IBPB-1-2/4510-905/15/KP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 23 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 24 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy odpisy amortyzacyjne od dodatniej wartości firmy, powstałej w wyniku nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 24 grudnia 2015 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy odpisy amortyzacyjne od dodatniej wartości firmy, powstałej w wyniku nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się szeroko pojętą produkcją oraz sprzedażą w sferze napędów dedykowanych do zastosowań specjalistycznych. Wnioskodawca należy do grupy kapitałowej w skład, której wchodzą podmioty mające siedzibę w różnych krajach europejskich, w tym w Danii (zwanej dalej: "Grupą"). Spółki należące do Grupy są samodzielnymi podmiotami gospodarczymi prowadzącymi działalność w swoim imieniu oraz na swój rachunek. Z uwagi na restrukturyzację działalności Grupy zaplanowane zostało zamknięcie działalności produkcyjnej w Danii w należącej do jednej ze spółek Grupy, tj. D ApS (dalej jako: "Sprzedający"). Celem restrukturyzacji jest przede wszystkim obniżenie kosztów działalności Grupy, czego skutkiem ma być zwiększenie konkurencyjności spółek należących do Grupy w związku z czym została podjęta decyzja o rozszerzeniu działalności na terytorium Polski poprzez całkowite przeniesienie jednej z linii produkcyjnych do działalności Wnioskodawcy. W związku z tym, 22 grudnia 2015 r. zawarto ostateczną umowę sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmującej ww. produkcję Sprzedającego. Stanowiła ona u Sprzedającego wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, zlokalizowany w odrębnym budynku, który stanowił niezależną jednostkę organizacyjną. Przedmiotem działalności jednostki była autonomiczna produkcja produktu końcowego, stanowiącego niezależny przedmiot sprzedaży. W efekcie powyższych zmian Wnioskodawca przejął całość działalności przenoszonej działalności produkcyjnej Sprzedawcy w Danii, z czym wiązało się m.in.:

* przeniesienie wszelkich aktywów związanych z przedmiotową działalnością, tj. maszyn, stanów magazynowych podzespołów i części zamiennych, narzędzi, urządzeń etc.,

* przekazanie specjalistycznej wiedzy oraz doświadczenia związanego z produkcją oraz obsługą specjalistycznych maszyn i urządzeń (w trakcie odbywały się szczegółowe szkolenia dotyczące przedmiotowej linii produkcyjnej),

* przejęcie zobowiązań związanych z przedmiotową działalnością produkcyjną, w tym w szczególności gwarancje (na datę sprzedaży, Sprzedawca nie posiadał zadłużenia finansowego związanego z przenoszoną działalnością produkcyjną),

* przejęcie wszelkiej dokumentacji związanej z ww. zbywaną masą majątkową,

* przejęcie przez Wnioskodawcę kontraktów z klientami, do których Sprzedający dostarczał dotychczas produkty znajdujące się w jego ofercie; w szczególności przeniesieniu podlegały aktualne jak i przyszłe - umowne oraz pozaumowne - zamówienia z kontrahentami.

Sprzedający w ramach prowadzonych przez siebie ksiąg rachunkowych, był w stanie wyodrębnić finansowo przenoszoną masę majątkową tzn. sporządzić odrębny rachunek zysków i strat/bilans dla przenoszonej jednostki, w tym dokonać odpowiedniego przyporządkowania kosztów ogólnych ponoszonych przez przedsiębiorstwo.

W ocenie Wnioskodawcy, przenoszona Jednostka stanowiła organizacyjnie i finansowo wyodrębniony u Sprzedającego zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zawierała również zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych (tekst jedn.: specjalistycznej produkcji finalnych produktów, będących przedmiotem sprzedaży), który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Z tego względu jako przedmiot umowy sprzedaży 22 grudnia 2015 r. przyjęto sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w prawnie wymaganej formie z podpisami poświadczonymi notarialnie. Z uwagi na skomplikowany technologicznie proces, transfer przedmiotowych aktywów składających się na przedmiotową jednostkę rozciągnięty był w czasie od końca 2014 r., natomiast z dniem podpisania ww. umowy, została przeniesiona ostatecznie kompletna jednostka, w tym finalnie przeniesione zostały prawa własności do ww. aktywów. Ze względu na przenoszone wraz z jednostką kontrakty produkcyjne i ugruntowane relacje z dotychczasowymi klientami Sprzedającego, na podstawie dokonanych estymacji oraz sporządzonych przez niezależne uprawnione podmioty operatów szacunkowych, cena nabycia przedmiotowej masy majątkowej przewyższyła wartość rynkową poszczególnych składników majątkowych wchodzących w jej skład - tym samym po stronie Wnioskodawcy powstała tzw. dodatnia wartość firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy odpisy amortyzacyjne od wartość firmy powstałej w wyniku nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w postaci opisanej w stanie faktycznym, nabywanej przez Spółkę jednostki (masy majątkowej) będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Alternatywnie, w przypadku uznania, że Spółka nie nabyła w przedmiotowym przypadku zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a tym samym nie jest uprawniona do podatkowego rozpoznania dodatniej wartości firmy - to czy koszt poniesionego przez Wnioskodawcę odstępnego z tytułu przejętych relacji z klientami Sprzedającego będzie stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu, inny niż koszt bezpośrednio związany z przychodami potrącalny w dacie poniesienia (zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy CIT)... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

W ocenie Wnioskodawcy (w zakresie pytania oznaczonego Nr 1), w wyniku zakupu Jednostki doszło do nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: ustawa CIT), a z uwagi na fakt, że cena jego nabycia przewyższyła wartość rynkową składników majątkowych Jednostki, to Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania dodatniej wartości firmy w wartości określonej w art. 16g ust. 2 ustawy CIT i tym samym będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od tak powstałej wartości firmy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Idąc dalej, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia. Z kolei, na podstawie art. 16b ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy CIT, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze kupna. Natomiast wartość początkową firmy stanowi, zgodnie z art. 16g ust. 2 ustawy CIT, dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych udziałów (akcji) w zamian za wkład niepieniężny, a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki albo spółki niebędącej osobą prawną przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki albo spółki niebędącej osobą prawną.

Z powyższych regulacji wynika, że możliwość rozpoznania wartości firmy podlegającej amortyzacji, uzależniona jest od następujących okoliczności:

* musi dojść do nabycia w drodze kupna przedsiębiorstwa/jego zorganizowanej części;

* w wyniku takiego nabycia zostanie rozpoznana dodatnia różnica pomiędzy ceną nabycia przedsiębiorstwa/jego zorganizowanej części, a wartością rynkową poszczególnych składników majątkowych wchodzących w skład kupionego przedsiębiorstwa/jego zorganizowanej części.

Ponadto, zakup przedsiębiorstwa/zorganizowanej części musi być uzasadniony z punktu widzenia działalności Spółki, tj. wydatek ten musi mieć pośredni/bezpośredni związek z przychodami Spółki.

W ocenie Wnioskodawcy nie budzi wątpliwości, że zakup Jednostki jest uzasadniony z punktu widzenia działalności Spółki, docelowo poszerzy zakres jej działalności oraz przyczyni się do wzrostu sprzedaży, a co za tym idzie osiąganych zysków.

Tym samym, kluczową w tym przypadku pozostaje kwestia, czy w wyniku nabycia Jednostki na podstawie zawartej umowy "Business Purchase Agreement" doszło do nabycia przez Wnioskodawcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu ustawy CIT.

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy CIT, zorganizowana część przedsiębiorstwa oznacza organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Z powyższej definicji wynika, że aby zespół składników majątkowych (w tym zobowiązań) mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

* istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych,

* zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

* zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

W analizowanym przypadku planowane jest przeniesienie w ramach opisanej działalności jednostki produkcyjnej (odrębnej, kompletnej oraz samodzielnie funkcjonującej) zarówno składników materialnych (w tym m.in. maszyn), jak i składników o charakterze niematerialnym (m.in. wiedzę oraz doświadczenie, relacje z kontrahentami). Przeniesienie to ma swym zakresem objąć także zobowiązania o charakterze gwarancyjnym.

Kolejnym warunkiem uznania danego zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest wydzielenie zespołu składników, które powinno zachodzić na trzech płaszczyznach:

* organizacyjnej,

* finansowej,

* funkcjonalnej

Tak m.in.:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 2 lutego 2011 r., Znak: IPPP1/443-1330/10-2/MP,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 12 stycznia 2011 r., Znak: ITPB3/423-759/09/10-S/DK.

Powyższe stanowisko zostało zaaprobowane również przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 23 marca 2012 r. (sygn. akt II FSK 1643/10).

Innymi słowy, dla uznania, że dany zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zespół ten powinien cechować się:

* wyodrębnieniem organizacyjnym,

* wyodrębnieniem finansowym, oraz

* wyodrębnieniem funkcjonalnym (tekst jedn.: zdolnością funkcjonowania jako niezależne i samodzielne przedsiębiorstwo).

Ponadto, w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, co do zasady, powinny w miarę możliwości wchodzić także zobowiązania.

Wyodrębnienie organizacyjne.

Ustawy podatkowe nie definiują, co należy rozumieć przez Wyodrębnienie organizacyjne, jednakże zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika. Weryfikacja powyższego musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką rolę składniki i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowisku:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie zawartego w interpretacji indywidualnej z 16 lutego 2011 r., Znak: IPPP1/443-1221/10-4/JL oraz

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy zawartego w interpretacji indywidualnej z 18 marca 2010 r., Znak: ITPB1/415-1015b/09/MR.

Jak zauważają organy podatkowe, odrębność organizacyjna oznacza odrębność niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Co istotne, w celu wyodrębnienia zorganizowanej części w ramach przedsiębiorstwa nie jest konieczne prawne wyodrębnienie takiej wewnętrznej jednostki jako oddziału przedsiębiorstwa, zarejestrowanego w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile pozostałe warunki przedstawione powyżej zostaną spełnione.

Biorąc powyższe pod uwagę, w przedmiotowej sytuacji w zakresie przenoszonej działalności produkcyjnej, spełnione jest kryterium wyodrębnienia organizacyjnego, gdyż majątek ten stanowił niezależną oraz samodzielną jednostkę, wyodrębnioną również lokalizacyjnie (umiejscowiona ona była w odrębnym budynku). Innymi słowy, w analizowanym przypadku zespół składników stanowiących przedmiot sprzedaży - jako całość - wykorzystywany był u Sprzedającego (a także będzie w strukturach Wnioskodawcy) do realizacji określonego rodzaju działalności, jakim jest odrębna produkcja finalnych produktów. Co za tym idzie, wyodrębniany zespół składników (majątkowych oraz niemajątkowych) posiadał (a także będzie posiadać w strukturach Wnioskodawcy) własną strukturę organizacyjną.

Wyodrębnienie finansowe.

W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, że wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Z tego też względu, ewidencja kosztów (w tym kosztów pracowniczych) i przychodów prowadzona w obrębie jednostki powinna być prowadzona w taki sposób, by możliwe było ustalenie wyniku finansowego zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Niezależność w aspekcie finansowym może przejawiać się ustalaniem własnych celów oraz planów finansowych, może polegać na sprawowaniu samodzielnego nadzoru nad stanem wierzytelności oraz regulowaniu zobowiązań. Może się także wiązać z możliwością dysponowania środkami finansowymi.

W praktyce na wyodrębnienie finansowe wskazuje w szczególności wyodrębnienie kont księgowych dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa (zazwyczaj jest to odrębny plan kont, który umożliwia ewidencjonowanie wyłącznie transakcji realizowanych przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa, stworzenie zestawienia wyodrębnionych aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów). Sprzedający, w ramach prowadzonej przez siebie księgowości, był w stanie przygotować odrębny rachunek zysków i strat/bilans dla przenoszonej jednostki, w tym dokonać odpowiedniej alokacji kosztów ogólnych przedsiębiorstwa. Innymi słowy, Sprzedający z posiadanych ksiąg był w stanie wyodrębnić wartość osiąganych przychodów i kosztów poniesionych w związku z prowadzeniem działalności w ramach Jednostki oraz miał możliwość określenia wartości posiadanych aktywów i ciążących na niej zobowiązań. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że omawiana masa składników majątkowych i niemajątkowych była w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć jako niezależny podmiot (a także nadal będzie w strukturach Wnioskodawcy).

Wyodrębnienie funkcjonalne.

Kompleks majątkowy stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa powinien być wyodrębniony funkcjonalnie. Oznacza to, że musi tworzyć zespół składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem daje rzeczywistą możliwość kontynuowania działalności, do której jest przeznaczony.

Kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego sprowadza się w zasadzie do ustalenia, czy zorganizowana część przedsiębiorstwa jako pewna odrębna całość jest w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku, już od momentu jej wyodrębnienia (J. Marciniuk Podatek dochodowy od osób prawnych, Rok 2008 Komentarz; Wydawnictwo C.H. Beck; Warszawa 2008).

Składniki majątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, muszą zatem umożliwić kontynuowanie określonej działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa (tak m.in. WSA we Wrocławiu w wyroku z 6 czerwca 2008 r. sygn. akt I SA/Wr 355/08 oraz NSA w wyroku 26 czerwca 1998 r., sygn. akt I SA/Gd 1097/96).

Nie oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa musi być całkowicie samowystarczalna albo, że wyklucza się późniejsze "doposażanie" w potrzebne składniki. Jednak już na etapie wydzielenia powinna istnieć elementarna zdolność zorganizowanej części przedsiębiorstwa do kontynuowania prowadzonej dotychczas działalności. Innymi słowy, przez wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć przeznaczenie do realizacji określonych niezależnych zadań gospodarczych.

W ocenie Wnioskodawcy, również warunek wyodrębnienia funkcjonalnego nabywanej jednostki spełniony jest w tym przypadku. Należy bowiem podkreślić, że stanowi ona niezależną całość, zdolną do produkcji finalnych produktów, będących przedmiotem sprzedaży. Jak wskazano, wraz z przeniesieniem wszelkich aktywów związanych z przedmiotową produkcją (w tym maszyn, zapasów podzespołów i części zamiennych, narzędzi i urządzeń) została również:

* przekazana specjalistyczna wiedza oraz doświadczenie związane z produkcją tychże produktów oraz obsługą specjalistycznych maszyn i urządzeń,

* przekazane zobowiązania związane z działalnością produkcyjną, w szczególności gwarancje,

* przejęta wszelka dokumentacja związana ze zbywanymi składnikami wchodzącymi w skład jednostki,

* przejęte przez Wnioskodawcę kontrakty z klientami, do których Sprzedający dostarczał towary oraz świadczył usługi znajdujące się w jego ofercie. W szczególności przeniesieniu podlegały aktualne jak i przyszłe - umowne oraz pozaumowne - zamówienia z kontrahentami.

Ponadto, w wyniku sprzedaży, u Sprzedającego nastąpi zakończenie przedmiotowej produkcji. Z kolei w wyniku przeniesienia całej Jednostki do działalności Wnioskodawcy, możliwe będzie automatyczne rozpoczęcie produkcji, a następnie sprzedaży w ramach jego działalności.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, spełnione są przesłanki do przyjęcia kwalifikacji nabywanej jednostki jako nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, spełnione zostały bowiem wszelkie kryteria wymienione w art. 4a pkt 4 ustawy CIT, tj. w szczególności przedmiotem zbycia jest zespół składników majątkowych (w tym zobowiązań), tj. składników materialnych i niematerialnych, zespół ten był (na moment zbycia) organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie, składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych, zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, przyjęta przez strony kwalifikacja zbywanej Jednostki w umowie jako "Business Purchase Agreement" (obejmująca sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa) jest prawidłowa również na gruncie ustawy CIT.

Podsumowując, w wyniku zakupu powstała dodatnia różnica pomiędzy ceną nabycia, a wartością rynkową poszczególnych składników majątkowych wchodzących w skład jednostki. Tym samym, Wnioskodawca będzie uprawniony do przyjęcia, że w ramach nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinna zostać rozpoznana wartość firmy - podlegająca amortyzacji na podstawie art. 16b ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W związku z powyższym, z uwagi że pytanie oznaczone we wniosku Nr 2 jest pytaniem warunkowym w zakresie którego Wnioskodawca oczekuje odpowiedzi jedynie w sytuacji uznania jego stanowiska w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 za nieprawidłowe, wydanie interpretacji dotyczącej pytania Nr 2 stało się bezprzedmiotowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.