IBPB-1-2/4510-134/15/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upo-ważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 maja 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 26 maja 2015 r.), uzupełnionym 28 lipca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę w związku z wprowadzeniem Programu Motywacyjnego (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 26 maja 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę w związku z wprowadzeniem Programu Motywacyjnego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 16 lipca 2015 r. Znak:

IBPB-2-2/4511-208/15/MW; IBPB-1-2/4510-134/15/MW, wezwano do jego uzupełnienia. Uzupeł-nienia dokonano 28 lipca 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej także: "Wnioskodawca") jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opo-datkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: "u.p.d.o.p.") od całości osiąganych dochodów. Spółka należy do grupy C (dalej: "Grupa"), która jest jednym z liderów europejskiego rynku chemicznego.

W związku z dynamicznym rozwojem Grupy, Wnioskodawca rozważa wprowadzenie nowego pro-gramu motywacyjnego (dalej: "Program Motywacyjny") skierowanego do kluczowych osób świad-czących pracę lub usługi na rzecz Spółki i związanych ze Spółką stosunkiem prawnym, np. umową o pracę lub umową cywilnoprawną o współpracę (dalej: "Uczestnicy"). Celem Programu Motywa-cyjnego będzie zachęcenie Uczestników do osobistego zaangażowania w rozwój i wzrost Spółki, co powinno wprost przełożyć się na poprawę wyników finansowych i pozycji rynkowej całej Grupy.

Zasady funkcjonowania Programu Motywacyjnego zostaną uregulowane w osobnym regulaminie (dalej: "Regulamin"), a uczestnictwo będzie potwierdzone umowami (dalej: "Umowy"), które Spółka będzie zawierała z poszczególnymi Uczestnikami. Na podstawie Umów Uczestnikom przy-znane zostaną jednostki (dalej: "Jednostki Instrumentu"), które w ocenie Spółki stanowią finansowy instrument pochodny, a tym samym spełniają definicję instrumentu finansowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy z 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94 z późn. zm.; dalej: "OIF"). Jednostki Instrumentu będą przyznawane Uczestnikom nieodpłatnie na warunkach i zasadach określonych w Regulaminie i Umowach, a Uczestnicy nie będą mogli ich zbyć, obciążyć, ani przenieść na osoby trzecie. Przyznane Jednostki Instrumentu będą reprezento-wały prawo Uczestnika do uzyskania w przyszłości kwoty rozliczenia pieniężnego wynikającej z realizacji Jednostek Instrumentu.

Uzyskanie prawa do wypłaty w związku z realizacją Jednostki Instrumentu oraz jej wysokość będą uzależnione od zmiennych bazowych, powiązanych z kondycją ekonomiczną Spółki lub Grupy, które to zmienne będą wprost determinować wartość Jednostki Instrumentu. Jako potencjalne zmienne bazowe (wskaźniki finansowe), od których może zostać uzależniona wartość Jednostek instrumentu, Spółka rozważa obecnie:

* wartość skonsolidowanego zysku netto Spółki/Grupy,

* EBITDA Spółki/Grupy rozumiana jako zysk operacyjny powiększony o amortyzację,

* dług netto Spółki/Grupy rozumiany jako zobowiązania z tytułu zaciągniętych kredytów, pożyczek (z uwzględnieniem kredytu w rachunku bieżącym) oraz innych instrumentów dłużnych (w tym obligacji, leasingu finansowego oraz zobowiązań z tytułu instrumentów pochodnych) pomniejszone o stan środków pieniężnych i ich ekwiwalentów - liczony na koniec danego roku kalendarzowego.

Ustalenie wartości Jednostek Instrumentu i ich realizacja będą następowały po zatwierdzeniu przez Zwyczajne Zgromadzenie Akcjonariuszy sprawozdania finansowego Spółki i finalnym ustaleniu wartości ww. wskaźników finansowych za dany rok obliczeniowy. Uczestnicy nie będą mieli prawa realizacji Jednostek Instrumentu przed tym terminem.

Uczestnicy będą mieli prawo do realizacji Jednostek Instrumentu tylko w przypadku, gdy wartość zmiennych bazowych osiągnie określony w Umowie poziom. Dodatkowo, w przypadku części Uczestników, możliwość realizacji Jednostek Instrumentu może zostać obwarowana dodatkowymi warunkami takimi jak np. ciągłość zatrudnienia w Grupie w okresie rozliczeniowym Jednostek In-strumentu lub realizacja określonych indywidualnie w Umowach zadań ilościowych lub jakościo-wych uzależnionych od roli Uczestnika w Spółce/Grupie (np. kondycji finansowej podległej mu Jednostki biznesowej).

W praktyce może wystąpić zatem taka sytuacja, że wskaźniki finansowe Spółki/Grupy nie osiągną zamierzonego poziomu, a tym samym wartość Jednostki Instrumentu będzie równa zeru lub nie zostaną spełnione wyżej wymienione dodatkowe warunki pozwalające na realizację Jednostki In-strumentu. W takiej sytuacji Uczestnik nie otrzyma kwoty rozliczenia pieniężnego. Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że brak jest jakichkolwiek gwarancji co do otrzymania przez Uczestników kwoty rozliczenia pieniężnego. Tym samym Uczestnicy w trakcie danego okresu obli-czeniowego nie będą wiedzieć, czy otrzymają za dany okres rozliczenie pieniężne, względnie jaka będzie jego wysokość. Nie będzie zatem możliwe ustalenie wartości rynkowej Jednostki Instrumen-tu w trakcie danego okresu obliczeniowego, a tym bardziej w momencie przyznania go poszczegól-nym Uczestnikom.

Realizacja praw wynikających z Jednostek Instrumentu przez Uczestników będzie następowała po-przez wypłatę Uczestnikom kwoty rozliczenia pieniężnego, którego wartość będzie ustalana jako iloczyn ilości przyznanych Jednostek Instrumentu, wartości Jednostek Instrumentu (ustalonej w oparciu o zmienne bazowe wskazane powyżej) oraz kwoty referencyjnej wskazanej w Umowie.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że prawo do przyznania oraz realizacji Jednostek Uczestnictwa nie będzie wynikać z treści umów cywilnoprawnych o współpracę, umów o pracę, regulaminu wy-nagradzania, ani innych tego rodzaju dokumentów z zakresu prawa pracy obowiązujących w Spół-ce. W szczególności umowa o pracę lub umowa cywilnoprawna o współpracę nie będzie podstawą do wysuwania roszczeń w stosunku do Spółki w tym zakresie.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy ewentualne wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z udziałem Uczestników w Programie Motywacyjnym, tj. wartość środków wypłacanych przez Spółkę Uczestnikom z tytułu realizacji przyznanych im Jednostek Instrumentu, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki w ro-zumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki poniesione przez Spółkę w związku z udziałem Uczestników w Programie Motywacyjnym, tj. wartość środków wypłacanych przez Spółkę z tytułu realizacji praw wynikających z Jednostek Instrumentu, mogą stanowić koszty uzyskania przycho-dów Spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osią-gnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienio-nych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub jego zachowanie albo zabezpieczenie.

Kosztem uzyskania przychodów będzie wydatek, który spełnia łącznie następujące warunki:

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokry-ty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatniko-wi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W ocenie Spółki, wydatki, które zostaną poniesione w związku z finansowaniem udziału Uczestni-ków w Programie Motywacyjnym należy uznać za racjonalne, przydatne dla właściwego funkcjo-nowania firmy, ponoszone w celu zabezpieczenia źródła przychodu, a także przyczyniające się po-tencjalnie do zwiększenia uzyskiwanych przez Spółkę przychodów w przyszłości. Spółka stoi na stanowisku, że w wyniku wprowadzeniu nowego Programu Motywacyjnego odniesie oczywiste korzyści. Podstawowym celem tego programu będzie bowiem motywowanie adresatów Programu Motywacyjnego do wykonywania ich obowiązków z najwyższą możliwą starannością, co w ocenie Spółki będzie się wprost przekładać na wyniki finansowe Spółki, a jednocześnie związanie kluczo-wych osób dla Spółki na dłużej z działaniami na jej rzecz.

Dodatkowo wprowadzenie nowego Programu Motywacyjnego będzie zachęcało osoby, które nie będą nim objęte do podejmowania wysiłków, które mogą zostać zwieńczone przyznaniem prawa do udziału w Programie Motywacyjnym. Ze względu na fakt, że w ramach Programu interes Uczestni-ków jest zbieżny z celami Spółki z pewnością wpłynie to na zwiększenie wysokości przychodów uzyskiwanych zarówno przez Spółkę jak i przez Grupę. Ponadto wydatki ponoszone w związku z wprowadzeniem nowego Programu Motywacyjnego nie zostały wymienione w katalogu wyłączeń z kosztu uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Przedstawiony powyżej pogląd znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbo-wej w Warszawie z 23 maja 2014 r. (sygn. IPPB5/423-158/14-4/AS), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 stycznia 2012 r. (sygn. IPPB5/423-1112/11-2/AS) oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (winno być Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie) z 9 stycznia 2012 r. (sygn. IPPB5/423-1038/11-2/AS).

W świetle powyższego, w opinii Spółki, wydatki związane z wprowadzeniem Programu Motywa-cyjnego, tj. wydatki w wysokości wartości środków wypłacanych przez Spółkę z tytułu realizacji Jednostek Instrumentu, mają charakter wydatków przyczyniających się do zabezpieczenia źródeł przychodów, a także wpływających na ich zwiększenie w przyszłości, w związku z czym mogą zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodu. W konsekwencji, Spółka wnosi o potwierdzenie stanowiska zaprezentowanego w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja - zgodnie z zakresem wniosku ujętym w sformułowanym pytaniu - dotyczy jedynie kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z realizacją Programu Motywacyjnego oraz ich kwalifikacji. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w szczególności, czy przyznane Uczestnikowi Programu Motywacyjnego Prawo do Rozliczenia Pieniężnego będzie stanowiło tzw. "instrument finansowy" w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 94 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm. - zwanej dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przy-chodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą za-równo koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowa-ne, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego zwią-zek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przed-sięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przy-chodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Należy jed-nak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 u.p.d.o.p., zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów. W świetle powyższego, aby wydatek po-niesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione na-stępujące warunki:

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów po-winna brać pod uwagę:

* przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

* potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiek-tywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Koszty uzyskania przychodów dzieli się na koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przy-chodami oraz koszty inne niż bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami (tzw. "koszty pośrednie"). Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają przy tym kryteriów, jakimi należy kierować się przy zaliczaniu konkretnych wydatków do kosztów bezpo-średnio związanych z przychodami albo do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przy-chodami. W praktyce przyjmuje się, że kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami są te wydatki, których poniesienie służy uzyskaniu określonego, konkretnego przychodu i przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Natomiast "pośrednie" koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uza-sadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkret-nymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wyso-kości powstał związany z nimi przychód.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka rozważa wprowadzenie nowego Programu Motywacyjnego skierowanego do kluczowych osób świadczących pracę lub usługi na rzecz Spółki i związanych ze Spółką stosunkiem prawnym, np. umową o pracęlub umową cywilno-prawną o współpracę. Wprowadzenie Programu Motywacyjnego będzie miało na celu zachęcenie Uczestników do osobistego zaangażowania w rozwój i wzrost Spółki, co powinno wprost przełożyć się na poprawę wyników finansowych i pozycji rynkowej całej Grupy. Uczestnictwo w Programie Motywacyjnym będzie potwierdzone umowami, które Spółka będzie zawierała z poszczególnymi Uczestnikami. Na podstawie Umów Uczestnikom przyznane zostaną Jednostki Instrumentu, które w ocenie Spółki stanowią finansowy instrument pochodny, a tym samym spełniają definicję instru-mentu finansowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94 z późn. zm.). Jednostki Instrumentu będą przyzna-wane Uczestnikom nieodpłatnie na warunkach i zasadach określonych w Regulaminie i Umowach, a Uczestnicy nie będą mogli ich zbyć, obciążyć, ani przenieść na osoby trzecie. Przyznane Jednost-ki Instrumentu będą reprezentowały prawo Uczestnika do uzyskania w przyszłości kwoty rozlicze-nia pieniężnego wynikającej z realizacji Jednostek Instrumentu. Uzyskanie prawa do wypłaty w związku z realizacją Jednostki Instrumentu oraz jej wysokość będą uzależnione od zmiennych ba-zowych, powiązanych z kondycją ekonomiczną Spółki lub Grupy, które to zmienne będą wprost determinować wartość Jednostki Instrumentu. Ustalenie wartości Jednostek Instrumentu i ich reali-zacja będą następowały po zatwierdzeniu przez Zwyczajne Zgromadzenie Akcjonariuszy sprawoz-dania finansowego Spółki i finalnym ustaleniu wartości ww. wskaźników finansowych za dany rok obliczeniowy. Uczestnicy nie będą mieli prawa realizacji Jednostek Instrumentu przed tym termi-nem. Ponadto Uczestnicy będą mieli prawo do realizacji Jednostek Instrumentu tylko w przypadku, gdy wartość zmiennych bazowych osiągnie określony w Umowie poziom. W praktyce może wystą-pić sytuacja, że wskaźniki finansowe Spółki/Grupy nie osiągną zamierzonego poziomu, a tym sa-mym wartość Jednostki Instrumentu będzie równa zeru lub nie zostaną spełnione wyżej wymienio-ne dodatkowe warunki pozwalające na realizację Jednostki Instrumentu. W takiej sytuacji Uczest-nik nie otrzyma kwoty rozliczenia pieniężnego. Nie będzie zatem możliwe ustalenie wartości ryn-kowej Jednostki Instrumentu w trakcie danego okresu obliczeniowego, a tym bardziej w momencie przyznania go poszczególnym Uczestnikom.

Realizacja praw wynikających z Jednostek Instrumentu przez Uczestników będzie następowała po-przez wypłatę Uczestnikom kwoty rozliczenia pieniężnego, którego wartość będzie ustalana jako iloczyn ilości przyznanych Jednostek Instrumentu, wartości Jednostek Instrumentu oraz kwoty refe-rencyjnej wskazanej w Umowie.

Biorąc pod uwagę powyższe, wydatki ponoszone przez Spółkę w wysokości wartości środków wy-płacanych przez Spółkę z tytułu realizacji Jednostek Instrumentu w związku z wprowadzeniem no-wego Programu Motywacyjnego, spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., a zatem będzie można je zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podat-kowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Admini-stracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowie-dział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.