IBPB-1-1/4511-239/15/BK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 sierpnia 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB-1-1/4511-239/15/BK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 8 maja 2015 r., złożonym osobiście w tut. Biurze w tym samym dniu, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie powstania po stronie Wnioskodawczyni przychodu podatkowego w związku z przedstawionym we wniosku przekształceniem spółki komandytowo-akcyjnej w spółkę komandytową - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2015 r. w tut. Biurze został złożony osobiście ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie powstania po stronie Wnioskodawczyni przychodu podatkowego w związku z przedstawionym we wniosku przekształceniem spółki komandytowo-akcyjnej w spółkę komandytową.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym i akcjonariuszem spółki komandytowo-akcyjnej, której siedziba również znajduje się w Polsce (dalej: "S.K.A."). S.K.A. powstała z przekształcenia, przeprowadzonego zgodnie z przepisami kodeksu spółek handlowych, ze spółki akcyjnej. Wpis spółki przekształconej (Spółki S.K.A.) do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego nastąpił w dniu 29 listopada 2013 r. Po zarejestrowaniu, uchwałą wspólników podjętą w dniu 2 grudnia 2013 r. zmieniono jej statut (§ 14) i jednocześnie zmieniono jej rok obrotowy. Zmiana statutu w tym zakresie została zgłoszona do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego i zarejestrowana przez Sąd przed dniem 12 grudnia 2013 r., t.j. przed wejściem w życie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1387; dalej: "Ustawa nowelizująca"). W efekcie powyższego, pierwszy po ww. zmianie rok obrotowy S.K.A. skończy się 31 października 2015 r. Tym samym do spółki tej zastosowanie ma art. 4 ust. 1 Ustawy nowelizującej.

Na chwilę obecną w S.K.A. oprócz jednego komplementariusza, którym jest spółka z o.o. (polski rezydent podatkowy) jest trzech akcjonariuszy (osoby fizyczne), w tym Wnioskodawczyni. W przyszłości planowane jest przystąpienie do Spółki S.K.A. nowego akcjonariusza, którym będzie polska spółka osobowa lub kapitałowa (dalej: "Nowy Akcjonariusz"), która w zamian za wkład pieniężny lub niepieniężny obejmie akcje w podwyższonym kapitale zakładowym S.K.A. W dalszej kolejności planowane jest przekształcenie S.K.A., stosownie do przepisów kodeksu spółek handlowych, w spółkę komandytową (dalej: "Sp.k."), w której Wnioskodawczyni będzie komandytariuszem. Status komandytariuszy będą mieli także pozostali akcjonariusze S.K.A., którzy posiadają ten status na dzień składania niniejszego wniosku. Z kolei komplementariuszem Sp.k. będzie obecny komplementariusz S.K.A. Jednocześnie w procesie przekształcenia Spółki S.K.A. w Spółkę Sp.k. nie weźmie udziału Nowy Akcjonariusz. Odbędzie się to w ten sposób, że Nowy Akcjonariusz nie złoży w terminie oświadczenia o uczestnictwie w spółce przekształconej lub złoży w tym przedmiocie oświadczenie negatywne (stosownie do art. 564 Kodeksu spółek handlowych). Natomiast w uchwale o przekształceniu S.K.A. w Sp.k. wspólnicy nie przewidzą żadnej kwoty przeznaczonej dla wspólników nie uczestniczących w spółce przekształconej, co jak wskazuje Wnioskodawczyni, jest dopuszczalne w świetle brzmienia art. 563 pkt 3 Kodeksu spółek handlowych, który to przepis przewiduje jedynie maksymalną kwotę takiej wypłaty, nie przewidując jednocześnie jej minimalnej wartości, co oznacza, że Nowy Akcjonariusz, pomimo nieuczestniczenia w spółce przekształconej (Spółce Sp.k.) nie otrzyma żadnego świadczenia. Jak z kolei stwierdza się w doktrynie prawa handlowego: "Przy przyjęciu, że art. 563 pkt 3 k.s.h. nie zawiera przesłanek ważności przekształcenia, ale stanowi jedynie o tym, co powinna zawierać uchwała o przekształceniu, wówczas należy rozumieć go jako przepis szczególny w stosunku do art. 565 § 1 zd. 1 k.s.h. Jego celem jest ograniczenie przez samych wspólników wysokości kwot przeznaczonych na wypłaty dla wspólników nieuczestniczących w spółce przekształconej. Przy takiej interpretacji wysokość kwot przeznaczonych na wypłaty dla wspólników nieuczestniczących w spółce przekształconej zależy od dwóch elementów, tj. od oświadczeń o wzięciu udziału w spółce przekształconej (wartości udziałów lub akcji w spółce przekształcanej należących do wspólników, którzy złożyli takie oświadczenia) oraz od treści uchwały o przekształceniu." (cyt. za M. Mikołajczak "Roszczenie o wypłatę kwoty pieniężnej wspólnika nieuczestniczącego w spółce przekształconej." Pr. Spółek, 2008, Nr 7-8, poz. 42).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy fakt nieuczestniczenia przez Nowego Akcjonariusza w spółce przekształconej (Spółce komandytowej, powstałej z przekształcenia S.K.A.) przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek świadczenia na jego rzecz z tego tytułu, z uwagi na treść uchwały o przekształceniu, nie spowoduje po stronie Wnioskodawczyni powstania jakiegokolwiek przychodu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, fakt nieuczestniczenia przez Nowego Akcjonariusza w spółce przekształconej (Spółce komandytowej, powstałej z przekształcenia S.K.A.), przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek świadczenia na jego rzecz z tego tytułu, z uwagi na treść uchwały o przekształceniu, nie spowoduje po stronie Wnioskodawczyni powstania jakiegokolwiek przychodu objętego podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Uzasadniając powyższe twierdzenie, Wnioskodawczyni wskazała, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują powstania przychodu po stronie wspólników uczestniczących w przekształceniu jednej spółki prawa handlowego w inną spółkę, w sytuacji, gdy jeden ze wspólników spółki przekształcanej składa oświadczenie o nieuczestniczeniu w spółce przekształconej, przy jednoczesnym braku wypłaty na jego rzecz jakichkolwiek świadczeń, z uwagi na fakt, że w uchwale o przekształceniu na taką wypłatę nie przewidziano żadnych środków. Sytuacja taka jest w pełni dopuszczalna przepisami kodeksu spółek handlowych, co wynika z treści art. 563 pkt 3 Kodeksu spółek handlowych, gdzie przewidziano jedynie maksymalną kwotę do wypłaty, która nie może przekraczać 10% wartości bilansowej majątku spółki przekształcanej. Z kolei nie zakreślono minimalnej kwoty przewidzianej na taką wypłatę, która może w związku z powyższym wynosić również "zero".

Przypadki, kiedy przekształcenie jednej spółki prawa handlowego w inną spółkę powoduje po stronie wspólników powstanie przychodu do opodatkowania, zostały w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych enumeratywnie wyliczone, co oznacza, że każda nieprzewidziana w ustawie okoliczność jest dla wspólników neutralna podatkowo.

Fakt, że jeden wspólnik (w tym wypadku Nowy Akcjonariusz) nie uczestniczy w spółce przekształconej nie powoduje też po stronie Wnioskodawczyni jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanym stanie faktycznym, nieuczestniczenie przez Nowego Akcjonariusza w spółce przekształconej (Sp.k. powstałej z przekształcenia S.K.A.) przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek świadczenia na jego rzecz z tego tytułu, z uwagi na treść uchwały o przekształceniu, nie spowoduje po stronie Wnioskodawczyni powstania jakiegokolwiek przychodu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm. - dalej: "k.s.h."), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 125 k.s.h., spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Komplementariusz oraz akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej (art. 147 § 1 k.s.h.).

W myśl art. 551 § 1 k.s.h., spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna (spółka przekształcana) może być przekształcona w inną spółkę handlową (spółkę przekształconą). Spółka przekształcana staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki przekształconej do rejestru (dzień przekształcenia). Jednocześnie sąd rejestrowy z urzędu wykreśla spółkę przekształcaną (art. 552 k.s.h.). Z kolei w myśl art. 553 § 1 k.s.h., spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej. Natomiast wspólnicy spółki przekształcanej uczestniczący w przekształceniu stają się z dniem przekształcenia wspólnikami spółki przekształconej (art. 553 § 3 k.s.h.). Oznacza to, że nieuczestniczenie wspólnika w przekształceniu spółki, powoduje w istocie, że w dniu przekształcenia występuje on ze spółki przekształcanej. W przeciwnym bowiem wypadku, z mocy prawa, każdy wspólnik uczestniczący w przekształceniu staje się wspólnikiem spółki przekształconej.

Przekształcenie spółek w rozumieniu przepisów k.s.h. powoduje przeniesienie majątku jednej spółki działającej w określonej formie prawnej na inny podmiot, który dalszą działalność ma prowadzić jako spółka handlowa innego typu. Zgodnie z zasadą tożsamości podmiotów biorących udział w przekształceniu, majątek spółki przekształcanej z dniem przekształcenia staje się majątkiem spółki przekształconej. Wartość tego majątku zostaje w toku przekształcenia ustalona, poszczególne składniki majątku wycenione (art. 558 § 2 pkt 3 k.s.h.), a plan przekształcenia poddany badaniu przez biegłego rewidenta (art. 559 § 1 k.s.h.). W dniu przekształcenia wiadomo więc dokładnie, jakie składniki majątku stanowią majątek spółki przekształcanej.

W myśl art. 556 pkt 1 k.s.h., do przekształcenia spółki wymaga się sporządzenia planu przekształcenia spółki wraz z załącznikami oraz opinią biegłego rewidenta. Przy czym zgodnie z art. 558 § 1 k.s.h., plan przekształcenia powinien zawierać co najmniej:

1.

ustalenie wartości bilansowej majątku spółki przekształcanej na określony dzień w miesiącu poprzedzającym przedłożenie wspólnikom planu przekształcenia;

2.

określenie wartości udziałów albo akcji wspólników zgodnie ze sprawozdaniem finansowym, o którym mowa w § 2 pkt 4.

Stosownie do art. 562 § 1 k.s.h., przekształcenie spółki wymaga uchwały powziętej, w przypadku przekształcenia spółki osobowej, przez wspólników, a w przypadku przekształcenia spółki kapitałowej, przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie, w sposób określony odpowiednio w przepisach art. 571, art. 575, art. 577 § 1 pkt 1 i w art. 581.

W myśl natomiast art. 563 pkt 3 k.s.h., uchwała o przekształceniu spółki powinna zawierać wysokość kwoty przeznaczonej na wypłaty dla wspólników nieuczestniczących w spółce przekształconej, która nie może przekraczać 10% wartości bilansowej majątku spółki. Z komentarza do ww. przepisu wynika, że wspólnik w procesie przekształcenia posiada prawo tzw. wyjścia ze spółki, następuje to poprzez niezłożenie oświadczenia o uczestnictwie w spółce lub złożenie oświadczenia negatywnego. Wspólnicy, którzy wychodzą ze spółki, muszą zostać spłaceni, z tym że ustawodawca ograniczył wypłaty z tego tytułu do maksymalnej granicy 10% wartości bilansowej majątku spółki. Powyższe rozwiązanie zmierza do zapobiegnięcia sytuacji, gdy ze spółki zostanie wypłacona duża część wartości jej majątku, co mogłoby grozić niepowodzeniem przekształcenia. Niedopuszczalne jest również wskazanie w uchwale, że spółka nie zamierza wypłacać wspólnikom wychodzącym ze spółki żadnych sum z tego tytułu, takie bowiem rozwiązanie prowadziłoby do sytuacji, w której każdy wspólnik miałby obowiązek udziału w przekształceniu, pod rygorem iż w innym przypadku spółka nie zostanie przekształcona.

Stosownie do art. 565 § 1 k.s.h., wspólnikowi, który nie złożył oświadczenia o uczestnictwie w spółce przekształconej, przysługuje roszczenie o wypłatę kwoty odpowiadającej wartości jego udziałów albo akcji w spółce przekształcanej, zgodnie ze sprawozdaniem finansowym sporządzonym dla celów przekształcenia. Roszczenie to przedawnia się z upływem dwóch lat, licząc od dnia przekształcenia. Przy czym, stosownie do art. 565 § 2 k.s.h., spółka dokonuje wypłaty, o której mowa w § 1, nie później niż w terminie sześciu miesięcy od dnia przekształcenia. Jeżeli roszczenie zostało zgłoszone po dniu przekształcenia, termin ten biegnie od dnia zgłoszenia roszczenia. Jednocześnie przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do zwrotu przedmiotu wkładu niepieniężnego (art. 565 § 3 k.s.h.).

Przy przekształceniu spółki obowiązuje zasada warunkowej kontynuacji praw członkowskich, co oznacza, że wspólnik ma prawo nie uczestniczyć w spółce przekształconej jeżeli uzna, że nie leży to w jego interesie. W celu zabezpieczenia tego uprawnienia Kodeks spółek handlowych przewiduje instrumenty chroniące takiego wspólnika.

Na ochronę wspólników nieuczestniczących w spółce przekształconej składają się: roszczenie o wypłatę równowartości udziałów albo akcji, prawo żądania ponownej wyceny wartości udziałów albo akcji i powództwo o ustalenie wartości udziałów albo akcji. Roszczenie to obejmuje także zwrot przedmiotu wkładu niepieniężnego. Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku przekształcenia SKA w spółkę komandytową sporządza się plan przekształcenia, w którym określa się m.in. wartość akcji poszczególnych akcjonariuszy SKA. Jeżeli wspólnik (w tym akcjonariusz) złoży oświadczenie, że nie będzie uczestniczył w spółce przekształconej, przysługuje mu roszczenie o wypłatę wartości jego udziału (akcji) o ile w bilansie i planie przekształcenia wartość tych udziałów (akcji) była dodatnia. Przy czym, suma wypłat przeznaczonych dla wszystkich wspólników, którzy nie będą uczestniczyli w spółce nie może przekroczyć 100% wartości bilansowej majątku spółki. Roszczenie to przysługuje wspólnikowi wobec spółki przekształconej (Spółki komandytowej) jako następcy prawnego SKA. Natomiast art. 563 pkt 3 k.s.h. wskazuje jedynie na konieczność zawarcia w uchwale o przekształceniu spółki wysokości kwoty przeznaczonej na wypłaty dla wszystkich wspólników nieuczestniczących w spółce przekształconej, która nie może przekroczyć ww. limitu. Przepis ten nie stanowi jednak samodzielnej podstawy prawnej powstania lub nie roszczenia o tą wypłatę i ustalenia jego wysokości.

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazać należy, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy, przez spółkę niebędącą osobą prawną, należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W konsekwencji wspólnik spółki niebędącej osobą prawną, a więc również wspólnik spółki komandytowej, przychody i koszty podatkowe winien rozliczać w wysokości ustalonej stosownie do jego udziału w spółce i w takim zakresie w jakim, jako wspólnik tej spółki jest upoważniony i obowiązany do rozliczania przychodów i kosztów uzyskania przychodów tej spółki.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Co do zasady należą do niego wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1.

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,

2.

jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,

3.

jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,

4.

w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Zauważyć jednocześnie należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia "nieodpłatny". Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określają jedynie sposoby i kryteria ustalania wartości nabytych nieodpłatnie rzeczy (praw) albo nieodpłatnych świadczeń. Na gruncie języka polskiego "nieodpłatny" znaczy tyle co: "nie wymagający opłaty; taki, za który się nie płaci; bezpłatny" (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, 2003 r.). W świetle powyższego, uznać należy, że dla celów podatkowych, przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Przy próbie zdefiniowania pojęcia "nieodpłatne świadczenie" pomocne jest również odwołanie się do rozumienia pojęcia "świadczenie" zgodnego z przepisami prawa i nauką prawa cywilnego. Świadczenie stanowi przedmiot każdego zobowiązania, określa bowiem rodzaj zachowania (działania lub zaniechania), do którego zobowiązany jest jeden podmiot (dłużnik) w stosunku do innego podmiotu (wierzyciela). W tym kontekście o istnieniu świadczenia może być mowa wówczas, gdy między określonymi podmiotami doszło do powstania zobowiązaniowej więzi prawnej. Świadczenie ma więc o tyle skonkretyzowany podmiotowo charakter, że z jednej strony występuje podmiot, który może domagać się jego realizacji, z drugiej zaś strony podmiot, który zrealizować dane świadczenie powinien. Jeżeli zatem podmiot zobowiązany do określonego świadczenia, świadczenia tego nie zrealizuje, na co zgodę wyraża potencjalny świadczeniobiorca, to po stronie podmiotu zobowiązanego do tego świadczenia powstają tzw. świadczenia nieodpłatne, w wartości równej niezrealizowanemu świadczeniu.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy w następstwie nieprzystąpienia przez akcjonariusza (Nowego Akcjonariusza) spółki komandytowo-akcyjnej do spółki komandytowej, wspólnikowi temu w uchwale o przekształceniu nie zostanie przyznana kwota wypłaty, o której mowa w art. 563 pkt 3 k.s.h. (kwota ta wyniesie 0) lub wspólnik ten celowo uchybi terminowi do złożenia żądania w tym względzie, to o ile w światle odrębnych przepisów niebędących przepisami prawa podatkowego, a tym samym nie mogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest to prawnie dopuszczalne (skuteczne) - u pozostałych wspólników spółki komandytowej (na której w świetle przepisów k.s.h. ciąży obowiązek zaspokojenia roszczenia, o którym mowa w art. 565 k.s.h.) powstanie przychód podatkowy. Bez wątpienia bowiem w majątku tej spółki dojdzie do przysporzenia majątkowego i Spółka nie będzie zobowiązana do zaspokojenia roszczenia, o którym mowa w ww. przepisach k.s.h. Przy czym, dla Wnioskodawczyni, jako osoby fizycznej będącej wspólnikiem tej spółki ww. przychód będzie, proporcjonalnie do jej udziału w spółce komandytowej, przychodem z tzw. nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającym opodatkowaniu stosownie do wybranej (stosowanej) formy opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, że stosownie do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego oraz treści pytania i własnego stanowiska Wnioskodawczyni w sprawie (wyznaczających zakres rozpatrzenia wniosku) przedmiotem niniejszej interpretacji nie była ocena prawidłowości przyjęcia przez spółkę komandytowo-akcyjną wskazanego we wniosku roku obrotowego. Informację w tym zakresie przyjęto jako element opisu zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl