IBPB-1-2/4510-659/15/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 7 października 2015 r., który wpłynął do tut. Biura 8 października 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych ze skierowaniem prezesa zarządu na studia - jest prawidłowe.

W dniu 8 października 2015 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych ze skierowaniem prezesa zarządu na studia.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Wnioskodawca", "Spółka") prowadzi sprzedaż poprzez dwa sklepy internetowe. Głównym PKD przypisanym do działalności Spółki jest: 47.91.Z - sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet. Zarząd jest jednoosobowy. W związku z planowanym rozwojem oraz rynkiem, na którym działa Spółka, w celu przyciągnięcia jak największej liczby klientów, a tym samym zwiększenia przychodów ze sprzedaży, istotnym jest odpowiednie wykorzystanie zasad marketingu. Wszelkie podejmowane działania związane z promocją i reklamą wymagają specjalistycznej wiedzy. Charakter oraz skala działalności Spółki wymaga, aby prezes zarządu, posiadał możliwie najwyższe kwalifikacje zawodowe, co oznacza m.in. niezbędną wiedzę w zakresie organizowania i prowadzenia biznesu internetowego, w tym zasad marketingu. Zważywszy na dynamicznie rozwijający się i zmieniający rynek oraz inne okoliczności warunkujące prowadzenie działalności na danym rynku i w danej skali, kwalifikacje te winny być nieustannie rozwijane, co jest niezbędne do utrzymania dotychczasowej pozycji Wnioskodawcy i rozwijania własnej działalności.

Z inicjatywy Spółki, prezes zarządu, który zatrudniony jest na podstawie umowy o pracę, podnosi kwalifikacje zawodowe w ramach studiów o kierunku marketing i komunikacja rynkowa - specjalność e-marketing. W związku z powyższym, Spółka zamierza przyznać skierowanemu do podniesienia kwalifikacji zawodowych (zgodnie z kodeksem pracy) prezesowi zarządu dodatkowe świadczenia, dotyczące pokrycia opłaty za kształcenie (czesne), przejazd, podręczniki i zakwaterowanie. Zasady wzajemnych rozliczeń oraz obowiązki stron wynikać będą z podpisanej umowy pomiędzy Spółką a prezesem zarządu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na sfinansowanie przyznanych zgodnie z kodeksem pracy świadczeń związanych ze skierowaniem prezesa zarządu na studia o kierunku marketing i komunikacja rynkowa stanowić będą dla Spółki koszty uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisywane wydatki jako związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych prezesa zarządu stanowić będą koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.; dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższa zasada zezwala na uznanie za koszt uzyskania przychodów wszelkich poniesionych kosztów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., pod warunkiem, że podatnik wykaże, że między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodzi związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien zatem kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na podatniku spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.

W negatywnym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił:

* wydatki związane z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) lub członków spółdzielni niebędących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów, z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego (art. 16 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.p.);

* wydatki na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji (art. 16 ust. 1 pkt 38a u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 201 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.), zarząd spółki jest organem, który prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę. Oznacza to, że zarząd prowadzi sprawy spółki we wszystkich obszarach niezastrzeżonych wyraźnie do kompetencji innych organów spółki oraz reprezentuje spółkę.

Odnosząc powołane powyżej regulacje prawne do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie przepisy art. 16 ust. 1 pkt 38 i 38a u.p.d.o.p. nie będą miały zastosowania, gdyż zarząd nie jest organem stanowiącym, lecz organem zarządzającym, a prezes zarządu zatrudniony jest na podstawie umowy o pracę. Ponadto jeżeli wydatek na podnoszenie kwalifikacji zawodowych członka zarządu ma związek bezpośrednio z pełnioną funkcją to nie można tutaj mówić o jednostronnych wydatkach na rzecz udziałowca.

Realizując zasadę wyrażoną w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., celowym jest dokonanie oceny, czy przedmiotowe wydatki związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, czy potrzebne są w prowadzonej działalności gospodarczej i czy mają z nią związek. Kwalifikując wydatek jako koszt uzyskania przychodów należy pamiętać o celowości jego poniesienia czyli wpływie na efekty prowadzonej działalności gospodarczej. Wydatek pracodawcy dotyczący kształcenia pracownika będzie kosztem uzyskania przychodów jako koszt ogólny firmy, jeżeli zdobywana wiedza będzie ściśle wiązać się z zakresem obowiązków przydzielonych pracowników. Jakkolwiek nie można dopatrywać się bezpośredniego związku poniesionego wydatku z konkretnym przychodem, to niewątpliwie istnieje tutaj związek pośredni. Wzrost poziomu profesjonalizmu kadry zarządzającej przekłada się na skuteczność prowadzonych działań marketingowych i komunikację rynkową a jednocześnie znajduje z całą pewnością odzwierciedlenie w sprawności zarządzania przedsiębiorstwem wnioskodawcy.

W ocenie Spółki, jeżeli prezes zarządu sprawuje nadzór nad działalnością, reprezentacją, a także dba o rozwój Spółki działającej na rynku handlu poprzez sklepy internetowe, to skierowanie go na studia o specjalności e-marketing, związane jest z podnoszeniem posiadanych kwalifikacji zawodowych członka zarządu, a nie z podnoszeniem ogólnego poziomu jego wiedzy i ściśle wiąże się z zakresem jego obowiązków służbowych.

Zatem wydatki poniesione na sfinansowanie przyznanych zgodnie z kodeksem pracy świadczeń związanych ze skierowaniem prezesa zarządu na studia z zakresu e-marketingu będą miały związek z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki i będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Podobny pogląd wyraził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 21 kwietnia 2009 r. Znak: IBPBI/2/423-440/09/PH, w której stwierdził, że pracodawca finansujący pracownikowi koszty udziału w różnego rodzaju formach kształcenia i dokształcania może wydatki te zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów m.in. jako koszt ogólny działalności firmy. Takim wydatkiem będzie koszt szkolenia podnoszący posiadane kwalifikacje zawodowe w sensie umiejętności wykonywania bieżącej pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.