IBPB-1-2/4510-835/15/BKD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 25 listopada 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 4 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

* Czy w związku z podjęciem przez zarząd Spółki Uchwały o zaniechaniu inwestycji polegającej na wdrożeniu Dedykowanego Systemu Informatycznego Wnioskodawca ma prawo zaliczyć poniesione w związku z tym wydatki do kosztów uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

* Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zaniechaną inwestycję w postaci Dedykowanego Systemu Informatycznego w momencie podjęcia stosownej Uchwały w tym zakresie przez zarząd Spółki (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

- jest prawidłowe.

W dniu 4 grudnia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

* Czy w związku z podjęciem przez zarząd Spółki Uchwały o zaniechaniu inwestycji polegającej na wdrożeniu Dedykowanego Systemu Informatycznego Wnioskodawca ma prawo zaliczyć poniesione w związku z tym wydatki do kosztów uzyskania przychodów,

* Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zaniechaną inwestycję w postaci Dedykowanego Systemu Informatycznego w momencie podjęcia stosownej Uchwały w tym zakresie przez zarząd Spółki.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji drutów, skrętek miedzianych i kabli. Wnioskodawca należy do globalnej grupy kapitałowej (dalej: "Grupa"), do dywizji WCS. Postępujący rozwój Spółki, ciągły wzrost wymagań ze strony procesów produkcyjnych, logistycznych i jakościowych, wzrost sprzedaży towarów, zwiększenie liczby dokumentów księgowych i związanych z nimi obowiązków administracyjnych, a co za tym idzie zwiększenie również wymogów sprawozdawczych na potrzeby Grupy spowodowały, że w 2010 r. Spółka podjęła decyzję dotyczącą zmiany funkcjonującego w Spółce systemu informatycznego. Nowy system miał nie tylko odpowiadać zapotrzebowaniu na nowe funkcjonalności, ale także pozostawać zintegrowanym z systemami funkcjonującymi w innych spółkach z Grupy (dalej: "Dedykowany System Informatyczny"). Umożliwiłoby to, po pierwsze, zwiększenie efektywności procesów zarządzania tak Spółką, jak i Grupą, a po drugie, zmniejszenie nakładu pracy poszczególnych pracowników. W związku z powyższym rozpoczęte zostały (trwające kilka miesięcy) prace mające na celu wyselekcjonowanie funkcjonalności niezbędnych dla Spółki oraz modułów koniecznych z punktu widzenia raportowania w Grupie. W tym celu Spółka ponosiła koszty zewnętrznych konsultantów, których zadaniem było przygotowanie raportu opisującego kluczowe w tym zakresie procesy i wymogi. Po zapoznaniu się przez Spółkę z ww. dokumentem okazało się, że Dedykowany System Informatyczny nie spełnia kluczowej przesłanki harmonizacji i integralności z systemami funkcjonującymi w innych spółkach z Grupy. Dedykowany System Informatyczny nie może tym samym być wykorzystywany zgodnie z oczekiwaniami. W związku z powyższym, na poziomie Grupy podjęta została decyzja o ujednoliceniu systemów informatycznych we wszystkich podmiotach należących do dywizji WCS poprzez stworzenie wspólnego dla wszystkich spółek szablonu systemu informatycznego (dalej: "Szablon Systemu ERP"). Szablon Systemu ERP miałby następnie zostać zmodyfikowany przez każdą ze Spółek należących do dywizji WCS i dostosowany do wewnętrznych potrzeb każdej z nich z zachowaniem podstawowych funkcjonalności Szablonu Systemu ERP co gwarantowałoby spójność pomiędzy systemami funkcjonującymi w każdym z podmiotów należących do dywizji WCS. Proces wdrożenia Szablonu Systemu ERP w Spółce został zainicjowany w 2015 r. Mając na względzie powyższą okoliczność oraz uznając dalsze nakłady finansowe na wdrożenie Dedykowanego Systemu Informatycznego za nieuzasadnione, zarząd Spółki podjął w 2015 r. uchwałę o zaniechaniu dotychczasowej inwestycji (dalej: "Uchwała"). Tym samym Spółka zaprzestała ponoszenia dodatkowych nakładów na realizację Dedykowanego Systemu Informatycznego rozpoczynając jednocześnie prace związane z instalacją w Spółce Szablonu Systemu ERP i dostosowaniu go do wymogów lokalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z podjęciem przez zarząd Spółki Uchwały o zaniechaniu inwestycji polegającej na wdrożeniu Dedykowanego Systemu Informatycznego Wnioskodawca ma prawo zaliczyć poniesione w związku z tym wydatki do kosztów uzyskania przychodów.

2. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zaniechaną inwestycję w postaci Dedykowanego Systemu Informatycznego w momencie podjęcia stosownej Uchwały w tym zakresie przez zarząd Spółki.

W ocenie Wnioskodawcy:

1. W związku z podjęciem przez zarząd Spółki Uchwały o zaniechaniu inwestycji polegającej na wdrożeniu Dedykowanego Systemu Informatycznego, Wnioskodawca ma prawo zaliczyć poniesione w związku z tym wydatki do kosztów uzyskania przychodów.

2. Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zaniechaną inwestycję w postaci Dedykowanego Systemu Informatycznego w momencie podjęcia stosownej Uchwały przez zarząd Spółki.

Ad. 1

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Za koszt uzyskania przychodu może tym samym zostać uznany wyłącznie ten wydatek, który:

* został poniesiony przez podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty),

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny (nawet potencjalny) wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie został wskazany w negatywnym katalogu wydatków, o których mowa w art. 16 ustawy o CIT.

W świetle powyższego stwierdzić zatem należy, że o ile wydatki na wdrożenie Dedykowanego Systemu Informatycznego ponoszone uprzednio przez Spółkę pozostawały w związku przyczynowym z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością oraz wykorzystane zostały częściowo na wdrożenie w Spółce Szablonu Systemu ERP, a u podstaw ich ponoszenia leżało dążenie do uzyskania przychodu lub przynajmniej chęć zabezpieczenia albo zachowania jego źródła, to też brak jest podstaw by odmawiać tego rodzaju wydatkom cech kosztowości podatkowej. Zwłaszcza, że tego rodzaju wydatek nie został wskazany przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT jako wydatek niestanowiący kosztu podatkowego. W ocenie Wnioskodawcy, ponoszone przez Spółkę wydatki na wdrożenie Dedykowanego Systemu Informatycznego nie tylko pozostawały w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością, ale bezsprzecznie służyć miały także osiąganiu przez Wnioskodawcę przychodów lub co najmniej zachowaniu albo zabezpieczeniu jego źródeł. Niewątpliwie bowiem Dedykowany System Informatyczny służyć miał usprawnieniu działalności Spółki, a w konsekwencji miał mieć realny wpływ na osiągane przez Wnioskodawcę przychody/generowane koszty. Poniesione w ten sposób wydatki zostały tym samym poniesione w pełni racjonalnie. Jak bowiem wskazane zostało w stanie faktycznym, planowany do wdrożenia system IT miał na celu przygotowanie infrastruktury informatycznej Wnioskodawcy do działania w zmienionym, nowocześniejszym otoczeniu biznesowym. Przedmiotowe wydatki były tym samym uzasadnione biorąc pod uwagę cele biznesowe Spółki. Prawidłowość powyższej argumentacji potwierdza przykładowo wyrok WSA w Warszawie z 2 grudnia 2010 r. sygn. III SA/Wa 2609/10, w którym sąd jednoznacznie stwierdził, że " (...) wydatki na systemy informatyczne, jako warunkujące możliwość funkcjonowania Skarżącej, nie mogą być uznane za niemające związku z przychodem. Trudno też takim wydatkom odmówić racjonalności. Z doświadczenia życiowego wiadomo, że każde usprawnienie działalności firmy przynosi wymierne korzyści (...)". Co ważne, decyzja o zaniechaniu kontynuowania prac nad wdrożeniem Dedykowanego Systemu Informatycznego podjęta została na skutek przyczyn, które nie były znane Spółce na moment ponoszenia przedmiotowych wydatków. W okresach ich ponoszenia pozostawały one tym samym w pełni uzasadnione ekonomicznie i racjonalne z punktu widzenia biznesowego - wdrożenie nowego Szablonu Systemu ERP miało zapewnić Spółce korzyści biznesowe, zwiększony zakres funkcjonalności, kompleksową realizację wymagań Wnioskodawcy i spójność z innymi systemami informatycznymi w Grupie.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, działania jakie podejmowała Spółka przed podjęciem przez zarząd Uchwały o zaniechaniu wdrożenia Dedykowanego Systemu Informatycznego bezsprzecznie w pełni odzwierciedlają cel wskazany w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na fakt, że w toku działalności gospodarczej, niejednokrotnie zdarza się, że podejmowane działania inwestycyjne nie przynoszą spodziewanych rezultatów. W związku z tym często przedsiębiorcy podejmują decyzję o zaniechaniu dalszych działań w tym zakresie. Takie działalnie, ekonomicznie racjonalne i uzasadnione, bywa często bardziej korzystne niż kontynuowanie inwestycji w pogorszonych warunkach. Nie da się w tych okolicznościach zaprzeczyć, że poniesione w takiej sytuacji do momentu zaniechania inwestycji koszty nie tracą swego "pierwotnego" charakteru kosztów poniesionych w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów o jakich mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki jakie poniósł on w związku z chęcią wdrożenia Dedykowanego Systemu Informatycznego (który to system po zakończeniu procesu inwestycyjnego docelowo miał zostać rozpoznany jako podlegający amortyzacji podatkowej składnik majątku) spełniają przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT pozwalające na uznanie ich za koszty uzyskania przychodu po stronie Spółki.

Ad. 2

Choć przepisy ustawy o CIT nie zawierają precyzyjnych regulacji wskazujących na moment rozpoznania w wyniku podatkowym kosztów związanych z zaniechaną inwestycją, która w przyszłości zmaterializować się miała w postaci wartości niematerialnej i prawnej, w ocenie Wnioskodawcy, w oparciu o zasady ogólne wskazane w art. 15 ust. 4d i 4e przyjąć jednak należy, że momentem tym będzie chwila podjęcia przez podatnika decyzji o rezygnacji z wdrożenia planowanego przedsięwzięcia. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych organów podatkowych. Przykładowo wskazać można na interpretację indywidualną wydaną przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy 9 stycznia 2013 sygn. ITPB3/423-618/12/PS, w której organ podatkowy stwierdził, że "reasumując, (biorąc również pod uwagę skutki sukcesji podatkowej opisanej na wstępie) wydatki związane z rozbudową systemów informatycznych, w tym także nakłady poniesione przez Spółkę A, które nabył Wnioskodawca w drodze podziału spółki przez przejęcie, z wyjątkiem tej części wydatków, które dotyczyły nabycia (samych) licencji, bowiem w skutek jej wymiany została wykorzystana w działalności gospodarczej, w przypadku nie powstania przydatnej do używania wartości niematerialnej i prawnej Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie podjęcia decyzji o zaniechaniu dalszych prac w tym zakresie, o ile wykaże związek tych nakładów z osiąganymi przychodami, lub też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. W konsekwencji, stanowisko Spółki, w świetle którego podejmując ostateczną decyzję o zaniechaniu wdrażania poszczególnych Projektów, które po ukończeniu stanowiłyby wartość niematerialną i prawną, ma prawo do zaliczenia wydatków związanych z realizacją Projektów A, B i C do kosztów uzyskania przychodów w momencie podjęcia odpowiedniej uchwały przez Zarząd w wysokości, w jakiej zostały one spisane w koszty księgowe, uznać należy za prawidłowe";

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy 20 lipca 2011 r. sygn. ITPB3/423-243/1I/PS, w której organ podatkowy stwierdził, że "spełniając powyższe warunki, wydatki poniesione na nabycie licencji oraz związane z wdrażaniem systemu informatycznego, będące konsekwencją prowadzonej działalności gospodarczej mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli w momencie ponoszenia przedmiotowych wydatków podatnik dysponował wiedzą, iż wydatki te przyczynią się do uzyskiwania przychodów, a z przyczyn niezależnych od niego nie przyniosły takiego rezultatu. (...) Mając na uwadze powyższe, stanowisko Spółki, zgodnie z którym koszty zaniechanej inwestycji związanej z projektem Bulldog mogą być ujęte w kosztach uzyskania przychodów z dniem 31 marca 2011 r., tj. w momencie likwidacji inwestycji, a tym samym w dniu, w którym ujęto koszt w księgach rachunkowych, uznać należy za prawidłowe";

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 19 kwietnia 2011 r. sygn. IPPB5/423-75/11-2/AM, w której organ podatkowy stwierdził, że "poczynione przez Bank wydatki związane z rozbudową systemów informatycznych, w tym nakłady poniesione na prace projektowe i dokumentację techniczną, w przypadku nie powstania przydatnej do używania i podlegającej amortyzacji wartości niematerialnej i prawnej Bank będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli wykaże związek przyczynowo-skutkowy poniesionych wydatków z uzyskiwanymi przychodami. (...) Jednakże odnosząc się do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż właściwym momentem dla rozpoznania kosztów uzyskania przychodów, w przypadku ponoszenia przez Bank nakładów na rozbudowę systemu informatycznego, w przypadku, gdy prace te nie zakończyły się powstaniem wartości niematerialnych i prawnych, jest moment podjęcia decyzji o zaniechaniu dalszych prac nad tym systemem. Dopiero w tym momencie Wnioskodawca jest w stanie określić właściwy charakter poniesionych nakładów".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem, bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na jego działalność przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania albo zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

* bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód - art. 15 ust. 4, ust. 4b-4c u.p.d.o.p.),

* inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie - art. 15 ust. 4d-4e u.p.d.o.p.).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji kosztu "bezpośredniego" oraz kosztu "pośredniego" - brak takiej definicji związany jest z nieokreślonością tych pojęć i brakiem stałych, niezmiennych kryteriów oceny wystąpienia bezpośredniego lub jedynie pośredniego związku takich kosztów z przychodami osoby prawnej w konkretnym przypadku. W efekcie te same wydatki mogą być w danych warunkach bezpośrednimi, zaś w innych jedynie pośrednimi kosztami uzyskania przychodu. Ocena tej kwestii musi być więc dokonywana w każdym przypadku na tle określonej sytuacji, przy uwzględnieniu indywidualnych cech działalności podatnika, w warunkach której wydatki te są ponoszone. Przy czym, jeżeli określone wydatki można powiązać z osiąganiem konkretnego przychodu, to bez względu na możliwość jednoczesnego wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów ocenić należy w kontekście tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru. Podobnie traktować należy wydatki na zakup materiałów i produktów, które można przypisać do konkretnego przychodu, a tym samym dokonać identyfikacji i konkretyzacji przychodu uzyskanego w następstwie poniesienia tego rodzaju wydatku. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie, np. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Tym samym nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego, Spółka podjęła decyzję dotyczącą zmiany funkcjonującego w Spółce systemu informatycznego. Zmiana systemu informatycznego miała umożliwić zwiększenie efektywności procesów zarządzania Spółką, Grupą, jednocześnie miała prowadzić do zmniejszenia nakładu pracy poszczególnych pracowników.

W tym celu Spółka ponosiła koszty zewnętrznych konsultantów, których zadaniem było przygotowanie raportu opisującego kluczowe w tym zakresie procesy i wymogi. Po zapoznaniu się przez Spółkę z ww. dokumentem okazało się, że Dedykowany System Informatyczny nie spełnia kluczowej przesłanki i tym samym nie może być wykorzystywany zgodnie z oczekiwaniami. W związku z powyższym, na poziomie Grupy podjęta została decyzja o ujednoliceniu systemów informatycznych we wszystkich podmiotach należących do dywizji WCS poprzez stworzenie wspólnego dla wszystkich spółek szablonu systemu informatycznego ERP. Mając na względzie powyższą okoliczność oraz uznając dalsze nakłady finansowe na wdrożenie Dedykowanego Systemu Informatycznego za nieuzasadnione, zarząd Spółki podjął w 2015 r. uchwałę o zaniechaniu dotychczasowej inwestycji.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z zaniechanym procesem wdrożenia Dedykowanego Systemu Informatycznego. Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy dotyczące kosztów uzyskania przychodów, należy podkreślić, że aby można było zaliczyć ponoszone wydatki do kosztów uzyskania przychodów Spółka musi udowodnić i udokumentować, że były one celowe z punktu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej, a odstąpienie od prowadzonej inwestycji winno mieć uzasadnione podstawy. Podatnik winien wykazać, że przy zachowaniu należytej staranności i po przeanalizowaniu wszystkich możliwych do zdobycia danych nie mógł przewidzieć, że ponoszone nakłady nie będą przydatne w prowadzonej działalności.

W przedmiotowej sprawie nie będzie miał bezpośredniego zastosowania przepis art. 15 ust. 4f u.p.d.o.p., który stanowi, że koszty zaniechanych inwestycji są potrącalne w dacie zbycia inwestycji lub ich likwidacji. Ustawodawca mówi w nim bowiem o "inwestycjach" a za takie, na podstawie definicji zawartej w art. 4a pkt 1 u.p.d.o.p., należy uznać środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.). Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 16 tej ustawy, za środki trwałe w budowie uznaje się zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego, zaś środkami trwałymi są rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki, w szczególności:

W związku z przedstawionym opisem stanu faktycznego, podatkowe skutki ponoszenia wydatków związanych z wdrożeniem systemem informatycznego, którego wdrożenie nie będzie kontynuowane, należy odnieść do ogólnej zasady wynikającej z przepisu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., tj. zastosowania zasady związku przyczynowego ponoszonych wydatków z osiągnięciem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów oraz braku wyłączenia z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1b u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wydatki te zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia. Jednakże wskazać należy, że w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę, w związku z zaprzestaniem prac nad wdrożeniem systemu informatycznego, nie dojdzie do powstania wartości niematerialnej i prawnej podlegającej, zgodnie z art. 16b u.p.d.o.p., amortyzacji. Zatem wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b u.p.d.o.p., nie znajdzie w przedmiotowej sprawie zastosowania.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym niemożliwe jest przypisanie wydatków związanych z wdrożeniem systemu informatycznego w przypadku jego zaniechania, do konkretnych przychodów, dlatego wydatki te będą stanowiły koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. W myśl art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4g, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że w związku z zaniechaniem inwestycji nie doszło do powstania wartości niematerialnej i prawnej, tym samym właściwym momentem dla rozpoznania kosztów uzyskania przychodów będzie moment podjęcia przez Zarząd Uchwały o zaniechaniu dalszej inwestycji. Dopiero w tym momencie Wnioskodawca mógł bowiem określić właściwy charakter poniesionych nakładów na wdrożenie Dedykowanego Systemu Informatycznego, uznając je za koszty pośrednie, które ujęte w księgach rachunkowych na podstawie powołanego wcześniej art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., określają jednocześnie moment ich poniesienia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.