IBPB-1-2/4510-301/16/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 1 lutego 2016 r., (data wpływu do tut. BKIP 5 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy osobą uprawnioną do należności licencyjnych w rozumieniu art. 12 ust. 2 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku w związku z zapłatą opłaty licencyjnej jest Licencjodawca (pytanie oznaczone we wniosku nr 4 - zdarzenie przyszłe) - jest prawidłowe.

W dniu 5 lutego 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy osobą uprawnioną do należności licencyjnych w rozumieniu art. 12 ust. 2 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku w związku z zapłatą opłaty licencyjnej jest Licencjodawca.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca (dalej: "Spółka"), funkcjonuje scentralizowany model outsourcingu usług przez spółki powiązane, polegający na tym, że należąca do grupy kapitałowej spółka z siedzibą w Niemczech, będąca spółką matką grupy kapitałowej, lecz nie będąca bezpośrednio akcjonariuszem Spółki (dalej: "Usługodawca"), jest podmiotem odpowiedzialnym za zapewnienie świadczenia różnego rodzaju usług doradczych związanych z działalnością gospodarczą poszczególnych spółek grupy kapitałowej, takich jak: usługi prawnicze, controllingowe, finansowe, zarządzania zasobami ludzkimi, licencyjne, podatkowe, marketingowe, przy czym usługi są świadczone bądź przez samego Usługodawcę, bądź przez podmiot trzeci zapewniony przez Usługodawcę, w konsekwencji czego nawet jeżeli pomiędzy Spółką a podmiotem trzecim zapewnionym przez Usługodawcę podpisywana jest umowa regulująca zasady świadczenia usługi, Spółka rozlicza się z Usługodawcą (otrzymuje fakturę od Usługodawcy, płaci do Usługodawcy).

Wskazany wyżej model ma zastosowanie również do nabywanych przez Spółkę usług licencyjnych. W ramach tych usług, od 1 grudnia 2014 r. Spółka otrzymała na czas nieokreślony licencję na korzystanie ze znaku towarowego (dalej: "Licencja") od podmiotu z siedzibą w Niemczech, będącego jedynym akcjonariuszem Spółki (dalej: "Licencjodawca").

W związku z tym, Spółka zawarła umowę licencyjną z Licencjodawcą, która przewiduje, że:

* z tytułu otrzymanej Licencji Spółka jest zobowiązana do zapłaty rocznej opłaty licencyjnej w wysokości 0,2% rocznego obrotu netto, osiągniętego przez Spółkę przy użyciu znaku towarowego objętego Licencją (z wyłączeniem transakcji między Spółką a spółkami należącymi do jej grupy kapitałowej) w roku obrotowym poprzedzającym rok, do którego opłata licencyjna się odnosi (dalej: "opłata licencyjna");

* opłata licencyjna powinna być zapłacona do Usługodawcy (umowa nie wskazuje, że płatność ma być dokonana "na rzecz Usługodawcy" tylko "do Usługodawcy").

Ponadto podkreślić należy, że postanowienia umów Spółki z Usługodawcą lub Licencjodawcą nie wskazują na to, że Usługodawca dysponuje prawami do znaku towarowego. Prawami do znaku towarowego dysponuje natomiast Licencjodawca.

Spółka otrzymała fakturę datowaną na 25 sierpnia 2015 r., wystawioną przez Usługodawcę, za Licencję za okres od grudnia 2014 r. do sierpnia 2015 r., płatną w terminie 30 dni od dnia wystawienia faktury. Obecnie Spółka obciążana jest za okresy miesięczne.

Spółka posiada aktualny certyfikat rezydencji podatkowej Usługodawcy oraz Licencjodawcy, potwierdzający, że są oni niemieckimi rezydentami podatkowymi. Spółka posiada "łamany" rok podatkowy, tj. od 1 grudnia danego roku kalendarzowego do 30 listopada następnego roku kalendarzowego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Czy osobą uprawnioną do należności licencyjnych w rozumieniu art. 12 ust. 2 Umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90, dalej "UPO") w związku z zapłatą opłaty licencyjnej jest Licencjodawca... (pytanie oznaczone we wniosku nr 4 - zdarzenie przyszłe)

Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 4 okaże się negatywna, czy osobą uprawnioną do należności licencyjnych w rozumieniu art. 12 ust. 2 UPO w związku z zapłatą opłaty licencyjnej jest Usługodawca... (pytanie oznaczone we wniosku nr 5 - zdarzenie przyszłe)

Zdaniem Spółki, osobą uprawnioną do należności licencyjnych w rozumieniu art. 12 ust. 2 UPO w związku z zapłatą opłaty licencyjnej jest Licencjodawca. Zgodnie z art. 12 UPO:

1. Należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Jednakże należności licencyjne, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z jego ustawodawstwem, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

3. Określenie "należności licencyjne" użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Postanowienie to stosuje się odpowiednio do wszelkiego rodzaju wypłat za użytkowanie lub prawo do użytkowania nazwy, zdjęcia lub innych podobnych praw osobistych oraz do wypłat otrzymywanych jako wynagrodzenie za nagranie przez radio lub telewizję występów sportowców lub artystów.

Opłata licencyjna uiszczana przez Spółkę stanowi należność płaconą za użytkowanie znaku towarowego, w związku z czym jest objęta definicją zamieszczoną w art. 12 ust. 3 UPO. Prawo do skorzystania na gruncie UPO z obniżonej stawki podatku u źródła przysługuje wyłącznie podmiotowi, który można uznać za "osobę uprawnioną", jeżeli umowa o UPO tak stanowi. Zdaniem Spółki, jak już wyżej uzasadniano, za osobę uprawnioną do należności licencyjnych należy uznać Licencjodawcę, w związku z czym stawka podatku u źródła powinna być określona z zastosowaniem art. 12 ust. 2 UPO.

Pojęcie osoby uprawnionej, użyte w art. 12 ust. 2 UPO, nie zostało zdefiniowane. Jest to odpowiednik angielskiego terminu "beneficial owner", który występuje w wielu umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. Termin ten pojawia się również w Modelowej Konwencji OECD. KM OECD i wzorowane na niej umowy o UPO nie definiują pojęcia "osoby uprawnionej". Taką definicję można odnaleźć w komentarzu do KM OECD, międzynarodowym słowniku podatkowym (dalej: słownik OECD) oraz Dyrektywie Rady 2003/49/WE. Istotne są tutaj wskazówki pozwalające stwierdzić, czy w danej sytuacji mamy do czynienia z "osobą uprawnioną" do należności. Wskazanie "osoby uprawnionej" do należności służy ustaleniu, którą umowę o UPO zastosować w danym przypadku oraz jaki certyfikat rezydencji podatkowej w tym celu uzyskać.

Zgodnie ze słownikiem OECD, pod pojęciem "osoby uprawnionej" należy rozumieć osobę, która rzeczywiście korzysta z przywilejów wynikających z prawa własności, nawet, gdy tytuł własności opiewa na inne nazwisko. Z kolei Dyrektywa Rady 2003/49/WE z 3 czerwca 2003 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego do odsetek oraz należności licencyjnych między powiązanymi spółkami różnych państw członkowskich wskazuje, że spółkę państwa członkowskiego uznaje się za właściciela odsetek lub należności licencyjnych tylko wtedy, gdy otrzymuje ona te płatności dla własnej korzyści i nie jako pośrednik, taki jak przedstawiciel, powiernik lub upoważniony sygnatariusz, na rzecz innych osób.

Komentarz do KM OECD stanowi natomiast po pierwsze, że określenie "osoba uprawniona" powinno być rozumiane w świetle przedmiotu i celu KM OECD. A mianowicie celem KM OECD jest unikanie podwójnego opodatkowania całkowicie lub częściowo, zapobiegania unikaniu i uchylaniu się od opodatkowania oraz oszustwom podatkowym. Jak podkreślono w komentarzu do KM OECD, w przypadku pośredniego odbiorcy dochodu nie ma ryzyka podwójnego opodatkowania z tego powodu, ponieważ odbiorca ten nie jest rozumiany z podatkowego punktu widzenia jako właściciel dochodu w państwie miejsca zamieszkania lub siedziby.

Zgodnie z komentarzem do KM OECD "osoba uprawniona" to podmiot, którego prawa do dysponowania otrzymaną płatnością nie mają wyłącznie formalnego charakteru.

Można przyjąć, że podmiotem uprawnionym jest taki podmiot, który ma swobodę w podejmowaniu decyzji, czy i jak kapitał bądź inny składnik majątku przez niego otrzymywany ma zostać wykorzystany albo udostępniony innym do używania bądź jak korzyści z tego kapitału powinny być wykorzystane. Zatem podmiot, który nie ma pełnego prawa do osiąganych korzyści, a działa np. jako pośrednik przekazując je do kolejnego podmiotu w łańcuchu, nie jest ich uprawnionym odbiorcą.

Zdaniem Spółki, w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem wniosku, uwzględniając wcześniej zaprezentowaną argumentację, Usługodawca, tj. odbiorca opłaty licencyjnej, nie jest osobą uprawnioną do wypłaty opłat licencyjnych, gdyż jest on tylko niezależnym pośrednikiem, który nie posiada żadnych praw do znaku towarowego objętego licencją. Taką osobą jest jednak Licencjodawca, który posiada prawa do znaku towarowego objętego licencją i ma prawo udzielania licencji na korzystanie z tego znaku towarowego.

W konsekwencji, celem ustalenia stawki podatku u źródła, Spółka może zastosować art. 12 ust. 2 UPO i przyjąć, że skoro Licencjodawca jest osobą uprawnioną do należności licencyjnych i ma siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, tj. w Niemczech, co wynika z posiadanego przez Spółkę certyfikatu rezydencji, to podatek u źródła wynosi 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

Potwierdza to pkt 4.2 Komentarza do Konwencji Modelowej OECD, zgodnie z którym "z zastrzeżeniem innych warunków nałożonych w tym artykule ograniczenie podatku pobieranego w Państwie źródła jest możliwe, gdy pośrednik, taki jak przedstawiciel lub powiernik, występuje pomiędzy beneficjentem, a płatnikiem, w przypadkach, gdy osoba uprawniona ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim państwie".

Rozumienie wskazane przez Spółkę potwierdzają następujące interpretacje indywidualne, wydane na tle zbliżonych stanów faktycznych (tekst jedn.: gdy wypłata na rzecz podmiotu uprawnionego była realizowana na rachunek pośrednika/agenta):

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 18 lipca 2013 r., sygn. ITPB4/423-73/13/AM,

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 6 grudnia 2010 r., sygn. IPPB5/423-607/10-2/AJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Mając na uwadze fakt, że tut. Organ uznał, że stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 jest prawidłowe, stwierdzić należy, że pytanie oznaczone we wniosku nr 5 dot. ustalenia, czy osobą uprawnioną do należności licencyjnych w rozumieniu art. 12 ust. 2 UPO w związku z zapłatą opłaty licencyjnej jest Usługodawca stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytań nr 1-3, 6 (zdarzenie przyszłe) oraz pytań nr 1 - 6 (stan faktyczny) wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Świętego Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.