IBPB-1-3/4510-206/15/PC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 20 kwietnia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 23 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przy wyliczaniu wysokości limitu zwolnienia podatkowego pod uwagę należy wziąć faktyczną wysokość kosztów kwalifikowanych poniesionych w ramach inwestycji będącej podstawą do wydania na rzecz Spółki Zezwolenia, a więc także w części, w jakiej wydatki te przewyższą kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określonych w treści Zezwolenia (zdarzenie przyszłe) - jest prawidłowe.

W dniu 23 kwietnia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przy wyliczaniu wysokości limitu zwolnienia podatkowego pod uwagę należy wziąć faktyczną wysokość kosztów kwalifikowanych poniesionych w ramach inwestycji będącej podstawą do wydania na rzecz Spółki Zezwolenia, a więc także w części, w jakiej wydatki te przewyższą kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określonych w treści Zezwolenia.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej ("SSE") na podstawie Zezwolenia z 2 kwietnia 2002 r. ("Zezwolenie"). Jest to działalność gospodarcza obejmująca działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie SSE określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego z 1997 r.:

Zgodnie z Zezwoleniem, Spółka zobowiązała się między innymi do poniesienia wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej równowartości 6.452.000,00 EUR w terminie do 31 grudnia 2006 r. Przedmiotowe zezwolenie zostało zmienione Decyzją z 18 listopada 2004 r. ("Decyzja"). Decyzją zmieniona została wysokość oraz termin poniesienia wydatków kwalifikowanych - odpowiednio do co najmniej równowartości 46.000.000,00 PLN oraz w terminie do 31 grudnia 2007 r.

Zezwolenie po zmianie jak i przed nią nie wskazuje ani na moment zakończenia inwestycji, ani na maksymalny pułap wydatków kwalifikowanych/pomocy przyznanej dla prowadzenia inwestycji. Dla określenia limitu pomocy publicznej Spółka stosuje współczynnik określający maksymalną intensywność pomocy dla danego obszaru obowiązujący w dacie udzielenie Zezwolenia.

Inwestycja Spółki objęta Zezwoleniem zmienionym Decyzją polegała na wybudowaniu zakładu i późniejszej jego rozbudowie. Inwestycja prowadzona była wieloetapowo.

Spółka począwszy od dnia uzyskania Zezwolenia aż do chwili obecnej ponosiła wydatki na nabycie i wytworzenie środków trwałych oraz ich późniejszą rozbudowę i modernizację, związane z budową i późniejszą rozbudową zakładu. Rozbudowa zakładu polegała na rozbudowaniu parkingu i dobudowaniu kilku hal produkcyjnych, które aż do dnia dzisiejszego wyposażane są w kolejne maszyny i linie produkcyjne.

Spółka korzystała dotychczas ze zwolnienia podatkowego z tytułu prowadzenia działalności na terenie SSE, jak również zamierza z tego zwolnienia korzystać w przyszłości, aż do wyczerpania puli przysługującej jej pomocy publicznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Spółka wnioskuje o potwierdzenie, że w analizowanym zdarzeniu przyszłym, przy wyliczaniu wysokości limitu dostępnego zwolnienia podatkowego w oparciu o który zwalniany będzie dochód Spółki z prowadzenia działalności na terenie SSE, należy wziąć pod uwagę faktyczną wysokość wydatków inwestycyjnych (kosztów kwalifikowanych) poniesionych przez nią na terenie SSE w związku z budową i późniejszą rozbudową zakładu produkcyjnego z tytułu czego Spółka uzyskała Zezwolenie, w okresie od dnia wydania tego Zezwolenia w całym okresie jego ważności, także w części, w jakiej wydatki te przewyższają kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określonych w treści Zezwolenia. Tak ustalone wydatki kwalifikowane dla określenia limitu pomocy publicznej Spółka powinna przemnożyć przez współczynnik określający maksymalną intensywność pomocy dla danego obszaru obowiązujący w dacie udzielenia Zezwolenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), dochód Spółki generowany na terenie SSE w zakresie określonym w Zezwoleniu podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Spółka korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu kosztów nowej inwestycji.

W zakresie działalności na terenie SSE Spółkę obowiązują przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 1996 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 397 dalej: "Rozporządzenie Strefowe") w brzmieniu właściwym na dzień uzyskania Zezwolenia. Powyższe wynika z przepisów przejściowych zamieszczonych w kolejnych ustawach nowelizujących ustawę z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych oraz kolejnych rozporządzeń Rady Ministrów dot. zasad przyznawania pomocy publicznej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych.

Na podstawie powyższych regulacji, zdaniem Spółki, w celu obliczenia wielkości dostępnej pomocy publicznej uwzględnia się całkowitą wartość wydatków inwestycyjnych związanych z inwestycją prowadzoną na terenie SSE w związku z którą zostało wydane Zezwolenie i spełniających jednocześnie definicję kosztu kwalifikowanego, poniesionych począwszy od wydania Zezwolenia w całym okresie jego ważności, także w części, która przewyższa minimalną wielkość wydatków inwestycyjnych określoną w jego treści. Tak ustalone wydatki kwalifikowane dla określenia limitu pomocy publicznej należy przemnożyć przez współczynnik określający maksymalną intensywność pomocy dla danego obszaru obowiązujący w dacie udzielenie Zezwolenia.

Stanowisko Spółki jest w pełni zgodne z treścią udzielonego Zezwolenia, a także z jednolitym w tym zakresie stanowiskiem organów podatkowych wyrażonym w analogicznych sprawach.

Pomoc publiczna udzielana podatnikom działającym na terenie SSE w postaci zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych przyjmuje formę pomocy regionalnej, która udzielana jest w celu wspierania nowych inwestycji lub tworzenia miejsc pracy związanych z daną inwestycją.

Stosownie do art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, w brzmieniu obowiązującym w dniu wydaniu Spółce Zezwolenia, właściwym również w dniu otrzymania przez Spółkę zmieniającej je Decyzji:

1. Podstawą do korzystania z pomocy publicznej jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej "zezwoleniem".

2. Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

Przepis ten wskazuje, że możliwość korzystania ze zwolnienia podatkowego determinuje spełnienie warunków prowadzenia działalności na terenie SSE określonych w otrzymanym przez Spółkę Zezwoleniu.

Jak zostało już wskazane, pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość całkowitego zwolnienia uzależniona jest od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaje wydatków możliwych do uznania za wydatki inwestycyjne określone został zaś przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne (obecnie w jednym rozporządzeniu określającym zasady przyznawania pomocy publicznej).

W związku z powyższym, wskazać należy, że wartość dostępnego Spółce zwolnienia podatkowego została określona w § 3 ust. 1 Rozporządzenia Strefowego. Zgodnie z nim, pomoc regionalna w postaci zwolnienia z podatku dochodowego stanowi pomoc regionalną z tytułu kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą. Spółka pragnie podkreślić, że analogiczną zasadę zawierał również § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 222, poz. 2251), obowiązujący w dniu otrzymania przez Spółkę Decyzji, jak regulacje późniejsze.

Analiza przepisów określających wielkość zwolnienia podatkowego z tytułu prowadzenia działalności w SSE, obowiązujących w obu przedstawionych porządkach prawnych prowadzi do wniosku, że nie zawierają one ograniczeń dotyczących maksymalnej wysokości kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną (w odróżnieniu od regulacji obowiązujących od maja 2008 r.). Brak jest bowiem podstaw, aby uznać, że limit taki tożsamy jest z warunkami dotyczącymi minimalnych kosztów inwestycji określonych w treści Zezwolenia.

Jak zostało wskazane powyżej, koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą określone zostały w § 6 Rozporządzenia Strefowego. Zgodnie z nim, za wydatki inwestycyjne uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione po dniu uzyskania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy. Przepis ten określa zatem jedynie początek okresu, w którym ponoszone wydatki mogą zostać uznane za koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą. Nie wskazuje natomiast jakiegokolwiek maksymalnego limitu tych wydatków. Co więcej, ograniczenia takiego nie zawierał również § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, obowiązujący w okresie otrzymania przez Spółkę Decyzji zmieniającej Zezwolenie. Zgodnie z jego treścią, za wydatki kwalifikowane: uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy.

Stanowisko Spółki potwierdza również sama treść Zezwolenia, z której wynika, że wskazana w nim wartość wydatków inwestycyjnych jest wyłącznie wymaganą wielkością minimalną. Świadczy o tym literalne brzmienie punktu II Zezwolenia, w którym posłużono się sformułowaniem: "poniesienie wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia z dnia 18 czerwca 1996 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 397 z późn. zm.), w wysokości co najmniej równowartości 6.452.000,00 EURO w terminie do dnia 31 grudnia 2006 r.". Użycie sformułowania "co najmniej" jasno wskazuje, że intencją organu wydającego Zezwolenie było określenie wysokości minimalnych wydatków kwalifikowanych, a nie ich maksymalnego pułapu.

Spółka pragnie ponadto podkreślić, że na prawidłowość powyższego wywodu nie wpływa również zmiana otrzymanego Zezwolenia dokonana Decyzją z 18 listopada 2004 r. Zgodnie z jej treścią zmieniono bowiem jedynie zwrot: "w wysokości co najmniej równowartości 6.452.000,00 EURO w terminie do dnia 31 grudnia 2006 r." na zwrot: "w wysokości co najmniej równowartości 46.000.000,00 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2007 r.". Zmiana ta nie wprowadziła więc ani terminu zakończenia inwestycji, ani też limitu maksymalnej wysokości wydatków kwalifikowanych możliwych do poniesienia przez Spółkę. Tym samym, nie wpłynęła na możliwość ponoszenia tych wydatków do końca okresu obowiązywania Zezwolenia oraz w nieograniczonej wysokości.

Należy również wskazać, że przepisy upoważniające do zamieszczania w treści zezwoleń maksymalnej kwoty kosztów kwalifikowanych poniesionych na inwestycję na terenie specjalnych stref ekonomicznych wprowadzone zostały dopiero na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 118, poz. 746 z późn. zm.). Bez wątpienia więc, jeżeli przepisy dopuszczające górny limit wydatków kwalifikowanych zostały wprowadzone dopiero w 2008 r., nie mogły one funkcjonować w dniu otrzymania przez Spółkę Zezwolenia. Zgodnie z regulacjami przejściowymi, nowe reguły nie mają zastosowania do zezwoleń wydanych przed ich wejściem w życie. Stanowi to kolejny argument potwierdzający, że w opisywanym stanie faktycznym, jedynym ograniczeniem dotyczącym wysokości wydatków kwalifikowanych była ich minimalna wysokość.

Reasumując, wskazać należy, że w żadnym z aktów prawnych mających zastosowanie do sytuacji prawnej Spółki w związku z uzyskanym przez nią Zezwoleniem zmienionym Decyzją, nie występowały przepisy ograniczające wielkość kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych wyłącznie do wielkości wskazanej w Zezwoleniu. Nie obowiązywały również regulacje, które nakazywałyby wskazanie terminu zakończenia inwestycji. Spółka stoi wobec tego na stanowisku, że uprawniona jest do obliczania limitu maksymalnej pomocy publicznej w oparciu o wszelkie kwalifikowane wydatki inwestycyjne w rozumieniu Rozporządzenia Strefowego poniesione w związku z budową i późniejszą rozbudową zakładu w SSE, co było podstawą do uzyskania Zezwolenia.

Uprawnienie to dotyczy, zdaniem Spółki, okresu od daty uzyskania Zezwolenia, aż do zakończenia okresu, na który zostało ono udzielone. Tak ustaloną wysokość wydatków kwalifikowanych dla określenia limitu pomocy, Spółka winna pomnożyć przez współczynnik określający maksymalną intensywność pomocy dla danego obszaru obowiązujący w dacie uzyskania Zezwolenia.

Za poprawnością stanowiska Spółki przemawia nie tylko literalne brzmienie przywołanych powyżej regulacji, ale również ugruntowana i jednolita linia interpretacyjna prezentowana przez organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 kwietnia 2014 r. (sygn. ILPB3/423-8/14-2/KS) wskazane zostało, że wydatki kwalifikowane obejmują również: wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę w związku z realizowaną inwestycją na terenie SSE w trakcie obowiązywania zezwolenia, jednak po dniu 31 grudnia 2006 r., przewyższające minimalna kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu, powiększą kwotę przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy uwzględnieniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy i kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w przepisach wykonawczych do ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. W analogicznym stanie faktycznym, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 26 marca 2014 r. (sygn. ILPB3/423-618/13-2/KS) potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym: zarówno wydatki do wysokości określonej w Zezwoleniu, jak też dalsze wydatki Wnioskodawcy poniesione na terenie SSE w całym okresie ważności Zezwolenia i spełniające kryteria § 6 rozporządzenia, mogą zostać zaliczone do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną i stanowią, podstawę do określenia wielkości zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych.

Powyższe stanowisko potwierdzone zostało ponadto m.in. w:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 kwietnia 2014 r., sygn. IBPBI/2/423-130/14/AP;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 czerwca 2014 r., sygn. ILPB3/423-134/14-2/JG;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21 marca 2014 r., sygn. ITPB3/423-629/14/MK;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 31 lipca 2013 r., sygn. IPTPB3/423-190/13-2/GG.

Wszystkie wskazane powyżej interpretacje indywidualne potwierdzają, że w przypadku podatników posiadających zezwolenia strefowe niezawierające maksymalnego limitu wydatków inwestycyjnych:

* za koszty kwalifikowane zwiększające wielkość dostępnego zwolnienia podatkowego uznana zostać może całkowita wartość wydatków inwestycyjnych;

* kwalifikowane wydatki inwestycyjne mogą być ponoszone w całym okresie obowiązywania zezwolenia strefowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania dotyczącego stanu faktycznego wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.