IBPB-1-2/4510-354/15/KP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 30 lipca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 4 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie stosowania od 1 stycznia 2015 r. przepisów dotyczących niedostatecznej kapitalizacji (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 4 sierpnia 2015 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie stosowania od 1 stycznia 2015 r. przepisów dotyczących niedostatecznej kapitalizacji.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: "Spółka") należy do międzynarodowej grupy "S" (dalej: "Grupa"), zajmującej się produkcją oraz dystrybucją wyrobów ze stali stopowych.

W ramach prowadzonej działalności operacyjnej, Spółka korzystała i korzysta nadal z finansowania udzielanego w ramach Grupy, które udostępniane jest Spółce przez podmiot SBE. SBE nie jest podmiotem będącym bezpośrednim udziałowcem Spółki. Należy jednak wskazać, że SBAG posiada 100% udziałów w SBE oraz 100% udziałów w SBF. Z kolei SBF posiada 100% udziałów w Spółce. Należy zatem stwierdzić, że SBE oraz Spółka to podmioty powiązane pośrednio, w rozumieniu art. 11 ust. 5b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, dalej: "ustawa o CIT").

W szczególności, Spółka korzystała i korzysta nadal z poniższych źródeł finansowania, udostępnianych przez SBE. W latach 2010, 2012 oraz 2014 Spółka zawarła z SBE umowy linii kredytowych (dalej: "Umowy linii kredytowych"). W dniu 23 lipca 2010 r. ramach Grupy podpisana została Umowa Cash Concentrating (dalej: "Podstawowa Umowa Cash Concentrating"), której stronami są SBE oraz Bank C i Bank B. Na podstawie umowy z dnia 26 lipca 2010 r., Spółka przystąpiła do procesu Cash Concentrating z rachunkiem pobocznym w Banku B. W dniu 2 lipca 2012 r. Spółka przystąpiła jako strona do Umowy dotyczącej systemu Cash-poolingu w ramach Grupy (dalej: "Umowa Cash-poolingu Grupowego", "Umowa"). Umowa została zawarta pomiędzy SBE oraz spółkami należącymi do Grupy, w tym przez Spółkę (dalej łącznie: "Spółki z Grupy"). W celu stworzenia odpowiednich warunków dla realizacji postanowień Umowy Cash-Poolingu Grupowego, w dniu 2 lipca 2012 r. Spółka przystąpiła również do wielostronnej Umowy w sprawie gromadzenia nadwyżek finansowych przez Bank C, zawartej pomiędzy SBE (na gruncie tej umowy jako: "Master"), Spółkami z Grupy oraz Bank C (dalej: "umowa konta"), określającej zasady dokonywania transferu środków w ramach wewnętrznego systemu zarządzania płynnością finansową.

Powyższe źródła finansowania dalej określane są łącznie jako: "Finansowanie Grupowe". Poszczególne umowy zawierają szczegółowe warunki korzystania z Finansowania Grupowego.

Umowy linii kredytowych w przypadku dwóch z nich przewidują kwotowe limity dopuszczalnego zadłużenia Wnioskodawcy, natomiast finansowanie na podstawie umowy z 2014 r. uzyskiwane jest na pisemny wniosek Spółki składany do SBE, na warunkach udzielania kredytów obowiązujących w grupie ("T"). Wysokość środków uzyskiwanych przez Spółkę na podstawie umowy z 2014 r. uzależniona jest od zaakceptowanego budżetu wewnętrznego finansowania w Grupie. W ramach Podstawowej Umowy Cash Concentrating dochodzi do codziennego transferu zaewidencjonowanych w poprzednim dniu roboczym obciążeń i uznań z rachunków pobocznych objętych tym procesem na ustalony rachunek centralny, którego posiadaczem jest SBE. Rachunek centralny jest przy tym powiązany z rachunkami pobocznymi. Na podstawie Podstawowej Umowy Cash Concentrating, wszelkie salda debetowe/kredytowe powstałe na rachunku centralnym w wyniku przelewu (w tym odsetki naliczone od takich sald) stanowią zobowiązanie/wierzytelność Posiadacza rachunku centralnego (SBE). Na podstawie Umowy Cash-poolingu Grupowego, SBE oraz Spółki z Grupy stosują centralny system zarządzania płynnością finansową. Salda winien i ma rachunków bankowych poszczególnych Spółek z Grupy (dalej: "konta pierwotne") przenoszone są za pośrednictwem banku na rachunki bankowe SBE (dalej: "konta docelowe"). Jak wynika z przedmiotowej umowy, transfery między rachunkami odbywają się zgodnie z tzw. procedurą zero-balancing. Salda Winien poszczególnych kont pierwotnych wyrównywane są w ciężar kont docelowych, natomiast salda Ma kont pierwotnych zapisywane są w dobro kont docelowych.

Dla każdej Spółki z Grupy prowadzony jest rachunek bieżący (dalej: "konto finansowania"), w ramach którego księgowane są transfery poszczególnych sald "winien i ma", analogicznie jak na kontach docelowych SBE. Na kontach finansowania księgowane są wyłącznie transfery, dokonywane w ramach uregulowanego Umową systemu zarządzania płynnością finansową. Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego SBE dokonuje ustalenia sald dla każdej Spółki z Grupy w ramach jej konta finansowania. Salda na kontach finansowania oprocentowane są wg stopy procentowej określonej w załączniku do Umowy Cash-poolingu Grupowego. Jak wskazano w Umowie, salda Winien poszczególnych Spółek z Grupy na kontach finansowania należy zakwalifikować prawnie jako pożyczki na rzecz SBE jako ich bezpośredniego lub pośredniego udziałowca.

Stan kont bankowych w PLN oraz EUR, prowadzonych przez Bank C (konta pierwotne oraz konta docelowe), jest uzależniony od dziennego bilansu kont Spółki w PLN i EUR w Banku M, (konto finansowania). Na koniec dnia konta w Banku M są zerowane (operacja wykazywana na wyciągu bankowym w dniu następnym z datą waluty dnia poprzedniego). Gdy konto wykazuje stan dodatni, środki zasilają konto w Banku C, jeśli natomiast konto wykazuje stan ujemny, konta są zasilane o brakującą kwotę w ramach funkcjonującego w grupie systemu Cash-poolingu. Równocześnie, kwoty pobierane z konta w Banku M w przypadku salda dodatniego oraz kwoty, które są przekazywane na rachunek w Banku M do salda zero w przypadku salda ujemnego, są księgowane w ramach limitu pożyczki grupowej, udzielonej zgodnie z umowami linii kredytowych. Finansowanie Grupowe uzyskiwane przez Spółkę (tekst jedn.: zarówno umowy linii kredytowych, Podstawowa Umowa Cash Concentrating, Umowa Cash-poolingu Grupowego) traktowane jest przez Wnioskodawcę, zgodnie z aktualną linią interpretacyjną organów podatkowych, jako spełniające definicję pożyczki w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy o CIT.

Co istotne, Spółka zobowiązana jest obecnie do uiszczania odsetek od Finasowania Grupowego uzyskanego zarówno przed, jak i po 1 stycznia 2015 r. Spółka nie dokonała wyboru sposobu zaliczania w koszty podatkowe odsetek od pożyczek na podstawie art. 15c ustawy o CIT.

Spółka ustala łączne saldo potencjalnych wierzytelności/zadłużenia wobec SBE z tytułu Finansowania Grupowego. Na koniec grudnia 2014 r. saldo to było ujemne.

Na tle powyższego stanu faktycznego, Spółka chciałaby potwierdzić, w jaki sposób powinna zastosować po 1 stycznia 2015 r. w odniesieniu do Finansowania Grupowego regulacje dotyczące ograniczenia uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów odsetek, tj. regulacje przewidziane w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT, dotyczące tzw. "niedostatecznej kapitalizacji".

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka, zgodnie z dyspozycją art. 7 ust. 1 ustawy nowelizującej, powinna w przypadku spłaty odsetek od Finansowania Grupowego faktycznie przekazanego przed wejściem w życie ustawy nowelizującej zastosować regulacje dotyczące niedostatecznej kapitalizacji, zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT, w ich brzmieniu obowiązującym do końca 2014 r., natomiast w odniesieniu do odsetek od Finansowania Grupowego faktycznie przekazanego Spółce po 1 stycznia 2015 r. (dalej: "Nowe Finansowanie Grupowe"), wskazane regulacje ustawy o CIT w ich obecnym brzmieniu (tekst jedn.: od 1 stycznia 2015 r.)... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka, zgodnie z dyspozycją art. 7 ust. 1 ustawy nowelizującej, powinna w przypadku spłaty odsetek od Finansowania Grupowego faktycznie przekazanego przed wejściem w życie ustawy nowelizującej zastosować regulacje dotyczące niedostatecznej kapitalizacji, zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT, w ich brzmieniu obowiązującym do końca 2014 r., natomiast w odniesieniu do odsetek od Finansowania Grupowego faktycznie przekazanego Spółce po 1 stycznia 2015 r., wskazane regulacje ustawy o CIT w ich obecnym brzmieniu (tekst jedn.: od 1 stycznia 2015 r.).

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca korzysta z Finansowania Grupowego udostępnianego przez inne Spółki z Grupy za pośrednictwem konta docelowego lub ze środków przekazywanych bezpośrednio przez SBE, która to spółka od 1 stycznia 2015 r. stała się dla Wnioskodawcy tzw. podmiotem kwalifikowanym w rozumieniu przepisów dotyczących "niedostatecznej kapitalizacji". Z tytułu uzyskiwania środków w ramach Finansowania Grupowego, Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty odsetek, przy czym elementem składowym obecnego zadłużenia Spółki są zarówno odsetki od środków finansowych uzyskanych przed, jak i po 1 stycznia 2015 r. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, w momencie spłaty przedmiotowych odsetek, naliczonych od otrzymanego Finansowania Grupowego, Spółka będzie zobowiązana stosować odmienne regulacje dotyczące ograniczeń związanych z "niedostateczną kapitalizacją". W przypadku odsetek naliczonych (i zapłaconych) w związku z finansowaniem faktycznie uzyskanym przez Spółkę przed 1 stycznia 2015 r., zastosowanie znajdą odpowiednie regulacje ustawy o CIT, obowiązujące do końca 2014 r. W odniesieniu natomiast do odsetek od środków finansowych, otrzymanych przez Wnioskodawcę po wejściu w życie ustawy nowelizującej, na moment zapłaty (lub kapitalizacji) Spółka będzie zobowiązana ustalić wartość odsetek, podlegających wyłączeniu z kosztów podatkowych, według zmodyfikowanych zasad, które weszły w życie 1 stycznia 2015 r. (zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328, dalej: "ustawa zmieniająca"), wprowadzono zmiany do u.p.d.o.p., m.in. dotyczące "niedostatecznej kapitalizacji", które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2015 r.

Zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 nadanym ustawą zmieniającą, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się:

* odsetek od pożyczek udzielonych spółce przez podmiot posiadający bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udzielonych łącznie przez podmioty posiadające łącznie bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec podmiotów posiadających bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, uwzględniającego również zadłużenie z tytułu pożyczek, przekroczy łącznie wartość kapitału własnego spółki #8722; w proporcji, w jakiej wartość zadłużenia przekraczająca wartość kapitału własnego spółki pozostaje do całkowitej kwoty tego zadłużenia wobec tych podmiotów, określonej na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc zapłaty odsetek od pożyczek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu własnego takiej spółdzielni;

* odsetek od pożyczek udzielonych spółce przez inną spółkę, jeżeli w obu tych spółkach ten sam podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę wobec spółki udzielającej pożyczki oraz wobec podmiotów posiadających bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) spółki otrzymującej pożyczkę, uwzględniającego również zadłużenie z tytułu pożyczek, przekroczy łącznie wartość kapitału własnego spółki otrzymującej pożyczkę - w proporcji, w jakiej wartość zadłużenia przekraczająca wartość kapitału własnego spółki pozostaje do całkowitej kwoty tego zadłużenia, określonej na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc zapłaty odsetek od pożyczek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu własnego takiej spółdzielni.

Natomiast przepis ten do 31 grudnia 2014 r. obowiązywał w następującym brzmieniu, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się:

* odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej wspólnika posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo wspólników posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec wspólników tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego wspólnika osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni;

* odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam wspólnik posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec wspólników tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych wspólników oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Zgodnie z art. 16 ust. 6 u.p.d.o.p. (w brzmieniu aktualnie obowiązującym), wskaźnik procentowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 60 i 61, posiadanych udziałów (akcji) w spółce określa się na podstawie liczby praw głosu, jakie w związku z posiadanymi udziałami (akcjami) przysługują danemu podmiotowi; przepis art. 11 ust. 5b stosuje się odpowiednio. W przypadku wspólnika spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, niebędącego akcjonariuszem uważa się, że ten wskaźnik procentowy pozostaje spełniony bez względu na wielkość jego udziału w tej spółce.

Przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz art. 15c, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także kredyt, emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę; pochodnych instrumentów finansowych nie uważa się za pożyczkę w rozumieniu tego przepisu (art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p.).

Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 7g u.p.d.o.p. (dodanym ustawą zmieniającą), wartość zadłużenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 60 i 61, pomniejsza się o wartość pożyczek udzielonych podmiotom powiązanym, wskazanym w tych przepisach.

Z kolei w myśl, art. 16 ust. 7h u.p.d.o.p. (dodanym ustawą zmieniającą), wartość kapitału własnego, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61, określa się na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc zapłaty odsetek od pożyczek, o których mowa w tych przepisach, bez uwzględnienia kapitałów z aktualizacji wyceny oraz części kapitału własnego pochodzącego z otrzymanych pożyczek podporządkowanych. Wartość tę pomniejsza się o wartość kapitału zakładowego spółki lub funduszu udziałowego w spółdzielni, jaka nie została na ten kapitał lub fundusz faktycznie przekazana lub jaka została pokryta wierzytelnościami z tytułu pożyczek oraz z tytułu odsetek od tych pożyczek, przysługującymi wspólnikom wobec tej spółki lub członkom wobec tej spółdzielni, a także wartościami niematerialnymi lub prawnymi, od których nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, do odsetek od pożyczek (kredytów), w przypadku których kwota udzielonej podatnikowi pożyczki (kredytu) została temu podatnikowi faktycznie przekazana przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz ust. 6 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2015 r.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka korzystała i korzysta nadal z finansowania udzielanego w ramach Grupy, które udostępniane jest Spółce przez podmiot SBE. SBE nie jest podmiotem będącym bezpośrednim udziałowcem Spółki. Należy jednak wskazać, że SBAG posiada 100% udziałów w SBE oraz 100% udziałów w SBF. Z kolei SBF posiada 100% udziałów w Spółce. Należy zatem stwierdzić, że SBE oraz Spółka to podmioty powiązane pośrednio, w rozumieniu art. 11 ust. 5b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, dalej: "ustawa o CIT").

W szczególności, Spółka korzystała i korzysta nadal z poniższych źródeł finansowania, udostępnianych przez SBE. W latach 2010, 2012 oraz 2014 Spółka zawarła z SBE umowy linii kredytowych (dalej: "Umowy linii kredytowych"). W dniu 23 lipca 2010 r. ramach Grupy podpisana została Umowa Cash Concentrating (dalej: "Podstawowa Umowa Cash Concentrating"), której stronami są SBE oraz Bank C i Bank B. Na podstawie umowy z dnia 26 lipca 2010 r., Spółka przystąpiła do procesu Cash Concentrating z rachunkiem pobocznym w Banku B. W dniu 2 lipca 2012 r. Spółka przystąpiła jako strona do Umowy dotyczącej systemu Cash-poolingu w ramach Grupy (dalej: "Umowa Cash-poolingu Grupowego", "Umowa"). Umowa została zawarta pomiędzy SBE oraz spółkami należącymi do Grupy, w tym przez Spółkę (dalej łącznie: "Spółki z Grupy"). W celu stworzenia odpowiednich warunków dla realizacji postanowień Umowy Cash-Poolingu Grupowego, w dniu 2 lipca 2012 r. Spółka przystąpiła również do wielostronnej Umowy w sprawie gromadzenia nadwyżek finansowych przez Bank C, zawartej pomiędzy SBE (na gruncie tej umowy jako: "Master"), Spółkami z Grupy oraz Bank C (dalej: "umowa konta"), określającej zasady dokonywania transferu środków w ramach wewnętrznego systemu zarządzania płynnością finansową. Powyższe źródła finansowania dalej określane są łącznie jako: "Finansowanie Grupowe".

Odnosząc powołane wyżej normy prawne do przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, na podstawie wskazanego powyżej przepisu przejściowego (art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej) w stosunku do odsetek od pożyczek otrzymanych przed dniem 1 stycznia 2015 r. będą miały zastosowanie przepisy dotyczące "niedostatecznej kapitalizacji" w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2015 r. Natomiast przepisy dotyczące tzw. "niedostatecznej kapitalizacji" w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą będą miały zastosowanie do odsetek od pożyczek faktycznie otrzymanych po 31 grudnia 2015 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 3 wdano odrębne rozstrzygnięcia

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.