IBPB-1-2/4510-519/15/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 9 września 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 września 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia przychodu podatkowego oraz kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej - jest prawidłowe.

W dniu 10 września 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia przychodu podatkowego oraz kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca", "Spółka") ma swoją siedzibę w Polsce i podlega w Polsce opodatkowaniu od całości dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka prowadzi działalność finansową, w szczególności w zakresie udzielania pożyczek pieniężnych. Świadczy usługi w oparciu o przepisy ustawy o kredycie konsumenckim.

Wnioskodawca rozważa wniesienie wkładu niepieniężnego do nowo tworzonej lub istniejącej spółki komandytowej. Do takiej spółki Wnioskodawca zamierza wnieść wkład niepieniężny w postaci przykładowo środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, akcji lub wierzytelności z tytułu niespłaconych pożyczek udzielonych przez Spółkę innym podmiotom. Wydatki poniesione na przedmiot wkładu niepieniężnego nie zostały dotychczas zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów. W zamian za wnoszony wkład Spółka stanie się komandytariuszem spółki komandytowej. Obok Wnioskodawcy do spółki komandytowej przystąpi lub przystąpił inny podmiot w charakterze komplementariusza. W związku ze zmianą planów biznesowych, Spółka może zdecydować o zbyciu całości praw i obowiązków wynikających z jej udziału w spółce komandytowej na rzecz podmiotu trzeciego (dalej: "Transakcja"). Zastosowana cena będzie ceną rynkową.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przychód z tytułu Transakcji jest równy ustalonej w umowie z nabywcą cenie.

2. Czy wartość historyczna przedmiotu wkładu do spółki komandytowej, to jest wartość nabycia środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, akcji lub wartość nominalna udzielonych przez Spółkę pożyczek - w części, w której nie zostały w przeszłości potraktowane jako koszt uzyskania przychodu - będą stanowiły koszt uzyskania przychodu z tytułu Transakcji.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z tytułu Transakcji jest równy cenie określonej w umowie z nabywcą.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa CIT"), przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, to przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

W konsekwencji, jeśli cena zastosowana w umowie będzie ceną rynkową, to będzie wyznaczała dla Wnioskodawcy przychód ze zbycia praw i obowiązków w spółce komandytowej, który będzie równy uzgodnionej przez strony Transakcji cenie.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość historyczna wkładów do spółki komandytowej, to jest wartość nabycia przez Wnioskodawcę wnoszonych środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, akcji oraz wartość nominalna udzielonych przez Spółkę pożyczek - w części, w której nie zostały w przeszłości potraktowane jako koszt uzyskania przychodu w jakikolwiek sposób - będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki, ustawa CIT nie zawiera przepisu szczególnego, który wskazywałby jak określić wysokość kosztów uzyskania przychodów w przypadku zbycia przez komandytariusza praw i obowiązków wynikających z uczestnictwa w spółce komandytowej. W szczególności taką podstawą prawną nie może być art. 10 ustawy CIT, gdyż dotyczy on udziału w zyskach osób prawnych, a nie w spółkach osobowych. Podstawą prawną nie może być również art. 5 ustawy CIT, gdyż dotyczy on rozliczania przychodów i kosztów z tytułu udziału w spółce osobowej w trakcie jej trwania, a nie przychodów i kosztów z tytułu zbycia całości praw i obowiązków wynikających z udziału w spółce osobowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy zbyciu praw i obowiązków wynikających z udziału w spółce komandytowej należy odwołać się do ogólnej zasady sformułowanej w art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Tym samym, aby można było uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

Przyjęta w ustawie CIT konstrukcja kosztów uzyskania przychodów zakłada, że do kosztów podatkowych podatnik może zaliczyć jedynie wydatki faktycznie poniesione. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, kosztem uzyskania przychodów może być wartość wkładu wniesionego przez Spółkę, ustalona według historycznego kosztu, w części która uprzednio nie została w jakikolwiek sposób potraktowana jako koszt uzyskania przychodu.

Innymi słowy, w opinii Wnioskodawcy, za wartość kosztu uzyskania przychodu można uznać:

* cenę nabycia przez Spółkę środka trwałego, z uwzględnieniem dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych,

* cenę nabycia przez Spółkę wartości niematerialnej i prawnej, z uwzględnieniem dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych,

* cenę nabycia przez Spółkę akcji,

* nominalną wartość wierzytelności z tytułu niespłaconych pożyczek, która stanowi wartość wydatku poniesionego na nabycie aktywa w postaci wierzytelności,

- wniesionych uprzednio przez Spółkę tytułem wkładu do spółki komandytowej w części, która nie została potraktowana uprzednio jako koszt uzyskania przychodu.

Powyższe znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych, na przykład w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 lipca 2014 r. nr IPPB3/423-496/14-2/DP organ podatkowy potwierdził, że "kosztem uzyskania przychodów powinna być w takiej sytuacji wartość wkładu wniesionego przez Spółkę, ustalona według historycznej ceny nabycia, w części która uprzednio nie została potraktowana jako koszt uzyskania przychodu. Innymi słowy, w ocenie Wnioskodawcy, za wartość kosztu uzyskania przychodu należy uznać: nominalną wartość wierzytelności z tytułu niespłaconych pożyczek wniesionych przez Spółkę tytułem wkładu do Spółki celowej, stanowiącą wartość wydatku poniesionego na nabycie tych wierzytelności". Podobnie, w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 grudnia 2013 r. nr ILPB4/423-378/13-3/ŁM organ podatkowy potwierdził, że "nominalna wartość wierzytelności z tytułu niespłaconych pożyczek wniesionych przez Spółkę jako wkład do SK (tekst jedn.: wartość nominalna niespłaconych pożyczek, bez odsetek) będzie kosztem uzyskania przychodów dla Spółki z tytułu zbycia przez Spółkę ogółu praw i obowiązków wynikających z udziału w SK, jeżeli nie zostanie wcześniej zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w innej formie".

Podobne stanowisko prezentują w wydawanych interpretacjach prawa podatkowego m.in. następujące organy podatkowe:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 29 listopada 2010 r., IPPB3/423-653/10-2/DP,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 7 grudnia 2010 r., ITPB3/423-535/10/AW,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 7 kwietnia 2011 r., ITB3/423-14/11/AM

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 2 lutego 2012 r., IPPB3/423-902/11-6/DP,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 19 października 2012 r.,IPPB3/423-516/12-2/DP,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 7 grudnia 2012 r., IPPB3/423-694/12-2/DP,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 3 grudnia 2013 r., IPPB3/423-684/13-2/DP,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 10 grudnia 2013 r., ILPB4/423-377/13-3/DS,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 6 marca 2014 r., IPPB3/423-1007/13-2/JB,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 4 lipca 2014 r., IPPB3/423-399/14-2/DP,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 23 lipca 2014 r., IPPB3/423-394/14-2/DP,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 23 lipca 2014 r., IPPB3/423-521/14-2/JBB,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 30 lipca 2014 r., IPPB3/423-496/14-2/DP,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 7 lipca 2015 r., IPPB3/4510-337/15-2/PK1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.