IBPB-1-2/4510-873/15/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 lutego 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB-1-2/4510-873/15/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 lipca 2014 r. (data wpływu do BKIP w Lesznie 8 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy poniesione koszty z tytułu wypłacanych diet na wyżywienie dla studentów stanowią koszty uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2015 r. do Izby Skarbowej w Poznaniu Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wpłynął wniosek Spółki z 18 lipca 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy poniesione koszty z tytułu wypłacanych diet na wyżywienie dla studentów stanowią koszty uzyskania przychodów. Wniosek ten za pismem z 17 grudnia 2015 r. Znak: ILPB1/4511-1-1631/15-2/AMN został przekazany do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, Biura Krajowej Informacji w Bielsku-Białej, celem załatwienia zgodnie z właściwością (wpływ do tut. BKIP 17 grudnia 2015 r.).

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi ewidencję w formie księgi handlowej. Spółka prowadzi działalność zgodnie z klasyfikacją PKD: 8560Z - działalność wspomagająca edukację. W ramach tejże działalności nawiązuje współpracę z zagranicznymi podmiotami i jako podwykonawca, zajmuje się przede wszystkim realizacją edukacyjnych unijnych projektów tj.: (X, Y) na terenie Polski, głównie miasta A. Działalność ta polega na zapewnieniu uczestnikom projektów: praktyk w firmach, zakwaterowania, wyżywienia, szkoleń BHP, badań lekarskich, kursów językowych, wyjść do teatru, do kina, wycieczek krajoznawczych, zajęć sportowych, zapewnieniu biletów komunikacji miejskich i opieki, pomocy w adaptacji w nowym miejscu. W umowie z zagraniczną (z kraju UE) szkołą zawodową (czasem są to również organizacje lub instytucje państwowe w krajach unijnych, które w drodze konkursu zdobyły środki na realizację swoich projektów, realizacja musi się odbyć zagranicą, bo chodzi o poprawę mobilności zawodowej w Europie, dzięki praktykom w innym kraju, co ma oswoić uczestników projektów z pracą w innej kulturze) określony jest rodzaj praktyk dla każdego uczestnika projektu/ucznia/studenta wraz z wstępnym kosztorysem jego pobytu na terenie Polski, w którym określone są poszczególne koszty związane z jego pobytem. Przed przyjazdem uczestników projektu Spółka wystawia fakturę sprzedażową na podstawie której szkoła przelewa środki na zorganizowanie szkolenia i pobytu. Po odbyciu praktyk, szkoła lub inna organizacja wysyłająca za granicą rozlicza się przed Narodową Agencją Programu X lub Y, która znajduje się w stolicy każdego kraju unijnego.

Pomiędzy Spółką a studentami biorącymi udział w projekcie nie istnieje związek cywilno-prawny. Spółka nie podpisuje umowy ze studentami. Umowy na praktyki zawiera ze szkołami czy organizacjami.

W ramach kosztów związanych z pobytem w Polsce znajdują się: koszty wyżywienia dokumentowane fakturą na zakup usług gastronomicznych, zakup art. spożywczych, dokumentowane fakturą zakupu koszty transportu, koszty szkoleń BHP, koszty badań lekarskich, koszty kursów językowych, odzieży roboczej, koszty noclegu.

Wyjątkowo Spółka wypłaca studentom diety za wyżywienie w sytuacji, gdy jest to uzgodnione z koordynatorem lub rodzaj proponowanego wyżywienia nie odpowiada studentowi w związku z różnicą kulturową lub religijną. Uczestnikom projektu często nie odpowiada jedzenie w barach, gdzie organizowane są posiłki. Są przyzwyczajeni do innej kuchni, nie jedzą określonych potraw (np. wieprzowiny) i wolą w niektórych przypadkach sami kupować sobie wyżywienie. Ponadto w dni świąteczne bary/restauracje, w których Spółka organizuje posiłki, częstokroć są zamknięte i wówczas Spółka wypłaca studentom diety, które zwykle nie przekraczają 35 zł na dzień, gdyż taką dzienną stawkę Spółka przedstawia szkole w kosztorysie przed przyjazdem ich uczestników projektów.

Diety i wydatki na zakup wyżywienia w punktach gastronomicznych są wydatkami związanymi z realizacją postanowień umowy zawartej pomiędzy Spółką a Szkołą oraz są wkalkulowane w cenę świadczeń usług.

Umowa zawierana pomiędzy organizacją wysyłająca studenta a Spółką obejmuje zorganizowanie praktyk dla studentów na terenie Polski. W organizację praktyk wchodzi: zapewnienie uczestnikom projektów: praktyk w firmach, zakwaterowania, wyżywienia, szkoleń BHP, badań lekarskich, kursów językowych, wyjść do teatru, do kina, wycieczek krajoznawczych, zajęć sportowych, zapewnienie biletów komunikacji miejskich i opieki, pomocy w adaptacji w nowym miejscu. W związku z tym diety na wyżywienie dla studentów i zakup usług gastronomicznych ponoszone są w celu uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy można uznać poniesione koszty z tytułu wypłacanych diet na wyżywienie dla studentów jako koszty uzyskania przychodów... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Spółka wypłaca studentom pieniądze na wyżywienie - diety. Pieniądze wypłacane są gdy jest to uzgodnione z koordynatorem i gdy proponowane wyżywienie studentowi nie odpowiada. Wówczas w zamian za proponowane wyżywienie wypłacane są diety. Według Spółki wypłacane pieniądze studentom może uznać za koszt uzyskania przychodu. Poniesienie tych kosztów, jest bezpośrednio związane z organizacją pobytu studentów, ma na celu uzyskanie przychodów. Ponadto wydatek ten nie znajduje się w katalogu wydatków wymienionych w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Zapewnienie wyżywienia studentom jest bezpośrednio związane z usługą organizacji szkolenia i pobytu studenta. Natomiast forma zapewnienia jest dozwolona umową zawartą z klientem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p.").

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (...).

Na podstawie powyższego przepisu możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku, który - racjonalnie oceniając - mógłby przyczynić się do powstania przychodu czy jego zwiększenia, nawet jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi. Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu. Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Podkreślić należy, że w celu wykazania związku pomiędzy kosztem a przychodem podatnik musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami. Zgodnie z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów. W zakresie obowiązków podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nawiązuje współpracę z zagranicznymi podmiotami i jako podwykonawca, zajmuje się przede wszystkim realizacją edukacyjnych unijnych projektów na terenie Polski. Działalność Wnioskodawcy polega na zapewnieniu uczestnikom projektów: praktyk w firmach, zakwaterowania, wyżywienia, szkoleń BHP, badań lekarskich, kursów językowych, wyjść do teatru, do kina, wycieczek krajoznawczych, zajęć sportowych, zapewnieniu biletów komunikacji miejskich i opieki, pomocy w adaptacji w nowym miejscu. W umowie z zagraniczną (z kraju UE) szkołą zawodową (czasem są to również organizacje lub instytucje państwowe w krajach unijnych, które w drodze konkursu zdobyły środki na realizację swoich projektów, realizacja musi się odbyć zagranicą, bo chodzi o poprawę mobilności zawodowej w Europie, dzięki praktykom w innym kraju, co ma oswoić uczestników projektów z pracą w innej kulturze) określony jest rodzaj praktyk dla każdego uczestnika projektu/ucznia/studenta wraz z wstępnym kosztorysem jego pobytu na terenie Polski, w którym określone są poszczególne koszty związane z jego pobytem. Przed przyjazdem uczestników projektu Spółka wystawia fakturę sprzedażową na podstawie której szkoła przelewa środki na zorganizowanie szkolenia i pobytu. Po odbyciu praktyk, szkoła lub inna organizacja wysyłająca za granicą rozlicza się przed Narodową Agencją Programu X lub Y, która znajduje się w stolicy każdego kraju unijnego. Pomiędzy Spółką a studentami biorącymi udział w projekcie nie istnieje związek cywilno-prawny. Spółka nie podpisuje umowy ze studentami. Umowy na praktyki zawiera ze szkołami czy organizacjami. W ramach kosztów związanych z pobytem w Polsce znajdują się: koszty wyżywienia dokumentowane fakturą na zakup usług gastronomicznych, zakup art. spożywczych, dokumentowane fakturą zakupu koszty transportu, koszty szkoleń BHP, koszty badań lekarskich, koszty kursów językowych, odzieży roboczej, koszty noclegu. Wyjątkowo Spółka wypłaca studentom diety za wyżywienie w sytuacji, gdy jest to uzgodnione z koordynatorem lub rodzaj proponowanego wyżywienia nie odpowiada studentowi w związku z różnicą kulturową lub religijną. Uczestnikom projektu często nie odpowiada jedzenie w barach, gdzie organizowane są posiłki. Są przyzwyczajeni do innej kuchni, nie jedzą określonych potraw (np. wieprzowiny) i wolą w niektórych przypadkach sami kupować sobie wyżywienie. Ponadto w dni świąteczne bary/restauracje, w których Spółka organizuje posiłki, częstokroć są zamknięte i wówczas Spółka wypłaca studentom diety, które zwykle nie przekraczają 35 zł na dzień, gdyż taką dzienną stawkę Spółka przedstawia szkole w kosztorysie przed przyjazdem ich uczestników projektów. Diety i wydatki na zakup wyżywienia w punktach gastronomicznych są wydatkami związanymi z realizacją postanowień umowy zawartej pomiędzy Spółką a Szkołą oraz są wkalkulowane w cenę świadczeń usług. Umowa zawierana pomiędzy organizacją wysyłająca studenta a Spółką obejmuje zorganizowanie praktyk dla studentów na terenie Polski. W organizację praktyk wchodzi: zapewnienie uczestnikom projektów: praktyk w firmach, zakwaterowania, wyżywienia, szkoleń BHP, badań lekarskich, kursów językowych, wyjść do teatru, do kina, wycieczek krajoznawczych, zajęć sportowych, zapewnienie biletów komunikacji miejskich i opieki, pomocy w adaptacji w nowym miejscu. W związku z tym diety na wyżywienie dla studentów i zakup usług gastronomicznych ponoszone są w celu uzyskania przychodu.

Zauważyć należy, że koszty z tytułu wypłacanych diet na wyżywienie dla studentów są ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Koszty te niewątpliwie pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami z działalności gospodarczej i są ponoszone w celu osiągnięcia przychodu. Ponadto, wskazane przez Wnioskodawcę wydatki są niezbędne w celu realizacji zadań w ramach prowadzonej działalności, w związku z zawartą umową ze szkołą lub organizacją.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że poniesione koszty z tytułu wypłacanych diet na wyżywienie dla studentów stanowią koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy.

Zatem stanowisko Spółki w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2-5 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl