IBPB-1-2/4510-402/16/JW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 22 kwietnia 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 26 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym 4 lipca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku dokonania przez Wnioskodawcę darowizny nieruchomości na rzecz Gminy zobowiązany jest do zapłaty podatku-jest prawidłowe.

W dniu 26 kwietnia 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku dokonania przez Wnioskodawcę darowizny nieruchomości na rzecz Gminy zobowiązany jest do zapłaty podatku. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 20 czerwca 2016 r., Znak: IBPB-1-2/4510-402/16/BKD wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 4 lipca 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Kółko Rolnicze (dalej: "Wnioskodawca" lub "k.r.") zostało założone 31 grudnia 1983 r. Dane o wcześniejszej rejestracji przeprowadził Sąd Rejonowy. Własnością Wnioskodawcy jest nieruchomość rolna o powierzchni 0,58 ha położona w Ł, którą zakupili mieszkańcy. Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej. Dbał między innymi o poprawę materialnych i socjalnych warunków życia ludności rolniczej i rozwoju oświaty i kultury na wsi. Na zakupionej nieruchomości były plany, aby wybudować dom ludowy, ale na planach się zakończyło.k.r. założone w 1983 r. nie mogło działać nadal wg statutu ponieważ jedyną żyjąca osobą jest Pani M., która ze względu na sędziwy wiek i zły stan zdrowia nie mogła zarządzać jednoosobowo i dysponować majątkiem k.r. Radna miasta i gminy W, reprezentująca wieś Ł, postanowiła reaktywować k.r. Zostali powołani nowi członkowie, którzy pokrewnie związani są z ludźmi, którzy kiedyś zakładali k.r. w 1983 r. Został powołany Zarząd, Komisja rewizyjna i k.r. działa zgodnie z założeniami statutu z roku 1983. Reaktywowanie k.r. nastąpiło 22 czerwca 2015 r. (data rejestracji w KRS). Celem reaktywowania k.r. było zagospodarowanie nieruchomości dla wspólnego dobra - budowa placu zabaw dla dzieci, siłowni plenerowej i krytej sceny. Po wielu konsultacjach z mieszkańcami Zarząd i Członkowie k.r. postanowili przekazać w formie darowizny nieruchomość o pow. 0,58 ha na rzecz miasta i gminy W. k.r. nie posiada żadnych funduszy, aby zagospodarować to miejsce i zapadła decyzja o przekazaniu, aby to gmina zagospodarowała w należyty sposób tą działkę. Ponieważ gmina może prowadzić inwestycje tylko na terenach, które należą do niej, w dniu 1 lutego 2016 r. spisano protokół z negocjacji i nieruchomość została wyceniona na kwotę 8.700 zł. Sporządzenie aktu notarialnego umowy darowizny i wpisu do Księgi Wieczystej prawa własności przedmiotu darowizny nie jest jeszcze określone co do terminu - daty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca przekazując w formie darowizny nieruchomość na rzecz miasta i gminy powinien zapłacić podatek dochodowy 19% od kwoty 8.700 zł, czyli sumę 1.653 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazując nieruchomość w formie darowizny na rzecz miasta i gminy W wyzbywa się on majątku i podatek dochodowy powinna zapłacić strona obdarowana, czyli urząd miasta i gminy W.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy podkreślić, że w niniejszej interpretacji dokonano oceny stanowiska jedynie w zakresie w jakim dotyczy ono skutków podatkowych dla Wnioskodawcy wynikających z zaistnienia okoliczności opisanych we wniosku. Nie podlegało ocenie stanowisko w zakresie w jakim dotyczy ono obowiązków podatkowych gminy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p.).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu. W art. 12 u.p.d.o.p. wymieniono przykładowe przysporzenia, których wystąpienie wiąże się z powstaniem przychodu. I tak, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., przychodem jest wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Przykładowe przysporzenia wymienione w art. 12 u.p.d.o.p., nie stanowią katalogu zamkniętego, o czym świadczy użyte w treści tego przepisu sformułowanie "w szczególności".

W świetle powyższych przepisów, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii przychodów musi wystąpić przysporzenie (przyrost majątku), które ma charakter trwały (definitywny).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza przekazać nieodpłatnie, na rzecz gminy, w drodze umowy darowizny nieruchomość.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie nieruchomości, nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych u przekazującego, ponieważ nie dochodzi do powstania przysporzenia a w katalogu rodzaju przychodów określonym w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p. nie występuje taka kategoria przychodów. Zatem, odnosząc się do powołanych przepisów należy stwierdzić, że czynność polegająca na dokonaniu darowizny w postaci prawa wieczystego użytkowania gruntu po stronie Wnioskodawcy, jako darczyńcy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, bowiem w jej efekcie nie dojdzie do powstania po stronie Wnioskodawcy żadnego przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu.

Tym samym, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.