IBPB-1-2/4510-15/16/KP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 3 listopada 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 6 listopada 2015 r.), uzupełniony pismem z 15 stycznia 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 19 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie momentu zaliczenia wydatków na budowę drogi publicznej do kosztów uzyskania przychodu (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 6 listopada 2015 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie momentu zaliczenia wydatków na budowę drogi publicznej do kosztów uzyskania przychodu.

Ponieważ złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 7 stycznia 2016 r., Znak: IBPB-1-2/4510-742/15/k.p., IBPB-1-2/4510-15/16/k.p. na podstawie art. 169 § 1, w związku z art. 14h Ordynacji podatkowej, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek został uzupełniony pismem z 15 stycznia 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 19 stycznia 2016 r.).

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi sieć hurtowni oraz sklepów z materiałami budowlanymi. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca na przestrzeni ostatnich kilku lat prowadzi inwestycję polegającą na przebudowie drogi wojewódzkiej. Inwestycja ta realizowana była przez Wnioskodawcę na podstawie porozumienia zawartego z władzami województwa oraz gminy (dalej: "Porozumienie"), na podstawie którego Wnioskodawca zobowiązał się do poniesienia kosztów przebudowy wskazanego w Porozumieniu odcinka drogi wojewódzkiej (dalej: "Inwestycja Drogowa"). Finansowanie przez Wnioskodawcę kosztów Inwestycji Drogowej uzasadnione było zapewnieniem bezpiecznego i łatwiejszego dojazdu do wykorzystywanych przez niego w działalności gospodarczej obiektów tj. obiektu hotelowego (dalej: "Hotel"), sklepu z materiałami budowlanymi, a także pozostałych obiektów należących do Wnioskodawcy, w tym wytwarzanego we własnym zakresie budynku rekreacyjnego. Przebudowa drogi obejmowała powstanie odrębnych pasów skrętu z drogi wojewódzkiej prowadzących do powyższych obiektów. Prowadzona przez Wnioskodawcę Inwestycja drogowa zdecydowanie ułatwia dojazd do obiektów, w których prowadzi on lub będzie prowadził działalność gospodarczą, w tym zwiększa możliwości manewrowania pod poszczególnymi obiektami (m.in. sklep budowlany), a także usprawnia ruch na głównej drodze, co z kolei ułatwia klientom Wnioskodawcy dojazd do jego obiektów. W konsekwencji, Wnioskodawca traktuje realizowaną Inwestycję drogową, jako wydatek zmierzający do zwiększenia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, które nie są przez niego traktowane jako środki trwałe ani nie są elementem wyposażenia budynków oraz nie stanowią obiektów pomocniczych i jako takie nie wpływają na wartość początkową środków trwałych poprzez ich zwiększenie. Dla celów sprawozdawczości finansowej koszty prowadzonej inwestycji, do czasu ich ukończenia, nie są przez Wnioskodawcę ujmowane w księgach rachunkowych na kontach kosztowych, lecz na koncie "Środki trwałe w budowie", co oznacza, że do czasu ukończenia Inwestycji drogowej i podpisania protokołu odbioru oraz przekazania jej władzom województwa, koszty związane z jej realizacją nie są ujmowane jako koszty rachunkowe mające wpływ na ustalenie wyniku finansowego Wnioskodawcy. Dopiero z chwilą ukończenia Inwestycji Drogowej, Wnioskodawca ujmie je jako koszt rachunkowy. W trakcie realizacji Inwestycji drogowej powstała spółka zajmująca się budową i zarządzaniem Hotelem, do której Wnioskodawca częściowo wniósł aportem, a częściowo sprzedał dotychczasowe nakłady związane z budową Hotelu. Przedmiotem transakcji sprzedaży ani aportu nie zostały objęte nakłady związane z Inwestycją Drogową. W 2015 r. nastąpiło połączenie obu podmiotów, tj. Wnioskodawcy i spółki zarządzającej Hotelem, w której Wnioskodawca był podmiotem przejmującym. W efekcie połączenia, Hotel został przejęty do majątku Wnioskodawcy. Wydatki związane z realizacją Inwestycji Drogowej zostaną ujęte w księgach rachunkowych jako koszty Wnioskodawcy po połączeniu obu podmiotów, co wynika z terminów ukończenia Inwestycji drogowej i podpisania stosownych dokumentów.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty Inwestycji Drogowej będą, stosownie do art. 15 ust. 4d w zw. art. 15 ust. 4e ustawy CIT, stanowić koszt podatkowy w momencie poniesienia tj. w momencie ujęcia ich jako koszt w księgach rachunkowych Wnioskodawcy... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, odnosząc się do momentu potrącenia kosztów pośrednich, wskazać należy na regulacje art. 15 ust. 4d oraz 15 ust. 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa CIT").

Stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia (...). Art. 15 ust. 4e ustawy CIT przewiduje zaś, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Podkreślenia wymaga fakt, że w cytowanym powyżej art. 15 ust. 4e ustawy CIT, ustawodawca wiąże moment poniesienia kosztu uzyskania przychodów z dniem, na który podatnik ujął koszt w prowadzonych przez siebie księgach rachunkowych. Przy tym, w rozumieniu ww. przepisu, w opinii Wnioskodawcy, chodzi nie o jakiekolwiek ujęcie danego wydatku w księgach, lecz o jego ujęcie jako koszt. Przywołany przepis stanowi bowiem o tym, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych. W ocenie Wnioskodawcy, konieczność zachowania spójności między rachunkowym a podatkowym ujęciem kosztów pośrednich potwierdza także art. 9 ust. 1 ustawy CIT. Przepis ten stanowi, że podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Odrębne przepisy, do których ustawodawca odsyła w art. 9 ust. 1 ustawy CIT, to przepisy ustawy o rachunkowości. Zatem, to ewidencja rachunkowa prowadzona zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości stanowi podstawę dla określenia wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Prowadzenie ewidencji rachunkowej zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości oznacza z kolei m.in. prowadzenie jej z uwzględnieniem zasady współmierności przychodów i kosztów oraz przy zastosowaniu zasady istotności i ostrożności.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na względzie treść art. 15 ust. 4e ustawy CIT, dniem poniesienia kosztu dla celów podatkowych jest dzień, na który podatnik uwzględnia koszt w prowadzonych przez niego księgach rachunkowych na kontach wynikowych. Tym samym dopiero moment odpisu kosztów w ewidencji rachunkowej w ciężar kont o charakterze wynikowym mający wpływ na ustalenie prawidłowego wyniku finansowego firmy jest momentem mającym określone konsekwencje na gruncie podatku dochodowego.

Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w ugruntowanym stanowisku organów podatkowych, czego przykładem jest:

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 grudnia 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1253/13/SD,

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 14 kwietnia 2015 r., Znak: IBPBI/2/4510-48/15/IZ,

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 24 sierpnia 2015 r., Znak: IPTPB3/4510-200/15-2/k.c.

Dla oceny zasadności stanowiska Wnioskodawcy znaczenie ma także okoliczność, że z uwagi na przejęcie przez Wnioskodawcę spółki zarządzającej Hotelem, ujęcie w kosztach uzyskania przychodów wydatków poniesionych na Inwestycję Drogową zgodnie z opisaną powyżej zasadą nastąpi w momencie, w którym obiekt ten stanowi majątek Wnioskodawcy jako aktywo, które wraz z pozostałymi obiektami, które uzyskały łatwiejszy i bezpieczniejszy dojazd dzięki Inwestycji Drogowej, generuje przychody Wnioskodawcy i będzie wpływać na osiąganie jego przyszłych przychodów. Mając zatem na względzie przedstawioną argumentację odnośnie ujmowania w kosztach uzyskania przychodów ponoszonych przez podatników wydatków, zdaniem Wnioskodawcy, koszty Inwestycji Drogowej, jako pośrednie koszty uzyskania przychodów stanowią koszty podatkowe w momencie ujęcia ich w księgach jako koszt rachunkowy mający wpływ na ustalenie wyniku finansowego Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie pytania oznaczanego we wniosku Nr 1 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.