IBPB-1-2/4510-314/16/AP - Koszty likwidacji pozostałych składników majątkowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 marca 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 21 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w związku z obowiązującymi przepisami prawa geologicznego i górniczego, koszty likwidacji pozostałych składników majątkowych (wykorzystywanych w kopalniach Spółki), które zgodnie z ww. przepisami nie stanowią podstawowych obiektów/urządzeń zakładu górniczego lub obiektów budowlanych zakładu górniczego, a tym samym nie podlegają ujęciu w planie ruchu likwidowanego zakładu górniczego (jego oznaczonej części), stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, stosowanie do zapisów art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2 - stan faktyczny) - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w związku z obowiązującymi przepisami prawa geologicznego i górniczego, koszty likwidacji pozostałych składników majątkowych (wykorzystywanych w kopalniach Spółki), które zgodnie z ww. przepisami nie stanowią podstawowych obiektów/urządzeń zakładu górniczego lub obiektów budowlanych zakładu górniczego, a tym samym nie podlegają ujęciu w planie ruchu likwidowanego zakładu górniczego (jego oznaczonej części), stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, stosowanie do zapisów art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 18 września 2015 r. Spółka X (dalej: "Spółka") oraz spółki od niej zależne zawarły umowę o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej (dalej: "PGK") w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "u.p.d.o.p."). Zgodnie z tą umową:

* PGK została utworzona na okres co najmniej trzech lat podatkowych,

* rokiem podatkowym PGK jest rok kalendarzowy,

* Spółka została wyznaczona na spółkę reprezentującą PGK w zakresie obowiązków wynikających z u.p.d.o.p. oraz Ordynacji podatkowej.

Podstawa opodatkowania PGK jest obliczana zgodnie z art. 7a u.p.d.o.p., w związku z art. 7 ust. 1-3 u.p.d.o.p.

Ww. Umowa została zarejestrowana przez właściwy urząd skarbowy. Pierwszy rok podatkowy PGK rozpoczyna się 1 stycznia 2016 r.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie wydobywania (w kopalniach Spółki) rud miedzi systemem podziemnym oraz wydobywania żwiru i piasku systemem odkrywkowym. Stosownie do obowiązku wynikającego z art. 128 ust. 1 ustawy PGiG Spółka tworzy fundusz likwidacji zakładu górniczego (dalej: "Fundusz"), przy czym zgodnie z art. 6 pkt 18 ww. ustawy "zakładem górniczym" jest wyodrębniony technicznie i organizacyjnie zespół środków służących bezpośrednio do wykonywania działalności regulowanej ustawą w zakresie wydobywania kopalin ze złóż, a w podziemnych zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny wraz z pozostającym w związku technologicznym z wydobyciem kopaliny przygotowaniem wydobytej kopaliny do sprzedaży, podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji, podziemnego składowania odpadów albo podziemnego składowania dwutlenku węgla, w tym wyrobiska górnicze, obiekty budowlane, urządzenia oraz instalacje.

Zasady tworzenia i wykorzystania Funduszu reguluje art. 128 ustawy PGiG, który m.in. stanowi, że:

* Fundusz tworzony jest z odpisów, obliczanych jako:

* równowartość od 3% do 10% odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zakładów górniczych, ustalanych stosownie do przepisów o podatku dochodowym - w przypadku wydobywania kopalin ze złóż metodą robót podziemnych lub otworów wiertniczych;

* równowartości nie mniej niż 10% należnej opłaty eksploatacyjnej - w przypadku wydobywania kopaliny ze złóż metodą odkrywkową oraz

* wpływów z oprocentowania środków pieniężnych Funduszu zgromadzonych na rachunkach bankowych (ust. 3 i ust. 4);

* Środki Funduszu pochodzące z dokonywanych odpisów i odsetek gromadzone są na wyodrębnionym rachunku bankowym Funduszu, przy czym:

* środki odpisu przekazywane są na wyodrębniony rachunek bankowy Funduszu w terminie miesiąca po zakończeniu roku obrotowego (kalendarzowego);

* środki pieniężne Funduszu są inwestowane przez Spółkę w bezpieczne krótkoterminowe papiery wartościowe lub lokaty terminowe. Wpływy z oprocentowania lokowanych środków Funduszu (odsetki) dopisywane do rachunku Funduszu, zwiększają wartość środków pieniężnych Funduszu zgromadzonych na tym rachunku;

* wpływy z oprocentowania uwzględniane są w przychodach stanowiących podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w momencie dopisania środków (odsetek) na rachunku bankowym Funduszu.

* Środki Funduszu stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i mogą być wykorzystane wyłącznie w celu pokrycia kosztów likwidacji zakładu górniczego lub jego oznaczonej części, a także zbędnych ze względów technicznych i technologicznych urządzeń, instalacji, obiektów lub wyrobisk górniczych tego zakładu (ust. 8);

* rozpoczęcie dokonywania wypłat z Funduszu może nastąpić po przedstawieniu przez przedsiębiorcę prowadzącemu rachunek ostatecznej decyzji właściwego organu nadzoru górniczego zatwierdzającej plan ruchu likwidowanego zakładu górniczego lub jego oznaczonej części albo zatwierdzającej plan ruchu zakładu górniczego w części, w jakiej przewiduje on likwidację zbędnych ze względów technicznych i technologicznych urządzeń, instalacji, obiektów lub wyrobisk górniczych tego zakładu (ust. 9).

Zakres wymaganych elementów/danych planów ruchu oraz planów ruchu likwidowanego zakładu górniczego (lub jego oznaczonej części) określa rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 lutego 2012 r. w sprawie planów ruchu zakładów górniczych (Dz. U. z 2012 r. poz. 372).

Artykuł 128 ust. 4 pkt 1 PGiG, który określa metodologię ustalenia wysokości odpisu na Fundusz w odniesieniu do podziemnego zakładu górniczego nie precyzuje szczegółowo, co należy rozumieć przez "środki trwałe zakładu górniczego" (od których dokonywany jest odpis na Fundusz). Niemniej jednak art. 6 pkt 18 PGiG definiując pojęcie zakładu górniczego wskazuje, że są to jedynie środki trwałe służące bezpośrednio wydobywaniu kopaliny ze złóż. Natomiast § 30 ust. 2-4 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego podziemnych zakładów górniczych (Dz. U. Nr 139, poz. 1169 z późn. zm.) określa:

* obiekty/urządzenia, które według przepisów prawa górniczego kwalifikowane są jako podstawowe obiekty/urządzenia zakładu górniczego oraz

* obiekty budowlane zakładu górniczego w podziemnych zakładach górniczych; do grupy tej kwalifikowane są wyłącznie:

* obiekty/urządzenia zakładu górniczego:

* obiekty budowlane zakładu górniczego:

* budynki maszyn wyciągowych,

* budynki nadszybia,

* budynki lampiarni,

* obiekty i urządzenia przeróbcze,

* budynki stacji odmetanowania wraz z główną siecią rurociągów,

* obiekty stacji wentylatorów głównych,

* szybowe wieże wyciągowe,

* budynki głównych stacji sprężarek powietrza wraz z rurociągami,

* budynki centralnych stacji klimatyzacyjnych,

* budynki stacji elektroenergetycznych oraz główne urządzenia i sieci rozdzielcze wysokiego i średniego napięcia,

* urządzenia i instalacje głównego odwadniania,

* wolno stojące budynki centrali telefonicznych i dyspozytorni,

* przeciwpożarowe zbiorniki,

* mosty i estakady technologiczne,

* obiekty podsadzkowe,

* obiekty placów składowych urobku.

W konsekwencji obowiązywania przytoczonych powyżej przepisów Fundusz tworzony jest w Spółce z odpisów amortyzacyjnych od ww. obiektów, które stanowią środki zakładu górniczego w rozumieniu przepisów prawa geologicznego i górniczego (ujęte w planie ruchu zakładu górniczego) oraz środki trwałe w rozumieniu u.p.d.o.p. Tym samym właściwy organ nadzoru górniczego dopuszcza wykorzystanie środków Funduszu (i zatwierdza plan ruchu likwidowanego zakładu górniczego lub jego oznaczonej części lub likwidację zbędnych składników majątkowych tego zakładu) w odniesieniu do tych obiektów/urządzeń/obiektów budowlanych, które według prawa geologicznego ujmowane są w planie ruchu zakładu górniczego.

Natomiast składniki majątkowe zakładu górniczego inne niż wskazane w ww. przepisach (choć są wykorzystywane w zakładach górniczych) nie podlegają ww. rygorom, stąd też właściwy organ nadzoru górniczego nie dopuszcza finansowania kosztów likwidacji tych składników ze środków Funduszu.

Środki Funduszu pochodzące z dokonywanych odpisów (oraz oprocentowania) gromadzone są przez Spółkę na wyodrębnionym rachunku bankowym Funduszu, przy czym odpisy na Fundusz uznawane są przez Spółkę za koszty uzyskania przychodów w dacie przekazania środków na wyodrębniony rachunek bankowy Funduszu, co wynika z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) u.p.d.o.p.

W efekcie obowiązywania ww. regulacji, zarówno przepisów u.p.d.o.p. jak i przepisów prawa geologicznego i górniczego, koszty likwidacji zakładu górniczego, jego oznaczonej części lub też zbędnych środków trwałych tego zakładu - po spełnieniu warunków określonych w art. 128 ust. 9 ustawy PGiG - finansowane są ze środków Funduszu, a tym samym koszty te w dacie ich poniesienia nie są uznawane przez Spółkę za koszty uzyskania przychodów.

Likwidacja składników majątkowych wykorzystywanych w kopalniach Spółki (zarówno objętych obowiązkiem ujęcia ich w planach ruchu likwidacji zakładu górniczego, jak i nie objętych tym obowiązkiem) dokonywana jest z powodu ich zbędności w kopalniach ze względów technicznych lub technologicznych (tekst jedn.: z innych przyczyn niż określone w art. 16 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p.).

Wnioskodawca ponadto informuje, że w latach ubiegłych, Spółka - jako samodzielny podatnik podatku CIT, otrzymał interpretację znak ILPB3/423-195/13-3/KS z 23 lipca 2013 r. oraz znak ILPB3/423-361/14/15-S/EK z 29 września 2015 r. wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku. Jednakże z uwagi na fakt, że od 1 stycznia 2016 r. podatnikiem podatku CIT jest PGK, ponowne wystąpienie z niniejszym wnioskiem jest uzasadnione.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w związku z obowiązującymi przepisami prawa geologicznego i górniczego, koszty likwidacji pozostałych składników majątkowych (wykorzystywanych w kopalniach Spółki), które zgodnie z ww. przepisami nie stanowią podstawowych obiektów/urządzeń zakładu górniczego lub obiektów budowlanych zakładu górniczego, a tym samym nie podlegają ujęciu w planie ruchu likwidowanego zakładu górniczego (jego oznaczonej części), stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, stosowanie do zapisów art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p. (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty likwidacji składników majątkowych nie objętych obowiązkiem ujęcia w planie ruchu likwidowanego zakładu górniczego (zgodnie z przepisami prawa geologicznego i górniczego), stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia (zaksięgowanie w księgach rachunkowych).

Zgodnie z art. 128 ust. 8 ustawy PGiG, środki Funduszu mogą być wykorzystane wyłącznie w celu pokrycia kosztów likwidacji zakładu górniczego lub jego oznaczonej części, a także zbędnych ze względów technicznych i technologicznych urządzeń, instalacji, obiektów lub wyrobisk górniczych tego zakładu.

Niemniej jednak wykorzystanie tych środków dopuszczalne jest po spełnieniu warunków, określonych w art. 128 ust. 9 ustawy PGiG, tj. po uzyskaniu ostatecznej decyzji administracyjnej właściwego organu nadzoru górniczego zatwierdzającej plan ruchu likwidowanego zakładu górniczego lub jego oznaczonej części albo zatwierdzającej plan ruchu zakładu górniczego w części, w jakiej przewiduje on likwidację zbędnych ze względów technicznych i technologicznych urządzeń, instalacji, obiektów lub wyrobisk górniczych tego zakładu.

Biorąc pod uwagę wskazane powyżej regulacje, uznać należy, że obowiązek pokrycia kosztów likwidacji składników zakładu górniczego ze środków Funduszu, dotyczy wyłącznie tych składników, które zgodnie z przepisami prawa geologicznego i górniczego zaliczane są do podstawowych obiektów/urządzeń zakładu górniczego lub obiektów budowlanych tegoż zakładu i w związku z tym objęte są obowiązkiem ujęcia ich w planie ruchu likwidowanego zakładu górniczego (lub jego części), który zatwierdza właściwy organ nadzoru górniczego w drodze decyzji (art. 128 ust. 9 ustawy PGiG). Stąd też koszty fizycznej likwidacji wyłącznie tej kategorii środków trwałych, nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów (gdyż do kosztów podatkowych zaliczany jest odpis na Fundusz, a ich likwidacja winna być zatem finansowana ze środków Funduszu).

Tym samym, ponoszone koszty likwidacji pozostałych składników majątkowych zakładu górniczego - które według ww. przepisów prawa górniczego i geologicznego nie spełniają powyższych kryteriów, tj. nie podlegają ujęciu w planie ruchu likwidowanego zakładu górniczego (lub jego części), gdyż nie są uznawane za podstawowe składniki zakładu górniczego lub obiekty budowlane zakładu górniczego - winny być rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia (zaksięgowania w księgach rachunkowych), zgodnie z regulacją art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p.

Wnioskodawca przy tym zauważa, że w jego ocenie, brak jest podstaw do twierdzenia, że koszty likwidacji pozostałych składników majątkowych (tekst jedn.: innych niż określonych w § 30 ww. rozporządzenia z 28 czerwca 2002 r.) winny być sfinansowane ze środków Funduszu, a tym samym uznane za wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podejście takie sprowadzałoby się w praktyce do tego, że przedmiotowe koszty w ogóle nie byłyby uwzględniane w rachunku podatkowym, gdyż odpis na Fundusz nie jest dokonywany od tej kategorii środków (gdyż nie są one uznawane za składniki zakładu górniczego), tym samym właściwy organ nadzoru górniczego nie dopuszcza do wykorzystania środków Funduszu na likwidację tych składników (poprzez odmowę zatwierdzania planu ruchu likwidowanego zakładu górniczego lub jego oznaczonej części).

W związku z powyższym Wnioskodawca, stoi na stanowisku, że koszty likwidacji środków trwałych o których mowa w niniejszym wniosku, stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, co potwierdza również przywołana interpretacja indywidualna wydana 29 września 2015 r. dla Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Katalog wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów zawarty w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. ma charakter zamknięty. Jednak i tutaj ustawodawca wprowadził wyjątki. W konsekwencji trzeba przyjąć, że art. 16 ust. 1 zawiera nie tylko katalog wyłączeń, ale niektóre jego punkty stanowią niezależnie od art. 15 ust. 1 pozytywną podstawę zaliczenia określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowej sprawie regulacje te zostały zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a u.p.d.o.p., który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

W myśl art. 128 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r., 196 z późn. zm.; dalej: "PGiG"), przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na działalność, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2-4, tworzy fundusz likwidacji zakładu górniczego, zwany dalej "funduszem", oraz gromadzi na nim środki. Przedsiębiorca może utworzyć wspólny fundusz dla więcej niż jednego zakładu górniczego.

Wskazany przepis nakłada zatem na podmioty gospodarcze, których przedmiotem działalności jest wydobywanie kopalin ze złóż, obowiązek utworzenia funduszu likwidacji zakładu górniczego.

Zgodnie z art. 128 ust. 8 PGiG, środki funduszu stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i mogą być wykorzystane wyłącznie w celu pokrycia kosztów likwidacji zakładu górniczego lub jego oznaczonej części, a także zbędnych ze względów technicznych i technologicznych urządzeń, instalacji, obiektów lub wyrobisk górniczych tego zakładu.

Stosownie do postanowień art. 129 ust. 9 PGiG, rozpoczęcie dokonywania wypłat z funduszu może nastąpić po przedstawieniu przez przedsiębiorcę prowadzącemu rachunek ostatecznej decyzji właściwego organu nadzoru górniczego zatwierdzającej plan ruchu likwidowanego zakładu górniczego lub jego oznaczonej części albo zatwierdzającej plan ruchu zakładu górniczego w części, w jakiej przewiduje on likwidację zbędnych ze względów technicznych i technologicznych urządzeń, instalacji, obiektów lub wyrobisk górniczych tego zakładu.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wskazać należy, że powołane przepisy wyraźnie wskazują, że dokonywanie wypłat z funduszu uzależnione jest od warunku zatwierdzenia w drodze ostatecznej decyzji właściwego organu nadzoru górniczego planu ruchu zakładu górniczego w części w jakiej przewiduje on likwidację zbędnych urządzeń tego zakładu. Skoro zatem, obowiązek pokrycia kosztów likwidacji składników zakładu górniczego ze środków funduszu dotyczy wyłącznie tych składników, które zgodnie z przepisami prawa geologicznego zostały wymienione w § 30 rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, co znajduje odzwierciedlenie w ww. decyzji organu nadzoru górniczego, to nie można pomijać ww. warunku przewidzianego w treści art. 128 ust. 9 PGiG. Zatem Wnioskodawca nie może pokryć kosztów likwidacji innych składników majątkowych z funduszu likwidacji zakładu górniczego. Wnioskodawca nie będzie mógł w istocie dokonać wypłat z wyodrębnionego rachunku bankowego przeznaczonego dla funduszu likwidacji zakładu górniczego, gdyż nie będzie spełniać warunku przewidzianego dla takich wypłat w postaci posiadania decyzji właściwego organu nadzoru górniczego o określonej treści.

Reasumując, skoro koszty likwidacji innych środków trwałych zakładu górniczego Wnioskodawca pokrywa ze środków działalności bieżącej a nie ze środków funduszu likwidacji zakładu górniczego, to w sprawie znajdą zastosowanie ogólne reguły dotyczące zaliczania wydatków w koszty uzyskania przychodów (art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p.).

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 dotyczącego zdarzenia przyszłego oraz w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.