IBPB-1-2/4510-889/15/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 18 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 22 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości powstania przychodu z tytułu zawartej przez Spółkę umowy leasingu - jest prawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości powstania przychodu z tytułu zawartej przez Spółkę umowy leasingu.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej: "Wnioskodawca", "WI") jest spółką zależną W S.A. (dalej: "Spółka W"), największego w kraju i jednego z największych w Europie producenta naczep, przyczep, zabudów, chłodni i wywrotek do samochodów ciężarowych.

Wnioskodawca oraz Spółka W podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce na podstawie przepisu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka W rozważa decyzję o zwiększeniu swoich możliwości produkcyjnych poprzez pozyskanie nowych aktywów w drodze leasingu finansowego udzielonego przez Wnioskodawcę.

W tym celu, Wnioskodawca nabędzie od innej spółki z grupy, grupę aktywów, w skład której wchodzą linie produkcyjne i maszyny wykorzystywane do wysoko wyspecjalizowanej produkcji naczep do samochodów ciężarowych, w tym m.in. urządzenia służące do malowania kataforetycznego, urządzenia spawalnicze, lakiernicze, montażowe, tworzące linie produkcyjne (dalej: "Aktywa"). Po nabyciu Aktywów, Wnioskodawca będzie musiał ponieść nakłady finansowe na ich demontaż na terytorium Włoch, a następnie na transport Aktywów na terytorium Polski.

Po przetransportowaniu Aktywów z Włoch do Polski, z uwagi na fakt konieczności doinwestowana Aktywów, WI poniesie duże nakłady finansowe na te cele.

W ramach działań wewnątrz grupy Spółka W oraz Wnioskodawca rozważają zawarcie umowy leasingu finansowego (dalej: "Umowa leasingu"), której przedmiotem będą zmodernizowane już Aktywa. Umowa ta przewidywałaby, że Wnioskodawca - jako leasingodawca (finansujący), udostępniłby Spółce W - jako leasingobiorcy (korzystającemu), wskazane powyżej Aktywa (dalej: "Przedmioty leasingu") w zamian za regularnie uiszczane opłaty. Przedmioty leasingu wykorzystywane byłyby przez Spółkę W do celów prowadzenia działalności gospodarczej (tekst jedn.:m.in. do produkcji naczep i przyczep do samochodów ciężarowych).

Umowa leasingu będzie spełniała przesłanki uznania jej za umowę leasingu finansowego w rozumieniu art. 17a pkt 1 w zw. z art. 17f ust. 1 ustawy o CIT.

Wnioskodawca nie wyklucza, że wysokość kwoty spłaty wartości Przedmiotów leasingu przypadających na poszczególne opłaty określona w Umowie leasingu nie będzie proporcjonalna do okresu trwania Umowy leasingu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ustalone w Umowie leasingu opłaty, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej Przedmiotów leasingu (tekst jedn.: raty kapitałowe), nie będą stanowiły przychodów Wnioskodawcy, natomiast przychodem tym będzie wyłącznie część opłat przewyższająca spłatę wartości początkowej Przedmiotów leasingu, określona zgodnie z art. 16g ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, ustalone w Umowie leasingu opłaty, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej Przedmiotów leasingu (tekst jedn.: raty kapitałowe), nie będą stanowiły przychodów Wnioskodawcy, natomiast przychodem tym będzie wyłącznie część opłat przewyższająca spłatę wartości początkowej Przedmiotów leasingu, określoną zgodnie z art. 16g ustawy o CIT.

Opodatkowanie umowy leasingu finansowego

Zgodnie z art. 17a ustawy o CIT, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwale lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Z kolei zgodnie z art. 17f ust. 1 ustawy o CIT, do przychodów finansującego, z zastrzeżeniem ust. 3, i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

Należy wskazać, że powyższe warunki muszą być spełnione łącznie. Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków spowoduje opodatkowanie umowy leasingu finansowego na zasadach określonych w art. 17I, chyba że spełniać będzie ona przesłanki określone dla leasingu operacyjnego wyrażone w art. 17b ust. 1 ustawy o CIT.

Z kolei zgodnie z art. 17f ust. 3 ustawy o CIT, do przychodów finansującego zalicza się opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, uzyskane z tytułu wszystkich umów leasingu zawartych przez finansującego dotyczących tego samego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, w części przewyższającej spłatę wartości początkowej, określonej zgodnie z art. 16g.

Opłaty uiszczane na rzecz Wnioskodawcy przez Spółkę W

W przedstawionym przez Wnioskodawcę opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca wskazał, że w związku z zawartą Umową leasingu, Spółka W będzie uiszczała na jego rzecz regularne opłaty. W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Należy jednak zwrócić uwagę, że uiszczane przez Spółkę W na rzecz Wnioskodawcy opłaty stanowią specyficzną kategorię przysporzeń finansowych uregulowanych przez ustawę o CIT. W myśl art. 17a pkt 7 ustawy o CIT, ilekroć w rozdziale jest mowa o spłacie wartości początkowej rozumie się przez to faktycznie otrzymaną przez finansującego w opłatach ustalonych w umowie leasingu równowartość wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, określoną zgodnie z art. 16g, w podstawowym okresie umowy leasingu; spłaty tej nie koryguje się o kwotę wypłaconą korzystającemu, o której mowa w art. 17d albo art. 17h.

Ponadto, należy zwrócić uwagę na fakt, że szczegółowa regulacja zawarta w art. 17f ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że do przychodów finansującego nie zalicza się opłat leasingowych, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Natomiast wykładnia art. 17f ust. 3 prowadzi do wniosku, że przychodem finansującego są opłaty uiszczane na jego rzecz przez korzystającego, w wysokości przekraczającej spłatę wartości początkowej przedmiotów leasingu ustalonej zgodnie z art. 16g ustawy o CIT.

Wyłączenie z przychodów finansującego (kosztów uzyskania przychodów korzystającego) części opłat leasingowych, stanowiących spłatę wartości początkowej przedmiotu leasingu powoduje konieczność podziału opłaty leasingowej na dwie części:

W odniesieniu do aktywów, które nie były uprzednio przedmiotem leasingu, wydatki poniesione przez finansującego na nabycie, bądź też wytworzenie we własnym zakresie przedmiotu leasingu stanowią kwotę neutralną podatkowo, tj. niepodlegającą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów (ani bezpośrednio, ani też poprzez odpisy amortyzacyjne). Jednocześnie, przychodem podatkowym finansującego jest wyłącznie część odsetkowa opłaty leasingowej. W konsekwencji, "zwrot" (równowartość) wydatków na nabycie/wytworzenie przedmiotu leasingu nie jest kwalifikowany jako przychód podatkowy.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz regulacje prawne ustawy o CIT, ze szczególnym uwzględnieniem art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 17f ust. 1 i ust. 3 ustawy o CIT, należy stwierdzić, że przychodem Wnioskodawcy z tytułu uiszczanych na jego rzecz opłat leasingowych będzie jedynie odsetkowa cześć tychże opłat, tj. część przewyższająca spłatę wartości początkowej Przedmiotów leasingu, określoną zgodnie z art. 16g ustawy o CIT.

W światle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT").

Zgodnie z art. 17a pkt 1 ustawy o CIT, ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

W myśl art. 17a pkt 7 ustawy o CIT, ilekroć w rozdziale jest mowa o spłacie wartości początkowej rozumie się przez to faktycznie otrzymaną przez finansującego w opłatach ustalonych w umowie leasingu równowartość wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, określoną zgodnie z art. 16g, w podstawowym okresie umowy leasingu; spłaty tej nie koryguje się o kwotę wypłaconą korzystającemu, o której mowa w art. 17d albo art. 17h. Powyższy przepis odsyła zatem w tym zakresie do zasad ogólnych wyrażonych w art. 16g ustawy o CIT.

Stosownie do art. 17f ust. 1 ustawy o CIT, do przychodów finansującego, z zastrzeżeniem ust. 3, i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

W myśl art. 17f ust. 3 ustawy o CIT, do przychodów finansującego zalicza się opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, uzyskane z tytułu wszystkich umów leasingu zawartych przez finansującego dotyczących tego samego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, w części przewyższającej spłatę wartości początkowej, określonej zgodnie z art. 16g.

Wyłączenie z przychodów finansującego (kosztów uzyskania przychodów korzystającego) części opłat leasingowych, stanowiących spłatę wartości początkowej przedmiotu leasingu powoduje konieczność podziału opłaty leasingowej na dwie części:

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabędzie od innej spółki Aktywa, które następnie zostaną oddane Spółce W do odpłatnego używania. W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca stwierdził również, że umowa o oddanie do odpłatnego użytkowania zawarta z leasingobiorcą (Spółką W) będzie spełniała przesłanki uznania jej za umowę leasingu finansowego, o której mowa w art. 17a pkt 1 w zw. z art. 17f ust. 1 ustawy o CIT. Przedmioty leasingu wykorzystywane będą przez Spółkę W dla celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że w okresie trwania umowy leasingu, ustalone opłaty w części stanowiącej spłatę wartości początkowej (część "kapitałowa") środków trwałych, będących przedmiotem ww. umowy, nie będą stanowić przychodów podatkowych Wnioskodawcy. Przychodem tym będzie natomiast część niestanowiąca spłaty wartości początkowej (część "odsetkowa") rat leasingowych spłacanych przez Spółkę W.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.