IBPB-1-2/4510-864/15/AP - Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację imprezy integracyjnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 września 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 6 października 2015 r.), uzupełnionym 1 grudnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację imprezy integracyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 6 października 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację imprezy integracyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 19 listopada 2015 r. Znak IBPB-1-2/4510-634/15/AP wezwano od ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 1 grudnia 2015 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zajmuje się produkcją części mechanicznych i elektronicznych do zastosowań w przemyśle, głównie motoryzacyjnym.

W związku z nowym etapem działalności związanym z zakończeniem budowy hali produkcyjnej oraz rozwojem Spółki, a przy tej okazji chęcią podziękowania pracownikom za dotychczasową współpracę oraz w celu zmotywowania pracowników do dalszej współpracy, zintegrowanie pracowników ze Spółką, polepszenia atmosfery w pracy i wzajemnych relacji, a przez to zwiększenie efektywności pracy, Spółka podjęła decyzję o zorganizowaniu imprezy integracyjnej w formie pikniku rodzinnego dla swoich pracowników oraz ich rodzin. Dla uczestników pikniku przewidziano rozmaite atrakcje w postaci animacji, zabaw, konkursów, muzyki a także darmowe posiłki i napoje. Udział w pikniku nie był dla pracowników ani członków ich rodzin obowiązkowy, a wszelkie koszty organizacji pikniku, w tym koszty posiłków, napojów, organizacji gier i konkursów pokryła Spółka ze swoich środków obrotowych. Uczestnictwo rodzin w spotkaniu ma na celu jeszcze większe zintegrowanie pracowników ze Spółką, zacieśnienie wzajemnych relacji, co przekłada się na większe zaangażowanie pracowników w działalność Spółki oraz chęć osiągania wspólnych celów.

Spółka nadmienia, że poniesione wydatki zostały odpowiednio udokumentowane fakturą wystawioną przez organizatora imprezy, w której określono kwotę za zorganizowanie całego spotkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy koszty związane z organizacją imprezy integracyjnej w formie pikniku rodzinnego dla pracowników Spółki i członków ich rodzin, a także ewentualnych przyszłych imprez integracyjnych stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

2. Czy wydatki ponoszone na imprezę integracyjną nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako działalność socjalna.

Ad. 1

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Analiza tego przepisu prowadzi do wniosku, że kosztami podatkowymi mogą być zarówno koszty bezpośrednio poniesione w celu osiągnięcia przychodów, jak i koszty, które jedynie w sposób pośredni wpływają na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Zgodnie z przepisami, a także doktryną prawa podatkowego, aby dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, warunki z pkt 1-4 zostały spełnione przez Spółkę. Koszty organizacji imprezy integracyjnej dla pracowników i ich rodzin nie znajdują się również na liście wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodu z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Ponadto Spółka uważa, że wydatki zostały poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, jako tzw. koszty pracownicze. Koszty te mogą obejmować zarówno wydatki związane z wynagrodzeniami za pracę, premiami, nagrodami, dietami, wydatkami związanymi z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, jak i wydatki związane z organizacją imprez integracyjnych dla pracowników i członków ich rodzin. Organizacja tych ostatnich wpływa bowiem na poprawę atmosfery w zakładzie pracy poprzez pogłębioną integrację pracowników i członków ich rodzin, co w dalszej kolejności prowadzi do zwiększenia motywacji pracowników, efektywności ich pracy, a w konsekwencji do zwiększenia przychodów Spółki.

Spółka chciałaby zaznaczyć, iż analogiczne stanowisko do podobnych stanów faktycznych organy podatkowe wyrażały już m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej IBPB-1-3/4510-128/15/AW,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej IBPB-1-3/4510-64/15/SK,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej IBPBI/2/423-1570/14/AP,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej IPPB5/423-992/13-4/KS,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 25 listopada 2013 r., sygn. ITPB3/423-406/13/PST.

Ad. 2

Zdaniem Spółki, wydatki na organizację pikniku rodzinnego nie zostaną wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 45 u.p.d.o.p., tj. w związku z zakwalifikowaniem pikniku, jako działalność socjalna w rozumieniu ustawy o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych. Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych działalność socjalna oznacza usługi świadczone przez pracodawców m.in. na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej. Organizacja imprezy integracyjnej dla pracowników i członków ich rodzin w postaci pikniku nie może zostać zakwalifikowana, jako działalność socjalna, gdyż nie jest to ani forma wypoczynku, ani działalność kulturalno-oświatowa, ani też sportowo-rekreacyjna. Jak zauważa K. Piecyk (Ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Komentarz, Anna Martuszewicz, Katarzyna Piecyk, Wolters Kluwer 2011) przez działalność socjalną rozumie się m.in. usługi świadczone przez pracodawców na rzecz:

Żadna z powyższych definicji nie odnosi się do imprezy integracyjnej organizowanej przez Spółkę. Celem imprezy integracyjnej było zintegrowanie pracowników ze Spółką, zwiększenie ich zaangażowania w działalność Spółki oraz poprawę komunikacji w Spółce. To zaś przekładać się będzie w przyszłości na wzrost motywacji oraz efektywności wykonywanej przez nich pracy, a w konsekwencji na wzrost wydajności produkcji w Spółce. A więc celem wydatków na imprezę integracyjną nie było finansowanie wczasów pracowników bądź innych wyjazdów ich dzieci, organizowanie wyjść o charakterze kulturalno-oświatowym czy organizowanie wyjazdów sportowych czy wykupu wstępów na obiekty sportowe.

Ponadto należy wziąć pod uwagę, że w trakcie pikniku wszyscy pracownicy i członkowie ich rodzin mieli możliwość konsumpcji dowolnej ilości posiłków i napojów i jedynym ograniczeniem była tylko ilość zamówiona przez organizatora z firmy cateringowej. Nie zostało tu zatem zastosowane kryterium sytuacji rodzinnej i materialnej, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o ZFŚS, co skutkowało tym, że nie zastosowano różnicowania oferowanych poszczególnym pracownikom świadczeń ze względu na ich dochody i sytuację rodzinną. Brak takiego zróżnicowania powoduje z kolei, że niemożliwe jest finansowanie tego typu imprezy ze środków ZFŚS.

Powyższe stanowisko potwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z 20 sierpnia 2001 r. (sygn. I PKN 579/00): "Wprowadzenie przez pracodawcę w odniesieniu do festynu innej zasady przyznawania świadczeń, według której każdy pracownik i wszyscy członkowie jego rodziny - z pominięciem kryterium socjalnego - otrzymali talony uprawniające na festynie do konsumpcji o tej samej wartości, naruszało zasadę powiązania Funduszu z sytuacją osób uprawnionych oraz socjalny charakter Funduszu".

Analogiczne stanowisko zaprezentował WSA w Warszawie w wyroku z 13 lutego 2007 r. (sygn. III SA/Wa 4283/06), stwierdzając: "Zorganizowanie imprezy okolicznościowej (integracyjnej) dla wszystkich uprawnionych, bez uwzględniania ich sytuacji życiowej, stałoby w sprzeczności z warunkami, na jakich może być przyznawana pomoc z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Sytuacja taka byłaby sprzeczna z obowiązującymi przepisami prawa. Pomoc z funduszu może być dokonywana jedynie wówczas, gdy uzależnia się jej przyznawanie od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej pracownika".

W powyższym wyroku ponadto wskazano: "Zdaniem sądu, należy wskazać, iż zaspokajanie przez pracodawcę bytowych, kulturalnych potrzeb pracowników służy zaspokajaniu potrzeb socjalnych pracowników i jest podejmowane przede wszystkim w interesie pracowników, a nie pracodawcy. Te działania, które również służą pracownikom, ale są podejmowane przede wszystkim ze względu na interes pracodawcy i wiążą się z prowadzoną przez pracodawcę działalnością gospodarczą nie można zaliczyć do działalności socjalnej. Tylko pierwszą grupę działań obejmuje ustawodawca pojęciem "zakładowa działalność socjalna" w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. A zatem, działalność socjalna jest wykonywana wtedy, gdy ma na względzie interes pracownika, a nie w przypadku, kiedy pracodawca podejmuje działania na rzecz pracownika, ale ze względu na swój interes ekonomiczny".

Spółka nadmienia, że impreza miała charakter integracyjny i została zorganizowana w celu zintegrowania pracowników ze Spółką i poprawy komunikacji i relacji w Spółce, co z kolei przekłada się na wzrost motywacji i efektywność wykonywanej pracy, dzięki czemu Spółka będzie w przyszłości w stanie wygenerować większy zysk. Organizacja imprezy miała zatem przede wszystkim na uwadze interes ekonomiczny pracodawcy i związana była z prowadzona przez przedsiębiorcę działalnością gospodarczą. Nie miała ona na celu zaspokajania potrzeb socjalnych pracowników.

W konsekwencji wydatków na zorganizowaną i planowane imprezy integracyjne" nie można uznać za działalność socjalną, wyłączoną z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 45 u.p.d.o.f. (winno być art. 16 ust. 1 pkt 45 u.p.d.o.p.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu stanu faktyczny uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Kosztami podatkowymi są m.in. tzw. "koszty pracownicze". Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych (okolicznościowych). Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy. "Kosztami pracowniczymi" mogą być także wydatki na organizację imprezy integracyjnej dla pracowników i członków ich rodzin. Świadczenie to bowiem związane jest ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą (gdyby nie ten stosunek ani pracownik ani członkowie rodziny nie uczestniczyliby w spotkaniu).

W każdej sytuacji jednakże trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania. W przypadku, jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego mającego na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Zaznaczyć należy, że to organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami Spółki.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego stwierdzić należy, że sfinansowane wydatki na organizację imprezy integracyjnej w części przypadającej zarówno dla jej pracowników, jak i członków ich rodzin mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Nadmienić należy, że w myśl art. 16 ust. 1 pkt 45 u.p.d.o.p., nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. W przedmiotowej sprawie przepis ten nie będzie miał jednak zastosowania. Zgodzić bowiem należy się z Wnioskodawcą, że poniesione przez niego wydatki na imprezę integracyjną nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania dotyczącego zdarzenia przyszłego wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.