IBPB-1-2/4510-259/16/JP - CIT w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych, których zakup w części został sfinansowany dotacją.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 25 kwietnia 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB-1-2/4510-259/16/JP CIT w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych, których zakup w części został sfinansowany dotacją.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 marca 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP - 15 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych, których zakup w części został sfinansowany dotacją - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych, których zakup w części został sfinansowany dotacją.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Spółka z o.o. (dalej: "Spółka") jest podmiotem posiadającym osobowość prawną, mającym siedzibę w Polsce oraz podlegającym w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł tych przychodów (tekst jedn.: podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu). Spółka jest przedsiębiorstwem działającym w branży ciepłowniczej i zajmuje się dostawą energii cieplnej. W związku z prowadzoną działalnością Spółka nabyła środki trwałe w tym urządzenia wykorzystywane w procesie produkcji i dostarczania ciepła, takie jak przykładowo kotły energetyczne oraz (dalej łącznie: "Środki trwałe"), których zakup/wytworzenie został częściowo sfinansowany otrzymaną dotacją z Banku Światowego na przejście z ogrzewania węglowego na sieciowe (poprzez Bank Ochrony Środowiska). W ramach powyższego zadania wytworzone zostały również środki trwałe inne niż urządzenia (tekst jedn.: budynki i budowle stricte związane z działalnością ciepłowniczą). Sfinansowane dotacją Środki trwałe Spółka wykorzystywała oraz wykorzystuje do działalności gospodarczej, głównie w procesie produkcji i dostarczania ciepła. Środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, po czym rozpoczęto ich amortyzację dla celów podatkowych. Ich wartość początkowa została ustalona na zasadach ogólnych, tj. w oparciu o kwotę wydatków poniesionych na ich nabycie lub wytworzenie bez pomniejszenia tej wartości o kwotę uzyskanej dotacji. Fakt otrzymania dotacji nie miał wpływu na wartość początkową środków trwałych, ani na wielkość odpisów amortyzacyjnych wykazywanych w ewidencji środków trwałych. Ponadto, otrzymana dotacja została zakwalifikowana jako wolna od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"). Obecnie Spółka rozważa sprzedaż przedmiotowych Środków trwałych. Do chwili ich sprzedaży, będą one amortyzowane, przy czym odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia Środków trwałych w części sfinansowanej dotacją klasyfikowane są przez Spółkę jako koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodu. W chwili sprzedaży, amortyzacja Środków trwałych nie będzie zakończona. Spółka zamierza określić cenę sprzedaży w oparciu o wartość rynkową Środków trwałych, a przychód z ich sprzedaży zostanie rozpoznany w pełnej kwocie jako przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży nie w pełni zamortyzowanych Środków trwałych, których zakup częściowo został sfinansowany dotacją, kosztem uzyskania przychodu Spółki będzie ich niezamortyzowana wartość, bez jej rozbicia na część objętą dotacją oraz nieobjętą dotacją.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży nie w pełni zamortyzowanych Środków trwałych, których zakup częściowo został sfinansowany dotacją, kosztem uzyskania przychodu Spółki będzie ich niezamortyzowana wartość, bez jej rozbicia na część objętą dotacją oraz nieobjętą dotacją.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. W konsekwencji, należy uznać, iż podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz, że będzie on w stanie wykazać ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów).

Idąc dalej, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na:

a.

nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b.

nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

c.

ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Ustawa o CIT zawiera zatem pewne ograniczenia dotyczące możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, zgodnie z którymi odpisy amortyzacyjne w części ustalonej od wartości środka trwałego, która została podatnikowi zwrócona, niezależnie od formy, nie mogą stanowić jego kosztów uzyskania przychodów. W konsekwencji, Spółka nie traktowała odpisów amortyzacyjnych Środków trwałych w części jaka przypada na ich sfinansowanie z dotacji jako kosztów uzyskania przychodów. Jako koszty uzyskania przychodów Spółka traktowała jedynie tę część odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na wartość, z jakiej Środki trwałe sfinansowane były ze środków własnych Spółki.

Spółka podkreśliła, że fakt otrzymania dotacji nie wpłynął na wartość początkową Środków trwałych, których nabycie/wytworzenie zostało pokryte zarówno ze środków własnych Spółki, jak i dotacji.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT - nie uważa się za koszty uzyskania przychodów m.in. wydatków na nabycie środków trwałych, jednak wydatki te zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Z powyższego wynika zatem, iż kosztem uzyskania przychodów w przypadku zbycia Środków trwałych, których nabycie i/lub wytworzenie zostało sfinansowane częściowo z dotacji, będzie wartość odpowiadająca wydatkom poniesionym na ich zakup, tj. wartość początkowa wynikająca z ewidencji środków trwałych, pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych bez względu na fakt, czy odpisy te stanowiły koszty uzyskania przychodów Spółki, czy nie. Ponadto ww. regulacja nie uzależnia możliwości zaliczenia wydatku na nabycie/wytworzenie majątku do kosztów uzyskania przychodów od sposobu jego finansowania. Na kwalifikację wartości Środków trwałych odpowiadającej ich wartości początkowej jako kosztu uzyskania przychodów nie ma zatem wpływu fakt, iż ich nabycie/wytworzenie zostało sfinansowane częściowo ze środków otrzymanych z dotacji, a w pozostałej części ze środków własnych Spółki (tekst jedn.: koszt przy ich sprzedaży nie jest uzależniony od źródła ich finansowania).

Powyższe stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w wielu indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydanych z upoważnienia Ministra Finansów. Przykładowo, w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 16 lipca 2015 r., Znak: IPTPB3/4510-150/15-4/PM, Minister Finansów stwierdził, że: "(...) należy stwierdzić, że kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży środka trwałego sfinansowanego częściowo z dotacji będzie wartość, która odpowiada wydatkom poniesionym na jego zakup (niezależnie od źródła ich finansowania), tj. wartość początkowa wynikająca z ewidencji środków trwałych, pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych bez względu na to, czy odpisy te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów".

Stanowisko to potwierdzają również poniższe interpretacje:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 7 grudnia 2015 r., Znak: IBPB-1-3/4510-435/15/APO,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 6 listopada 2015 r., Znak: ITPB3/4510-518/15/AW,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 11 maja 2015 r., Znak: ITPB3/4510-116/15/AW,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 12 marca 2015 r., Znak: ILPB3/423-659/14-2/JG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 27 lutego 2014 r., Znak: IPPB5/423-1061/13-2/MW,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 11 stycznia 2012 r., Znak: IPPB5/423-1030/11-2/AS.

Reasumując, w ocenie Spółki, kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży Środków trwałych sfinansowanych częściowo z dotacji będzie wartość, która odpowiada wydatkom poniesionym na jego zakup/wytworzenie (niezależnie od źródła ich finansowania), tj. wartość początkowa wynikająca z ewidencji środków trwałych, pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych bez względu na to, czy odpisy te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie, że zaprezentowane przez nią stanowisko i rozumienie treści przepisów w odniesieniu do przedstawionego pytania jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl