IBPB-1-3/4510-24/16/JKT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 10 listopada 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 18 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej poszczególnych lokali/niewydzielonej części (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 listopada 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej poszczególnych lokali/niewydzielonej części budynku.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Wnioskodawca", "Spółka") jest polskim rezydentem podatkowym.

W 2007 r. Spółka nabyła (w drodze umowy kupna-sprzedaży) nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem (dalej: "Budynek"). W Budynku znajdowały się niewyodrębnione lokale. Budynek został oddany do używania, przy czym jego wartość początkową stanowiła cena nabycia zapłacona przez Spółkę za Budynek. Spółka amortyzowała (i nadal amortyzuje) Budynek jako używany środek trwały stosując indywidualną stawkę amortyzacyjną wynoszącą 10%.

Spółka kilka lat po oddaniu Budynku do używania poniosła wydatki związane z modernizacją Budynku. W efekcie modernizacji doszło do ulepszenia Budynku (w rozumieniu art. 16g ust. 13 Ustawy CIT). Spółka po zakończeniu prac modernizacyjnych oddała poszczególne lokale w Budynku w krótkoterminowy najem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Spółka obecnie zamierza prawnie wyodrębnić w Budynku część lokali (dalej: "Lokale"), które planuje wprowadzić do ewidencji środków trwałych jako nowe środki trwałe. W dalszym ciągu jednak w Budynku pozostaną pomieszczenia i lokale, które nie zostaną prawnie wyodrębnione i nie staną się przedmiotem odrębnej własności (dalej: "Niewydzielona Część Budynku"). Niewydzielona Część Budynku stanowić będzie gospodarczą całość, która będzie zdatna do użytku.

Spółka zamierza dokonywać odpisów amortyzacyjnych odrębnie od poszczególnych Lokali oraz osobno od Niewydzielonej Części Budynku.

Z uwagi na to, że prace przeprowadzone w Budynku miały charakter kompleksowy, nie jest możliwe precyzyjne wyodrębnienie kwot wydatków poniesionych na modernizację konkretnych pomieszczeń, w miejscu których mają powstać nowe Lokale.

W związku z tym, w celu ustalenia wartości początkowej poszczególnych Lokali na potrzeby dokonywania odpisów amortyzacyjnych, Spółka planuje posłużyć się kluczem powierzchniowym, odpowiadającym stosunkowi powierzchni użytkowej konkretnego Lokalu do całkowitej powierzchni użytkowej Budynku. Następnie proporcja ta zostałaby odniesiona do wartości początkowej całego Budynku (na którą składa się pierwotna cena nabycia powiększona o wydatki na ulepszenie Budynku) i w ten sposób zostałaby obliczona wartość początkowa poszczególnych Lokali.

Podobnie Spółka planuje postąpić w odniesieniu do Niewydzielonej Części Budynku tj. w oparciu o opisany wyżej klucz powierzchniowy (tekst jedn.: proporcję powierzchni użytkowej Niewydzielonej Części Budynku do całkowitej powierzchni użytkowej Budynku).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka może ustalić wartość początkową poszczególnych Lokali/ Niewydzielonej Części Budynku przyjmując, że jest ona równa tej części wartości początkowej Budynku, która proporcjonalnie odpowiada udziałowi powierzchni użytkowej Lokalu/ Niewydzielonej Części Budynku w całkowitej powierzchni użytkowej Budynku... (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Spółki, może ustalić wartość początkową poszczególnych Lokali przyjmując, że jest ona równa tej części wartości początkowej Budynku, która proporcjonalnie odpowiada udziałowi powierzchni użytkowej Lokalu w całkowitej powierzchni użytkowej Budynku. Podobnie należałoby uczynić w odniesieniu do Niewydzielonej Części Budynku tj. jej wartość początkową stanowić będzie część wartości początkowej Budynku odpowiadająca udziałowi powierzchni użytkowej Niewydzielonej Części Budynku w całkowitej powierzchni użytkowej Budynku.

Przepisy Ustawy CIT nie zawierają wskazówek, w jaki sposób należy określić wartość początkową środków trwałych w opisanej we wniosku sytuacji, tj. w przypadku gdy wskutek wyodrębnienia własności Lokali dojdzie do powstania nowych środków trwałych. Zdaniem Spółki, nie ulega wątpliwości, że wartość początkową w omawianym przypadku wyznacza wartość początkowa samego Budynku (przed wyodrębnieniem Lokali) tj. cena nabycia Budynku zwiększona o nakłady dokonane na jego ulepszenie.

Ponieważ nie będzie możliwe precyzyjne określenie wydatków poniesionych na ulepszenie konkretnych pomieszczeń, w miejscu których mają zostać wyodrębnione nowe Lokale logicznym i zdaniem Spółki - dopuszczalnym - sposobem określenia wartości początkowej Niewydzielonej Części Budynku oraz poszczególnych Lokali jest zastosowanie klucza powierzchni użytkowej. Podobne stanowisko zajął tutejszy organ podatkowy w cytowanej wyżej interpretacji indywidualnej z 6 października 2015 r. znak IBPB-1-1/4510-11/15/DW, uznając taką metodę za właściwą dla określenia wartości początkowej oddanej do używania części budynku.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z art. 16g ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."). W szczególności, stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., za wartość początkową, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się: w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Zgodnie z art. 16g ust. 3 u.p.d.o.p., za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku

Zgodnie z art. 16g ust. 13 u.p.d.o.p., jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka amortyzuje Budynek jako używany środek trwały stosując indywidualną stawkę amortyzacyjną wynoszącą 10%. Spółka dokonała ulepszenia Budynku i zamierza prawnie wyodrębnić część lokali, które planuje wprowadzić do ewidencji środków trwałych jako nowe środki trwałe. W związku z tym w celu ustalenia wartości początkowej poszczególnych Lokali na potrzeby dokonywania odpisów amortyzacyjnych, Spółka zamierza dokonać obliczenia wg wartości początkowej całego Budynku do proporcji powierzchni użytkowej Budynku.

W interpretacjach z 29 stycznia 2016 r. Znak: IBPB-1-3/4510-627/15/JKT i Znak: IBPB-1-3/4510-23/16/JKT Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdził, że nie można uznać za prawidłowe stanowisk Wnioskodawcy, jakoby ustanowienie odrębnej własności Lokali powodowało nabycie tych Lokali oraz skutkowało koniecznością zmniejszenia wartości początkowej Budynku.

Zatem, Spółka nie będzie zobowiązana do ustalania nowej wartości początkowej odrębnie dla Lokali, a odrębnie dla Niewydzielonej Części Budynku, bowiem jak wskazano w interpretacji indywidualnej z 29 stycznia 2016 r. Znak: IBPB-1-3/4510-627/15/JKT wartość początkowa powiększona następnie o wydatki poniesione na ulepszenie środka trwałego (Budynku), została ustalona w momencie nabycia Budynku.

W związku z powyższym stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto informuje się, że w zakresie przedstawionych we wniosku pytań oznaczonych nr 1 i 2 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 34-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.