IBPB-1-2/4510-567/15/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 14 września 2015 r., (wpływ do tut. Biura 17 września 2015 r.), uzupełnionym 10 grudnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy objęte zwolnieniem z długu w ugodzie odsetki nie będą stanowiły dla Wnioskodawcy przychodu (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 17 września 2015 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in w zakresie ustalenia, czy objęte zwolnieniem z długu w ugodzie odsetki nie będą stanowiły dla Wnioskodawcy przychodu. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 1 grudnia 2015 r. Znak: IBPB-1-2/4510-566/15/MM, IBPB-1-2/4510-567/15/MM, IBPB-1-2/4510-568/15/MM, IBPB-1-2/4510-569/15/MM wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 10 grudnia 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: "Spółka") jest spółką prawa handlowego oraz czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca jest producentem płyt pilśniowych, których około 85% jest eksportowanych poza granice RP. W dniu 29 grudnia 2004 r. Spółka zawarła z bankiem umowę ramową dotyczącą transakcji opcji. Umowa ta została wypowiedziana przez bank. Kolejno, dnia 12 grudnia 2006 r. Wnioskodawca zawarł z bankiem nową umowę ramową dotyczącą transakcji walutowych, terminowych i pochodnych. Na podstawie ww. umowy ramowej strony zawierały transakcje opcji walutowych. Ww. transakcje zawierane były celem zabezpieczenia ryzyka z tytułu ewentualnych różnic kursowych. Umowy zostały polecone przez bank jako narzędzie mające uchronić Spółkę przed tym ryzykiem. Na tle wskazanej powyżej umowy doszło pomiędzy Stronami do sporu sądowego.

Wnioskodawca złożył do sądu pozew o:

W odpowiedzi na pozew bank złożył w dniu 5 sierpnia 2014 r. powództwo wzajemne o zapłatę kwoty 7.152.872,41 zł na którą to kwotę składały się:

* kwota główna 4.338.864,44 zł,

* skapitalizowane na dzień 5 sierpnia 2014 r. odsetki ustawowe w łącznej kwocie 2.814.007,97 zł naliczone do dnia 5 sierpnia 2014 r.,

wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 7.152.872,41 zł liczonymi od dnia wniesienia pozwu wzajemnego do dnia zapłaty.

Dnia 13 marca 2015 r. Wnioskodawca, na skutek powstałego sporu sądowego, zawarł z bankiem ugodę. Na jej mocy:

1. Wnioskodawca uznał roszczenie banku,

2. Wnioskodawca zrzekł się wszelkich roszczeń wobec banku wynikających lub związanych z transakcjami opcji,

3. Wnioskodawca zobowiązał się do zapłaty na rzecz banku kwoty 700.000,00 zł płatnej w trzech transzach, w kwocie 233.340,00 zł w terminie 7 dni od dnia podpisania ugody, 233.330,00 zł w terminie do dnia 30 czerwca 2015 r. i kwoty 233.330,00 zł w terminie do dnia 30 września 2015 r.

W zamian za ustępstwa ze strony Spółki, bank zobowiązał się do złożenia oświadczenia woli w przedmiocie zwolnienia Wnioskodawcy z długu w zakresie obowiązku zaspokojenia roszczenia banku co do kwoty przekraczającej 700.000,00 zł oraz do zrzeczenia się - w maksymalnym zakresie dopuszczalnym na mocy prawa - wszelkich roszczeń wobec Spółki innych aniżeli roszczenie banku, wynikających lub związanych z transakcjami opcji (jeżeli takie roszczenia istnieją).

Zwolnienia z długu i zrzeczenia się roszczeń bank zobowiązał się dokonać przez złożenie oświadczenia o zwolnieniu z długu i zrzeczeniu się roszczeń, po uznaniu rachunku banku kwotą 700.000,00 zł, na pisemne żądanie Spółki skierowane do banku, przy czym Wnioskodawca zgodnie z treścią ugody wystąpić może z żądaniem tym, po dokonaniu zapłaty kwoty 700.000,00 zł i nie wcześniej niż 5 października 2015 r. Kwota 700.000,00 zł, którą zobowiązał się zapłacić w ugodzie Wnioskodawca z tytułu rozliczenia transakcji opcji walutowych nie obejmuje kar umownych ani innych należności związanych z nienależytym wykonaniem umowy przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy objęte zwolnieniem z długu w ugodzie odsetki w wysokości 2.814.007,97 zł nie będą stanowiły dla Wnioskodawcy przychodu... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.; dalej: "u.p.d.o.p.") do przychodów nie zalicza się:

* (...) otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów) (...), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) - art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p.,

* kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów) - art. 12 ust. 4 pkt 2 uspdop.

Natomiast w myśl art. 16 ust. 1 pkt 11 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Powyższe oznacza, że odsetki do momentu ich zapłaty są obojętne podatkowo, a tym samym kwota umorzonych odsetek jest neutralna podatkowo. Co niezwykle istotne, również w art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p. jest wskazane, że do przychodów nie zalicza się otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), a w niniejszej sprawie odsetki nie dotyczą pożyczki (kredytu).

W złożonym pozwie wzajemnym bank wniósł o zapłatę kwoty 7.152.872,41 zł na którą to kwotę składały się:

* kwota główna 4.338.864,44 zł,

* skapitalizowane na dzień 5 sierpnia 2014 r. odsetki ustawowe w łącznej kwocie 2.814.007,97 zł naliczone do dnia 5 sierpnia 2014 r., wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 7.152.872,41 zł liczonymi od dnia wniesienia pozwu wzajemnego do dnia zapłaty.

Podjęta przez strony ugoda, w wyniku której bank zobowiązał się do złożenia oświadczenia woli w przedmiocie zwolnienia Wnioskodawcy z długu w zakresie obowiązku zaspokojenia roszczenia banku co do kwoty przekraczającej 700.000,00 zł (czyli umorzył Spółce odsetki naliczone a niezapłacone), oznacza, że kwota w części umorzonych odsetek nie stanowi dla Spółki przychodu podatkowego. Przychód z tytułu umorzenia części zobowiązania, Spółka powinna rozpoznać jedynie w kwocie 4.338.864,44 zł - pomniejszonej o 700.000,00 zł (które Wnioskodawca zapłaci bankowi), stanowiącej umorzenie części należność głównej. Odsetki są bowiem przychodem podlegającym opodatkowaniu na zasadach szczególnych. Do momentu faktycznej zapłaty pozostają one bowiem neutralne (obojętne) z podatkowego punktu widzenia - w momencie naliczenia nie stanowią one przychodu dla wierzyciela, a w przypadku natomiast ich umorzenia nie mogą być zaliczone do przychodów dłużnika.

Stanowisko takie potwierdzają interpretacje organów podatkowych, np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 30 listopada 2010 r. Znak ILPB3/423-729/10-3/GC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1, Nr 3 oraz Nr 4 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.