IBPB-1-2/4510-893/15/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 30 września 2015 r. sygn. akt II FSK 1967/13 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 13 lutego 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 1982/12, wniosku z 14 maja 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 maja 2012 r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z emisją nowych akcji wymienionych w pkt od I do VIII stanu faktycznego,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z emisją nowych akcji wymienionych w pkt od IX do XVIII stanu faktycznego

- jest prawidłowe.

W dniu 14 maja 2012 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z emisją nowych akcji.

W dniu 28 sierpnia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Znak IBPBI/2/423-619/12/AP, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy w części za nieprawidłowe. Pismem z 11 września 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 14 września 2012 r.), wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Pismem z 15 października 2012 r. Znak IBPBI/2/4232-101/12/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na ww. wezwanie. Pismem z 15 listopada 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 20 listopada 2012 r.) wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Pismem z 20 grudnia 2012 r. Znak IBPBI/2/4240-102/12/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 13 lutego 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 1982/12 uchylił zaskarżoną interpretację. Od ww. wyroku tut. Organ wniósł skargę kasacyjną, która została oddalona wyrokiem z 30 września 2015 r. sygn. akt II FSK 1967/13. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 13 lutego 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 1982/12 wraz z aktami sprawy wpłynął do tut. BKIP 22 grudnia 2015 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w celu pozyskania kapitału dokonała w 2011 r. emisji nowych akcji, które zostały wprowadzone do obrotu na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie.

Realizując powyższy projekt Spółka poniosła szereg wydatków, takich jak:

I. Opłaty notarialne związane ze sporządzeniem aktu notarialnego, wypisów aktu notarialnego oraz podatek od czynności cywilnoprawnych od podwyższenia kapitału zakładowego w wyniku emisji akcji,

II. Opłaty ponoszone na rzecz Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie (dalej "GPW") m.in. z tytułu: notowania prawa poboru, notowania praw do akcji, dopuszczenia akcji do obrotu giełdowego, wprowadzenia akcji do obrotu.

III. Opłaty ponoszone na rzecz Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych (dalej "KDPW"), m.in. z tytułu rejestracji akcji, rejestracji obligacji zamiennych na akcje oraz praw do akcji, obsługi przydziału akcji nowej emisji, obsługi realizacji prawa poboru/emisji bezpłatnych, zarządzania środkami powierzonymi w związku z realizacją zobowiązań emitentów wobec właścicieli papierów wartościowych.

IV. Wydatki związane z drukiem i dystrybucją prospektu emisyjnego takie jak np.: redakcja techniczna tekstu, druk i oprawa prospektu emisyjnego, dystrybucja prospektu emisyjnego.

V. Wynagrodzenie za świadczone na rzecz Spółki usługi doradztwa prawnego związane z przygotowaniem prospektu emisyjnego, w szczególności:

VI. Koszty wynagrodzenia za świadczone na rzecz Spółki usługi doradztwa prawnego w zakresie przygotowania projektów uchwał Walnego Zgromadzenia, Zarządu oraz Rady Nadzorczej Spółki związanych z ofertą publiczną.

VII. Wynagrodzenie za świadczone na rzecz Spółki usługi audytorskie:

VIII. Wynagrodzenie za usługi zakupione od domu maklerskiego obejmujące:

IX. Wynagrodzenie za usługi zakupione od domu maklerskiego obejmujące:

X. Wynagrodzenie za świadczone na rzecz Spółki usługi doradztwa prawnego, obejmujące m.in.:

XI. Wynagrodzenia za inne usługi doradcze nabyte od zewnętrznych podmiotów w związku z emisją.

XII. Wynagrodzenie za usługi audytorskie świadczone na rzecz Spółki, w tym w zakresie wystawienia przez audytora listów gwarancyjnych, z wyłączeniem usług bezpośrednio związanych z przygotowaniem prospektu emisyjnego.

XIII. Wynagrodzenie dla podmiotu świadczącego na rzecz Spółki usługi public relations wspierające proces emisji akcji, takie jak:

1) Działania komunikacyjne w stosunku do inwestorów, obejmujące w szczególności:

2) Działania o charakterze public relations i budowania wizerunku Spółki wobec mediów finansowych, obejmujące w szczególności:

3) Działania o charakterze operacyjno-logistycznym, obejmującym w szczególności:

XIV. Wydatki na reklamy zamieszczane w serwisach internetowych, prasie, telewizji. Wydatki na wynajęcie bilboardów reklamowych. Wydatki związane z nabyciem projektów graficznych, składu i przygotowania reklam do druku. Wydatki na projekt i przygotowanie tombstone.

XV. Wydatki na materiały biurowe wykorzystane w związku z emisją.

XVI. Wydatki związane z opłatami na przewóz samochodowy oraz wydatki na nabycie usług transportowych związane z pracami wykonywanymi w związku z emisją akcji.

XVII. Wydatki związane z podróżami krajowymi podejmowanymi w związku z emisją akcji.

XVIII. Wydatki związane ze zwrotem kosztów poniesionych przez usługodawców (w tym: doradcę prawnego, dom maklerski, audytora oraz usługodawcę świadczącego usługi public relations) w związku z realizacją przez te podmioty usług na rzecz Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, że wydatki wymienione w pkt I do pkt VIII, jako bezpośrednio związane z publiczną emisją akcji i podwyższeniem kapitału, stanowią wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodu stosownie do art. 15 ust. 1 w zw. z art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT.

2. Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, że wydatki wymienione w pkt IX do pkt XVIII jako wydatki, które nie są bezpośrednio związane z publiczną emisją akcji i podwyższeniem kapitału, stanowią tzw. pośrednie koszty uzyskania przychodu stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT rozpoznawane podatkowo na zasadach określonych w art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki wymienione w pkt I do pkt VIII jako bezpośrednio związane z publiczną emisją akcji i podwyższeniem kapitału stanowią wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodu stosownie do art. 15 ust. 1 w zw. z art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.; dalej: "ustawa o CIT").

Spółka stoi na stanowisku, że wydatki wymienione w pkt IX do pkt XVIII jako wydatki, które nie są bezpośrednio związane z publiczną emisją akcji i podwyższaniem kapitału stanowią tzw. pośrednie koszty uzyskania przychodu stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT rozpoznawane podatkowo na zasadach określonych w art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT.

Stosownie do art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

W art. 12 ust. 1 ustawy o CIT zostały wskazane przysporzenia majątkowe stanowiące przychód podatkowy.

Jednocześnie w art. 12 ust. 4 ustawy o CIT zostały wymienione kategorie przysporzeń majątkowych, które nie stanowią przychodów podatkowych.

W art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT ujęto przychody otrzymane na utworzenie kapitału zakładowego. Przepis ten stanowi, że do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zgodnie ze wskazanym wyżej przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o CIT podstawową przesłanką uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest istnienie związku przyczynowego pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem przychodów podatkowych lub też z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Ustawodawca, w oparciu o kryterium stopnia powiązania istniejącego pomiędzy kosztem, a celem jakiemu koszt ma służyć, wyróżnił koszty bezpośrednio związane z przychodami oraz koszty pośrednio związane z przychodami.

Poniesienie kosztów bezpośrednio związanych z przychodami przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów.

Kosztów pośrednio związanych z przychodami nie można natomiast przypisać jednoznacznie do określonych przychodów, niemniej jednak są one racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do osiągnięcia przychodów przez podatnika.

Ustawodawca przewidział również szczegółowe zasady rozpoznawalności tzw. pośrednich kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich cześć dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Możliwość kwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez podatników w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego spółek handlowych była dotychczas niejednorodnie rozstrzygana w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz interpretacjach organów podatkowych.

Powyższe rozbieżności rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny (dalej "NSA") podejmując w dniu 24 stycznia 2011 r. uchwałę w składzie siedmiu sędziów (sygn. II FPS 6/10), w której stwierdził: "Tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskanie przychodów, stosownie do reguł wyrażonych w treści art. 12 ust. 4 pkt 4 i art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w zw. z art. 15 ust. 1 tej ustawy".

W uzasadnieniu do uchwały NSA stwierdził, iż do wydatków związanych z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego zaliczyć należy: "opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej objętych prospektem emisyjnym dodatkowo ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych. Pozostałe wydatki stanowiąc koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej stanowią zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów".

W dalszej części uzasadnienia uchwały NSA stwierdził natomiast: "W ocenie Naczelnego Sadu Administracyjnego nie można mówić na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o innych przychodach niż te, które zostały wymieniona w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p. Konstrukcja tego przepisu powoduje, że gdyby nie wyłączenie z przychodów w art. 12 ust. 4 pkt 4 tej ustawy wpłaty na kapitał zakładowy, również w przypadku jego podwyższenia stanowiłyby przychód spółki kapitałowej. Na zasadzie wyrażonej w art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p. przychód ten brany byłby w rachunku wyliczenia dochodu podlegającego opodatkowaniu. Tego rodzaju przychód, a "nie-przychód" z mocy art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy jest pomijany dla celów podatkowych. Jeden ze skutków tej regulacji stanowi to, że wydatki bezpośrednio powiązane tym przychodem i warunkujące jego wystąpienie w postaci wniesienia podwyższonego kapitału nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. Ocena ta nie może jednak zostać rozciągnięta na tę cześć wydatków ogólnych spółki kapitałowej, których poniesienie tego rodzaju związku już nie cechuje tzw. koszty ogólne funkcjonowania osoby prawnej służące zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów i nie wykazujące związku z konkretnym przychodem. Zgodzić należy się zatem z oceną, że wydatki związane z nabyciem usług w celu emisji akcji należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Są one typowymi kosztami pośrednimi związanymi z prowadzoną działalnością gospodarcza, której efekty podlegają opodatkowaniu".

Mając na uwadze powyżej cytowane przepisy oraz wskazówki interpretacyjne NSA zawarte w uchwale składu siedmiu sędziów należy stwierdzić, że:

* wydatki bezpośrednio związane z tzw. przychodami niepodatkowymi z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT, tj.m.in. wydatki bezpośrednio związane z publiczną emisją akcji i podwyższeniem kapitału nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w oparciu o przepisy art. 15 ust. 1 w zw. z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT,

* natomiast wydatki, które nie są bezpośrednio związane z publiczną emisją akcji i podwyższeniem kapitału jako koszty ogólnego zarządu stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodu rozpoznawane podatkowo stosownie do art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT.

Za koszty bezpośrednio związane z publiczną emisją akcji i podwyższeniom kapitału uznaje się wydatki bez których przeprowadzenie transakcji nie byłoby w ogóle możliwe, wydatki stanowiące warunek sine qua non skutecznej emisji akcji i podwyższenia kapitału (np. podatek od czynności cywilnoprawnych, opłaty notarialne, obligatoryjne opłaty ponoszone na GPW i KDPW, wydatki związane z opracowaniem, drukiem i dystrybucją pakietu emisyjnego itp.).

Za koszty pośrednie uważane są natomiast pozostałe wydatki około transakcyjne, które w sposób bezpośredni nie warunkują skutecznego przeprowadzenia transakcji (np. wydatki public relations, wydatki na reklamę, wydatki doradcze nie związane z tworzeniem dokumentów notarialnych oraz z opracowaniom prospektu emisyjnego, wydatki na koordynacje projektu, wydatki związane z przeprowadzeniem due dilligance itp.).

Stosownie do wskazówek interpretacyjnych zawartych w cytowanej uchwale siedmiu sędziów NSA Spółka dokonała podziału wydatków wymienionych w stanie faktycznym na:

* koszty związane bezpośrednio z podwyższeniem kapitału i emisją akcji;

* pośrednie koszty okołotransakcyjne.

Koszty bezpośrednio związano z podwyższeniem kapitału i emisją akcji:

Spółka stoi na stanowisku, iż nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków wymienionych w pkt I - VIII stanu faktycznego, to jest:

I. Opłaty notarialne związane ze sporządzeniem aktu notarialnego oraz wypisów aktu notarialnego oraz podatek od czynności cywilnoprawnych od podwyższenie kapitelu zakładowego w wyniku emisji akcji.

II. Opłaty ponoszone na rzecz Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie (dalej "GPW") m.in. z tytułu: notowania prawa poboru, notowania praw do akcji, dopuszczenia akcji do obrotu giełdowego, wprowadzenia akcji do obrotu.

III. Opłaty ponoszone na rzecz Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych (dalej "KDPW"), m.in. z tytułu: rejestracji akcji, rejestracji obligacji zamiennych na akcje oraz praw do akcji, obsługi przydziału akcji nowej emisji, obsługi realizacji prawa poboru/emisji bezpłatnych, zarządzania środkami powierzonymi w związku z realizacją zobowiązań emitentów wobec właścicieli papierów wartościowych.

IV. Wydatki związane z drukiem i dystrybucją prospektu emisyjnego takie jak np.: redakcja techniczna tekstu, druk i oprawa prospektu emisyjnego, dystrybucja prospektu emisyjnego.

V. Wynagrodzenie za świadczone na rzecz Spółki usługi doradztwa prawnego związane z przygotowaniem prospektu emisyjnego, w szczególności:

VI. Koszty wynagrodzenia za świadczone na rzecz Spółki usługi doradztwa prawnego w zakresie przygotowania projektów uchwał Walnego Zgromadzenia, Zarządu oraz Rady Nadzorczej Spółki związanych z ofertą publiczną.

VII. Wynagrodzenie za świadczone na rzecz Spółki usługi audytorskie:

VIII. Wynagrodzenie za usługi zakupione od domu maklerskiego obejmujące:

Zdaniem Spółki, przedmiotowe wydatki stanowią koszty, bez których podniesienie kapitału i emisja akcji nie byłoby możliwe.

Z uwagi na fakt, iż poniesienie powyższych wydatków stanowiło konieczny warunek podwyższenia kapitału i emisji akcji, wydatki te należy uznać za bezpośrednio związane z przysporzeniem majątkowym nie stanowiącym przychodu dla celów podatkowych zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT. W konsekwencji Spółka nie może zaliczyć wskazanych wyżej wydatków do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Pośrednie koszty okołotransakcyjne

Spółka stoi na stanowisku, iż może zaliczyć oto kosztów uzyskania przychodów wydatki wymienione w pkt IX - XVIII stanu faktycznego, to jest:

IX. Wynagrodzenie za usługi zakupione od domu maklerskiego obejmujące:

X. Wynagrodzenie za świadczone na rzecz Spółki usługi doradztwa prawnego, obejmujące m.in.:

XI. Wynagrodzenia za inne usługi doradcze nabyte od zewnętrznych podmiotów w związku z emisją.

XII. Wynagrodzenie za usługi audytorskie świadczone na rzecz Spółki, w tym w zakresie wystawienia przez audytora listów gwarancyjnych, z wyłączeniem usług bezpośrednio związanych z przygotowaniem prospektu emisyjnego.

XIII. Wynagrodzenie dla podmiotu świadczącego na rzecz Spółki usługi public relations wspierające proces emisji akcji, takie jak:

1) Działania komunikacyjne w stosunku do inwestorów, obejmujące w szczególności:

2) Działania o charakterze public relations i budowania wizerunku Spółki wobec mediów finansowych, obejmujące w szczególności:

3) Działania o charakterze operacyjno-logistycznym, obejmującym w szczególności:

XIV. Wydatki na reklamy zamieszczane w serwisach internetowych, prasie, telewizji. Wydatki Na wynajęcie bilboardów reklamowych. Wydatki związane z nabyciem projektów graficznych, składu i przygotowania reklam do druku. Wydatki na projekt i przygotowanie tombstone.

XV. Wydatki na materiały biurowe wykorzystane w związku z emisją.

XVI. Wydatki związane z opłatami na przewóz samochodowy oraz wydatki na nabycie usług transportowych związane z pracami wykonywanymi w związku z emisją akcji.

XVII. Wydatki związane z podróżami krajowymi podejmowanymi w związku z emisją akcji.

XVIII. Wydatki związane ze zwrotem kosztów poniesionych przez usługodawców (w tym: doradcę prawnego, dom maklerski, audytora oraz usługodawcę świadczącego usługi public relations) w związku z realizacją przez te podmioty usług na rzecz Spółki.

Zdaniem Spółki, przedmiotowe wydatki stanowią koszty okołotransakcyjne, bez których poniesienia było możliwe podniesienie kapitału i emisja akcji.

Wydatki te w żadnym razie nie stanowią bezwzględnego warunku skutecznego przeprowadzenia transakcji, a w konsekwencji nie stanowią kosztu bezpośrednio z wiązanego z podwyższeniem kapitału oraz emisją akcji.

Emisja akcji bez wątpienia służy generowaniu przychodów i zabezpieczeniu źródeł przychodów Spółki. Wydatki te stanowią zatem dla Spółki koszty pośrednio związane z prowadzoną działalnością, które mają realny wpływ na jej bieżące i przyszłe funkcjonowanie.

W związku z powyższym Spółka ma prawo zaliczyć wydatki wymienione w pkt IX - XVIII stanu faktycznego do pośrednich kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 w zw. z ust. 4d i 4e ustawy o CIT, tj. w dacie ich poniesienia, rozumianej jako dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczań międzyokresowych kosztów.

Zaprezentowane wyżej stanowisko znajduje potwierdzenie nie tylko w cytowanej wcześniej uchwale NSA z 24 stycznia 2011 r. (sygn. II FPS 6/10) lecz również w licznych wyrokach sądów administracyjnych obu instancji.

Na potwierdzenie powyższego Spółka przytacza orzecznictwo sądów administracyjnych w przedmiotowej sprawie:

* wyrok NSA z 7 grudnia 2011 r. o sygn. II FSK 2237/10, w którym sąd powołując się na uchwalę NSA z dnia 24 stycznia 2011 r., sygn. II FPS 6/10 stwierdził, iż: "nie można bowiem przyjąć, tak jak uczynił to sąd pierwszej instancji, za wszystkie wydatki związane z emisją akcji są wydatkami mającymi bezpośredni związek z podwyższeniem jej kapitału zakładowego (str. 13 zaskarżonego wyroku). Trafnie w skardze kasacyjnej w ramach zarzutu kasacyjnych (str. 15 skargi kasacyjnej) podnosi się, że wśród wskazanych we wniosku wydatków były takie, których poniesienie było konieczne dla podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji, jak też i wydatki inne, związane z ogólnymi kosztami funkcjonowania spółki".

* wyrok NSA z 18 marca 2011 r. o sygn. II FSK 1509/09, w którym sąd stwierdził, iż: "Skład orzekający w niniejszej sprawie w pełni podziela pogląd wyrażony w uchwale z dnia 24 stycznia 2011 r. i nie widzi w związku z tym potrzeby ponownego przedstawienia zagadnienia prawnego składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sadu Administracyjnego. W uchwale z dnia 24 stycznia 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny wyraził pogląd, że tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodu, stosownie do reguł wyrażonych w treści art. 12 ust. 4 pkt 4 i art. 7 ust. 1 i 2 u.p.d.o.p. Wśród wydatków wskazanych we wniosku o interpretację strona wskazała, oprócz wydatków, których poniesienie było konieczne dla podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji, także wydatki inne, związane z ogólnymi kosztami funkcjonowania spółki akcyjnej (jak opracowania struktury pozyskania źródeł finansowania czy analizy finansowej".

* wyrok NSA z 27 października 2011 r., sygn. II FSK 742/10, w którym sąd stwierdził, iż: "Wydatki bezpośrednio powiązane z tym przychodem i warunkujące jego wystąpienie w postaci wniesienia podwyższonego kapitału nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. Ocena ta nie może jednak zostać rozciągnięta na tę cześć wydatków ogólnych spółki kapitałowej, których poniesienie tego rodzaju związku już nie cechuje tzw. koszty ogólne funkcjonowania osoby prawnej służące zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów i nie wykazujące związku z konkretnym przychodem. Z tego powodu wydatki związane z nabyciem usług w celu emisji akcji należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Są one typowymi kosztami pośrednimi związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą, której efekty podlegają opodatkowaniu".

* wyrok NSA z 28 września 2011 r., sygn. II FSK 564/10, w którym sąd stwierdził, iż: "(...) tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 w związku z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Do tego rodzaju wydatków niewątpliwie należy zaliczyć - jak podał Naczelny Sąd Administracyjny w ww. uchwale z dnia 24 stycznia 2011 r., sygn. akt II FPS 6/10 - opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej objętych prospektem emisyjnym dodatkowo ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych".

* wyrok NSA z 22 marca 2011 r., sygn. II FSK 1536/09, w którym sąd stwierdził, iż: "wydatki poniesione w bezpośrednim związku z utworzeniem lub powiększeniem kapitału zakładowego spółki kapitałowej nie stanowią uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast wydatki stanowiące koszty ogólne funkcjonowania osoby prawnej (koszty pośrednie), podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dniu, na który ujęto ten koszt w księgach rachunkowych ( art. 15 ust. 4, 4d i 4e u.p.d.o.p.). Stosownie do omówionych reguł do ostatnio wymienionej kategorii wydatków ogólnych funkcjonowania osoby prawnej należy zaliczyć wskazywane w rozpoznawanej sprawie wydatki związane z doradztwem inwestycyjnym, pomocą prawną, usługami audytorskimi, usługami i pośrednictwem firmy inwestycyjnej, usługami marketingowymi i public relation. Do tego rodzaju wydatków jak podkreślono w uchwale nie będą mogły zostać zaliczone opłaty notarialne, sadowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej objętych prospektem emisyjnym dodatkowo ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowanie papierów wartościowych. Wskazane wydatki należy bowiem zgodnie z omówionymi regułami zaliczyć do wydatków związanych bezpośrednio z podwyższeniem kapitału tj. przychodu wskazanego w art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p.".

* wyrok NSA z 24 marca 2011 r., sygn. II FSK 239/11, w którym sąd stwierdził, iż: "Wśród wydatków wskazanych we wniosku o interpretację - strona wskazała oprócz wydatków, których poniesienie było konieczne dla podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji, także wydatki inne, związane z ogólnymi kosztami funkcjonowania spółki akcyjnej (jak wydatki ponoszone na obsługę prawną)".

* wyrok NSA z 24 marca 2011 r., sygn. II FSK 240/11, w którym sad stwierdził, iż: "Zasady wynikające z omówionych przepisów doprowadziły Sąd pierwszej instancji do ostatecznie prawidłowych wniosków, że wydatki poniesione w bezpośrednim związku z utworzeniem lub powiększeniem kapitału zakładowego spółki kapitałowej nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast wydatki stanowiące koszty ogólne funkcjonowania osoby prawnej (koszty pośrednie), podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dniu, na który ujęto ten koszt w księgach rachunkowych ( art. 15 ust. 4, 4d i 4e u.p.d.o.p). Stosownie do omówionych reguł do ostatnio wymienionej kategorii wydatków ogólnych funkcjonowania osoby prawnej należy zaliczyć wskazywane w rozpoznawanej sprawie wydatki związane wyceną udziałów, sporządzeniem pisemnego sprawozdania dotyczącego tej wyceny, badaniem sprawozdania przez biegłego rewidenta, opłaty za ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, jako odpowiadające wymienionym w uchwale kosztom doradztwa inwestycyjnego, pomocy prawnej, usług audytorskich, usług pośrednictwa firmy inwestycyjnej, usług marketingowych i poligraficznych, wycen i tłumaczeń".

* wyrok WSA w Olsztynie z 3 marca 2012 r., sygn. I SA/Ol 44/12, w którym sąd stwierdził, iż: "Zaskarżona interpretacja nie dokonała analizy spornych wydatków (kosztów) w sposób zaprezentowany w uchwale NSA (sygn. II FPS 6/10 - dop. Spółki), błędnie przyjmując, że całość wydatków związanych z emisją akcji celem podwyższenia kapitału zakładowego nie może stanowić kosztów podatkowych. Organ nie zbadał charakteru poszczególnych wydatków i ich związku z emisją akcji oraz wprowadzeniom akcji do obrotu w systemie ASO New Connect. W konsekwencji z naruszeniem prawa odmówiono uznania za koszty podatkowe także wydatków stanowiących koszty ogólne funkcjonowania spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 p.d.o.p.".

* wyrok WSA w Poznaniu z 1 lutego 2012 r., sygn. I SA/Po 839/11, w którym sąd stwierdził, iż: "Dokonując oceny legalności zaskarżonej interpretacji należy odwołać się do treści uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 stycznia 2011 r. sygn. akt II FPS 6/10., której stanowisko Sąd w pełni podziela. Teza powołanej uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego brzmi, że tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego nie są kosztami uzyskania przychodów, stosowanie do reguł wyrażonych w treści art. 12 ust. 4 pkt 4 i art. 7 ust. 1 i 2 u.p.d.o.p. w zw. z art. 15 ust. 1 tej ustawy. W uzasadnieniu uchwały Sąd wskazał, że do tego rodzaju wydatków niewątpliwie należy zaliczyć opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej objętych prospektem emisyjnym dodatkowo ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych. Pozostałe wydatki stanowiąc koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej stanowią zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów. W związku z powyższym Sąd stoi na stanowisku, że wydatków poniesionych na usługi doradcze, również wówczas, gdy dochodzi do podwyższania kapitału zakładowego, nia można kwalifikować do kosztów związanych z podwyższeniom kapitału zakładowego. Są to wydatki związane z funkcjonowaniem ogólnym spółki, służące zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów, które nie wykazują związku z konkretnym przychodem. Takie wydatki - stanowiące koszty pośrednie - podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dniu, na który ujęto ten koszt w księgach rachunkowych (art. 15 ust. 4, 4d i 4e u.p.d.o.p.). Wyłączenie ich z kosztów uzyskania przychodów stanowi naruszenie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p.".

* wyrok WSA w Warszawie z 1 kwietnia 2011 r., sygn. III SA/Wa 1720/10, w którym sąd stwierdził, iż: "prawidłowe jest jego stanowisko w zakresie trzech pierwszych wydatków stanowiących przedmiot zapytania Spółki, tj. opłaty notarialnej od zmienionej umowy spółki, opłat sądowych związanych z rejestracją zmiany w KRS, a także podatku od czynności cywilnoprawnych należnego od kwoty podwyższenia - polegające na przyjęciu, iż wydatki te poniesione w związku z procesem podwyższania kapitału zakładowego nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Natomiast nieprawidłowo jest stanowisko Ministra Finansów w zakresie, w jakim uznał on, iż nie stanowią kosztu uzyskania przychodów poniesione przez Bank koszty usług prawnych świadczonych w toku procesu podwyższenia kapitału".

* wyrok WSA w Poznaniu z 15 września 2011 r., sygn. I SA/Po 521/11, w którym sąd stwierdził, iż: "Odwołując się do treści przepisów art. 15 ust. 1 oraz art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p. stwierdzić należy, że tylko wydatki poniesione w bezpośrednim związku z utworzeniem lub powiększeniem kapitału zakładowego spółki kapitałowej nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych. Do tego rodzaju wydatków według siedmiu sędziów NSA niewątpliwie należy zaliczyć opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału zakładowego w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej objętych prospektem emisyjnym dodatkowo ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych. Pozostałe wydatki poniesione przy "okazji" podwyższenia kapitału zakładowego spółki akcyjnej, stanowiące koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej, służące zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów, a więc wydatki związane z nabyciem usług w celu emisji akcji mogą stanowić zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów. Są one bowiem typowymi kosztami pośrednimi związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą, której efekty podlegają opodatkowaniu. Do takich kosztów można zaliczyć wydatki związane m.in. z doradztwem inwestycyjnym, pomocą prawną, usługami audytorskimi, usługami i pośrednictwem firmy inwestycyjnej, usługami marketingowymi i poligraficznymi, wycenami i tłumaczeniami".

* wyrok WSA w Krakowie z 19 maja 2011 r., sygn. I SA/Kr 1687/10, w którym sąd stwierdził, iż: "Odwołując się do treści omówionych przepisów art. 15 ust. 1 oraz art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p. stwierdzić należy, że tylko wydatki poniesione w bezpośrednim związku z utworzeniem lub powiększeniom kapitału zakładowego spółki kapitałowej nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych. Takie stanowisko sformułował także Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 24 stycznia 2011 r., sygn. akt II II FPS 6/10, gdzie stwierdzono, że: "Tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do reguł wyrażonych w treści art. 12 ust. 4 pkt 4 / art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w zw. z art. 15 ust. 1 tej ustawy". Do tego rodzaju wydatków według siedmiu sędziów NSA niewątpliwie należy zaliczyć opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału zakładowego w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej objętych prospektem emisyjnym dodatkowo ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzania, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych. Pozostałe wydatki poniesione przy "okazji" podwyższenia kapitału zakładowego spółki akcyjnej, stanowiące koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej, służące zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów, a więc wydatki związane z nabyciem usług w celu emisji akcji mogą stanowić zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów. Są one bowiem typowymi kosztami pośrednimi związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą, której efekty podlegają opodatkowaniu. Do takich kosztów można zaliczyć wydatki związane m.in. z doradztwem inwestycyjnym, pomocą prawną, usługami audytorskimi, usługami i pośrednictwem firmy inwestycyjnej, usługami marketingowymi i poligraficznymi, wycenami i tłumaczeniami".

* wyrok WSA w Warszawie z 6 czerwca 2011 r., sygn. III SA/Wa 1170/10, w którym sąd stwierdził, iż: "prawidłowe jest jego stanowisko w zakresie wydatków wymienionych w pkt b) wniosku Skarżącej, tj. np. opłat notarialnych, opłat administracyjnych i innych tego rodzaju - polegające na przyjęciu, iż wydatki, te poniesione w związku z procesem podwyższania kapitału zakładowego nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Natomiast nieprawidłowe jest stanowisko Ministra Finansów w zakresie, w jakim uznał on, iż nie stanowią kosztu uzyskania przychodów poniesione przez Bank koszty usług wymienionych w pkt a) wniosku skarżącej (dop. Spółki, cyt.: a) koszty, których poniesione nie jest koniecznym warunkiem nabycia udziałów. Są to przede wszystkim koszty usług doradczych, m.in. usługi doradztwa finansowego, usługi doradztwa inwestycyjnego, usługi doradztwa prawnego (analizy prawne, wsparcie w negocjacjach), usługi badania rynku, opłacalności inwestycji, wyceny), świadczonych w toku procesu podwyższania kapitału".

* wyrok WSA w Łodzi z 20 kwietnia 2011 r., sygn. I SA/Łd 1442/10, w którym sąd stwierdził, iż: "przenosząc przytoczone rozważania na grunt rozstrzyganej sprawy, należy wskazać, że kosztami uzyskania przychodu mogą być co najmniej koszty związane z przygotowaniem prospektu emisyjnego, np. w postaci kosztów badania sytuacji finansowej spółki przez powołanego do tego celu biegłego, a więc koszty wskazane przez wnioskodawcę w pkt 3. Nie można również wykluczyć, że charakter taki będą miały inne koszty doradztwa prawnego czy finansowego, o ile nabycie owych usług będzie się wiązało z emisją akcji tak, jak wskazywał to Naczelny Sąd Administracyjny w cytowanej uchwale".

Za prawidłowością stanowiska Spółki przemawiają także liczne interpretacje indywidualne Ministra Finansów wydawane za pośrednictwem Dyrektorów Izb Skarbowych, w tym także interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach:

* z 5 grudnia 2011 r., IBPBI/2/423-1044/11/PC: "wydatki bezpośrednio powiązane z przychodem, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o p.d.o.p., bez których nie jest możliwe podwyższenie kapitału zakładowego nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, skoro bowiem przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. W odniesieniu do pozostałych wymienionych we wniosku wydatków zawiązanych z doradztwem prawnym i ekonomicznym, audytem (m.in. koszty badania sprawozdań finansowych, koszty doradztwa w zakresie reorganizacji spółki i grupy kapitałowej oraz wydatków na kampanię reklamową i promocyjną (w tym szkolenia, koszty wynajmowania sali, druków materiałów oraz koszty artykułów spożywczych podczas spotkań, itp.), wskazać należy, iż ich poniesienie nie było niezbędne dla podwyższenia kapitału zakładowego, a zatem mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.".

* z 1 grudnia 2011 r., sygn. IBPBI/2/423-1026/11/BG: "Tak więc, wydatki bezpośrednio powiązane z przychodem, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o p.d.o.p., bez których nie jest możliwe podwyższenie kapitału zakładowego nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów skoro bowiem przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. W odniesieniu do pozostałych wymienionych we wniosku wydatków w postaci kosztów związanych z sugerowanymi zmianami własnościowymi koniecznymi w ocenie doradców do przeprowadzania przed wejściem na giełdę (uproszczenie struktury własnościowej), kosztów doradztwa prawnego i finansowego, kosztów promocji Oferty Publicznej, w tym organizacji spotkań (wynajęcie sali, druk materiałów informacyjnych, itp.), kosztów szkoleń w zakresie wiedzy o Giełdzie Papierów Wartościowych, wskazać należy, iż ich poniesienie nie było niezbędne do podwyższenia kapitału zakładowego, a zatem mogą one stanowić koszty uzyskania przychodów, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.".

* z 23 września 2011 r., sygn. IBPBI/2/423-589/11/BG: "ponoszone koszty notarialne związane z podwyższeniem kapitału zakładowego, koszty przygotowania prospektu emisyjnego, wynagrodzenia domu maklerskiego realizującego emisje, koszty uiszczone na rzecz GPW, koszty uiszczono na rzecz Komisji Nadzoru Finansowego, podatek od czynności cywilnoprawnych od zmiany statutu poprzez podwyższenie kapitału zakładowego, były bezpośrednio związane z pozyskaniem dodatkowego kapitału w drodze emisji akcji, a zatem wydatki te nie mogą stanowić kosztu podatkowego w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. W świetle powyższego należy wskazać, iż wszelkie ponoszone przez Spółkę wydatki związane z czynnościami funkcjonalnie powiązanymi z podwyższeniem kapitału zakładowego w Spółce, służą emisji akcji i notowaniu ich na rynku papierów wartościowych, a więc pozostają w bezpośrednim związku z przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego. Tak więc, wydatki bezpośrednio powiązane z przychodem, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o p.d.o.p., bez których nie jest możliwe podwyższenie kapitału zakładowego nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, skoro bowiem przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. W odniesieniu do pozostałych wymienionych we wniosku wydatków w postaci kosztów opracowania struktury pozyskania źródeł finansowania, kosztów analizy finansowej, kosztów analizy i strategicznego doradztwa prawnego, kosztów bieżącego doradztwa prawnego, kosztów kampanii promocyjnej, kosztów duo dillgence finansowego i podatkowego oraz wyceny podmiotów gospodarczych, które zostały przejęte wskazać należy, iż ich poniesienie nie było niezbędne dla podwyższenia kapitału zakładowego, a zatem mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.".

* z 7 września 2011 r., sygn. IBPBI/2/423-664/11/MO: "do kosztów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, należy zaliczyć wskazane we wniosku wydatki związane z doradztwem inwestycyjnym, pomocą prawna, usługami audytorskimi, usługami pośrednictwa firmy inwestycyjnej, usługami marketingowymi i public relation. Natomiast do wydatków bezpośrednio związanych z przychodami w przedmiotowej sprawie należy zaliczyć opłaty notarialne, sądowne, podatek od czynności cywilno-prawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotom oferty publicznej objętych prospektem emisyjnym dodatkowo ponoszone wydatki na opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych. Zatem wydatki związane z emisją akcji i wprowadzeniem ich do publicznego obrotu zaliczane do koszów bezpośrednich nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, natomiast zaliczane do kosztów pośrednich mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia czyli ujęcia w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) lub na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), wówczas gdy podatnik wykaże, że ich poniesienie było niezbędne dla realizacji celów opisanych w art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.".

Analogiczne stanowisko w zakresie podziału kosztów zawarte zostało w interpretacjach wydawanych za pośrednictwem Dyrektorów pozostałych Izb Skarbowych, m.in. w:

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 14 marca 2012 r. sygn. ILPB3/423-672/08/12-S/KS,

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 12 grudnia 2011 r. sygn. IPTPB3/423-230/11-2/KJ,

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 3 listopada 2011 r. sygn. ILPB3/423-214/08/11-S/KS,

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 13 lipca 2011 r. sygn. ILPB3/423-386/08/11-S/KS.

Podobne stanowisko prezentowane jest w interpretacjach wydawanych w odniesieniu do kosztów związanych z nabyciem akcji, jak np.:

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 31 stycznia 2011 r. sygn. IPPB3/423-808/10-2/MC,

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 stycznia 2010 r. sygn. IPPB3-423-842/09-2/JB,

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 lutego 2010 r. sygn. IPPB3/423-848/09-2/JB,

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 6 stycznia 2009 r. sygn. ITPB3/423-575/08/MK,

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 kwietnia 2009 r. sygn. IPPB3/423-88/09-4/JG,

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 grudnia 2007 r. sygn. IP-PB3-423-248/07-2/JG.

Podsumowując:

* Spółka stoi na stanowisku, że wydatki wymienione w pkt I - VIII jako bezpośrednio związane z publiczną emisją akcji i podwyższeniem kapitału stanowią wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodu stosownie do art. 15 ust. 1 w zw. z art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT,

* Spółka stoi na stanowisku, że wydatki wymienione w pkt IX - XVIII jako wydatki, któro nie są bezpośrednio związane z publiczną emisją akcji i podwyższeniem kapitału (nie stanowią warunku sine qua non przeprowadzenia transakcji stanowią tzw. pośrednie koszty uzyskania przychodu stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT rozpoznawane podatkowo na zasadach określonych w art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 28 sierpnia 2012 r. Znak IBPBI/2/423-619/12/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy w części za nieprawidłowe. Wnioskodawca zaskarżył, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie z 13 lutego 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 1982/12 uchylił zaskarżoną interpretację.

Na wstępie Sąd wskazał, iż "dokonując kontroli zaskarżonej interpretacji nie może abstrahować od istniejącego już dorobku orzeczniczego w przedmiotowym zakresie, przeciwnie dorobek ów, zgodnie z postulatem dążenia do jednolitości orzecznictwa sądowego stanowić musi istotny punkt odniesienia" odnosząc się tym samym do ukształtowanej "jednolitej linii orzeczniczej, determinowanej treścią uchwały wydanej w składzie siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego w dniu 24 stycznia 2011 r. w sprawie oznaczonej sygn. II FPS 6/10. W uchwale tej potwierdzona została możliwość uznania za koszty uzyskania przychodu wydatków ponoszonych przez podatników niezwiązanych bezpośrednio z emisją akcji i podwyższeniem kapitału zakładowego. Wedle NSA tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do reguł wyrażonych w treści art. 12 ust. 4 pkt 4 i art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 15 ust. 1 tej ustawy".

Dalej Sąd przypomniał, iż "nie można pominąć ustawowego rozróżnienia kategorii kosztów bezpośrednich i pośrednich oraz znaczenia nie tylko dla ustalenia momentu potrącalności tych kosztów w czasie". Następnie Sąd pokrótce scharakteryzował te kategorie kosztów.

Sąd stwierdził, iż "Wydatki na obsługę prawną według obecnie obowiązujących regulacji stanowiąc koszty ogólne funkcjonowania osoby prawnej (koszty pośrednie) podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dniu, na który ujęto ten koszt w księgach rachunkowych ( art. 15 ust. 4, 4d i 4e u.p.d.o.p.). Podobne do omówionych reguły zaliczenia wydatków ogólnych funkcjonowania osoby prawnej należy odnieść do wskazywanych w rozpoznawanej sprawie wydatków związanych z doradztwem inwestycyjnym, pomocą prawną, usługami audytorskimi, usługami i pośrednictwem firmy inwestycyjnej, usługami marketingowymi i poligraficznymi, wycenami i tłumaczeniami. Wpłaty na podwyższenie kapitału w drodze emisji akcji, o których mowa we wniosku o interpretację, nie są dla spółki przysporzeniem o charakterze trwałym i jako służące budowie źródła przychodów mają zasadniczo odmienny charakter od wydatków związanych z uzyskaniem przychodów (pośrednio czy bezpośrednio), względnie zmierzających do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Chybione jest w związku z tym rozumowanie, że przedmiotowe wydatki należy łączyć nie z przysporzeniami związanymi z utworzeniem lub powiększeniem kapitału zakładowego, lecz z przychodami, które dopiero zostaną uzyskane z działalności gospodarczej. Poza wcześniej zaprezentowanymi wywodami wskazano, że kwalifikując określony wydatek jako koszt podatkowy, należy brać pod uwagę moment poniesienia wydatku, a nie moment osiągnięcia przychodów. Nieuprawnione jest łączenie w sposób pośredni wydatków powiązanych z przychodem nieopodatkowanym z osiągnięciem innych przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Podsumowując stwierdzono, że tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 w związku z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Do tego rodzaju wydatków niewątpliwie należy zaliczyć opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej objętych prospektem emisyjnym dodatkowo ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych. Ocena ta nie może jednak zostać rozciągnięta na tę część wydatków ogólnych spółki kapitałowej, których poniesienie tego rodzaju związku już nie cechuje tzw. koszty ogólne funkcjonowania osoby prawnej służące zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów i nie wykazujące związku z konkretnym przychodem. Zgodzić należy się zatem z oceną, że wydatki związane z nabyciem usług w celu emisji akcji należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Są one typowymi kosztami pośrednimi związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą, której efekty podlegają opodatkowaniu.".

Następnie Sąd stwierdził, mając na uwadze ww. uchwałę, iż wydatki wymienione w pkt od IX do XVIII stanu faktycznego, jako "wydatki pośrednie, nie implikowane sine qua non emisją nowych akcji i podwyższeniem kapitału zakładowego stanowią zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów. Wydatki te bowiem nie determinowały bez reszty owej emisji akcji ani też podwyższenia kapitału zakładowego spółki, innymi słowy emisja ta i podwyższenie kapitału zakładowego mogły się bez nich obyć - w przeciwieństwie do wydatków wymienionych w punktach I do VIII wniosku".

Reasumując Sąd uznał, że "uzasadniony jest zarzut w przedmiocie naruszenia przez Organ art. 15 ust. 1 w zw. z art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie przepisów do wydatków wymienionych w stanie faktycznym w pkt od IX do XVIII, a w konsekwencji uznanie, iż wydatki takie nie mogą stanowić kosztu podatkowego w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy".

Od ww. wyroku tut. Organ wniósł skargę kasacyjną. W wyniku rozpatrzenia skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 30 września 2015 r. sygn. akt II FSK 1967/13 oddalił skargę kasacyjną.

W uzasadnieniu ww. wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że "Minister Finansów zastosował wykładnię art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy sprzeczną ze stanowiskiem wyrażonym w uchwale, przyjął bowiem, że na gruncie niniejszej sprawy wszystkie wydatki opisane we wniosku o wydanie interpretacji nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, gdyż wydatki te są - jak akcentował Organ - "związane", i to "bezpośrednio", z przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego. Abstrahując od kwestii, że podział tych kosztów na pozostające w bezpośrednim oraz pośrednim związku z przychodem nie jest istotny na gruncie art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy, odnotować należy, iż stanowisko Ministra Finansów w oczywisty sposób kwestionuje założenie przyjęte przez NSA w przedmiotowej uchwale. NSA ocenił tam przecież, że prawnie relewantny podział wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego polega na wyodrębnieniu wydatków koniecznych dla takiego podwyższenia oraz wydatków fakultatywnych, bez których podwyższenie kapitału jest co do zasady możliwie, a ich poniesienie wynika z autonomicznej decyzji spółki kapitałowej. Tylko pierwsze z nich nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, co wynika już z literalnego brzmienia uchwały. Zatem, a contrario, wydatki należące do drugiej grupy, czyli fakultatywne, mogą być kosztem uzyskania przychodu, o ile oczywiście odpowiadają ogólnej definicji takich kosztów (art. 15 ust. 1 ustawy).

Podsumowując Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w skardze kasacyjnej nie podważono, że koszty podwyższenia kapitału Spółki, opisane w punktach IX - XVIII wniosku, odpowiadają wspomnianej, ogólnej definicji kosztów, ani że mają one charakter fakultatywny w tym sensie, że obowiązujące prawo nie wymaga ich poniesienia dla skuteczności podwyższenia kapitału. Skoro tak, to Sąd pierwszej instancji zasadnie uchylił wydaną interpretację jako naruszającą wymienione przepisy prawa materialnego, co w konsekwencji prowadzi do wniosku o niezasadności zarzutów procesowych skargi kasacyjnej".

Mając na uwadze powyższe orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, jak również treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), który stanowi, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 14 maja 2012 r., uznaje stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.