IBPB-1-2/4510-787/15/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 października 2015 r. (data wpływu do BKIP w Lesznie 12 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wynagrodzenie wypłacone przez Spółkę komandytową komplementariuszowi, z tytułu wykonywania czynności na podstawie umowy cywilnoprawnej jest kosztem uzyskania przychodu w Spółce komandytowej i może być przez komplementariusza uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 12 października 2015 r. do Izby Skarbowej w Poznaniu, Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wpłynął wniosek Spółki z 7 października 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wynagrodzenie wypłacone przez Spółkę komandytową komplementariuszowi, z tytułu wykonywania czynności na podstawie umowy cywilnoprawnej jest kosztem uzyskania przychodu w Spółce komandytowej i może być przez komplementariusza uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej. Wniosek ten za pismem z 15 października 2015 r. Znak: ILPB4/4510-1-510/15-2/ŁM został przekazany do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, celem załatwienia zgodnie z właściwością (wpływ do tut. BKIP 20 października 2015 r.).

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Sp. z o.o.) jest komplementariuszem Spółki komandytowej. Komandytariuszem spółki komandytowej jest osoba fizyczna. Spółka komandytowa chce zawrzeć ze Spółką, która jest komplementariuszem Spółki komandytowej, umowę cywilnoprawną. W ramach umowy cywilnoprawnej Spółka komandytowa chce zlecić komplementariuszowi m.in. następujące czynności:

* koordynowanie działań Spółki komandytowej,

* zarządzanie i reprezentowanie Spółki komandytowej,

* organizowanie i nadzorowanie prac budowlanych dotyczących projektów deweloperskich,

* prowadzenie obsługi marketingowej,

* prowadzenie obsługi klientów Spółki komandytowej,

* reprezentowanie Spółki komandytowej w kontaktach z urzędami, klientami i innymi firmami - dostawcami usług i materiałów.

Spółka komandytowa zobowiązała się w ww. umowie cywilnoprawnej do wypłacania na rzecz komplementariusza wynagrodzenia.

Czynności powyższe będą wykonywane zarówno przez Zarząd komplementariusza, jak i przez jego pracowników. W celu sprawnego i skutecznego prowadzenia spraw Spółki komandytowej komplementariusz będzie wykorzystywał swoje środki, tj. pomieszczenia, sprzęt, telefony, komputery, pracowników. Wynagrodzenie określone w umowie cywilnoprawnej ma m.in. zrekompensować ponoszone koszty związane z wykonywaniem czynności określonych w umowie cywilnoprawnej. Oprócz wydatków ogólnych typu korzystanie z pomieszczeń komplementariusza, energii, telefonów, wykorzystywania sprzętu biurowego oraz korzystania z pracy własnych pracowników, komplementariusz będzie również ponosił koszty bezpośrednie, typu usługi reklamy związane wyłącznie z reklamą i prezentacją spółki komandytowej, opłaty dotyczące Spółki komandytowej, usługi obce świadczone na rzecz Spółki komandytowej. Wydatki te nie będą stanowiły wynagrodzenia ustalonego w umowie cywilnoprawnej i będą bezpośrednio refakturowane przez komplementariusza na Spółkę Komandytową. Zarówno spółka komandytowa, jak i komplementariusz są czynnymi podatnikami podatku VAT.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie wypłacone przez Spółkę komandytową komplementariuszowi, z tytułu wykonywania czynności na podstawie umowy cywilnoprawnej opisanej powyżej, jest kosztem uzyskania przychodu w Spółce komandytowej i może być przez komplementariusza uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, komplementariusz pobierający wynagrodzenie za wykonywanie usług na rzecz Spółki komandytowej na podstawie umowy cywilnoprawnej może uwzględnić w kosztach uzyskania przychodu z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej wartości tego wynagrodzenia w proporcji do udziału w zyskach spółki komandytowej wynikającego z umowy spółki.

Z punktu widzenia spółki komandytowej wynagrodzenie wypłacane komplementariuszowi za wykonywanie usług określonych w ww. umowie cywilnoprawnej może być kosztem uzyskania przychodu. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Podatnik ma prawo do pomniejszania przychodów o wszelkie koszty, które mają bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma, bądź może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu i nie są one wykazane w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodu.

Wynagrodzenie wypłacane komplementariuszowi ma związek z uzyskaniem przychodów w spółce komandytowej, a w konsekwencji uzyskaniem przychodów przez wspólników spółki komandytowej, może zatem stanowić koszt uzyskania przychodu wspólników spółki komandytowej.

Z uwagi na fakt, że spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego, koszty te zostaną uwzględnione przez wspólników przy ustalaniu ich dochodu z udziału w zysku spółki komandytowej, odpowiednio w podatku dochodowym od osób prawnych bądź w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Każdy wspólnik winien ujmować te koszty w przypadającej mu części w sposób określony w umowie spółki, tzn. w wielkości proporcjonalnej do udziału w zyskach spółki komandytowej, stosując uregulowania przewidziane w ustawie o podatku dochodowym dla każdego wspólnika osobno.

Zasada ta dotyczy również komplementariusza pobierającego wynagrodzenie za wykonywanie usług na rzecz Spółki komandytowej na podstawie umowy cywilnoprawnej, tzn. możliwe jest uwzględnienie przez niego w kosztach uzyskania przychodu z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej wartości tego wynagrodzenia w proporcji do udziału, wynikającego z umowy spółki, w zyskach spółki komandytowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm., dalej: "k.s.h."), przez spółkę osobową należy rozumieć spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Stosownie do art. 102 k.s.h., spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej (art. 123 § 1 k.s.h.).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3. Z uwagi na fakt, że spółka komandytowa jako spółka osobowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie dochodów przez nią uzyskiwanych podatnikami są wspólnicy tej spółki.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 u.p.d.o.p.).

Zasady wykładni systemowej nakazują przyjąć, że podział przychodów i kosztów między wspólnikami, powinien być dokonany jednolicie, w takiej proporcji, w jakiej wspólnicy partycypują w zyskach spółki osobowej. Zatem proporcję, o której mowa w art. 5 u.p.d.o.p., powinno ustalać się w stosunku do przysługującego wspólnikowi będącemu osobą prawną udziału w zysku, określonemu w umowie spółki.

Zatem, koszty uzyskania przychodów powinny być rozliczane przez spółkę będącą wspólnikiem spółki komandytowej - co do zasady - proporcjonalnie do jej udziałów w zyskach tej spółki.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Interpretacja pojęcia "koszty uzyskania przychodów" zawartego w ww. regulacji prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, różnych wydatków, pod warunkiem że:

* są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, lub

* są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, oraz

* nie są wydatkami wymienionymi w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Wydatki, które ponosi spółka komandytowa w przedmiotowej sprawie służą uzyskaniu przez nią przychodów oraz zabezpieczeniu tego źródła przychodów. Wydatki te nie podlegają także wyłączeniu z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Tym samym, wypłata ww. wynagrodzenia przez spółkę komandytową na rzecz Wnioskodawcy spełnia definicję podatkowych kosztów. W rezultacie, poniesione przez spółkę komandytową koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników proporcjonalnie do ich udziałów w zyskach tej spółki.

Tym samym, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wypłacone mu wynagrodzenie z tytułu wykonywania czynności na podstawie podpisanej umowy cywilnoprawnej w takiej części/proporcji, w jakiej zostało to ustalone w umowie spółki komandytowej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.