IBPB-1-3/4510-279/15/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 7 sierpnia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku stosowania zasad (ograniczeń) określonych w art. 15c ustawy o CIT, w stosunku do odsetek od pożyczek faktycznie przekazanych przed 1 stycznia 2015 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 sierpnia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku stosowania zasad (ograniczeń) określonych w art. 15c ustawy o CIT, w stosunku do odsetek od pożyczek faktycznie przekazanych przed 1 stycznia 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. (dalej: "Spółka") jest podmiotem posiadającym osobowość prawną, mającym siedzibę w Polsce oraz podlegającym w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł tych przychodów (tekst jedn.: podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu). Rok podatkowy Spółki jest jej rokiem kalendarzowym.

Spółka przed 1 stycznia 2015 r. zawarła z podmiotem z nią powiązanym kapitałowo (dalej: "Pożyczkodawca") umowy pożyczki, służące sfinansowaniu jej bieżącej działalności. Środki z pożyczek zostały Spółce wypłacone (faktycznie przekazane) również przed 1 stycznia 2015 r.

Na moment udzielenia pożyczek zarówno w stosunku do Pożyczkodawcy, jak i do Spółki ten sam podmiot posiadał bezpośrednio nie mniej niż po 25% udziałów/akcji.

W ramach grupy kapitałowej, w której funkcjonuje Spółka rozważane jest dalsze dokapitalizowanie Spółki nową pożyczką w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa CIT") od podmiotu powiązanego, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT. Pożyczka ta miałaby służyć finansowaniu bieżącej działalności gospodarczej oraz realizacji planowanych celów inwestycyjnych. W przypadku otrzymania takiej pożyczki Spółka zamierza podjąć decyzję o wyborze stosowania zasad określonych w art. 15c ustawy CIT. W związku z powyższym, Spółka powzięła wątpliwości w zakresie zastosowania zasad określonych w art. 15c ustawy CIT, w odniesieniu do odsetek od pożyczek zapłaconych w 2015 r. i w latach kolejnych, które były należne od pożyczek faktycznie przekazanych Spółce przed 1 stycznia 2015 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko, że Spółka nie powinna stosować zasad (ograniczeń) określonych w art. 15c ustawy CIT do odsetek od pożyczek faktycznie jej przekazanych przed 1 stycznia 2015 r. i w latach kolejnych od podmiotu powiązanego, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy CIT.

Zdaniem Spółki, nie powinna stosować zasad (ograniczeń) określonych w art. 15c ustawy CIT, do odsetek od pożyczek, które będą płacone w 2015 r. i w latach kolejnych, faktycznie jej przekazanych przed 1 stycznia 2015 r. od podmiotu powiązanego, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy CIT.

Z dniem 1 stycznia 2015 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328 z późn. zm.; dalej: "ustawa nowelizująca"). Nowelizacją ustawodawca wprowadził zmiany w tzw. przepisach o niedostatecznej kapitalizacji (art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT) oraz wprowadził alternatywną metodę zaliczania odsetek do kosztów uzyskania przychodów w art. 15c ustawy CIT (tzw. metoda alternatywna).

Zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy CIT, spółki, które otrzymały pożyczkę w rozumieniu art. 16 ust. 7b od podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61, mogą nie stosować wynikających z tych przepisów ograniczeń w zaliczaniu odsetek od takiej pożyczki do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli zdecydują o stosowaniu zasad określonych w niniejszym artykule. W takim przypadku, na podstawie art. 15c ust. 2 ustawy CIT, do kosztów uzyskania przychodu w danym roku podatkowym można zaliczać odsetki do wysokości określonego poziomu, stanowiącego określony procent wartości podatkowej aktywów oraz zysku z działalności operacyjnej podatnika w rozumieniu przepisów o rachunkowości.

Co do zasady, wyboru stosowania zasad określonych w art. 15c ustawy CIT, można dokonać w następującym momencie:

* w przypadku zawiadomienia w formie pisemnej, właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego (art. 15c ust. 1 zd. 2 ustawy CIT),

* w przypadku otrzymania pożyczki od podmiotu kwalifikowanego i zawiadomienia w formie pisemnej, właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 30 dni od dnia zawarcia umowy takiej pożyczki (art. 15c ust. 12 ustawy CIT).

W świetle art. 15c ust. 12 ustawy CIT, do stosowania metody alternatywnej od początku danego roku podatkowego jest uprawniony podatnik, który:

* do dnia otrzymania pożyczki w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy CIT od podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT, nie stosował w roku podatkowym ograniczeń wynikających z tych przepisów,

* otrzymał pożyczkę w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy CIT od podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT,

* zawiadomił w formie pisemnej o wyborze stosowania tej metody właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 30 dni od dnia zawarcia umowy takiej pożyczki.

W tym przypadku przez pożyczkę należy rozumieć (w oparciu o art. 16 ust. 7b ustawy CIT) każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także kredyt, emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę. Przez tak rozumianą pożyczkę nie uważa się natomiast pochodnych instrumentów finansowych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy nowelizującej, do odsetek od pożyczek (kredytów), w przypadku, w którym kwota udzielonej podatnikowi pożyczki (kredytu) została temu podatnikowi faktycznie przekazana przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej, stosuje się przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz ust. 6 ustawy CIT, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2015 r.

Należy więc stwierdzić, że w cytowanym art. 7 ust. 1 ustawy nowelizującej, ustawodawca wprowadził dwa odrębne reżimy prawne zaliczania do kosztów odsetek od pożyczek udzielonych przez określone podmioty powiązane:

* przepisy dotyczące niedostatecznej kapitalizacji w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2015 r., stosowane do pożyczek faktycznie przekazanych przed 1 stycznia 2015 r.,

* przepisy dotyczące niedostatecznej kapitalizacji w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r., stosowane do pożyczek otrzymanych od I stycznia 2015 r.

W rezultacie, w ocenie Spółki, skutki podatkowe związane z otrzymanym finansowaniem (pożyczką) będą w całości uzależnione od daty jej otrzymania, niezależnie kiedy odsetki od takiej pożyczki będą ujmowane w kosztach podatkowych (jako odsetki zapłacone lub odpisy amortyzacyjne). Powyższy przepis art. 7 ust. 1 ustawy nowelizującej, wprowadza wyraźny brak możliwości wyboru stosowania nowych regulacji do pożyczek udzielonych w poprzednio obowiązującym stanie prawnym.

Jednocześnie art. 7 ust. 2 ustawy nowelizującej, wprowadza wyjątek od ww. zasady, wskazując że podatnicy, którzy przed 1 stycznia 2015 r. zawarli umowę pożyczki z podmiotem, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2015 r., mogą, począwszy od pierwszego roku podatkowego rozpoczynającego się po 31 grudnia 2014 r., dokonać wyboru stosowania zasad określonych w art. 15c ustawy CIT, w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą. O wyborze stosowania zasad określonych w art. 15c ustawy CIT, w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą, podatnicy są obowiązani zawiadomić, w formie pisemnej, właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego rozpoczynającego się po 31 grudnia 2014 r. W takim przypadku podatnicy nie stosują ograniczeń w zaliczaniu odsetek od pożyczki (kredytu) do kosztów uzyskania przychodów, wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT, w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą.

Spółka pragnie wskazać, że w jej ocenie, wyjątek od powyższej zasady (tekst jedn.: stosowanie metody wskazanej w art. 15c ustawy CIT do pożyczek faktycznie przekazanych przed 1 stycznia 2015 r.) dotyczy jedynie przypadku, gdyby Spółka zdecydowała się na stosowanie metody określonej w art. 15c ustawy CIT, zawiadamiając o tym wyborze właściwego naczelnika urzędu skarbowego do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego rozpoczynającego się po 31 grudnia 2014 r. - co wynika wprost z brzmienia art. 7 ust. 2 ustawy nowelizującej. Przepis ten - poprzez użycie zwrotu "podatnicy (...) mogą" - wskazuje na fakultatywność (a nie obligatoryjność) objęcia pożyczek faktycznie przekazanych podatnikowi przed 1 stycznia 2015 r. stosownie do zasad określonych w art. 15c ustawy CIT. Wyłącznym warunkiem jest w tym przypadku zawiadomienie przez podatnika, w formie pisemnej, właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego rozpoczynającego się po 31 grudnia 2014 r. W przypadku braku takiego zgłoszenia, do tego typu pożyczek, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy nowelizującej, należy obligatoryjnie stosować przepisy dotyczące niedostatecznej kapitalizacji w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2015 r.

Należy podkreślić, że zgłoszenie, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy nowelizującej, jest zgłoszeniem szczególnym w stosunku do zgłoszenia, o którym mowa w art. 15c ust. 1 oraz ust. 12 ustawy CIT, w konsekwencji w stosunku do każdego z nich należy określić odrębne konsekwencje podatkowe. Pierwszy z przedstawionych przepisów wyraźnie wskazuje na możliwość objęcia umów pożyczek zawartych z podmiotem powiązanym, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT przed 1 stycznia 2015 r. pod warunkiem złożenia stosownego oświadczenia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego rozpoczynającego się po 31 grudnia 2014 r. Z kolei drugi rodzaj zgłoszenia (tekst jedn.: zgłoszenia, o którym mowa w art. 15c ust. 1 oraz ust. 12 ustawy CIT) dotyczy wyłącznie umów pożyczek zawartych z podmiotem powiązanym, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT, po 1 stycznia 2015 r. Odmienna wykładnia analizowanych przepisów (tekst jedn.: przyjęcie, że zgłoszenie, o którym mowa w art. 15c ust. 1 oraz ust. 12 ustawy CIT dotyczyłoby wszystkich pożyczek z podmiotami powiązanymi) powodowałaby, że przepis art. 7 ust. 2 ustawy nowelizującej, byłby przepisem martwym, a także pozostawiałby podatnika w stanie niepewności co do tego, które przepisy należy stosować - w szczególności, jeżeli kluczowym aspektem do zastosowania przepisów obowiązujących do 31 grudnia 2104 r. (winno być 2014 r.) oraz po tej dacie, jest faktyczne przekazanie kwoty wynikającej z pożyczki przed wejściem w życie ustawy nowelizującej. Mając na uwadze całokształt rozważań w tym zakresie wskazać należy, że z pewnością nie taka była intencja racjonalnego ustawodawcy.

Ponadto, Spółka wskazała, że przedstawione przez nią stanowisko znajduje potwierdzenie pośrednio w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 8 maja 2015 r. Znak: IBPBI/2/4510-147/15/IZ oraz Znak: IBPBI/2/4510-390/15/IZ, w których wskazano: Wskazać przy tym należy, że nowe przepisy mają zastosowanie do odsetek od pożyczek, w przypadku których kwota udzielonej pożyczki została podatnikowi przekazana od 1 stycznia 2015 r. Do odsetek od pożyczek, w przypadku których kwota udzielonej podatnikowi pożyczki została temu podatnikowi faktycznie przekazana przed 1 stycznia 2015 r., zastosowanie mają przepisy o niedostatecznej kapitalizacji obowiązujące do końca 2014 r. Wynika to bezpośrednio z treści art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej. Oznacza to, że obowiązek stosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.o.p. w brzmieniu przed 1 stycznia 2015 r. wyklucza - co do zasady - możliwość zastosowania do odsetek od pożyczek metody alternatywnej, o której mowa w art. 15c u.p.d.o.p. w nowym brzmieniu.

Podsumowując, w przypadku wyboru przez Spółkę stosowania zasad określonych w art. 15c ustawy CIT w trakcie roku (w momencie otrzymania nowej pożyczki - stosownie do art. 15c ust. 12 ustawy CIT) lub od kolejnego roku podatkowego (stosownie do art. 15c ust. 1 zd. 2 ustawy CIT), nie powinna ona stosować zasad (ograniczeń) określonych w art. 15c ustawy CIT do odsetek od pożyczek, które zostały jej faktycznie przekazane przed I stycznia 2015 r.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka przed 1 stycznia 2015 r. zawarła z podmiotem z nią powiązanym kapitałowo (dalej: "Pożyczkodawca") umowy pożyczki, służące sfinansowaniu jej bieżącej działalności. Środki z pożyczek zostały Spółce wypłacone (faktycznie przekazane) również przed 1 stycznia 2015 r. Na moment udzielenia pożyczek zarówno w stosunku do Pożyczkodawcy, jak i do Spółki ten sam podmiot posiadał bezpośrednio nie mniej niż po 25% udziałów/akcji.

W ramach grupy kapitałowej, w której funkcjonuje Spółka rozważane jest dalsze dokapitalizowanie Spółki nową pożyczką w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa CIT") od podmiotu powiązanego, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT. W przypadku otrzymania takiej pożyczki Spółka zamierza podjąć decyzję o wyborze stosowania zasad określonych w art. 15c ustawy CIT. W związku z powyższym, Spółka powzięła wątpliwości w zakresie zastosowania zasad określonych w art. 15c ustawy CIT, w odniesieniu do odsetek od pożyczek zapłaconych w 2015 r. i w latach kolejnych, które były należne od pożyczek faktycznie przekazanych Spółce przed 1 stycznia 2015 r.

Na wstępie wskazać należy, że do końca 2014 r. przepisy o niedostatecznej kapitalizacji miały zastosowanie bezwzględnie, tj. w regulowanym przez te przepisy zakresie nie istniała alternatywna metoda zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek. Zmiana nastąpiła od 1 stycznia 2015 r. Ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328 z późn. zm., dalej: "ustawa zmieniająca"), dokonano szeregu zmian przepisów m.in. ustawy CIT. Skutkiem uchwalenia powyższych zmian była zmiana przepisów o niedostatecznej kapitalizacji. Z dniem 1 stycznia 2015 r. nowe brzmienie otrzymały art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz art. 16 ust. 7b ustawy CIT. Zostały dodane również nowe przepisy regulujące ww. kwestię tzn. art. 16 ust. 7g i 7 h oraz art. 15c ustawy CIT. Zmiany te spowodowały, że od 1 stycznia 2015 r. zasady stosowania przepisów o niedostatecznej kapitalizacji, znacznie różnią się od tych obowiązujących do 31 grudnia 2014 r.

Z dniem 1 stycznia 2015 r. wprowadzono zatem całkowicie nowy system zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek, który może być stosowany alternatywnie wobec reguł niedostatecznej kapitalizacji.

Ustawodawca wprowadzając do ustawy CIT art. 15c, pozostawił spółkom oraz spółdzielniom możliwość wyboru metody alternatywnej, polegającej na niestosowaniu ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT, pod warunkiem zastosowania zasad określonych w art. 15c ww. ustawy.

Wskazać przy tym należy, że nowe przepisy mają zastosowanie do odsetek od pożyczek, w przypadku których kwota udzielonej pożyczki została podatnikowi przekazana od 1 stycznia 2015 r. Do odsetek od pożyczek, w przypadku których kwota udzielonej podatnikowi pożyczki została temu podatnikowi faktycznie przekazana przed 1 stycznia 2015 r., zastosowanie mają przepisy o niedostatecznej kapitalizacji obowiązujące do końca 2014 r. Wynika to bezpośrednio z treści art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej. Oznacza to, że obowiązek stosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT w brzmieniu przed 1 stycznia 2015 r. wyklucza - co do zasady - możliwość zastosowania do odsetek od pożyczek metody alternatywnej, o której mowa w art. 15c ustawy CIT w nowym brzmieniu.

Prawodawca przewidział jednak wyjątek od tej reguły. I tak, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy zmieniającej, podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 2015 r. zawarli umowę pożyczki z podmiotem, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2015 r., mogą, począwszy od pierwszego roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2014 r., dokonać wyboru stosowania zasad określonych w art. 15c ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. W konsekwencji, zakres tej normy ogranicza się więc wyłącznie do umów pożyczek zawartych z określonymi podmiotami.

O wyborze stosowania zasad określonych w art. 15c ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, podatnicy są obowiązani zawiadomić, w formie pisemnej, właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2014 r. W takim przypadku podatnicy nie stosują ograniczeń w zaliczaniu odsetek od pożyczki (kredytu) do kosztów uzyskania przychodów, wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. Oznacza to, że do umów pożyczek zawartych przed 2015 r. (a więc data faktycznego przekazania środków pieniężnych nie ma tu znaczenia) - można zastosować metodę alternatywną, dokonując odpowiednio zawiadomienia w terminie wynikającym z ww. przepisu. Natomiast w przypadku braku tego zawiadomienia, podatnik:

* do pożyczek zawartych i udzielonych przed 2015 r. - stosuje "stare" przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 (art. 7 ust. 1),

* do pożyczek tylko zawartych przed 2015 r. - nowe przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61.

Corocznie jednak na podstawie art. 15c ust. 1 ustawy CIT, istnieje możliwość dokonania wyboru metody alternatywnej, co spowoduje, że wszystkie odsetki również od pożyczek zawartych przed 2015 r. będą objęte metodą alternatywną.

O wyborze stosowania ww. zasad podatnik ma obowiązek zawiadomić, w formie pisemnej, właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego. Zasady te podatnik jest obowiązany stosować przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, liczony łącznie z rokiem podatkowym, w którym rozpoczął ich stosowanie (art. 15c ust. 9).

Zgodnie z art. 15c ust. 12 ustawy CIT, podatnik, który do dnia otrzymania pożyczki, o której mowa w ust. 1, nie stosował w roku podatkowym ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 60 albo 61, może wybrać sposób zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek według zasad, o których mowa w niniejszym artykule, pod warunkiem zawiadomienia, w formie pisemnej, właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 30 dni od dnia zawarcia umowy takiej pożyczki. W przypadku zaistnienia tych okoliczności w trakcie roku podatkowego, podatnik stosuje zasady określone w niniejszym artykule od początku roku podatkowego.

W przypadku, gdy w związku z otrzymaniem w trakcie roku podatkowego pożyczki od powiązanego podmiotu "kwalifikowanego" podatnik nie zdecyduje się na stosowanie regulacji zawartej w art. 15c ustawy CIT w roku otrzymania tej pożyczki, może zdecydować o wyborze metody określonej w tym przepisie w kolejnych latach podatkowych - o ile w tych latach wciąż spłaca odsetki od tej pożyczki. O wyborze stosowania tej metody w innym roku niż rok otrzymania pożyczki podatnik musi zawiadomić w formie pisemnej, właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego (zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy CIT).

Wybór zasad wynikających z art. 15c ustawy CIT skutkuje brakiem możliwości równoległego stosowania reguł niedostatecznej kapitalizacji na dotychczasowych zasadach oraz na nowych zasadach. Stosowanie jednocześnie metody alternatywnej i niedostatecznej kapitalizacji prowadziłoby do podwójnego ograniczenia zaliczania odsetek do kosztów podatkowych. Zatem, wybór rozliczania przez podatnika odsetek zgodnie z art. 15c ustawy CIT oznacza, że objęte tymi przepisani będą wszelkie płacone przez podatnika odsetki, w tym wynikające z pożyczek zawartych przed 1 stycznia 2015 r.

Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia oraz powołane regulacje podatkowe, należy stwierdzić, że jeśli Spółka skorzysta z rozwiązania określonego w art. 15c ustawy CIT (dokona wyboru metody alternatywnej wobec zasad niedostatecznej kapitalizacji), to wybór ten spowoduje, że wszystkie odsetki od pożyczek, w tym od pożyczek, które zostały zawarte przed 1 stycznia 2015 r., będą objęte metodą alternatywną, o której mowa w ww. przepisie.

Stanowisko Spółki należy więc uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Końcowo nadmienia się, że Spółka - na poparcie swojego stanowiska - wskazała interpretacje podatkowe wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 8 maja 2015 r. Znak IBPBI/2/4510-147/15/IZ oraz Znak IBPBI/2/4510-390/15/IZ. W tym miejscu należy wskazać, że ww. interpretacje odnoszą się do odmiennego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego od omawianego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.