IBPB-1-2/4510-922/15/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 lutego 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB-1-2/4510-922/15/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 28 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki w formie opłat leasingowych, tj. całość rat kapitałowych, jak i część rat odsetkowych poniesiona do dnia przyjęcia przedmiotu leasingu do używania, z tytułu wykorzystywania maszyn i urządzeń (stanowiących elementy inwestycji Spółki na terenie SSE), do wytworzenia których użyte zostaną materiały pochodzące z maszyn i urządzeń uprzednio używanych przez podmiot trzeci, będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, o ile zostaną poniesione do dnia określonego w Zezwoleniu jako daty zakończenia inwestycji (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki w formie opłat leasingowych, tj. całość rat kapitałowych, jak i część rat odsetkowych poniesiona do dnia przyjęcia przedmiotu leasingu do używania, z tytułu wykorzystywania maszyn i urządzeń (stanowiących elementy inwestycji Spółki na terenie SSE), do wytworzenia których użyte zostaną materiały pochodzące z maszyn i urządzeń uprzednio używanych przez podmiot trzeci, będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, o ile zostaną poniesione do dnia określonego w Zezwoleniu jako daty zakończenia inwestycji.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "SSE" lub "Strefa") m.in. w oparciu o zezwolenie z 30 czerwca 2014 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE (dalej: "Zezwolenie").

Zgodnie z jego treścią, Spółka została zobligowana do spełnienia następujących warunków:

* poniesienia na terenie Strefy wydatków rozumianych jako wydatki określone w § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm., dalej: "rozporządzenie strefowe") w wysokości co najmniej 30 mln zł w terminie do dnia 31 grudnia 2017 r.,

* zwiększenia dotychczasowego zatrudnienia kształtującego się na poziomie 1157 osób, poprzez zatrudnienie na terenie Strefy po dniu uzyskania zezwolenia co najmniej 30 nowych pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2017 r. oraz utrzymania na terenie Strefy zatrudnienia na poziomie łącznie co najmniej 1187 pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2022 r.

* W przypadku osiągnięcia docelowego poziomu zatrudnienia w liczbie 1187 pracowników przed dniem 31 grudnia 2017 r. zatrudnienie to zostanie utrzymane przez okres 5 lat od momentu jego osiągnięcia.

* zakończenia inwestycji w terminie do 31 grudnia 2017 r.

Intencją Spółki jest korzystanie z pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu kosztów nowej inwestycji tj. w oparciu o przepis § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia strefowego.

Wnioskodawca posiada status dużego przedsiębiorcy w rozumieniu Załącznika 1 Rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. U.UE.L 214.3 z 09.08.2008).

Intencją Wnioskodawcy jest, aby w wyniku realizacji inwestycji, w odniesieniu do której ubiegał się o Zezwolenie, uzyskać możliwość korzystania z budynku i parku maszynowego dostosowanego do jego potrzeb.

Spółka rozważa różne scenariusze przeprowadzenia projektu inwestycyjnego. Jedną z możliwości jest zaangażowanie w obsługę procesu inwestycyjnego inwestora (dalej: "Inwestor") będącego spółką powołaną do prowadzenia tego typu działalności, oraz jednocześnie podmiotem powiązanym wobec Spółki w rozumieniu przepisów art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT").

Jeżeli w powyżej wskazany proces zaangażowany zostanie Inwestor, możliwe, że zakres jego zadań obejmie wytworzenie na rzecz Spółki nowego budynku oraz parku maszynowego.

W tym celu Inwestor może m.in.:

(i) nabyć od podmiotów trzecich nowe maszyny i urządzenia, używane maszyny i urządzenia oraz materiały pozyskane z innych maszyn i urządzeń wykorzystywanych uprzednio przez podmiot trzeci,

(ii) dokonać rozbudowy i modernizacji maszyn i urządzeń uprzednio używanych przez podmiot trzeci celem przygotowania ich do użytkowania przez Spółkę,

(iii) wytworzyć na potrzeby Spółki maszyny i urządzenia z wykorzystaniem elementów pochodzących z aktywów uprzednio używanych przez podmiot trzeci,

(iv) zlecić innym podmiotom dokonanie działań w zakresie opisanym w punktach (ii), (iii) oraz budowę budynku hali produkcyjnej/realizację prac budowlanych.

Jest przy tym możliwe, że park maszynowy przygotowany przez Inwestora na potrzeby Spółki zostanie jej udostępniony na podstawie umowy leasingu finansowego, obejmującej zobowiązanie do nabycia przedmiotu leasingu po jego zakończeniu.

W przypadku podjęcia decyzji o współpracy z Inwestorem w oparciu o umowę leasingu finansowego, którego przedmiotem będą maszyny i urządzenia składające się łącznie na park maszynowy, nie jest wykluczone, że:

(i) rozliczenia z tytułu umowy leasingu finansowego obejmować będą konieczność uiszczenia opłaty wstępnej stanowiącej spłatę części wartości przedmiotu leasingu (nieuwzględniającej odsetek),

(ii) uiszczanie przez Spółkę opłat leasingowych (rat kapitałowych i odsetkowych oraz ewentualnej opłaty wstępnej) może odbywać się w drodze potrącenia z wierzytelnościami przysługującymi Inwestorowi wobec Spółki, w oparciu o normę wynikającą z art. 498 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm., dalej: "Kodeks cywilny").

Istnieje również możliwość, że w przyszłości dojdzie do połączenia Spółki z Inwestorem w sposób określony w art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm., dalej: "Kodeks spółek handlowych"). Niewykluczone, że ww. połączenie nastąpi w trakcie trwania umowy leasingu finansowego, przykładowo, po roku, dwóch lub trzech od dnia jej zawarcia.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy, w przypadku podjęcia przez Spółkę decyzji o zaangażowaniu Inwestora w realizację przedsięwzięcia, o którym mowa w zaprezentowanym opisie zdarzenia przyszłego, oraz zawarcia z nim umowy leasingu finansowego uwzględniającego zobowiązanie do nabycia przedmiotu leasingu po jego zakończeniu, wydatki w formie opłat leasingowych, tj. (i) całość rat kapitałowych, (ii) jak i część rat odsetkowych poniesiona do dnia przyjęcia przedmiotu leasingu do używania, z tytułu wykorzystywania maszyn i urządzeń (stanowiących elementy inwestycji Spółki na terenie SSE), do wytworzenia których użyte zostaną materiały pochodzące z maszyn i urządzeń uprzednio używanych przez podmiot trzeci, będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia strefowego, o ile zostaną poniesione do dnia określonego w Zezwoleniu jako daty zakończenia inwestycji... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku podjęcia przez Spółkę decyzji o zaangażowaniu Inwestora w realizację przedsięwzięcia, o którym mowa w zaprezentowanym opisie zdarzenia przyszłego, oraz zawarcia z nim umowy leasingu finansowego uwzględniającego zobowiązanie do nabycia przedmiotu leasingu po jego zakończeniu, wydatki w formie opłat leasingowych, tj. (i) całość rat kapitałowych, (ii) jak i część rat odsetkowych poniesiona do dnia przyjęcia przedmiotu leasingu do używania, z tytułu wykorzystywania maszyn i urządzeń (stanowiących elementy inwestycji Spółki na terenie SSE), do wytworzenia których użyte zostaną materiały pochodzące z maszyn i urządzeń uprzednio używanych przez podmiot trzeci, będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia strefowego, o ile zostaną poniesione do dnia określonego w Zezwoleniu jako daty zakończenia inwestycji.

Uwagi ogólne

W myśl art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm., (winno być: Dz. U. z 2015 r. poz. 282) dalej: "ustawy o SSE"), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, ustanawiającym zasady korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego przez przedsiębiorców strefowych, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomoc publiczna udzielana jest podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie Strefy na podstawie zezwolenia z tytułu: (i) kosztów nowej inwestycji lub (ii) tworzenia nowych miejsc pracy. Jak wskazano w zaprezentowanym opisie zdarzenia przyszłego, intencją Spółki jest korzystanie ze zwolnienia podatkowego w oparciu o wartość wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną. W odniesieniu do Spółki zastosowanie znajduje zatem przepis § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia strefowego, zgodnie z którym wielkość pomocy regionalnej z tytułu realizacji nowej inwestycji liczona jest jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy ustalonej dla danego obszaru i kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, określonych w § 6 ww. rozporządzenia.

Definicja wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą

Stosownie do § 6 ust. 1 rozporządzenia strefowego, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie SSE w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1.

ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

2.

ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika,

3.

kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

4.

ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

5.

kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem, że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,

6.

cena nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawa, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.

W świetle wskazanego przepisu, aby dany wydatek mógł zostać uznany za wydatek kwalifikujący się do objęcia pomocą publiczną muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

(i) wydatek musi należeć do jednej z kategorii wymienionych w § 6 ust. 1 rozporządzenia strefowego,

(ii) wydatek musi zostać poniesiony na terenie Strefy w trakcie obowiązywania Zezwolenia.

W ocenie Spółki, argumentacja popierająca zasadność zaliczenia do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną wydatków związanych z leasingiem finansowym używanych maszyn i urządzeń znajduje pełne zastosowanie również w odniesieniu do maszyn i urządzeń, przy wytworzeniu których wykorzystano elementy pochodzące z aktywów uprzednio używanych przez podmiot trzeci. W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że wydatki związane z leasingiem finansowym maszyn i urządzeń, do wytworzenia których wykorzystano elementy pochodzące z aktywów uprzednio używanych przez podmiot trzeci, wypełniają definicję wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną wynikającą z rozporządzenia strefowego (o ile zostaną poniesione w trakcie obowiązywania Zezwolenia).

Brak zastosowania kryterium "nowości" w odniesieniu do środków trwałych będących przedmiotem leasinguBrzmienie § 6 ust. 7 rozporządzenia strefowego potwierdza, że fakt uprzedniego używania przez podmiot trzeci środków trwałych będących przedmiotem leasingu finansowego pozostaje bez wpływu na możliwość zaliczenia opłat leasingowych do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną.

Należy przy tym zaznaczyć, że możliwa jest dalsza analiza przepisu § 6 ust. 7 rozporządzenia strefowego, w myśl reguły wnioskowania prawniczego a maiori ad minus, która jest oparta na założeniu, że jeżeli podmiot jest uprawniony do czegoś większego, to tym bardziej jest uprawniony do czegoś mniejszego. Interpretacja ww. przepisu dokonana w drodze rozumowania argumentum a maiori ad minus prowadzi do wniosku, że skoro podatnik ma prawo do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych opłat leasingowych od środków trwałych uprzednio wykorzystywanych przez inny podmiot, to tym bardziej jest on uprawniony do uwzględnienia w wydatkach kwalifikowanych opłat leasingowych od aktywów, do wytworzenia których jedynie wykorzystano materiały pochodzące ze środków trwałych wcześniej używanych. Konsekwentnie, należy uznać, że fakt wytworzenia aktywów będących przedmiotem leasingu finansowego z elementów pochodzących ze środków trwałych uprzednio używanych przez podmiot trzeci również pozostaje bez wpływu na możliwość zaliczenia opłat leasingowych do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczna.

Maszyny i urządzenia wytworzone z wykorzystaniem używanych elementów jako nowe środki trwałe

Niezależnie od przedstawionej powyżej argumentacji należy dodatkowo podkreślić, że urządzenia/maszyny wytworzone z użyciem materiałów pochodzących zużywanych aktywów mogą w ocenie Spółki zostać uznane za nowe środki trwałe. Fakt ten stanowi dodatkową przesłankę dla uznania przedmiotowych wydatków za kwalifikujące się do objęcia pomocą, niezależnie od okoliczności opisanych w poprzedniej części niniejszego wniosku. Za przyjęciem takiego stanowiska przemawiają przedstawione poniżej argumenty.

Interpretacja pojęcia "nowy"

W ocenie Wnioskodawcy, ze względu na brak legalnej definicji pojęcia "nowy", w interpretacji należy posłużyć się jego słownikowym znaczeniem. Zgodnie z internetowym wydaniem słownika języka polskiego PWN "nowy" oznacza "niedawno zrobiony, nabyty lub właśnie powstały, założony". Nowy środek trwały to zatem aktywo, które zostało niedawno wytworzone i nie było używane wcześniej przez inny podmiot.

Powyższa interpretacja pojęcia "nowy środek trwały" jest zbieżna z wykładnią dokonaną przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lutego 2014 r. (sygn. II FSK 431/12), w którym sąd stwierdził, że (...) należy przyjąć, że nowy środek trwały - w rozumieniu § 6 ust. 7 w związku z § 6 ust. 2 rozporządzenia - to taki, który nie był wcześniej przez kogokolwiek używany (eksploatowany i amortyzowany). (...) w powyższym zakresie spójne wydaje się stanowisko zaprezentowane w piśmiennictwie, gdzie wskazano, że (...) przedsiębiorca może uznać środek trwały za nowy w przypadku, gdy (...) transakcja oraz cena dotyczą nowego środka trwałego, a nie np. używanego przez przedsiębiorcę środka, który uprzednio został mu oddany do używania w ramach umowy dzierżawy. (...) nabyty przez przedsiębiorcę środek trwały, który przed nabyciem nie był w jakiejkolwiek formie używany przez inny podmiot - spełnia przesłanki uznania za nowy środek trwały w rozumieniu § 6 ust. 7 w związku z przepisem § 6 ust. 2 rozporządzenia. To oznacza, że powyższy wniosek pozostaje aktualny również w sytuacji, gdy - tak jak w stanie faktycznym będącym przedmiotem postępowania - nabyty przez przedsiębiorcę nowo wyprodukowany środek trwały został wytworzony przez producenta z wykorzystaniem elementów regenerowanych.

Mając na uwadze powyższe, należy zaznaczyć, że środki trwałe będące przedmiotem leasingu finansowego, które zostaną wytworzone z wykorzystaniem elementów pochodzących z aktywów uprzednio używanych przez podmiot trzeci wpisują się w powyżej zaprezentowane rozumienie pojęcia "nowy środek trwały". Wynika to z faktu, że aktywa, z których w prowadzonej przez siebie działalności będzie korzystać Spółka (w oparciu o umowę leasingu finansowego) zostaną przed przekazaniem ich Spółce do używania wytworzone przez lub na zlecenie Inwestora. Nie będą zatem używane/eksploatowane w tej postaci i formie - jako te konkretne i odrębne środki trwałe - przez inne podmioty.

Zakres zastosowania kryterium "nowości"

W kontekście powyższego, Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że przepis § 6 ust. 7 rozporządzenia strefowego odnosi się do "środków trwałych", a nie "środków trwałych oraz elementów, z których zostały one wytworzone". Oznacza to, że warunek "nowości" został przez ustawodawcę odniesiony wyłącznie do stanowiącego odrębną całość środka trwałego, jako takiego. Zdaniem Spółki, brak jest bowiem usprawiedliwionych przesłanek do uznania, że dyspozycja omawianej normy prawnej obejmuje także poszczególne elementy środka trwałego. Weryfikacji pod katem spełnienia warunku "nowości" podlegać powinien zatem cały środek trwały, a nie poszczególne materiały wykorzystane do jego wytworzenia.

Powyższa konkluzja znajduje potwierdzenie inter alia w powoływanym uprzednio wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 lutego 2014 r. (sygn. II FSK 431/12), w którym sąd wskazał, że (...) ustawodawca posługuje się pojęciem "nowy środek trwały", odnosząc cechę nowości do stanowiącego odrębna całość środka trwałego, jako takiego. Zatem - jak słusznie zauważył WSA we Wrocławiu w zaskarżonym wyroku - cechy nowości nie można wprost odnosić do wszystkich poszczególnych elementów składowych środka trwałego.

W kontekście powyższego warto również nadmienić, że obecnie w produkcji maszyn/urządzeń powszechnie wykorzystuje się materiały ponownego zastosowania, które zostały pozyskane z używanych środków trwałych, np. blachy ze stali nierdzewnej, śruby i inne elementy metalowe. Ich natura pozwala bowiem na ponowne użycie w procesie budowy nowego urządzenia/maszyny, często nie wpływając na obniżenie ich funkcjonalności. Co więcej, nabycie przez producenta materiałów tańszych oraz o identycznej (lub niewiele niższej) jakości w stosunku do fabrycznie nowych komponentów należy uznać za działanie uzasadnione (i) gospodarczo, jak również (ii) z punktu widzenia ekologii.

Na powszechność stosowania materiałów ponownego zastosowania zwrócił także uwagę Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku, stwierdzając, że Używanie regenerowanych części jest normalną praktyką w obrocie gospodarczym, a części takie znajdują zastosowanie przy produkcji większości bardziej skomplikowanych środków trwałych, a nawet w przypadku fabrycznie nowych samochodów. Biorąc powyższe pod uwagę, nieuznanie za nowe środków trwałych, przy produkcji których zostały użyte regenerowane części składowe, byłoby nie tylko niezgodne z wykładnią językową i systemową przepisów prawa podatkowego, ale ponadto drastycznie ograniczyłoby zastosowanie preferencji podatkowych dla podmiotów prowadzących działalność w specjalnych strefach ekonomicznych, co byłoby sprzeczne z intencją ustawodawcy.

Wnioskodawca podkreśla, że nie można wykluczyć, że leasingobiorca, nawet w przypadku, gdy leasingodawcą będzie podmiot powiązany, może nie mieć pełnej wiedzy, z jakich konkretnie komponentów zostały wytworzone maszyny i urządzenia będące przedmiotem leasingu, czy posiadać gwarancji, co do tego, że zostały one zbudowane wyłącznie w oparciu o nowe elementy. Należy przy tym zaznaczyć, że powyższe twierdzenie tym bardziej znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy leasingodawcą przy wytworzeniu maszyn i urządzeń korzysta z usług podwykonawców. Konsekwentnie, skoro nie można wykluczyć sytuacji, w której bez wiedzy przedsiębiorcy środki trwałe zostaną wytworzone z wykorzystaniem używanych elementów, nie powinny się z tym wiązać negatywne konsekwencje w postaci wyłączenia danego kosztu z wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną.

Podsumowując powyższe rozważania należy podkreślić, że nawet gdyby przyjąć założenie, że kryterium "nowości", o którym mowa w § 6 ust. 7 rozporządzenia strefowego odnosi się do wszystkich kategorii wydatków, w tym również opłat w leasingu finansowym (z czym Spółka fundamentalnie się nie zgadza), to także wówczas aktywa, które zostały wytworzone z materiałów pochodzących z używanych uprzednio przez inny podmiot maszyn i urządzeń należałoby uznać za "nowe" i konsekwentnie uwzględnić związane z nimi opłaty leasingowe w wydatkach kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną.

Zakres opłat leasingowych zaliczanych do kosztów kwalifikowanych

W ocenie Spółki, argumentacja popierająca prawidłowość zaliczenia do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną (i) sumy rat kapitałowych (bez żadnego ograniczenia, za wyjątkiem daty zakończenia inwestycji) oraz (ii) sumy rat odsetkowych poniesionych do dnia przyjęcia do używania środków trwałych udostępnionych na podstawie umowy leasingu finansowego znajduje pełne zastosowanie również w odniesieniu do maszyn i urządzeń, przy wytworzeniu których wykorzystano elementy pochodzące z aktywów uprzednio używanych przez podmiot trzeci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 3-5 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl