IBPB-1-2/4510-733/15/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 30 października 2015 r., który wpłynął do tut. Biura 3 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją Programu motywacyjnego i wypłatą Kwot Rozliczenia Osobom Uprawnionym - jest prawidłowe.

W dniu 3 listopada 2015 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją Programu motywacyjnego i wypłatą Kwot Rozliczenia Osobom Uprawnionym.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka akcyjna (dalej: "Wnioskodawca", "Spółka") zamierza wprowadzić program motywacyjny (dalej: "Program"), którym objęci zostaną członkowie Kadry Zarządzającej i wybrani pracownicy Spółki (dalej: "Osoby Uprawnione").

Zasady wdrażania i funkcjonowania Programu, zawarte zostaną w przyjętym przez Spółkę regulaminie. Celem Programu będzie zaś zmotywowanie uczestników do podejmowania działań zmierzających do poprawy wyników finansowych Spółki, a tym samym, jej pozycji rynkowej. Mając to na względzie, Wnioskodawca zamierza uzależnić wysokość możliwych do otrzymania przez Osoby Uprawnione w ramach Programu kwot od wyników finansowych Spółki.

Aby zrealizować Program, oprócz wdrożenia stosownego regulaminu, Wnioskodawca zamierza zawierać z Osobami Uprawnionymi pisemne umowy, których treścią będzie przyznanie im określonej w umowie liczby akcji fantomowych (dalej: "Umowa"), których wartość nominalna w momencie przyznania będzie wynosiła 1 zł. Umowy będą umowami cywilnoprawnymi, odrębnymi od umów o pracę. Wnioskodawca nie podjął jeszcze decyzji co do tego czy Osoby Uprawnione zostaną zobowiązane do poniesienia odpłatności za przyznane im akcje fantomowe (tekst jedn.: w wysokości ich wartości nominalnej) czy też akcje te zostaną przekazane im nieodpłatnie.

Uczestnictwo w Programie będzie dobrowolne. Podmiot wskazany w regulaminie (czy to Zarząd, Rada Nadzorcza czy Administrator Programu) będzie uprawniony do wskazania osób zaproszonych do uczestnictwa w Programie oraz do podejmowania niezależnych i suwerennych decyzji odnośnie liczby akcji fantomowych przyznawanych poszczególnym osobom.

Zgodnie z zasadami Programu, akcje fantomowe nie będą stanowiły akcji w rozumieniu ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.; dalej: "k.s.h."), nie będą akcjami notowanymi na giełdzie i nie dadzą ich nabywcom żadnych praw udziałowych w stosunku do Spółki, a zatem posiadacz akcji fantomowych nie będzie uważany za akcjonariusza Spółki z tytułu posiadania tych akcji, w szczególności nie będzie mu przysługiwało prawo głosu ani prawo do dywidendy. Przyznawane Osobom Uprawnionym akcje fantomowe będą niezbywalne.

Zgodnie z zasadami Programu, Osoba Uprawniona nabywając akcje fantomowe nabędzie prawo do otrzymania w przyszłości kwoty rozliczenia pieniężnego (dalej: "Kwota Rozliczenia") kalkulowanego jako iloczyn liczby przyznanych akcji fantomowych i ich wartości ustalanej po zakończeniu okresu wyczekiwania. Zgodnie z decyzją Wnioskodawcy wartość ta może być ewentualnie modyfikowana przez wybrany przez Spółkę wskaźnik korygujący. Realizacja prawa przyznanego Osobom Uprawnionym nastąpi poprzez przedstawienie Wnioskodawcy akcji fantomowych do umorzenia. Umorzenie nastąpi poprzez wypłatę Osobie Uprawnionej Kwoty Rozliczenia.

Okres wyczekiwania będzie u każdej z Osób Uprawnionych wynosić jeden miesiąc. Zgodnie z postanowieniami Programu, realizacja praw wynikających z akcji fantomowych będzie następowała po spełnieniu określonych w Umowie warunków, w tym po upływie przewidzianego w Umowie okresu. W tym sensie, przyznane Osobom Uprawnionym w oparciu o akcje fantomowe prawo do otrzymania Kwoty Rozliczenia w przyszłości jest prawem warunkowym.

Zgodnie z zakładanymi zasadami Programu, wartość akcji fantomowych ustalana po zakończeniu okresu wyczekiwania, uzależniona będzie od wartości wskaźnika finansowego w postaci przychodów ze sprzedaży netto (tekst jedn.: przychodów ze sprzedaży wyrobów, usług oraz towarów po potrąceniu podatku VAT). Wnioskodawca nie wyklucza jednak, że w przyszłości Kwota Rozliczenia będzie kalkulowana w oparciu o inne kryteria, niż wskazany powyżej wskaźnik. W takim wypadku wskaźniki finansowe będące podstawą wyliczenia Kwoty Rozliczenia mogą się różnić - co do rodzaju oraz okresu w jakim będą brane pod uwagę - w przypadku poszczególnych Osób Uprawnionych.

Szczegółowy sposób wyliczenia Kwoty Rozliczenia ustalony zostanie indywidualnie w Umowie zawartej pomiędzy Spółką z Osobą Uprawnioną.

Wypłata kwoty rozliczenia będzie następowała po zakończeniu okresu wyczekiwania, na zasadach określonych w regulaminie Programu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki związane z organizacją i obsługą powyższego Programu i wypłatą Kwot Rozliczenia Osobom Uprawnionym będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie wydatki związane z organizacją i obsługą Programu, a także wypłatą Kwot Rozliczenia Osobom Uprawnionym powinny stanowić koszty uzyskania przychodów dla Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.; dalej: "ustawa CIT").

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Konstrukcja powołanego przepisu daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT), pod warunkiem, że wykaże on ich bezpośredni (koszty bezpośrednie) lub pośredni (koszty pośrednie) związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Powyższe oznacza, że kosztami uzyskania przychodów mogą być wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, niewymienione w art. 16 ust. 1 ustawy CIT, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Należy przy tym podkreślić, że poniesienie danego wydatku niekoniecznie i nie w każdym przypadku musi prowadzić do powstania konkretnego przychodu; w każdym jednak przypadku podatnik musi być w stanie wykazać, że wydatek ten został poniesiony przez niego w sposób racjonalny w celu osiągnięcia przychodu albo zachowania/zabezpieczenia jego źródła.

Na temat możliwości kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów wielokrotnie wypowiadały się nie tylko organy skarbowe, ale także wojewódzkie sądy administracyjne. Z rozważań tych wynika wniosek, że warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

* wydatek został poniesiony przez podatnika,

* jest definitywny, a zatem bezzwrotny,

* pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

* jest poniesiony w celu uzyskania przychodów albo zachowania/zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Przechodząc na grunt analizowanego stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego) należy podkreślić, że uzasadnieniem dla przekazania Osobom Uprawnionym akcji fantomowych przyznających im prawo do otrzymania w przyszłości Kwoty Rozliczenia jest m.in. funkcja motywacyjna, która przejawia się w tym, że wysokość otrzymanych przez te osoby w przyszłości kwot będzie zależała od wyników finansowych Spółki i osiągnięcia określonego, zakładanego poziomu przez wybrany przez Spółkę wskaźnik finansowy. Nie ulega więc wątpliwości, że analizowany Program służy motywowaniu do jak najlepszej pracy/wykonywania powierzonych obowiązków w celu maksymalizacji zysków osiąganych przez Spółkę.

W konsekwencji, zwiększenie efektywności działań Osób Uprawnionych będzie prowadziło do wydajniejszej realizacji celów biznesowych oraz poprawy wyników Spółki.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) istnieje związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy ponoszeniem przez Spółkę wydatków w związku z udziałem Osób Uprawnionych w Programie, a potencjalnymi przychodami lub zachowaniem oraz zabezpieczeniem ich źródła.

Jednocześnie, należy podkreślić, że tego typu wydatki (tekst jedn.: związane z funkcjonowaniem programów motywacyjnych) nie zostały wymienione w treści art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, ponoszone przez niego wydatki tak na organizację i obsługę Programu jak i wypłatę Kwot Rozliczenia Osobom Uprawnionym, mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Zdanie Wnioskodawcy potwierdza szereg interpretacji dotyczących różnego rodzaju programów motywacyjnych, w szczególności te wydane przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 kwietnia 2015 r. Znak: ILPBI/2/4510-232/15/k.p., w której wskazano, że " (...) Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że w ocenie tut. Organu wydatki na realizację programów motywacyjnych, mogą mieć wpływ na zachowanie lub zwiększenie, obecnie lub w przyszłości przychodu Spółki, zatem wydatki na te cele, faktycznie poniesione i właściwie udokumentowane, mogą być zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów".

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 6 czerwca 2014 r. Znak: ILPB3/423-132/14-2/JG, w której organ skarbowy wskazał, że "Uzasadnieniem dla przyznania Uczestnikom Programu, związanym ze Spółką, Jednostek Uczestnictwa jest m.in. funkcja motywacyjna, gdyż Uczestnicy Programu stając się posiadaczami Jednostek Uczestnictwa są dodatkowo motywowani do działania nakierowanego na uzyskanie wysokiego zysku operacyjnego przez Spółkę. Do analogicznych wniosków prowadzi interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 października 2013 r. (Znak: IPPB3/423-659/13-2/MC), który potwierdził stanowisko przedstawione we wniosku, że możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w przypadku gdy pracownicy stając się posiadaczami jednostek, których wartość zależy od wyników finansowych Spółki, są dodatkowo motywowani do jak najlepszej pracy w celu maksymalizacji zysków osiąganych przez Spółkę".

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 września 2008 r. Znak: IBPB3/423-485/08/AK, w której organ skarbowy wskazał, że " (...) przyznanie pracownikom nieodpłatnie opcji na akcje Spółki w ramach tzw. Planu (pracowniczy plan motywacyjny) umotywowane jest poprawą efektywności Banku, zwiększeniem jego możliwości gospodarczych poprzez zmotywowanie pracowników Banku do utrzymywania ściślejszego związku z Bankiem i poczucia osobistej odpowiedzialności za działalność i rezultaty finansowe Banku. A zatem pracownik Banku uprawniony do partycypowania w pracowniczym planie motywacyjnym jest konkretnie - bo finansowo - zainteresowany zwiększeniem efektywności swoich działań, co prowadzi do sprawniejszej realizacji celów biznesowych banku, zwiększenia jego wyników finansowych i przychodu podatkowego. W związku z powyższym można mówić o istnieniu związku przyczynowo - skutkowego miedzy poniesionym wydatkiem, a potencjalnym lub zwiększonym przychodem (...)".

Podobne stanowisko zostało także potwierdzone w innych pismach organów podatkowych (m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 marca 2011 r. Znak: IBPBI/2/423-1827/10/JD, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 listopada 2008 r. Znak: IPPB5/423-40/08-3/DG, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 lipca 2010 r. Znak: IPPB3/423-322/10-2/JB).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.