IBPB-1-3/4510-315/15/PC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 18 sierpnia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 24 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej transakcji dokonywanych z podmiotem powiązanym - jest prawidłowe.

W dniu 24 sierpnia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej transakcji dokonywanych z podmiotem powiązanym.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie poboru, uzdatniania i dostarczania wody (PKD 36.00.Z) oraz odprowadzania i oczyszczania ścieków (PKD 37.00.Z). Wnioskodawca i Gmina są podmiotami powiązanymi kapitałowo, gdyż Gmina posiada 91,9% udziałów Wnioskodawcy. Pozostałe 8,1% w kapitale Spółki posiadają inne gminy ościenne. Brak podmiotu komercyjnego, który posiadałby udział w kapitale Spółki.

Zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej z 19 listopada 2009 r. w sprawie powierzenia Wnioskodawcy wykonywania niektórych zadań Gminy, Wnioskodawca wykonuje zadania własne Gminy w zakresie czyszczenia i udrażniania kanalizacji deszczowej. Zgodnie z § 2 powyższej uchwały, środki na realizację zadania w 2010 r. wynoszą 1.500.000 PLN, a na kolejne lata będą ustalane każdorazowo przez Radę Miejską w uchwale budżetowej.

Usługa obejmuje czyszczenie kanalizacji deszczowej, wykonywanie zlecenia awaryjnego, teleinspekcji kanałów deszczowych, pomiarów uzupełniających, prowadzenie pogotowia technicznego i inne prace konieczne do wykonania powyższej umowy. Prace rozliczano poprzez fakturę VAT wystawianą na podstawie protokołu odbioru robót.

Natomiast, od 2010 r. i w kolejnych latach dochodziło już tylko do zawarcia protokołów uzgodnień (protokół z 31 grudnia 2009 r., protokół z 3 stycznia 2011 r., protokół z 2 stycznia 2012 r., porozumienie techniczne z 2 stycznia 2013 r., protokół z 16 lutego 2013 r., protokół z 31 grudnia 2014 r.), co stanowiło jednocześnie przedłużenie obowiązującej umowy z 2 listopada 2009 r. Do każdego protokołu uzgodnień na dany rok dołączone było zestawienie cen jednostkowych brutto za wykonanie danej usługi. Wnioskodawca wykonuje wszelkie prace zgodnie z obowiązującymi przepisami i technologami, z zachowaniem należytej staranności, przy wykorzystywaniu całej posiadanej wiedzy, doświadczenia i kwalifikacji.

Z czynności odbioru każdorazowo spisywany jest protokół, który stanowi podstawę wystawienia faktury. Płatność następowała w terminie 21 dni od daty wpływu do Urzędu Miasta faktury VAT wraz z podpisanym protokołem odbioru robót, a od 2012 r. w terminie 30 dni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej cen transakcyjnych w związku z wykonywaniem przez niego zadania własnego Gminy w zakresie czyszczenia i udrożniania kanalizacji deszczowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, postępuję on prawidłowo nie sporządzając dokumentacji podatkowej cen transakcyjnych.

Zarówno jednostki samorządu terytorialnego, jak i zakładane przez nie w formie spółek kapitałowych spółki komunalne, posiadają osobowość prawną. Co do zasady, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa p.d.o.p."), zwalnia się od podatku dochodowego od osób prawnych jednostki samorządu terytorialnego w zakresie dochodów określonych w przepisach ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (ustawa z dnia 13 listopada 2003 r., tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 513 z późn. zm.).

Na podstawie art. 9a ustawy p.d.o.p., podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi są obowiązani do sporządzania dokumentacji podatkowej. Powiązanie kapitałowe istnieje w sytuacji posiadania przez jeden podmiot bezpośrednio lub pośrednio w innym podmiocie udziału nie mniejszego niż 5%. Gmina posiada 91,9% udziałów Wnioskodawcy. W związku z powyższym, przepisy o cenach transakcyjnych mają zastosowanie do transakcji dokonywanych pomiędzy Gminą, a Wnioskodawcą z uwagi na występujące powiązanie kapitałowe.

Dokumentacja podatkowa, o której mówi wspomniany przepis obejmuje:

Obowiązek dokumentacyjny obejmuje transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym wymagalnych świadczeń przekracza równowartość:

* 100 000 EUR - jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego,

* 30 000 EUR - w przypadku świadczeń usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych,

* 50 000 EUR - w pozostałych przypadkach.

Dodatkowo zwrócić uwagę należy na zapisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1186; dalej: "rozporządzenie"). § 1 ust. 4 powyższego rozporządzania, jasno wyłącza jego stosowanie do transakcji, w których cena lub sposób określenia ceny wynika z ustaw i wydanych na ich podstawie aktów normatywnych.

Taka właśnie sytuacja ma miejsce w przedstawionym stanie faktycznym, w którym cena transakcyjna wynika z aktów normatywnych jednostki samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 166 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm. dalej: "Konstytucja"), zadania publiczne służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej są wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadania własne. Realizując je gmina działa na rynku w ramach prowadzonej przez siebie gospodarki komunalnej. Zasadniczą różnicą pomiędzy działalnością gospodarczą, a gospodarką komunalną jest to, że gospodarka komunalna nie ma charakteru zarobkowego. Gmina ma możliwość wykorzystywać różne instrumenty prawne w sposobie i formie wykonywania zadań publicznych. Może wybrać rozwiązanie, albo realizować zadania poprzez utworzone w tym celu jednostki organizacyjne tj. w szczególności zakłady budżetowe, spółki prawa handlowego (art. 9 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.) i art. 2 z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236)), albo zlecić to innym niepowiązanym z gminą podmiotom: osobom fizycznym, prawnym czy jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca wykonuje zadania o charakterze użyteczności publicznej, które zaspokajają podstawowe potrzeby wspólnoty gminnej. Wnioskodawca zajmuje się realizacją zleconych mu zadań własnych Gminy.

W przytoczonym stanie faktycznym, kwota przeznaczona w 2010 r. na realizację usług w zakresie czyszczenia i udrażniania kanalizacji deszczowej została wskazana w uchwale Rady Miejskiej, a na kolejne lata jest ustalana w uchwale budżetowej. Konstytucja w art. 87 stanowi, że akty prawa miejscowego są zaliczane do aktów powszechnie obowiązujących. Co do zasady, należy każdorazowo ocenić, czy dana uchwala jest aktem prawa miejscowego i zawiera normy prawne kierowane do wszystkich podmiotów, które znajdują się w sytuacji przewidzianej przez nią. Nawet akty ustrojowo-organizacyjne, stanowione na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym pomimo, że nie są skierowane do nieoznaczonej grupy adresatów, należy traktować na równi z aktami prawa miejscowego ze względu na ich wagę i znaczenie.

Zgodnie z art. 40 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, organy gminy mogą wydawać przepisy gminne w zakresie zasad zarządzania mieniem gminy. W oparciu o ten przepis, rada gminy może m.in. ustalać ceny urzędowe, rozumiane jako ceny prawnie wiążące, zawarte w akcie powszechnie obowiązującego prawa miejscowego. Uchwała określająca cenę urzędową ma zatem charakter wiążący nie tylko dla podmiotu świadczącego daną usługę, ale również dla wszystkich podmiotów korzystających z danej usługi. W konsekwencji należy uznać, że konkluzja uchwały dotycząca wskazania ceny w tym zakresie zupełnie wyłącza swobodę w kształtowaniu stosunku umownego, gdyż dany podmiot jest związany rozstrzygnięciem podjętym przez organ stanowiący.

Zgodnie art. 4 ustawy o gospodarce komunalnej, to organy stanowiące decydują o wysokości cen i opłat za usługi komunalne. Ustawa dopuszcza delegację na inny podmiot obowiązków i uprawnień na podstawie odpowiedniej uchwały, która wyraźnie określa zakres dopuszczalnych działań podmiotu, sposobu prowadzenia i formy gospodarki komunalnej, cen za usługi komunalne oraz korzystanie z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Organ stanowiący może przenieść swoje kompetencje w powyższym zakresie w całości lub w części na inny podmiot.

Dodatkowo powierzenie realizacji zadań z zakresu gospodarki komunalnej podmiotom zewnętrznym przewiduje i określa kilka ustaw tj.: ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z późn. zm.), ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 696) czy ustawa z dnia 9 stycznia 2009 r. o koncesji na roboty budowlane lub usługi (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 113). Natomiast, niezależnie od tego, według której ustawy nastąpi zlecenie podmiotowi zewnętrznemu realizacji usług publicznych, brak jest prawnej możliwości, aby jednostka samorządu terytorialnego została pozbawiona wpływu na kształtowanie się cen i opłat za usługi komunalne.

W uchwale Rady Miasta, której przedmiotem jest wykonanie przez Wnioskodawcę niektórych zadań własnych Gminy, została wskazana kwota przeznaczona na wykonanie usługi. W konsekwencji czego, Wnioskodawca w sposób zupełny został pozbawiony swobody w zakresie ustalenia kwoty za świadczone przez siebie usługi.

W konsekwencji, zastosowanie znajduje art. 1 ust. 4 rozporządzenia, który wyłącza jasno jego stosowanie do transakcji, w których cena lub sposób określenia ceny wynika z ustaw i wydanych na ich podstawie aktów normatywnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.