcie do wytworzenia kompletnej i zdatnej do używania wartości niematerialnej i prawnej. Zatem, przytoczona powyżej słownikowa definicja pojęcia przedpłaty, może stanowić jedynie punkt wyjścia do stworzenia definicji przedpłaty na poczet wytworzenia wartości niematerialnych i prawnych, która to definicja umożliwiałaby prawidłową wykładnię przepisu art. 18b ust. 5 Ustawy CIT. Proces wytworzenia wartości niematerialnej i prawnej ma bardziej skomplikowany charakter niż transakcja zakupu towarów. W przypadku bowiem zakupu towarów, transakcja najczęściej realizowana jest pomiędzy dwoma stronami (sprzedającym i kupującym), podczas gdy proces wytworzenia wartości niematerialnej i prawnej może angażować wiele podmiotów. Jak wskazał przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 13 czerwca 2011 r. Znak: ITPB3/423-201/11/AW, wdrożenie systemu stanowi natomiast pewien proces, mający na celu jego zaadaptowanie na potrzeby Jednostki. Będą to wszelkie działania polegające na instalacji oprogramowania oraz mające na celu dostosowanie oprogramowania do potrzeb Spółki, sprawdzenie poprawności działania systemu informatycznego u podatnika, czy też wprowadzenie ewentualnych poprawek przez firmę udzielającą licencji na użytkowanie systemu. Dopiero jego zakończenie spowoduje, iż Spółka uzyskuje możliwość użytkowania oprogramowania w bieżącej działalności. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, przedpłata w odniesieniu do wartości niematerialnych i prawnych powinna być interpretowana w ten sposób, że jest to określona suma pieniędzy, stanowiąca część wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej, wypłacana na poczet wytworzenia danej wartości niematerialnej przed datą wykazania wartości niematerialnej i prawnej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzonej dla celów rozliczeń CIT.

Wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie i wdrożenie licencji, stanowiły wydatki za wdrożenie systemu Microsoft Dynamics NAV, koszty nabycia licencji, jak również dodatkowe koszty z tym związane (np. koszty dojazdu i pobytu zespołu wdrożeniowego). Specyfika WNiP powoduje, że do rzadkości należą sytuację, gdy taka wartość jest nabywana poprzez przekazanie własności nowej technologii w zamian za jednorazową płatność. W przypadku nabycia WNiP - w szczególności jeżeli chodzi o systemy typu ERP - należy raczej mówić o procesie ich nabywania, mającym na celu zaadoptowanie WNiP na potrzeby nabywcy. Jest ono bowiem długotrwałe i obejmuje liczne etapy poprzedzające przekazanie własności (tak jak w przypadku Wnioskodawcy m.in. weryfikacja analizy przedwdrożeniowej, analizy przedwdrożeniowe, udzielenie licencji, instalacja oprogramowania, migracja danych, uruchomienie systemu), których koszty przeprowadzenia ponosi nabywca licencji. Dopiero przeprowadzenie i pomyślne zakończenie całego procesu spowoduje, że nabywca takiej licencji, uzyska możliwość użytkowania oprogramowania w bieżącej działalności.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, wszelkie płatności służące wytworzeniu danej wartości niematerialnej i prawnej, dokonane przed jej przyjęciem do ewidencji i zaliczone do jej wartości początkowej, powinny dla celów interpretacji przepisu art. 18b ust. 5 Ustawy CIT zostać uznane za przedpłaty, nawet jeśli płatności te wzięte z osobna mogą zostać przyporządkowane do konkretnych usług dostarczonych przez dostawcę Wnioskodawcy, które to jednak usługi nie stanowiły dla Spółki samodzielnych przedmiotów zakupu, lecz zostały potraktowane jako elementy WNiP. Należy podkreślić, że zarówno nabycie licencji, jak i poszczególnych usług przedwdrożeniowych i usług związanych z wdrożeniem systemu nie można rozpatrywać oddzielnie. Przedmiotem nabycia nie były bowiem poszczególne, odrębne usługi i licencja (żadne ze świadczeń samodzielnie, odrębnie od pozostałych nie byłoby zdatne do użytku), ale dostarczenie funkcjonującego systemu spełniającego określone wymagania Spółki. Zatem, momentem wykonania świadczenia (dostarczenia funkcjonującego systemu) jest zakończenie wszystkich czynności składających się na wdrożenie i uruchomienie systemu. Pomimo zatem, że płatności dokonywane przez Spółkę na podstawie faktur wystawianych przez dostawcę systemu w 2013 r. (czyli przed uruchomieniem systemu) za poszczególne czynności nie zostały nazwane zaliczkami/przedpłatami, to na taki ich charakter wskazuje przedmiot świadczenia nabytego przez Spółkę - Spółka nabywała bowiem funkcjonujący system spełniający wymagania Spółki, a nie odrębne usługi. Zatem, wszystkie płatności związane z nabyciem i wdrożeniem systemu dokonane przez Spółkę do momentu uruchomienia i oddania do używania systemu, stanowią przedpłaty w rozumieniu art. 18b ust. 5 Ustawy CIT. Za powyższą interpretacją przemawia również wykładnia celowościowa dokona w oparciu o uzasadnienie projektu ustawy wprowadzającej do Ustawy CIT art. 18b, jak również sprawozdania prac komisji opracowującej ten projekt. Jak bowiem zostało wskazane w uzasadnieniu projektu, wprowadzone przepisy mają na celu zmniejszenie istniejących barier i stworzenie zachęty podatkowej dla inwestycji polegającej na zakupie nowej technologii (...) przez odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków na zakup nowej technologii. Wynika z tego, że najistotniejszym celem wprowadzenia ulgi na nabycie nowych technologii było zachęcenie podatników do ich nabywania poprzez generowanie dodatkowej korzyści podatkowej w nieskrępowany tempem ich wdrożenia i nabycia sposób. Zatem, celem ustawodawcy nie było ograniczenie bazy kalkulacji ulgi, ale zapewnienie, że także w przypadku, gdy zapłata za tę technologię nastąpiła w innych - wcześniejszych lub późniejszych latach, będą one mogły być podstawą do kalkulacji. Stosując zawężającą wykładnie pojęć "przedpłata" oraz "zadatek" przyjmującą, że odnoszą się one niejako do zaliczek na poczet przyszłej umowy, czy przyszłych świadczeń w postaci przeniesienia licencji do technologii, mogłoby dochodzić do sytuacji, gdzie podatnik ze względu na przedłużający się na kolejny rok proces wdrożenia oprogramowania, traciłby automatycznie prawo do zutylizowania wydatków poniesionych w celu oddania WNiP do użytku. W ocenie Wnioskodawcy, nie można przyjąć takiej intencji ustawodawcy. Skoro zatem ustawodawca zaplanował wprowadzenie swoistego rodzaju premiowania podatników z tytułu nabycia nowych technologii, to trudno znaleźć przekonywujące argumenty przemawiające za twierdzeniem, że premia ta powinna przysługiwać wyłącznie w odniesieniu do wydatków poniesionych w całości lub w części przed podpisaniem umowy, natomiast po jej podpisaniu nie mogłyby już podlegać odliczeniu. Prowadziłoby to do niczym nieuzasadnionego różnicowania wydatków ze względu na czas, w którym została podpisana umowa. Końcowo jednak wszystkie wydatki, bez względu czy poniesione przed czy po podpisaniu umowy, służą nabyciu nowej technologii, a tym samym wypełnieniu celów przytoczonej powyżej ustawy. Biorąc powyższe pod uwagę, a w szczególność specyfikę wartość niematerialnych i prawnych oraz cel wprowadzenia przedmiotowych przepisów do polskiego porządku prawnego należy stwierdzić, że wydatki poniesione przez Spółkę w 2013 r. na poczet wdrożenia systemu Microsoft Dynamics NAV czy nabycia licencji, będące elementem wartości niematerialnej i prawnej - systemu Microsoft Dynamics NAV - stanowią przedpłatę (zadatek) w rozumieniu art. 18b ust. 5 Ustawy CIT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na tle zaistniałego stanu faktycznego, zgodnie z art. 18b Ustawy CIT, Spółka będzie uprawniona do pomniejszenia podstawy opodatkowania CIT za 2014 r. o 50% kwoty wydatków na nabycie nowej technologii w postaci Oprogramowania (obejmujących zarówno koszty nabycia licencji na Oprogramowanie oraz koszty wdrożenia Oprogramowania), zaliczonych do wartości początkowej WNiP, wprowadzonej do Ewidencji w kwietniu 2014 r., w części, w jakiej zostały poniesione w 2013 i 2014 r.

W ocenie Spółki, jest ona uprawniona do pomniejszenia podstawy opodatkowania CIT za 2014 r., na podstawie art. 18b Ustawy CIT, o 50% kwoty wydatków na nabycie nowej technologii w postaci licencji na Oprogramowanie (obejmujących zarówno koszty nabycia licencji na Oprogramowanie oraz koszty wdrożenia Oprogramowania), zaliczonych do wartości początkowej nabytej licencji na Oprogramowanie stanowiącej WNiP, wprowadzonej do Ewidencji w kwietniu 2014 r., w części, w jakiej zostały one poniesione (zapłacone) w 2013 i 2014 r.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 Ustawy CIT, od podstawy opodatkowania odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. Przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw (art. 18b ust. 2a Ustawy CIT). Z kolei na podstawie art. 18b ust. 2 Ustawy CIT, za nowe technologie uważa się wiedzę technologiczną, w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615, z późn. zm.). Zgodnie z art. 18b ust. 7 Ustawy CIT, odliczenie związane z nabyciem nowych technologii nie może przekroczyć 50% wydatków na jej nabycie, zaliczonych do wartości początkowej WNiP. Jak zatem wynika z przytoczonych regulacji, podatnik będzie uprawniony odliczyć od podstawy opodatkowania 50% wydatków na nabycie nowej technologii w przypadku, gdy spełnione zostaną następujące pozytywne przesłanki:

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia umowy o przeniesienie oraz korzystanie z praw dla celów zastosowania ulgi na nowe technologie. Zdaniem Spółki, taką umowę może jednak stanowić umowa rozporządzająca prawami do nowej technologii, podlegająca ochronie gwarantowanej przez Prawo własności przemysłowej lub ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a więc m.in. umowa licencyjna. Zatem należy uznać, że wskazana w opisie stanu faktycznego umowa sprzedaży licencji na użytkowanie Oprogramowania z 21 października 2013 r. spełnia przesłankę z art. 18b ust. 2a Ustawy CIT, jako umowy, na podstawie której zostają nabyte prawa do wiedzy technologicznej.

Druga z przytoczonych przesłanek, w ocenie Spółki, również zostaje spełniona, bowiem jak stanowi art. 16b ust. 1 pkt 5 Ustawy CIT, amortyzacji podlegają licencje, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Biorąc pod uwagę zaprezentowany stan faktyczny można jednoznacznie stwierdzić, że nabyta przez Spółkę licencja, będzie stanowiła wartość niematerialną i prawną w rozumieniu przepisów Ustawy CIT. Spółka bowiem, będzie wykorzystywała zakupioną licencję na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej przez okres przekraczający rok, a co za tym idzie, licencja ta może być przez Spółkę amortyzowana jako WNiP. Ponadto, Oprogramowanie nabyte przez Spółkę stanowi wiedzę technologiczną, przyczyniającą się do polepszenia i przyspieszenia procesów związanych z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa prowadzonego przez Spółkę. Co więcej, wpłynęło ono na zmodyfikowanie świadczonych usług oraz w znacznej mierze nowy - niemożliwy do osiągnięcia bez Oprogramowania - sposób funkcjonowania Spółki, m.in. poprzez redukcję ryzyk, a więc zasadniczą zmianę bezpieczeństwa świadczenia usług, optymalizację kosztów, poprzez zasadniczą poprawę zarządzania procesami, czy zasadnicze przyspieszenie świadczenia usług, poprzez usprawnienie procesów raportowania oraz analizy danych. Przekłada się to na możliwość wytwarzania przez Spółkę nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług. Okoliczność ta, podobnie jak fakt nie stosowania takiej nowej technologii na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat, zostały potwierdzone w otrzymanej przez Spółkę opinii niezależnej jednostki naukowej.

Natomiast odnośnie samej możliwości uznania za nową technologię systemów typu ERP, który stanowi wdrożone przez Spółkę Oprogramowanie, to była ona potwierdzana wielokrotnie w pismach organów podatkowych. Przykładowo, takie stanowisko zostało zaakceptowane przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 21 marca 2014 r., Znak: ILPB4/423-502/13-4/ŁM,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 22 kwietnia 2013 r., Znak: ITPB3/423-69b/13/PS,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 13 marca 2013 r., Znak: IPPB5/423-1241/12-4/MW.

Ponadto, w odniesieniu do licencji na Oprogramowanie Microsoft Dynamics, o możliwości uznania jej za nową technologię w rozumieniu przepisów Ustawy CIT wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 12 czerwca 2012 r., Znak: IPTPB3/423-100/12-2/KJ.

Odnośnie samej kwoty odliczenia to, zgodnie z art. 18b ust. 7 Ustawy CIT, odliczenie związane z nabyciem nowych technologii nie może przekroczyć 50% wydatków na jej nabycie, określonej zgodnie z ust. 4 i 5 powołanego przepisu. Z kolei, zgodnie z art. 18b ust. 4 i 5 Ustawy CIT, podstawą do ustalenia wielkości odliczenia wydatków na nabycie nowej technologii jest kwota wydatków poniesionych na jej nabycie uwzględnionych w wartości początkowej WNiP w części, w jakiej:

* została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji lub w roku po nim następnym, z tym, że przedpłaty (zadatki) na poczet wydatków poniesionych na jej nabycie dokonane w roku poprzedzającym rok wprowadzenia nowej technologii do ewidencji uznaje się za poniesione w roku wprowadzenia jej do ewidencji, oraz

* nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT, za wartość początkową środków trwałych oraz WNiP uważa się w razie odpłatnego nabycia, cenę ich nabycia. Natomiast zgodnie z art. 16g ust. 3 Ustawy CIT, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych. Wartość początkowa WNiP w postaci licencji na programy komputerowe powinna więc obejmować całokształt kosztów związanych z ich wdrożeniem. Dotyczy to w szczególności wydatków na przygotowanie analiz i środowisk programowych, migrację danych, testy, a także wszelkich innych czynności warunkujących właściwą konfigurację oraz uruchomienie nabytego Oprogramowania (powyższe potwierdza m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15 maja 2008 r., Znak: IBPB3/423-131/08/CzP oraz postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście z 23 lutego 2007 r., Znak: PB1/423-23/06/KW).

Spółka zaliczyła do wartości początkowej licencji na Oprogramowanie stanowiącej WNiP koszty jej nabycia oraz związane z tym nabyciem koszty wdrożenia. Jednocześnie, jak wskazała Spółka, WNiP zostały wprowadzone do Ewidencji w kwietniu 2014 r. Wydatki składające się na wartość początkową WNiP (nowej technologii) były ponoszone w latach 2012, 2013 i 2014. W konsekwencji, biorąc pod uwagę art. 18b ust. 4 i 5 Ustawy CIT Spółka, przy kalkulacji podstawy odliczenia, o którym mowa w art. 18b Ustawy CIT, będzie mogła uwzględnić wydatki na nabycie licencji na Oprogramowanie, jak również koszty wdrożenia Oprogramowania składające się na wartość początkową Oprogramowania stanowiącego WNiP, wyłącznie w części w jakiej wydatki te zostały poniesione (zapłacone) w 2013 r. (jako zadatki/przedpłaty na poczet nabycia nowej technologii poniesione w roku poprzedzającym rok, w którym Spółka wprowadziła nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych) oraz wydatki poniesione w 2014 r. Takie podejście potwierdzają m.in.:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 18 listopada 2008 r., Znak: ILPB3/423-513/08-3/HS), stwierdzając, że: z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka w 2007 r. nabyła oprogramowanie (system (...)) oraz rozpoczęła jego wdrażanie. Prace wdrożeniowe zakończyły się w roku 2008. W tym samym roku nastąpiło jego uruchomienie i wprowadzenie do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Na wartość początkową systemu składa się zarówno cena jego nabycia, jak i koszty związane z jego wdrożeniem. W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż wartość zakupu nowej technologii i wydatki poniesione na jej wdrożenie w latach 2007-2008 są składnikami wartości początkowej i powinny być traktowane łącznie. Zatem płatności, które Spółka dokonała w roku 2007, stanowią przedpłaty (zadatki) poniesione na poczet wydatków na nabycie nowej technologii, o których mowa w art. 18b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym stanowią podstawę ustalenia dla Spółki wielkości należnego w 2008 r. odliczenia od podstawy opodatkowania z tytułu wydatków na nabycie przedmiotowego oprogramowania.

* Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 12 czerwca 2012 r., Znak: IPTPB3/423-100/12-2/KJ, gdzie organ zaaprobował stanowisko podatnika, że: w efekcie wprowadzenia Licencji do Ewidencji w roku 2011, podstawę ustalenia wielkości odliczenia stanowią te wydatki uwzględnione w wartości początkowej Licencji, które zostały zapłacone przez Spółkę w latach 2010 oraz 2011.

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 22 października 2012 r., Znak: IPPB5/423-723/12-2/MW, gdzie organ potwierdził stanowisko podatnika, że: (skoro) wszystkie wydatki ujęte na wartości początkowej WNiP zostały lub zostaną zapłacone w 2012 r. lub w 2011 r., to znaczy w roku wprowadzenia WNiP do ewidencji lub w roku poprzedzającym w ocenie Spółki będzie ona uprawniona do odliczenia od podstawy opodatkowania CIT 50% kwoty wydatków na nabycie licencji i wdrożenie systemu MD, które to wydatki zostaną skapitalizowane na wartości początkowej WNiP, rozpoznanej przez Spółkę w 2012 r.

Spółka wskazała również, że w odniesieniu do nabytej licencji na Oprogramowanie, nie znajdą zastosowania przewidziane w art. 18b Ustawy CIT negatywne przesłanki, uniemożliwiające podatnikowi skorzystanie z ulgi na nowe technologie. Jak bowiem zostało wskazane, Spółka nie prowadziła oraz nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak również, wydatki na nabycie nowej technologii, nie zostały jej zwrócone w jakiejkolwiek formie. Co więcej, od momentu wprowadzenia licencji na Oprogramowanie do Ewidencji, Spółka nie udzieliła do niej prawa w jakiejkolwiek formie innym podmiotom. Za udzielenie w jakiejkolwiek formie lub części prawa do nowej technologii innym podmiotom nie może być w szczególności uznany zakup licencji na odrębne, kompatybilne z Microsoft Dynamics NAV oprogramowanie, umożliwiające korzystanie z baz danych zgromadzonych w systemie Spółki. Bowiem jak zostało wskazane, wprawdzie franczyzobiorcy będą mieli możliwość korzystania z Oprogramowania, ale tylko i wyłącznie w niezbędnym do zarządzania i administrowania salonami zakresie oraz za pośrednictwem odrębnych, objętych osobną licencją programów. Ponadto, wydatki na powyższe licencje, nie będą wpływały na wartość początkową licencji na Oprogramowanie ujętej w Ewidencji Spółki. Zbieżne ze stanowiskiem Spółki zdanie przedstawił m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu interpretacji z 29 marca 2012 r., Znak: ILPB3/423-1/12-2/MM, który zgodził się z Wnioskodawcą twierdzącym, że nie stanowi udzielenia prawa w jakiejkolwiek formie lub części, umożliwienie korzystania z systemów wnioskodawcy za pomocą odrębnego oprogramowania, nabytego na podstawie odrębnych licencji.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że przysługuje jej prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania CIT za 2014 r. 50% kwoty wydatków na nabycie licencji na Oprogramowanie od części wydatków składających się na wartość początkową nowej technologii, które zostały poniesione (zapłacone) w 2013 i 2014 r. W ocenie Spółki, będzie ona uprawniona do kalkulacji podstawy odliczenia, o którym mowa w art. 18b Ustawy CIT, w oparciu o wartość początkową licencji, na którą składają się zarówno wydatki na nabycie licencji, jak i na jej wdrożenie (w części w jakiej wydatki te zostały poniesione w 2013 i 2014 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie niniejszej interpretacji należy podkreślić, że jej przedmiotem nie była ocena prawidłowości klasyfikacji poniesionych przez Wnioskodawcę w 2013 r. wydatków jako przedpłat (zadatków) na poczet nabycia nowej technologii. Okoliczność ta stanowiła bowiem element opisu zdarzenia przyszłego (do uzupełnienia którego Wnioskodawca został przez tut. Organ wezwany) i jako taka nie mogła podlegać ocenie.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2 u.p.d.o.p., za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615, z późn. zm.).

W świetle powyższego, nowe technologie to wiedza technologiczna w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów i usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat. Okres ten, czyli swoisty wyznacznik nowości, a także przydatność "produkcyjną" technologii potwierdzać ma opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej. Takimi jednostkami - w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615 z późn. zm.), są jednostki naukowe - prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe:

e. Polską Akademię Umiejętności,

f. inne jednostki organizacyjne, niewymienione w lit. a-e, posiadające osobowość prawną i siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przedsiębiorców posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, nadawany na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730 oraz z 2010 r. Nr 75, poz. 473).

Jak stanowi art. 18b ust. 2a u.p.d.o.p. (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r.), przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw. Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 u.p.d.o.p.).

W myśl art. 18b ust. 4 u.p.d.o.p., podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Powołany przepis odsyła do wartości początkowej składników majątku trwałego, za którą, stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., w razie odpłatnego nabycia uważa się cenę ich nabycia. Natomiast w myśl art. 16g ust. 3 u.p.d.o.p., za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Zatem, kwota należna sprzedającemu licencję, jak również wydatki związane z wdrożeniem nowej technologii są elementem wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej. Tak ustalona wartość początkowa będzie wielkością podlegającą odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18b u.p.d.o.p. w roku podatkowym, w którym jednostka wprowadzi wartość niematerialną i prawną do ewidencji.

Stosownie do art. 18b ust. 5 u.p.d.o.p., jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji.

Jak wynika z art. 18b ust. 6 u.p.d.o.p., odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji, gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 u.p.d.o.p.).

Stosownie natomiast do art. 18b ust. 8 u.p.d.o.p., podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w latach 2011-2012 nabył usługi w zakresie wdrożenia Oprogramowania, a w 2013 r. dokonał nabycia licencji na ww. Oprogramowanie. Nabyta licencja została wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w miesiącu rozpoczęcia korzystania z Oprogramowania, tj. w kwietniu 2014 r., a jej wartość początkowa została określona w kwocie odpowiadającej wydatkom poniesionym w latach 2012, 2013 i 2014 na nabycie oraz wdrożenie licencji. Zakupione Oprogramowanie uzyskało opinię jednostki naukowej, w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki potwierdzającą, że stanowi ono nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 Ustawy CIT, tj. umożliwia Spółce wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów i usług oraz, że nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnie 5 lat. Spółka nie udziela, ani nie zamierza udzielać w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii, ani też wydatki na nabycie i wdrożenie Oprogramowania, składające się na jego wartość początkową nie zostały i nie zostaną zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie. Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Ponadto, jak wynika z wniosku, podstawą do ustalenia wielkości odliczenia na nabycie nowych technologii, jest kwota wydatków na nabycie licencji i jej wdrożenie, wyłącznie w części, w jakiej wydatki te zostały poniesione (zapłacone) w 2013 r., jako zadatki (przedpłaty) na poczet ww. wydatków w roku poprzedzającym rok, w którym Spółka wprowadziła nową technologie do Ewidencji oraz wydatki poniesione w roku 2014.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że płatności dokonywane w 2013 r. na podstawie wystawionych przez dostawcę systemu faktur, nie zostały nazwane zaliczkami/przedpłatami, jednak na taki charakter wskazuje przedmiot świadczenia nabytego przez Spółkę (Spółka nabywała bowiem funkcjonujący system a nie odrębne usługi). Zatem, wszystkie płatności związane z nabyciem i wdrożeniem systemu dokonywane przez Spółkę do momentu uruchomienia i oddania do używania systemu, stanowią przedpłaty w rozumieniu art. 18b ust. 5 u.p.d.o.p.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki niezbędne do zastosowania odliczenia na nabycie nowych technologii, a zatem jest uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania za 2014 r. 50% kwoty wydatków poniesionych na nabycie licencji i wdrożenie Oprogramowania, uwzględnionych w wartości początkowej, w części zapłaconej w roku wprowadzenia nowych technologii do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, tj. w roku 2014, jak również w roku poprzedzającym ten rok, tj. w roku 2013.

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.