IBPB-1-2/4510-929/15/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 25 listopada 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 1 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nieodpłatnym użytkowaniem przez pracowników samochodów służbowych wykorzystywanych również do celów prywatnych - jest prawidłowe.

W dniu 1 grudnia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nieodpłatnym użytkowaniem przez pracowników samochodów służbowych wykorzystywanych również do celów prywatnych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Spółka") w ramach wykonywanej działalności gospodarczej wykorzystuje flotę samochodów osobowych. Niektóre pojazdy stanowią własność Spółki, natomiast pozostałe są użytkowane przez Spółkę na podstawie umów leasingu operacyjnego.

Samochody służbowe są przyznawane m.in. osobom zatrudnionym w Spółce na podstawie umowy o pracę, w celu umożliwienia im wypełnienia powierzonych zadań. O przydziale samochodu służbowego decyduje Zarząd Spółki z własnej inicjatywy lub na wniosek Dyrektora dotyczący podległych mu pracowników.

Samochód służbowy może zostać przydzielony pracownikowi w szczególności z uwagi na:

* charakter pracy - co oznacza w szczególności pełnienie obowiązków lub przyjętych/ powierzonych zadań związanych z częstymi wyjazdami służbowymi,

* specyfikę stanowiska pracy - co dotyczy w szczególności zajmowania kluczowych stanowisk w Spółce (kadra wyższego szczebla zarządzania).

Samochody służbowe służą pracownikom przede wszystkim do efektywnej realizacji obowiązków służbowych. Celem zwiększenia motywacji pracowników oraz ich zaangażowania w pracę, Spółka na podstawie odrębnych umów zawieranych z pracownikami i na warunkach określonych w wewnętrznych przepisach obowiązujących w Spółce może zezwolić na wykorzystywanie samochodów służbowych przydzielonych pracownikom również do celów prywatnych tych osób.

Użytkowanie samochodu służbowego do celów prywatnych pracownika może nastąpić wyłącznie za zgodą Zarządu Spółki, po zaspokojeniu potrzeb służbowych i nie może wpływać na jakość obowiązków wykonywanych przez pracownika.

Wniosek Spółki dotyczy tych samochodów służbowych, które nie zostały zgłoszone przez Spółkę do naczelnika właściwego urzędu skarbowego jako wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę.

Spółka nie obciąża pracowników żadnymi opłatami z tytułu korzystania przez te osoby z samochodów służbowych do celów prywatnych. Oznacza to, że Spółka:

* nieodpłatnie udostępnia pracownikom samochody służbowe do celów prywatnych,

* ponosi wydatki związane z eksploatacją samochodów służbowych w części przypadającej na ich wykorzystanie przez pracowników w celach prywatnych, w tym koszty paliwa wykorzystywanego przez pracowników do przejazdów o charakterze prywatnym.

Ponoszone przez Spółkę wydatki z tytułu korzystania przez pracowników z samochodów służbowych do celów prywatnych stanowią element pozapłacowej formy wynagradzania pracowników.

Spółka ustala wartość nieodpłatnego świadczenia otrzymanego przez pracownika z tytułu samego udostępnienia samochodu służbowego do celów prywatnych - w wysokości zryczałtowanej, określonej zgodnie z art. 12 ust. 2a-2c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) oraz z tytułu pokrycia przez Spółkę kosztów paliwa zużytego przez pracownika podczas jazd prywatnych w ramach przyznanego limitu kilometrów, a następnie rozpoznaje wartość obu tych świadczeń, jako przychód pracownika ze stosunku pracy, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dalej: "podatek PIT") oraz składkom na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne (dalej: "składki ZUS").

Jako płatnik podatku PIT oraz składek ZUS, Spółka pobiera zaliczkę na podatek PIT oraz składki ZUS od całkowitego wynagrodzenia pracownika, obejmującego również wartość obu wskazanych powyżej nieodpłatnych świadczeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, Spółce przysługuje prawo kwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT kosztów, które Spółka ponosi w związku z utrzymaniem i eksploatacją samochodów służbowych (odpisy amortyzacyjne, raty i opłaty leasingowe, koszty bieżącej eksploatacji) udostępnianych pracownikom zarówno do celów służbowych, jak i do celów prywatnych pracowników.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"), Spółce przysługuje prawo kwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów kosztów, które Spółka ponosi w związku z utrzymaniem i eksploatacją samochodów służbowych (odpisy amortyzacyjne, raty i opłaty leasingowe, koszty bieżącej eksploatacji) udostępnianych pracownikom zarówno do celów służbowych, jak i do celów prywatnych pracowników.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z przywołanym przepisem, aby koszty poniesione przez podatnika mogły zostać uznane za koszty uzyskania przychodów na gruncie ustawy o CIT, następujące warunki muszą zostać spełnione łącznie:

* poniesienie kosztów ma na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* koszty nie zostały wyłączone z kosztów podatkowych na mocy art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W ocenie Spółki, powyższe warunki są spełnione w odniesieniu do kosztów użytkowania pojazdów zarówno do celów służbowych, jak i do celów prywatnych pracowników. W przypadku udostępnienia samochodów służbowych do celów prywatnych, takie świadczenie w istocie stanowi pozapłacową formę wynagradzania pracowników Spółki.

Wnioskodawca zaznacza, że pracownik nie musi otrzymywać wynagrodzenia wyłącznie w formie pieniężnej i w praktyce gospodarczej pracownicy otrzymują również różnego rodzaju świadczenia niepieniężne, które są traktowane jako ich przychód ze stosunku pracy.

Nieodpłatne udostępnienie samochodów służbowych do celów prywatnych pracowników Spółki może mieć wpływ na wzrost motywacji i zaangażowania tych osób w wykonywanie służbowych obowiązków oraz zwiększenie efektywności wykonywanej przez nich pracy. Możliwość korzystania z samochodów służbowych do celów prywatnych może być również czynnikiem przyczyniającym się do zwiększenia lojalności pracowników wobec Spółki i postrzegania Spółki jako atrakcyjnego pracodawcy.

Stanowisko Spółki wspiera fakt, że w świetle przedstawionego stanu faktycznego rozpoznaje ona świadczenia uzyskane przez pracowników z tytułu nieodpłatnego użytkowania samochodów służbowych do celów prywatnych, jako przychód tych osób ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem PIT.

Zdaniem Spółki, koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją samochodów służbowych udostępnianych pracownikom zarówno do celów służbowych, jak i prywatnych, pośrednio mogą przyczynić się do osiągnięcia przychodów przez Spółkę.

Ponadto Spółka pragnie podkreślić, że art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie przewiduje generalnej zasady nakazującej podatnikom wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów całości lub części wydatków związanych z użytkowaniem samochodów służbowych w sytuacji, gdy samochody te są wykorzystywane przez pracowników zarówno do celów służbowych, jak i prywatnych.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, ponoszone przez nią koszty związane utrzymaniem i eksploatacją samochodów służbowych udostępnianych pracownikom zarówno do celów służbowych, jak i do celów prywatnych tych osób, mogą stanowić koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o CIT, ponieważ bez wątpienia spełniają warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

* wykazują pośredni związek z przychodami Spółki,

* nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Odpisy amortyzacyjne

W odniesieniu do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od samochodów służbowych udostępnionych pracownikom zarówno do celów służbowych, jak i do celów prywatnych tych osób, Spółka pragnie wskazać na art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

"Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16".

W tym miejscu Spółka zwraca uwagę na wyłączenie zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

"Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania".

Spółka podnosi, że powyższe wyłączenie ma charakter ogólny i znajduje zastosowanie do wszystkich samochodów osobowych, bez względu na sposób ich użytkowania (tekst jedn.: użytkowanych zarówno wyłącznie do celów służbowych, jak i jednocześnie do celów służbowych i celów prywatnych pracowników).

W ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji będącej przedmiotem wniosku nie znajdzie zastosowania wyłączenie przewidziane w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ustawy o CIT, zgodnie z którym:

"Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do nieodpłatnego używania - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania".

Zdaniem Spółki, powyższy przepis uniemożliwia zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wyłącznie w sytuacji, gdy oddający nie korzysta z nich w celach związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, a nieodpłatne używanie związane jest z brakiem jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

Tymczasem, w sytuacji opisanej w niniejszym wniosku, samochody są wykorzystywane przez pracowników przede wszystkim w celach służbowych związanych z działalnością gospodarczą Spółki i dopiero po zaspokojeniu potrzeb służbowych pracownicy mogą nieodpłatnie wykorzystywać samochody służbowe do swoich celów prywatnych. Udostępniając pracownikom samochody służbowe z możliwością wykorzystania do celów prywatnych, Spółka przyznaje pozapłacowy element wynagrodzenia i oczekuje w zamian efektywnego wykonywania obowiązków służbowych przez pracownika, zwiększonej motywacji oraz zaangażowania w pracę.

W rezultacie, w opinii Spółki, umożliwienie pracownikom użytkowania samochodu służbowego do celów prywatnych nie stanowi nieodpłatnego używania, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ustawy o CIT i przedmiotowy przepis nie znajduje tutaj zastosowania.

Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia samochodów służbowych będących jej własnością. Ponadto Wnioskodawca ponosi koszty rat i opłat leasingowych z tytułu użytkowania pojazdów na podstawie umów leasingu.

Spółka pokrywa również wydatki związane z bieżącą eksploatacją samochodów służbowych, zarówno będących własnością Spółki, jak i leasingowanych.

Pod pojęciem kosztów związanych z eksploatacją samochodów służbowych (zarówno do celów służbowych, jak i do celów prywatnych pracowników) Spółka rozumie w szczególności:

* koszty paliwa,

* koszty płynu do spryskiwaczy,

* koszty związane z utrzymaniem czystości, w tym m.in. koszty korzystania z myjni samochodowej,

* koszty wymiany olejów silnikowych i innych płynów eksploatacyjnych,

* koszty części zamiennych i podstawowych kosmetyków samochodowych,

* koszty napraw i opłat serwisowych.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie potwierdzają również indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego, przykładowo:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 13 października 2015 r., sygn. IBPB-1-2/4510-328/15/MS stwierdził, że: "Jednak mając na uwadze fakt, że samochody udostępniane pracownikom służą przede wszystkim celom służbowym i są zakupione na potrzeby działalności gospodarczej, możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów pełnych odpisów amortyzacyjnych (z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.), gdyż w tym przypadku art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c u.p.d.o.p. nie ma zastosowania".

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 27 sierpnia 2015 r., sygn. IBPB-1-2/4510-170/15/MM,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidulanej z 20 sierpnia 2015 r., sygn. IPTPB3/4510-166/15-6/GG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 11 czerwca 2015 r., sygn. IBPBI/2/4510-319/15/BD.

Raty i opłaty leasingowe

Odnosząc się do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rat i opłat leasingowych w sytuacji, gdy samochody stanowiące przedmiot leasingu są wykorzystywane przez pracowników Spółki również do celów prywatnych, Spółka pragnie wskazać na art. 17b ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

"Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

Stroną umów leasingu jest Spółka i to ona ponosi wydatki związane z utrzymaniem przedmiotu leasingu.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że koszty rat i opłat leasingowych w całości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki w rozumieniu ustawy o CIT w sytuacji, gdy:

* umowy leasingu zawarte przez Spółkę spełniają warunki przewidziane w art. 17b ust. 1 ustawy o CIT,

* samochody służbowe są wykorzystywane przede wszystkim do celów służbowych związanych z działalnością gospodarczą Spółki, a dopiero w dalszej kolejności do celów prywatnych pracowników Spółki.

W ocenie Wnioskodawcy, udostępnienie pracownikom samochodów użytkowanych na podstawie umów leasingu z możliwością ich wykorzystania do celów prywatnych pracowników nie ogranicza prawa Spółki do zaliczenia rat i opłat leasingowych do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT.

Powyższe stanowisko potwierdzają indywidualne interpretacje prawa podatkowego, przykładowo:

- Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 13 października 2015 r., sygn. IBPB-1-2/4510-328/15/MS: "(...) należy wziąć pod uwagę, że stroną umowy leasingu jest Spółka, a wydatki związane z utrzymaniem przedmiotu leasingu obciążają w całości Spółkę i z tego względu ma ona prawo do zaliczenia opłat leasingowych do kosztów uzyskania przychodu w całości pomimo, że samochód służbowy został oddany pracownikowi w użytkowanie również do celów prywatnych. Należy także mieć na uwadze, że samochód udostępniony pracownikowi do celów prywatnych jest wykorzystywany w głównej mierze na potrzeby działalności gospodarczej Spółki. Podsumowując, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy samochód służbowy, będący przedmiotem leasingu spełniającym warunki określone w art. 17b ust. 1 u.p.d.o.p. jest wykorzystywany zarówno w związku z działalnością gospodarczą Spółki, jak i dla celów prywatnych jej pracownika, to koszty związane z uiszczaniem opłat i rat leasingowych są kosztem uzyskania przychodów Spółki".

- Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 20 sierpnia 2015 r., sygn. IPTPB3/4510-166/15-5/GG: "(...) w części dotyczącej opłat i rat leasingowych, stwierdzić należy, że bez znaczenia jest fakt, że leasingowany samochód został oddany do używania członkowi Zarządu, będącemu jednocześnie pracownikiem Spółki, na podstawie której używa on ten samochód do celów służbowych i prywatnych. Tak więc, wydatki dotyczące opłat i rat leasingowych stanowią co do zasady koszty podatkowe.

Podsumowując, w sytuacji, gdy samochód służbowy - będący w leasingu spełniającym warunki określone w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest wykorzystywany zarówno w związku z działalnością gospodarczą Spółki, jak i dla celów prywatnych Jej pracownika, koszty związane z uiszczaniem opłat i rat leasingowych są kosztem uzyskania przychodów Spółki".

- Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 11 czerwca 2015 r., sygn. IBPBI/2/4510-319/15/BD.

Koszty bieżącej eksploatacji

Ustawa o CIT nie zawiera szczególnych regulacji dotyczących zasad zaliczania do kosztów podatkowych wydatków eksploatacyjnych ponoszonych przez pracodawców w związku z użytkowaniem samochodów służbowych do celów służbowych oraz do celów prywatnych pracowników.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego, część wydatków eksploatacyjnych przypadająca na użytkowanie samochodów do celów prywatnych pracowników stanowi pozapłacowy element wynagradzania pracowników, rozpoznawany przez Spółkę jako przychód tych osób ze stosunku pracy i podlegający opodatkowaniu PIT.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, koszty bieżącej eksploatacji pojazdów do celów prywatnych pracowników mogą stanowić dla Spółki koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o CIT, ponieważ spełniają warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

* wykazują pośredni związek z przychodami Spółki, jako pozapłacowy element wynagrodzenia pracowników,

* nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Stanowisko Spółki w tym zakresie znajduje odzwierciedlenie w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, przykładowo:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 13 października 2015 r., sygn. IBPB-1-2/4510-328/15/MS wskazał: "Natomiast w części dotyczącej kosztów eksploatacyjnych należy stwierdzić, że wszystkie wydatki związane z utrzymaniem samochodu do celów służbowych są kosztem uzyskania przychodu ponoszonym przez Spółkę zgodnie z art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Uwzględniając zatem fakt, że udostępnianie samochodów służbowych również do celów prywatnych pracownika stanowi pozapłacową formę wynagradzania i jest dla niego przychodem ze stosunku służbowego, to wydatki na utrzymanie samochodu ponoszone przez Spółkę będą stanowić koszt uzyskania przychodu. Z tego względu należy zauważyć, że pomiędzy wydatkami poniesionymi na eksploatację samochodu, a przychodem istnieje związek przyczynowo - skutkowy, w tym znaczeniu że są one uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, a w rezultacie ich poniesienie może mieć wpływ na zwiększenie przychodów przez Spółkę".

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 3 września 2015 r., sygn. IBPB-1-2/4510-169/15/MS stwierdził: "(...) wszystkie ponoszone przez Spółkę wydatki poniesione na samochody o jakich mowa we wniosku służące celom służbowym oraz koszty związanie z udostępnieniem samochodów służbowych pracownikom również do prywatnego wykorzystania będą stanowiły koszty uzyskania przychodów".

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 11 czerwca 2015 r., sygn. IBPBI/2/4510-319/15/BD.

Podsumowując, należy stwierdzić, że koszty które Spółka ponosi w związku z utrzymaniem i eksploatacją samochodów służbowych udostępnianych pracownikom (odpisy amortyzacyjne, raty i opłaty leasingowe, koszty bieżącej eksploatacji) do celów służbowych i do celów prywatnych pracowników stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT, zarówno w części przypadającej na użytek służbowy, jak i prywatny, ponieważ spełniają warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

* wykazują pośredni związek z przychodami Spółki,

* nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie zdarzenia przyszłego wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.