IBPB-1-3/4510-280/16/AB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 czerwca 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB-1-3/4510-280/16/AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 marca 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 4 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania wydatku na zakup samochodu ciężarowego za koszt kwalifikowany objęty pomocą publiczną w postaci zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania wydatku na zakup samochodu ciężarowego za koszt kwalifikowany objęty pomocą publiczną w postaci zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca planuje wystąpić o udzielenie zezwolenia (dalej: "Zezwolenie") na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "SSE"), o którym mowa w art. 16 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 282, dalej: "Ustawa o SSE"). Na podstawie Zezwolenia Wnioskodawca zamierza zrealizować inwestycję (dalej: "Inwestycja") polegającą na rozbudowie istniejącego już zakładu Wnioskodawcy, w ramach którego Wnioskodawca będzie prowadził produkcję stolarki otworowej. Rozbudowa zakładu będzie polegać na wybudowaniu na nowo zakupionym gruncie hali produkcyjnej wraz z zakupem maszyn produkcyjnych, wybudowaniem biurowca, budową dróg, placów manewrowych, stacji transformatorowej oraz ogrodzenia.

W ramach Inwestycji, Wnioskodawca zamierza także zakupić nowe samochody ciężarowe wraz z przyczepami (dalej: "Samochody"), które będą wykorzystywane wyłącznie w celu transportu (dostaw) produktów wytworzonych na terenie SSE do jego kontrahentów. Warto w tym miejscu podkreślić, że Wnioskodawca z reguły zapewnia swoim klientom dostawy oferowanych przez siebie produktów, które ze względu na gabaryty wymagają zazwyczaj transportu samochodami ciężarowymi. Zakup Samochodów zostanie w całości, bądź w części sfinansowany dzięki umowie kredytu bankowego. Samochody będą garażowane na terenie SSE. Po zakupie Samochodów, zostaną one wprowadzone do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy. Wnioskodawca także wskazuje, że w rejestrze przedsiębiorców, w przedmiocie działalności Wnioskodawcy, wskazano m.in. transport drogowy towarów (PKD 49.41.Z). Niemniej, Wnioskodawca nie będzie świadczył usług transportowych z wykorzystaniem zakupionych Samochodów. Będą one wykorzystywane jedynie do transportu produktów Wnioskodawcy wytworzonych na terenie SSE.

Na potrzeby niniejszego wniosku należy przyjąć, że Wnioskodawca od dnia otrzymania Zezwolenia może stanowić średnie, bądź duże przedsiębiorstwo, w rozumieniu załącznika nr 1 do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r., uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. U. L 187 z 26 czerwca 2014 r., s. 1, z późn. zm., dalej: "Rozporządzenie nr 651/2014").

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy obliczaniu wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "Ustawa o CIT"), w razie uzyskania Zezwolenia, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 465, dalej: "Rozporządzenie"), cenę nabycia Samochodów określoną zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm., dalej: "RachU").

Zdaniem Wnioskodawcy, przy obliczaniu wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT, w związku z ewentualnym uzyskaniem Zezwolenia, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 6 Rozporządzenia, cenę nabycia Samochodów określoną zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 RachU.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z art. 17 ust. 4 Ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Zgodnie z art. 12 Ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy o SSE, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej "zezwoleniem".

Zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące ceną nabycia (...) środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika. Z kolei, zgodnie z § 6 ust. 4 Rozporządzenia, cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Natomiast, zgodnie z § 6 ust. 7 Rozporządzenia, środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zakupione przez przedsiębiorcę innego niż mały i średni, mają być nowe.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 1 RachU, aktywa i pasywa wycenia się nie rzadziej niż na dzień bilansowy w sposób następujący (...) środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne - według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, lub wartości przeszacowanej (po aktualizacji wyceny środków trwałych), pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. Natomiast, zgodnie z art. 28 ust. 2 RachU cena nabycia, o której mowa w ust. 1, to cena zakupu składnika aktywów, obejmująca kwotę należną sprzedającemu, bez podlegających odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu, łącznie z kosztami transportu, jak też załadunku, wyładunku, składowania lub wprowadzenia do obrotu, a obniżona o rabaty, opusty, inne podobne zmniejszenia i odzyski (...).

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uzyskania Zezwolenia na prowadzenie działalności produkcyjnej na terenie SSE, będzie mógł zaliczyć cenę nabycia Samochodów do wydatków kwalifikowanych, których wysokość jest podstawą kalkulacji wysokości zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT. Należy bowiem wskazać, że Samochody, które bez wątpienia są środkami trwałymi, w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia, będą wykorzystywane w celu osiągania przychodów z działalności prowadzonej na terenie SSE. Wnioskodawca nie będzie w szczególności wykorzystywał Samochodów do świadczenia usług transportowych, a tym samym, nie będzie osiągał z ich wykorzystaniem dochodów nieobjętych zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT. Co więcej, nawet gdyby Wnioskodawca od dnia uzyskania Zezwolenia był dużym przedsiębiorstwem, w rozumieniu załącznika nr 1 do Rozporządzenia nr 651/2014, to ze względu na fakt, że Samochody będą nowe, spełniona zostanie przesłanka określona w § 6 ust. 7 Rozporządzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższy tok rozumowania znajduje potwierdzenie np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 listopada 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-823/13/KB.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 282). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Natomiast, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Ponadto, na podstawie art. 17 ust. 4 u.p.d.o.p., zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Rodzaj tych wydatków został określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 465, dalej: "rozporządzenie").

Stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia, pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu:

1.

kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub

2.

tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Przy czym, jak wynika z § 3 ust. 4 rozporządzenia, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. (...)

Stosownie do § 5 ust. 3 rozporządzenia, zwolnienie przysługuje wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1.

ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;

2.

ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;

3.

kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;

4.

ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3;

5.

kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem, że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji;

6.

ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.

Przytoczone powyżej przepisy, określają następujące warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą:

* musi to być koszt inwestycji,

* musi być faktycznie poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia strefowego,

* musi być poniesiony w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy,

* musi być przeznaczony na cele określone w § 6 ust. 1 rozporządzenia,

* wydatki muszą być zaliczone do wartości początkowej środków trwałych, przy czym należy przyjąć, że przez koszty inwestycji należy rozumieć koszty "nowej inwestycji", o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje wystąpić o udzielenie zezwolenia na prowadzenie prowadzić działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Na podstawie Zezwolenia Wnioskodawca zamierza zrealizować inwestycję polegającą na rozbudowie istniejącego już zakładu, w ramach którego Wnioskodawca będzie prowadził produkcję stolarki otworowej. Rozbudowa zakładu będzie polegać na wybudowaniu na nowo zakupionym gruncie hali produkcyjnej wraz z zakupem maszyn produkcyjnych, wybudowaniem biurowca, budową dróg, placów manewrowych, stacji transformatorowej oraz ogrodzenia. W ramach Inwestycji, Wnioskodawca zamierza także zakupić nowe samochody ciężarowe wraz z przyczepami. Samochody zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych i będą garażowane na terenie strefy. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że w rejestrze przedsiębiorców, w przedmiocie działalności Wnioskodawcy, wskazano m.in. transport drogowy towarów (PKD 49.41.Z). Jednakże Wnioskodawca nie będzie świadczył usług transportowych, a zakupione samochody będą wykorzystywane wyłącznie w celu transportu (dostaw) produktów do kontrahentów.

Przystępując do analizy ww. przepisów zauważyć należy, że w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy. Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo.

Przepis § 5 ust. 3 rozporządzenia, wyraźnie stanowi, że zwolnienie od podatku dochodowego od osób prawnych w związku z kosztami nowej inwestycji przysługuje wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. A więc wydatkami kwalifikującymi się do objęcia pomocą publiczną mogą być wyłącznie tylko wydatki na zakup środków trwałych, które znajdą się na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka poniesie m.in. wydatki na zakup samochodów ciężarowych, które będą wykorzystywane do transportu produktów do kontrahentów, a więc będą zmieniały swoje położenie i w związku z tym będą znajdować się również poza obszarem strefy.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz cytowane przepisy należy stwierdzić, że wydatkami o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, kwalifikującymi się do objęcia pomocą publiczną mogą być tylko wydatki na zakup środków trwałych, które znajdą się na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wnioskodawca nie może więc zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną wydatków na nabycie środków transportu, które będą znajdować się również poza obszarem strefy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się natomiast do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, wskazać należy, że dotyczy ona tylko konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i nie wiąże tut. Organu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl