IBPB-1-2/4510-315/15/SD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), po ponownym rozpatrzeniu, w związku prawomocnym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 kwietnia 2015 r. sygn. akt II FSK 419/13 oraz prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 11 października 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 1152/12, wniosku z 2 stycznia 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 5 stycznia 2012 r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przekazanie wspólnikom prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz własności nieruchomości, jako wynagrodzenia za umarzane automatycznie udziały Spółki spowoduje powstanie u Wnioskodawcy przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 5 stycznia 2012 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przekazanie wspólnikom prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz własności nieruchomości, jako wynagrodzenia za umarzane automatycznie udziały Spółki spowoduje powstanie u Wnioskodawcy przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W dniu 4 kwietnia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Znak: IBPBI/2/423-16/12/SD, w której uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe. Pismem z 13 kwietnia 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 17 kwietnia 2012 r.), wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Pismem z 17 maja 2012 r. Znak: IBPBI/2/4232-46/12/SD, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na ww. wezwanie.

Tego samego dnia, postanowieniem Znak: IBPBI/2/423-16/12/SD, dokonano sprostowania oczywistej omyłki w ww. interpretacji.

Pismem z 11 czerwca 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 15 czerwca 2012 r.), wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Pismem z 16 lipca 2012 r. Znak: IBPBI/2/4240-47/12/SD, IBRP/007-292/12 Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na skargę, przesyłając ją wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 11 października 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 1152/12 uchylił zaskarżoną interpretację. W wyniku rozpatrzenia skargi kasacyjnej wniesionej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego w imieniu Ministra Finansów, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 21 kwietnia 2015 r. sygn. akt II FSK 419/13 oddalił skargę kasacyjną. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wraz z aktami sprawy wpłynął do tut. BKIP 24 lipca 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową, spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Wspólnikami Wnioskodawcy są osoby fizyczne. Wnioskodawca planuje zmienić swoją umowę spółki wprowadzając do niej postanowienie o automatycznym umorzeniu części udziałów, które nastąpi w momencie wypełnienia się warunków w postaci nadejścia konkretnego terminu (dnia, np. 28 lutego 2012 r.). W zamian za automatycznie umorzone udziały wspólnicy otrzymają wynagrodzenie. Jednak ze względu na potrzeby utrzymania płynności finansowej Spółka jako wynagrodzenie za umorzone udziały przeniesie na wspólników prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności nieruchomości będącej własnością Spółki, których księgowa wartość odpowiada wysokości wynagrodzenia za automatycznie umorzone udziały Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie wspólnikom prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz własności nieruchomości, jako wynagrodzenia za umarzane automatycznie udziały Spółki spowoduje powstanie u Wnioskodawcy przychodu w rozumieniu ustawy o p.d.o.p.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie prawa do użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności nieruchomości jako wynagrodzenia dla wspólników za automatycznie umorzone udziały Spółki, w świetle przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 28, poz. 143 (winno być Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), dalej "ustawa o p.d.o.p."), jest dla Spółki podatkowo neutralne, gdyż nie powoduje powstania w Spółce ani przychodu, ani kosztu uzyskania przychodu. Wnioski te wynikają z analizy przepisów art. 12 oraz art. 14 powyższej ustawy. Wynika to z następujących względów:

Umorzenie udziałów/akcji polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziałów. Zasady umarzania udziałów w k.s.h. zawarte są w art. 199 § 1-7. Stanowią one, że udział może być umorzony jedynie po uzyskaniu wpisu spółki do rejestru i tylko w przypadku gdy umowa spółki tak stanowi. Umorzenie może być przeprowadzone: za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę - jest to tzw. umorzenie dobrowolne, bez zgody wspólnika - tzw. umorzenie przymusowe oraz w razie ziszczenia się określonego zdarzenia (umorzenie automatyczne). Zasadą jest, że umorzenie udziałów odbywa się za wynagrodzeniem. Zdaniem Spółki, dopuszczalne jest wypłacenie wynagrodzenia za umarzane udziały zarówno w formie pieniężnej, jak i niepieniężnej. W przedstawionym stanie faktycznie dojdzie do zmiany i wpisania w umowie spółki umorzenia automatycznego w momencie ziszczenia się określonego zdarzenia w postaci nadejścia konkretnej daty. Wynagrodzenie na rzecz wspólników za automatycznie umorzone udziały zostanie wypłacone w postaci prawa do użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności nieruchomości.

Przepis art. 12 ustawy o p.d.o.p., dokonuje wyliczenia określonych zdarzeń, które skutkują powstaniem przychodu dla celów podatkowych, w szczególności stanowi, że przychodem są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, a także wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw. W istocie art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., nie wyczerpuje swoim zakresem wszystkich źródeł przychodu, które mogą powodować powstanie obowiązku podatkowego w ww. podatku dochodowym, bo stwierdza, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności przychody wymienione w punktach 1 -10 tego przepisu, sankcjonując tym samym możliwość opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych przychodów nie wymienionych w tym katalogu. Jednakże, wśród przychodów wskazanych w ust. 1 art. 12 ww. ustawy, nie wymienia się przychodu pochodzącego z tytułu wypłacenia, czy przekazania wspólnikom w formie rzeczowej wynagrodzenia za automatycznie umarzane udziały przez osobę prawną (Spółkę).

Zdaniem Wnioskodawcy, analiza zdarzeń wymienionych w tym przepisie wskazuje, że powstanie przychodu jest determinowane otrzymaniem przez podatnika określonego przysporzenia majątkowego. W doktrynie prawa podatkowego podnosi się, że konstrukcja podatku dochodowego od osób prawnych oparta jest na koncepcji przyrostu czystego majątku. Natomiast, uwzględniając cel i charakter przekazania wynagrodzenia za automatycznie umorzone udziały, nie sposób określić jakie przysporzenie po stronie Spółki miałoby powstać poprzez świadczenie przedmiotu wynagrodzenia za automatycznie umarzane udziały uprawnionym wspólnikom. To Spółka przekazuje wspólnikowi część posiadanego majątku czy to w formie pieniężnej czy rzeczowej, o ile spełnione zostaną przewidziane umową Spółki i przepisami prawa wymogi formalne, i jak wynika z przepisów prawa, z pewnością świadczenie takie będzie źródłem przychodu do opodatkowania, ale po stronie wspólnika, czy będzie on osobą prawną (art. 10 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.) czy też osobą fizyczną (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 16, poz. 196 z późn. zm.).

W przypadku wypłaty wynagrodzenia za automatycznie umarzane udziały Spółka nie otrzymuje żadnego świadczenia od wspólników i nie dochodzi do przyrostu majątku spółki wypłacającej.

Ponadto, kierując się regułami wykładni systemowej wewnętrznej i zewnętrznej należałoby już z powodu uregulowania przez racjonalnego ustawodawcę kwestii opodatkowania wynagrodzenia za automatycznie umarzane udziały po stronie udziałowca, nie zaś po stronie przekazującej ją spółki, wywieść wniosek o niedopuszczalności opodatkowania takiego wynagrodzenia również po stronie Spółki. Mając przy tym na uwadze okoliczność, że Spółka, gromadząc swoje aktywa (zysk), jest także opodatkowywana (np. w momencie nabycia nieruchomości), a następnie w momencie przekazania jako wynagrodzenia za automatycznie umarzane udziały, jak wyżej podniesiono, rodziłby obowiązek podatkowy po stronie wspólników, którzy to wynagrodzenie otrzymują, to bez wątpienia dochodziłoby do naruszenia zakazu podwójnego opodatkowania i nierównego traktowania podatników, którzy świadczą (będą świadczyć) w formie pieniężnej. Powyższe rozważania wskazują, że zastosowanie przepisu art. 12 ustawy o p.d.o.p., do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (winno być zdarzenia przyszłego) jest niemożliwe.

Do wypłaty wynagrodzenia za automatycznie umorzone udziały w formie rzeczowej nie znajduje także zastosowania art. 14 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., określający warunki wpływające na sposób ustalania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości, praw majątkowych oraz rzeczy ruchomych. Zgodnie z tym przepisem, przychodem z odpłatnego zbycia jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis ten nie ma zastosowania do wypłaty dywidendy (winno być wypłaty wynagrodzenia za umarzane udziały) w formie rzeczowej z co najmniej dwóch przyczyn:

* wypłata wynagrodzenia za automatycznie umarzane udziały nie stanowi odpłatnego zbycia praw,

* w przepisie jest wyraźnie mowa o cenie określonej w umowie, natomiast przy wypłacie wynagrodzenia za automatycznie umarzane udziały nie dochodzi do określenia jakiejkolwiek ceny.

Określenie "odpłatny", którym to określeniem posługuje się ustawa w analizowanym przepisie, znaczy taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, wymagający zwrotu kosztów (Uniwersalny słownik języka polskiego pod red S. Dublsza, Warszawa 2003, str. 1163 oraz Słownik języka polskiego pod. red M Szymczaka, Warszawa 2002, str. 448). Tymczasem, jednostronna czynność prawna polegająca na przeniesieniu prawa do użytkowania wieczystego oraz prawa własności nieruchomości na wspólnika uprawnionego do wynagrodzenia za automatycznie umarzane udziały nie będzie czynnością tzw. wzajemną, tj. świadczeniu Spółki na rzecz wspólnika nie będzie odpowiadać żadne świadczenie ze strony wspólnika.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktyczno-prawnym wypłata wynagrodzenia za automatycznie umarzane udziały przez Spółkę w formie rzeczowej (np. prawa własności nieruchomości) na rzecz wspólników Spółki nie powoduje powstania przychodu dla celów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 4 kwietnia 2012 r. Znak: IBPBI/2/423-16/12/SD Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Wnioskodawca zaskarżył, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 11 października 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 1152/12 uchylił zaskarżoną interpretację.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie.

W uzasadnieniu ww. wyroku Sąd stwierdził m.in., że podstawowe zagadnienie prawne sprawy sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy automatyczne umorzenie udziałów, w zamian za które wspólnicy Skarżącej otrzymają wynagrodzenie w postaci przeniesienia na ich użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności nieruchomości, powoduje dla Skarżącej, której udziały są umarzane, powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 199 § 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), umowa spółki może stanowić, że udział ulega umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników. Stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym. Zgodnie z § 5 tego przepisu, w przypadku ziszczenia się określonego w umowie spółki zdarzenia, o którym mowa w § 4, zarząd powinien powziąć niezwłocznie uchwałę o obniżeniu kapitału zakładowego, chyba że umorzenie udziału następuje z czystego zysku. Umorzenie udziału z czystego zysku nie wymaga obniżenia kapitału zakładowego, natomiast w razie umorzenia wymagającego obniżenia kapitału zakładowego, umorzenie następuje z chwilą obniżenia kapitału zakładowego. Zgodnie z § 3, za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia.

Regulacje te wskazują przede wszystkim, że umorzenie udziałów co do zasady następuje za wynagrodzeniem na rzecz wspólnika, a jedynie za jego wyraźną zgodą, bez wynagrodzenia. W konsekwencji automatycznego (przewidzianego w umowie spółki) umorzenia udziałów, następuje obniżenie kapitału zakładowego spółki, chyba że umorzenie następuje z czystego zysku. W każdym przypadku, w związku z umorzeniem za wynagrodzeniem, spółka, której udziały są umarzane pozbywa się części majątku - zysku lub kapitału zakładowego. Sposób zapłaty wynagrodzenia - w formie pieniężnej czy rzeczowej - nie został określony przez przepisy Kodeksu spółek handlowych. Wynagrodzenie za umorzone udziały, zgodnie z zasadą autonomii stron, może być wypłacone w formie pieniężnej lub niepieniężnej (rzeczowej).

Artykuł 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), nie zawiera enumeratywnej listy przychodów podatkowych, niemniej jednak rację ma Skarżąca wskazując, że zgodnie z art. 217 Konstytucji, przedmiot opodatkowania musi zostać określony w ustawie.u.p.d.o.p. nie przewiduje opodatkowania umorzenia udziałów po stronie spółki której udziały są umarzane. Trudno jest także doszukać się analogii w odniesieniu do umorzenia udziałów i kategorii przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1.

Uwzględniając cel i charakter umorzenia udziałów, nie sposób określić, jakie przysporzenie po stronie Spółki miałoby powstać poprzez zapłatę w formie rzeczowej za umorzone udziały na rzecz wspólników. W ramach umorzenia, Spółka przekazuje bowiem wspólnikowi część posiadanego majątku, czy to w formie pieniężnej czy rzeczowej, a jak wynika z przepisów prawa podatkowego, świadczenie takie będzie źródłem przychodu do opodatkowania po stronie wspólnika (art. 10 ust. 1 u.p.d.o.p.; art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.). Ustawodawca uznaje zatem wprost, że w sytuacji umorzenia udziałów, przychód podatkowy powstaje po stronie wspólników otrzymujących wynagrodzenie za umorzone udziały, z czego można wnioskować, że nie dostrzega przychodu podatkowego po stronie spółki dokonującej wypłaty wynagrodzenia za umorzone udziały. Jak wskazano, trudno taki przychód o charakterze podatkowym zidentyfikować, biorąc pod uwagę, że to spółka na skutek umorzenia wyzbywa się majątku i nie otrzymuje w zamian żadnego świadczenia od udziałowców.

Umorzenie udziałów i dokonanie zapłaty za umorzone udziały w formie rzeczowej nie może także być traktowane jako przychód z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych w rozumieniu art. 14 u.p.d.o.p. Przepis ten reguluje sposób ustalenia przychodu z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, ale podstawą jego zastosowania jest jedynie sytuacja, w której nastąpiło odpłatne zbycia rzeczy lub praw. W sytuacji, umorzenia udziałów i przekazania wynagrodzenia wspólnikom za umorzone udziały w formie rzeczowej, nie dochodzi do odpłatnego zbycia rzeczy lub praw. Zapłata za umorzone udziały nie jest równoznaczna z odpłatnym zbyciem, nie jest to bowiem czynność odpłatna, gdyż świadczeniu dokonanemu przez spółkę, nie odpowiada żadne świadczenie za strony wspólnika.

Nie można także podzielić argumentacji organu, że przeniesienie własności nieruchomości i praw jako wynagrodzenia za umorzone udziały, powoduje zwolnienie z długu po stronie Spółki. W sprawie nie dochodzi do zwolnienia z długu, lecz jedynie do wykonania zobowiązania do zapłaty za umorzone udziały. Spółka wykona swoje zobowiązanie do zapłaty za umorzone udziały, a może to zrobić zarówno wypłacając należność w gotówce, jak i w formie rzeczowej. (...) Na skutek zapłaty w formie rzeczowej nie dochodzi przecież do zwolnienia z długu Spółki, która nie zostaje przez wierzyciela (udziałowca) zwolniona ze świadczenia, czyli zapłaty za udziały, ale dokonuje tej zapłaty w formie niepieniężnej. O ile więc zwolnienie z długu traktowane jest przez ustawodawcę jak przysporzenie po stronie dłużnika, podlegające opodatkowaniu, o tyle nie jest takim przysporzeniem sytuacja, gdy dłużnik dokonuje świadczenia na rzecz wierzyciela w innej formie niż pieniężna. Dojdzie zatem do wygaśnięcia zobowiązania na skutek jego spełnienia, a nie zwolnienia z długu.

W wyniku rozpatrzenia skargi kasacyjnej wniesionej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego w imieniu Ministra Finansów, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 21 kwietnia 2015 r. sygn. akt II FSK 419/13 oddalił skargę kasacyjną. W uzasadnieniu tego wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wskazał m.in. że wydanie składników majątkowych tytułem wynagrodzenia za umarzane udziały nie stanowi odrębnej transakcji, gdyż - jak wynika z art. 199 § 1 i § 4 Kodeksu spółek handlowych - jest jedynie realizacją zobowiązania wynikającego z określonego zdarzenia (jeżeli umowa spółki tak stanowi - umorzenie automatyczne). Umorzenia, niezależnie od tego, czy wynagrodzenie wypłacane jest w pieniądzu, czy jest świadczeniem niepieniężnym, jest jedynie elementem składowym jednego zdarzenia cywilnoprawnego, które powinno być rozpatrywane jako całość, określanego mianem umorzenia udziałów.

Zdaniem Sądu, analiza rodzajów przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p., prowadzi do wniosku, że przychód to definitywne przysporzenie majątkowe. Źródłem przychodu może być w związku z tym odpłatne zbycie rzeczy, czyli takie, w wyniku którego po stronie podatnika powstanie przysporzenie. Trafnie podniesiono w zaskarżonym wyroku, że w wyniku wypłaty wynagrodzenia za umorzone udziały spółka nie uzyska żadnego przysporzenia majątkowego. Przeciwnie - umorzenie to powoduje likwidację określonej części kapitału zakładowego. Zmniejszą się wprawdzie w bilansie pasywa spółki (kapitał zakładowy), jednakże jednocześnie nastąpi zmniejszenie jej aktywów o majątek oddany udziałowcowi jako wynagrodzenie (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 sierpnia 2012 r. Sygn. akt II FSK 1384/10). (...) Trzeba podkreślić, że skutek ten, tj. zmniejszenie pasywów Spółki w wyniku uregulowania roszczeń wspólnika o wypłatę wynagrodzenia z tytułu umorzenia udziałów powodować będzie w równym stopniu wypłata tego wynagrodzenia w formie pieniężnej, co w jednoznacznej ocenie organu podatkowego, nie rodzi powstania przychodu i jest neutralne podatkowo.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, a także treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), który stanowi, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek stwierdza że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.