IBPB-1-1/4511-532/15/WRz - Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej wskazanego we wniosku środka trwałego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 2 września 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 3 września 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej wskazanego we wniosku środka trwałego - jest prawidłowe.

W dniu 3 września 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej wskazanego we wniosku środka trwałego.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie inżynierii i związanego z nią doradztwa technicznego. W bieżącym roku zamierza zysk z tej działalności przeznaczyć na poszerzenie zakresu dotychczas prowadzonej działalności świadczonych o usługi:

* szkoleniowe z zakresu żeglarstwa i nawigacji morskiej sklasyfikowane pod symbolem PKD 85.53.Z,

* wypożyczania łodzi turystycznych sklasyfikowane pod symbolem PKD 77.212.Z.

W związku z tym zrodziła się konieczność zakupu łodzi szkoleniowej, która zostałaby zaliczona do środków trwałych firmy. Zakup łodzi Wnioskodawca planuje dokonać na terytorium Chorwacji. Ww. usługi również świadczone byłyby na terytorium tego państwa, jako miejsca świadczenia usług, ze względu na dłuższą możliwość korzystania z niej oraz z uwagi na korzystniejsze niż w Polsce warunki klimatyczne. Ten korzystny fakt przełoży się na większą liczbę zainteresowanych klientów i szybszy zwrot inwestycji. Wnioskodawca posiada odpowiednie uprawnienia do prowadzenia rejsów stażowych i szkoleń żeglarskich wymaganych przez Polski Związek Żeglarski. Usługi szkoleniowe odbywałyby się w miesiącach letnich w związku z sezonem urlopowym i związanym z tym przestojem w dotychczasowej działalności firmy. W pozostałych miesiącach ww. łódź byłaby wynajmowana za pośrednictwem firmy czarterowej osobom trzecim.

Wnioskodawca zaobserwował wzrost zainteresowania rejsami, jako aktywną formą spędzania wolnego czasu nad akwenami wodnymi. Zainteresowani mogliby za pośrednictwem jego firmy odbyć staże morskie, biorąc aktywny udział w szkoleniu w zakresie żeglarstwa i nawigacji morskiej, a w późniejszym czasie wypożyczać łódź do samodzielnych rejsów po morzach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy po poszerzeniu dotychczasowej działalności gospodarczej o usługi szkoleniowe z zakresu żeglarstwa i nawigacji morskiej (PKD 85.53.Z) oraz wypożyczania łodzi turystycznej (PKD 77.212.Z), do kosztów podatkowych można zaliczyć wydatki z tytułu zakupu ww. łodzi w formie odpisów amortyzacyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, po poszerzeniu działalności gospodarczej o usługi szkoleniowe z zakresu żeglarstwa i nawigacji morskiej (PKD 85.53.Z) oraz wypożyczania łodzi turystycznej (PKD 77.212.Z), może do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć wydatki z tytułu zakupu ww. łodzi w formie odpisów amortyzacyjnych. Ww. zakup zagwarantuje osiągnięcie przychodów, nawet w okresie przestoju w dotychczasowej działalności gospodarczej. Przychód z poszerzonej działalności byłby znaczny z racji dużego zainteresowania tematyką żeglarstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby określony wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,

musi być należycie udokumentowany.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawa wieczystego użytkowania gruntów środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Stosownie do art. 22 ust. 8 tej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Składnik majątku może zostać zaliczony do środków trwałych, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

* stanowi on własność lub współwłasność podatnika,

* został nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,

* jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres używania tego składnika na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest dłuższy niż rok (decyzja w tym względzie należy do podatnika),

* składnik ten jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo został oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca zamierza poszerzyć prowadzoną działalność gospodarczą o usługi szkolenia w zakresie żeglarstwa i nawigacji morskiej oraz usługi wypożyczania łodzi turystycznych. W tym celu zakupi na terenie Chorwacji łódź turystyczną, na pokładzie której będzie prowadził w sezonie letnim ww. usługi a w pozostałym czasie (miesiącach) będzie wypożyczał ww. łódź za pośrednictwem firmy czarterowej osobom trzecim.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przestawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że o ile łódź turystyczna, której zakup planuje Wnioskodawca spełniać będzie wszystkie wymogi pozwalające na uznanie jej za środek trwały, tj. zostanie zakupiona i będzie stanowić własność Wnioskodawcy, jak również będzie w istocie wykorzystywana (w tym wynajmowana) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a przewidywany okres tego wykorzystywania będzie dłuższy niż rok, to składnik ten Wnioskodawca będzie mógł uznać za środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej i od jego wartości początkowej dokonywać odpisów amortyzacyjnych, stanowiących koszty podatkowe.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.