IBPB-1-1/4511-561/15/EN - Ustalenie możliwości i sposobu dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej prawa ochronnego do wspólnotowego znaku towarowego otrzymanego w drodze darowizny.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 września 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 16 września 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości i sposobu dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej prawa ochronnego do wspólnotowego znaku towarowego otrzymanego w drodze darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 16 września 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości i sposobu dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej prawa ochronnego do wspólnotowego znaku towarowego otrzymanego w drodze darowizny.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W najbliższej przyszłości Wnioskodawca otrzyma od ojca w drodze darowizny, zawartej w formie aktu notarialnego, znak towarowy oraz prawo do znaku towarowego zarejestrowanego (dalej: "Prawo") w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM). Szczegółowe przepisy dotyczące wspólnotowego znaku towarowego zawarte są w rozporządzeniu Rady WE nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (dalej: "Rozporządzenie"). Od momentu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej (tekst jedn.: od 1 maja 2004 r.) ochrona wspólnotowego znaku towarowego, obejmuje także terytorium Polski. Taka rejestracja znaku towarowego nie podlega więc już konieczności rejestracji w Urzędzie Patentowym w Polsce.

Umowa darowizny zostanie zawarta na terytorium Polski. W umowie darowizny Prawa zostanie określona jego wartość odpowiadająca wartości rynkowej, która zostanie przyjęta na podstawie wyceny dokonanej przez osoby specjalizujące się w wycenie znaku towarowego. Wartość rynkowa Prawa przekracza 3.500 zł. Po otrzymaniu darowizny, Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, w której będzie wykorzystywać, otrzymane tytułem darowizny Prawo przez okres dłuższy niż rok. Z tej też przyczyny Wnioskodawca zamierza wprowadzić otrzymane Prawo do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę lub umowy, na mocy których upoważni inne podmioty do odpłatnego korzystania z Prawa i będzie wykazywać przychody z tytułu opłat licencyjnych, na podstawie wystawianych faktur VAT. Taką umowę Wnioskodawca może zawrzeć m.in. ze spółką, w której jednym ze wspólników będzie on sam.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od otrzymanego w drodze darowizny Prawa, przyjmując za wartość początkową kwotę zawartą w akcie notarialnym odpowiadającą wartości rynkowej Prawa.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, może on dokonywać odpisów amortyzacyjnych od otrzymanego w drodze darowizny wskazanego we wniosku Prawa, przyjmując za wartość początkową kwotę zawartą w akcie notarialnym odpowiadającą wartości rynkowej Prawa.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., dalej: "Ustawa o PIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 Ustawy o PIT. Przy czym, w myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 Ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 6 Ustawy o PIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1410, dalej: "Ustawa PWP"), o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 Ustawy o PIT, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z powyższych przepisów wynika, że aby określony składnik majątku mógł być uznany za wartość niematerialną i prawną musi łącznie spełniać następujące warunki:

* musi być nabyty przez podatnika - zdaniem Wnioskodawcy termin "nabyty" obejmuje swoim zakresem również wejście w posiadania na podstawie umowy darowizny,

* musi nadawać się do gospodarczego wykorzystania,

* jego przewidywany okres używania musi być dłuższy niż rok,

* musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą lub oddany do używania innym podmiotom, na podstawie umów wymienionych w cyt. art. 22b ust. 1 ww. ustawy, tj. na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), najmu, dzierżawy lub leasingu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie powyższe warunki będą spełnione w odniesieniu do otrzymanego tytułem darowizny Prawa.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a Ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

* nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

* dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

* nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z od wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 Ustawy o PIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Stosownie do art. 22f ust. 1 Ustawy o PIT, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b Ustawy o PIT.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa wartości niematerialnych i prawnych, ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g Ustawy o PIT. Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych jest zróżnicowany m.in. z uwagi na sposób ich nabycia.

Na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 3 Ustawy o PIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, co do zasady, uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Zgodnie z art. 22g ust. 16 Ustawy o PIT, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio. Oznacza to, że wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że Wnioskodawca może uznać Prawo za wartość niematerialną i prawną w prowadzonej działalności gospodarczej. Prawo to może być przedmiotem amortyzacji podatkowej. Przy ustaleniu wartości początkowej Prawa, zastosowanie znajdzie art. 22g ust. 1 pkt 3 Ustawy o PIT, przewidujący możliwość określenia jego wartości początkowej wg wartości rynkowej z dnia nabycia (tekst jedn.: darowizny), o ile umowa darowizny nie określa ich wartości w niższej wysokości.

W związku z powyższym, od wartości początkowej Prawa podlegającego amortyzacji podatkowej, ustalonej w wyżej wskazany sposób, Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostało ono wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a dokonane odpisy mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 22 stycznia 2015 r., Znak: IBPBI/1/415-1298/14/ŚS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, tj. w zakresie pytania Nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków 2, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.