IBPB-1-1/4511-302/15/DW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 czerwca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 9 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków poniesionych tytułem organizacji spotkań z kontrahentami i dystrybutorami - jest prawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków poniesionych tytułem organizacji spotkań z kontrahentami i dystrybutorami.

We wniosku został przedstawiony m.in. następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej (dalej: "Spółka"). Spółka komandytowa, jako osobowa spółka prawa handlowego, nie posiada osobowości prawnej. Spółki niemające osobowości prawnej nie są podatnikami podatku dochodowego. Opodatkowaniu tym podatkiem podlegają natomiast poszczególni wspólnicy spółki osobowej, w przypadku osoby fizycznej stanowi o tym art. 8 ustawy o p.d.o.f., zgodnie z którym przychody w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku tej spółki. Zasady te obowiązują również w rozliczaniu kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki nie będącej osobą prawną.

Wnioskodawca jako wspólnik rozlicza przychody i koszty podatkowe zgodnie w procentowym udziałem w zysku Spółki. Spółka zajmuje się sprzedażą i produkcją maszyn i urządzeń pszczelarskich, jak również sprzedażą wszelkiego rodzaju kosmetyków wytworzonych na bazie wosku pszczelego, sprzedażą form silikonowych na świece, słodyczy produkowanych na bazie miodu, sprzedażą węzy pszczelej oraz odzieży pszczelarskiej. Spółka organizuje liczne spotkania dla kontrahentów, czy dystrybutorów w celu zaprezentowania nowych towarów, czy omówienia dalszej współpracy, która przyczyni się do zwiększenia sprzedaży. W czasie spotkań omawiane są różnego rodzaju sprawy np. dot. możliwości lub zasad podjęcia współpracy.

W zależności od okoliczności mogą to być:

* spotkania odbywające się w siedzibie spółki lub na gruncie neutralnym, czyli w restauracji,

* spotkania podczas dni otwartych,

* spotkanie z klientami podczas targów,

* szkolenia dla dystrybutorów.

Na wszystkich tych spotkaniach występuje poczęstunek kontrahenta. Zapraszając klienta do restauracji Spółka ponosi koszt posiłku. Podczas dni otwartych, jak i podczas szkoleń jest przygotowywany przez Spółkę poczęstunek dla kontrahenta - kawa, herbata, kanapki, ciastka, napoje, sałatki itp. Podczas licznych targów, w których Spółka bierze udział, klient jest częstowany drobnymi produktami spożywczymi. Imprezy dni otwartych są organizowane na terenie siedziby firmy, gdzie klient może zapoznać się z procesami technologicznymi, np. przy produkcji miodarek, czy przeróbce węzy pszczelej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki z tytułu drobnego poczęstunku kontrahenta odwiedzającego siedzibę firmy lub przy organizowaniu szkoleń np. w restauracji lub dni otwartych w siedzibie firmy może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

(pytanie oznaczono we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty organizacji spotkań w siedzibie firmy, bądź w restauracji podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy wydatki na obiady, drobne artykuły żywnościowe i napoje serwowane podczas wymienionych spotkań z kontrahentami i dystrybutorami pozostają w ścisłym związku z rozmowami handlowymi, a ich dominującym celem nie jest poprawa wizerunku firmy tylko zdobycie lub ulepszenie współpracy z klientami, a co za tym idzie zwiększenie sprzedaży.

W opinii Wnioskodawcy wydatki na organizację dni otwartych w całości ponoszone są w celu realizacji promocji i reklamy przedsiębiorstwa. Pomimo, że na całość poniesionych kosztów składają się różne wydatki, to ich merytoryczne uzasadnienie sprowadza się do celu podstawowego jakim jest promocja, reklama i informacja. Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione koszty nie mogą zostać uznane za koszty reprezentacji wymienione w art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f., gdyż nie spełniają jej definicji obejmującej "wystawność, okazałość". Są w całości ponoszone w związku z promocją i reklamą firmy rozumianą, jako czynności związane z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegające na dostarczaniu informacji, argumentacji, obietnic, zachęty i skłaniania klientów do korzystania z usług Spółki.

Na potwierdzenie ww. stanowiska, Wnioskodawca powołał również interpretację ogólną Ministra Finansów z 25 listopada 2013 r., Znak: DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., dalej: "ustawa PIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.

Dokonując powyższej kwalifikacji podatnik winien mieć również na uwadze negatywny katalog kosztów zawarty w art. 23 ust. 1 ustawy PIT. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wymienienie w przepisach podatkowych jako przykładowych kosztów reprezentacji, tj. wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Dla kwalifikacji określonych wydatków, jako wydatków na reprezentację, wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów, nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, czy świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy PIT, należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi zawarte w art. 22 ust. 1 ww. ustawy, czyli muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Nie pozostają zatem w jakimkolwiek związku z przychodami podatnika wydatki np. na "obiady dla rodziny", "fundowane przyjęcia dla znajomych", "na usługi rozrywkowe".

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej, która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej organizuje liczne spotkania dla kontrahentów czy dystrybutorów w celu zaprezentowania nowych towarów czy omówienia dalszej współpracy, która przyczyni się do zwiększenia sprzedaży. W czasie spotkań omawiane są różnego rodzaju sprawy np. dot. możliwości lub zasad podjęcia współpracy. Mogą to być, w zależności od okoliczności, spotkania odbywające się w siedzibie spółki lub na gruncie neutralnym, czyli w restauracji, spotkania podczas dni otwartych, spotkanie z klientami podczas targów, szkolenia dla dystrybutorów. Na wszystkich tych spotkaniach występuje poczęstunek kontrahenta. Zapraszając klienta do restauracji Spółka ponosi koszt posiłku. Podczas dni otwartych, jak i podczas szkoleń przygotowywany jest przez Spółkę poczęstunek dla kontrahenta (kawa, herbata, kanapki, ciastka, napoje, sałatki itp.). Podczas licznych targów, w których Spółka bierze udział, klient jest częstowany drobnymi produktami spożywczymi. Imprezy dni otwartych są organizowane na terenie siedziby firmy, gdzie klient może zapoznać się z procesami technologicznymi firmy np. przy produkcji miodarek, czy przeróbce węzy pszczelej.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, nie podlegają wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na drobne poczęstunki (np. ciastka, paluszki, kanapki), napoje (np. kawa, herbata, woda mineralna, soki), a także posiłki (np. obiady, lunche, kolacje), niezależnie od miejsca ich podawania (w siedzibie podatnika, poza nią), podawane obecnym i potencjalnym kontrahentom, czy też dystrybutorom i klientom, podczas wskazanych we wniosku spotkań, mających na celu nawiązanie lub rozbudowanie kontaktów gospodarczych oraz wzrost efektywności działań marketingowych dotyczących promocji produktów oferowanych przez spółkę. W konsekwencji wydatki te, jako związane z (mające na celu) uzyskiwaniem (e) przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności, pod warunkiem należytego ich udokumentowania stosownie do rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych.

Należy jednak pamiętać, że spotkania z obecnymi i potencjalnymi kontrahentami, dystrybutorami i klientami nie mogą mieć czysto konsumpcyjnego, czy rozrywkowego charakteru, a wydatki nie powinny wykraczać poza główny cel spotkania, jakim jest wzmocnienie relacji z kontrahentami i partnerami biznesowymi, omówienie warunków świadczonych usług, nawiązanie kontaktów biznesowych oraz prowadzenie rozmów biznesowych. Przy czym, dla Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki komandytowej, ww. wydatki będą stanowić koszt podatkowy proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku spółki. W myśl bowiem art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy PIT, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Nadmienić także należy, że zasadność zaliczenia tych wydatków (w szczególności związek pomiędzy ich poniesieniem a osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu), do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków poniesionych tytułem organizacji spotkań z kontrahentami i dystrybutorami należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.