IBPB-1-1/4511-289/16/BK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 czerwca 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB-1-1/4511-289/16/BK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 kwietnia 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 2 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

* w zakresie możliwości rozliczania wskazanych we wniosku przychodów i kosztów podatkowych w ramach źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza oraz ich ujęcia w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów - jest nieprawidłowe,

* w pozostałym przedstawionym we wniosku zakresie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych związanych z uczestnictwem Wnioskodawcy w programie internetowym.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 27 września 2006 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie PKD 66.12.Z, 66.19.Z, 66.21.Z oraz 66.29.Z, jako doradztwo finansowe. Zajmuje się pośrednictwem finansowym oraz ubezpieczeniami zarówno majątkowymi, jak również na życie. W ubiegłym roku przystąpił do programu internetowego mającego zasięg globalny typu revenue sharing umieszczonego na zagranicznych serwerach. Regulamin programu informuje, że wydatki związane z zakupem usługi reklamowej nie są uważne za depozyt, ani inwestycje.

Zysk wypracowany dzielony jest pomiędzy użytkowników programu według określonych regulaminem zasad. Program ten nie jest piramidą finansową, gdyż nie wymaga od uczestników rekrutacji nowych członków (choć przyznaje prowizję za taką działalność), a uzyskany dochód wynika z reklamy programu i ilości odtworzeń na stronie. Uczestnictwo Wnioskodawcy w tymże programie polega na wpłacie konkretnej kwoty pieniędzy przez system płatniczy PayPal itp. i obracanie tą kwotą wewnątrz programu. Po dokonaniu przelewu środków pieniężnych Wnioskodawca kupuje jednostki (paczki) reklamowe i generuje ruch na wskazanych stronach, co skutkuje przyrostem wartości wypracowanego zysku wewnątrz programu, który możliwy jest do przekazania do systemu płatniczego lub ponownego wykorzystania i zakupu kolejnych pakietów reklamowych. W sytuacji przekazania środków wyrażonych w dolarach amerykańskich do systemu płatniczego możliwe jest przewalutowanie i przelanie środków na rachunek bankowy. Udział wnioskodawcy w tym programie nie wiąże się ze sprzedażą, czy też dystrybucją żadnych "fizycznych" towarów. Program nie odprowadza podatku za osiągnięte przez Wnioskodawcę dochody, informując zgodnie z regulaminem, że ten obowiązek spoczywa na nim.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy uzyskany przychód z programu jest przychodem z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

2. Czy Wnioskodawca prawidłowo postąpił zaliczając kwotę zakupu pakietów reklamowych do kosztów uzyskania przychodów.

3. Czy dla udokumentowania transakcji i ujęcia kosztów uzyskania przychodów wystarczające jest potwierdzenie dokonania przelewu.

4. Czy obowiązek podatkowy powstaje w momencie, gdy środki z programu przekazywane są do systemu płatniczego, czy wówczas, gdy wpływają już na rachunek bankowy.

5. Na podstawie jakich dowodów Wnioskodawca powinien uwzględnić przychód w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 1.

Przychód uzyskany z tytułu uczestnictwa w programie prawidłowo zaliczył do przychodów z działalności gospodarczej, łącząc go z pozostałymi przychodami z tego tytułu.

Ad. 2.

Dokonana wpłata na zakup pakietów reklamowych stanowić będzie koszt uzyskania przychodów,

Ad. 3.

Dokumentem potwierdzającym dokonanie zakupu, a tym samym poniesienie kosztu związanego z pakietem reklamowym będzie potwierdzenie dokonania przelewu do systemu płatniczego.

Ad. 4.

Obowiązek podatkowy powstaje w momencie wpływu pieniędzy z programu na e-procesor płatniczy i przeliczany według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego wpływ środków do systemu płatniczego.

Ad. 5.

W podatkowej księdze przychodów i rozchodów przychodów uzyskany z tytułu udziału w programie Wnioskodawca prawidłowo ujmuje na podstawie dowodu wewnętrznego sporządzanego w oparciu o wydruk z systemu płatniczego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, że w kontekście zadanego pytania i przedstawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy, wyznaczających zakres rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia była wyłącznie kwestia dot. określenia skutków podatkowych uczestnictwa Wnioskodawcy w programie oraz obowiązków podatkowych w tym zakresie wynikających z ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). Nie była natomiast przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia kwestia prawnopodatkowej kwalifikacji otrzymanych przysporzeń majątkowych na gruncie umowy (umów) zawartej (ych) przez Rzeczpospolitą Polską z krajem (krajami), z którego (ych) Wnioskodawca uzyskuje wskazane we wniosku przychody.

Zgodnie z art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przy czym, stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 9 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* inne źródła.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która:

* jest działalnością zarobkową,

* jest działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych;

* jest działalnością prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły;

* nie polega na wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy;

* generuje przychody, które nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.

Wyłączenie zawarte w ww. przepisie, obejmuje więc m.in. inne źródła, jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, których poszczególne kategorie wymieniono w art. 20 tej ustawy.

Zauważyć przy tym należy, że ww. art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wylicza (pod literami a - c), różnego rodzaje aktywności uznawane za działalność gospodarczą. Jest to wyliczenie wyczerpujące, a nie przykładowe. W niniejszej sprawie rozważenia wymaga zatem, jaką działalność należy uznać za działalność handlową lub usługową.

Odnosząc się do słownikowych znaczeń tych pojęć, należy wskazać, że zgodnie ze Współczesnym słownikiem języka polskiego, pod redakcją Bogusława Dunaja, Warszawa 2007, str. 489, pod pojęciem handel, należy rozumieć rodzaj działalności polegającej na nabywaniu jakichś dóbr, usług, walorów w celu sprzedaży, wynajmowania, odstępowania ich za jakąś cenę, pośredniczenie między wytwórcami i nabywcami. Natomiast zgodnie z zapisem tego słownika, przez usługi należy rozumieć, działalność mającą na celu zaspokojenie wielorakich ludzkich potrzeb, prowadzoną przez ludzi mających odpowiednie kwalifikacje i dysponujących potrzebnym sprzętem, lokalem, itp.

W myśl art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, za działalność gospodarczą, rozumie się przez to każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców.

Natomiast w myśl art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 584 z późn. zm.), działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób materiałów własnych wykonawcy.

Z powyższych definicji wynika, że dotyczą one podmiotów, które zajmują się określoną działalnością w sposób profesjonalny, świadczy o tym użycie takich sformułowań jak np. handlowiec - osoba zajmująca się handlem, usługodawca - podmiot świadczący usługi, czyli definicje powyższe dotyczą działalności mających na celu zaspokojenie wielorakich ludzkich potrzeb, a więc potrzeb innych osób, podmiotów. Analiza powyższych definicji przemawia więc za przyjęciem stanowiska, że aby uznać daną aktywność zarobkową za działalność gospodarczą w zakresie handlu, bądź usług, aktywność ta powinna przede wszystkim zaspokajać wielorakie potrzeby innych osób, podmiotów. W konsekwencji, nawet w razie uznania, że dokonanie określonych czynności ma charakter zarobkowy, zorganizowany i ciągły nie oznacza automatycznie, że przychody uzyskiwane w wyniku wykonania tych czynności należy uznać za przychody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Reklama programu internetowego przez uczestników programu, z których czerpią oni przysporzenia majątkowe związane z ilością odtworzeń na stronie, nie stanowi działalności opisanej w nomenklaturze działalności gospodarczej, w związku z czym, czynności te nie mogą być klasyfikowane według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, jako działalność usługowa, czy handlowa, gdyż jak wskazano powyżej istotą tejże działalności, jest wykonywanie pewnych czynności na rzecz osób trzecich.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie PKD 66.12.Z, 66.19.Z, 66.21.Z oraz 66.29.Z, jako doradztwo finansowe. Zajmuje się pośrednictwem finansowym oraz ubezpieczeniami zarówno majątkowymi, jak również na życie. W ubiegłym roku przystąpił do programu internetowego mającego zasięg globalny typu revenue sharing umieszczonego na zagranicznych serwerach. Regulamin programu informuje, że wydatki związane z zakupem usługi reklamowej nie są uważne za depozyt, ani inwestycje. Zysk wypracowany dzielony jest pomiędzy użytkowników programu według określonych regulaminem zasad. Program ten nie jest piramidą finansową, gdyż nie wymaga od uczestników rekrutacji nowych członków (choć przyznają prowizję za taką działalność), a uzyskany dochód wynika z reklamy programu i ilości odtworzeń na stronie. Uczestnictwo Wnioskodawcy w tymże programie polega na wpłacie konkretnej kwoty pieniędzy przez system płatniczy PayPal itp. i obracanie tą kwotą wewnątrz programu.

Po dokonaniu przelewu środków pieniężnych Wnioskodawca kupuje jednostki (paczki) reklamowe i generuje ruch na wskazanych stronach, co skutkuje przyrostem wartości wypracowanego zysku wewnątrz programu, który możliwy jest do przekazania do systemu płatniczego lub ponownego wykorzystania i zakupu kolejnych pakietów reklamowych.

W sytuacji przekazania środków wyrażonych w dolarach amerykańskich do systemu płatniczego możliwe jest przewalutowanie i przelanie środków na rachunek bankowy. Udział wnioskodawcy w tym programie nie wiąże się ze sprzedażą, czy też dystrybucją żadnych "fizycznych" towarów. Program nie odprowadza podatku za osiągnięte przez Wnioskodawcę dochody, informując zgodnie z regulaminem, że ten obowiązek spoczywa na nim.

Mając na uwadze przeprowadzoną uprzednio wykładnię przepisów, przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu udziału w programie internetowym nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy), lecz przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z art. 20 ust. 1 cyt. ustawy wynika bowiem, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użyte w tym przepisie sformułowanie "w szczególności" wskazuje, że zawiera on tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe, niezaliczane do pozostałych źródeł przychodów, stanowią przychody objęte tym przepisem.

Wskazać przy tym należy, że ustawodawca dla ww. kategorii przychodów, nie przewidział żadnego zwolnienia od opodatkowania, dlatego też podlegają one opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, tj. wg skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 cyt. ustawy. Jednocześnie, mając na względzie, że przychody te nie stanowią przychodów z działalności gospodarczej, nie podlegają one ujęciu w prowadzonej dla celów działalności gospodarczej podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Odnosząc się do momentu powstania przychodu, zauważyć należy, że w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że uzyskany przychód z udziału w programie lokuje się pierwotnie u pośredników finansowych (z reguły jest wyrażony w USD), czyli w e-procesorach płatniczych (np. PayPal) i dopiero stamtąd może być transferowany na polskie konto bankowe, co wiąże się z przewalutowaniem kwoty wypłaty na PLN. Programy nie odprowadzają podatku za użytkowników.

Z powyższego wynika, że zgodnie z wyżej cyt. art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, momentem powstania przychodu podatkowego z ww. tytułu, jest moment wpłaty przez administratorów programów środków pieniężnych (wyrażonych w USD) na konto Wnioskodawcy w procesorze płatniczym. W tym momencie Wnioskodawca może już bowiem dysponować tymi środkami, np. transferując je na swoje konto bankowe w Polsce. Ustalenie przez Wnioskodawcę wysokości uzyskanego w walucie obcej przychodu winno nastąpić w oparciu o art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

W odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawcę kosztów należy zauważyć, że kwestię kosztów uzyskania przychodów reguluje art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu.

Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

* zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami,

* nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów,

* są odpowiednio udokumentowane.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że aby uzyskać przychód z udziału w programie musiał pierwotnie ponieść wydatek na zakup jednostek (paczek) reklamowych. Skoro poniesienie tych kosztów ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przedmiotowego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła przychodów, to należy przyjąć, że są to koszty uzyskania przychodów związane z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę przychodów z tytułu uczestnictwa we wskazanym we wniosku programie internetowym. Koszty te Wnioskodawca winien rozliczyć w ramach wskazanego już, a określonego w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródła przychodów ("inne źródła"), a nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji koszty te nie podlegają ujęciu w prowadzonej dla potrzeb działalności gospodarczej podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Pamiętać jednakże należy o obowiązku należytego udokumentowania wydatków poniesionych na zakup jednostek (pakietów) reklamowych.

Zauważyć przy tym należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również wydane na jej podstawie akty wykonawcze nie precyzują sposobu dokumentowania operacji gospodarczych, z których przychody i koszty rozliczane są w ramach źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 9. Jednakże posiadane dokumenty winny umożliwić ustalenie w sposób rzetelny (jednoznaczny i bezsporny), że wydatek został w istocie poniesiony. W myśl bowiem art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W konsekwencji, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, dowodami w postępowaniu podatkowym mogą być zatem również wydruki generowane z systemu internetowego potwierdzające wysokość poniesionych wydatków na zakup jednostek (pakietów) reklamowych.

Nadmienić przy tym należy, że to Wnioskodawca obowiązany jest w sposób racjonalny wykazać i udowodnić, że koszty te zostały poniesione w celu uzyskania przychodów z powyższego tytułu, że mogły się przyczynić do jego osiągnięcia, że został spełniony warunek pozostawania ww. kosztów w związku przyczynowym z tym przychodem i jakie posiada on dokumenty potwierdzające poniesienie określonych wydatków. Zauważyć także należy, że w myśl art. 11a ust. 2 ww. ustawy, koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Po zakończeniu roku podatkowego, uzyskane z tytułu udziału w programie, przychody wraz z kosztami ich uzyskania należy rozliczyć, jako przychody z innych źródeł, w zeznaniu podatkowym składanym na formularzu PIT-36 przeznaczonym dla podatników, do których ma zastosowanie art. 45 ust. 1 cyt. ustawy. Zauważyć jednocześnie należy, że w sytuacji, gdy wyżej wskazane przychody są przychodami uzyskiwanymi poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na Wnioskodawcy ciąży również obowiązek złożenia załączników PIT/ZG (odrębnie dla każdego państwa, z którego uzyskuje się dochody). Przy czym, w trakcie roku podatkowego nie ciążą na Wnioskodawcy obowiązki wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Podatek należy wpłacić do 30 kwietnia roku następnego po roku, którego dotyczy rozliczenie.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy:

* w zakresie możliwości rozliczania wskazanych we wniosku przychodów i kosztów podatkowych w ramach źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza oraz ich ujęcia w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów - jest nieprawidłowe,

* w pozostałym przedstawionym we wniosku zakresie - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl