IBPB-1-1/4511-234/14/ZK - Rozliczenie straty z różnych źródeł przychodu.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 sierpnia 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB-1-1/4511-234/14/ZK Rozliczenie straty z różnych źródeł przychodu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 maja 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 22 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ustalenia dochodu (straty) z działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie oraz w formie spółki cywilnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ustalenia dochodu (straty) z działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie oraz w formie spółki cywilnej.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od wielu lat prowadzi działalność gospodarczą, na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. W bieżącym roku opodatkowany jest 19% "podatkiem liniowym", prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Równocześnie od stycznia br. jest wspólnikiem spółki cywilnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy jeżeli w danym miesiącu w prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej wystąpił dochód, a jako wspólnik spółki cywilnej poniósł stratę, to może, w myśl art. 8 ust. 1 oraz art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, połączyć te dwa źródła dochodu razem, tzn. od dochodu jednej firmy odjąć poniesioną stratę w spółce i obliczyć miesięczną zaliczkę na podatek dochodowy.

Czy można rozliczyć w danym miesiącu dochód jednej firmy ze stratą w drugiej firmie i od różnicy wyliczyć należną zaliczkę na podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. przepisy ustawy, dopuszczają możliwość łączenia dochodów z poszczególnych firm. Tak samo można postąpić, gdy wystąpi strata, ponieważ obydwie firmy prowadzi na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Przy czym, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (art. 5b ust. 2 ww. ustawy).

W myśl natomiast art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1.

rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,

2.

ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Przy czym, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną, oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego (art. 5a pkt 26 ww. ustawy).

Spółka cywilna jest osobową spółką uregulowaną przepisami kodeksu cywilnego i nie posiada zdolności prawnej. W przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki niemającej osobowości prawnej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka lecz jej poszczególni wspólnicy. To wspólnicy spółki cywilnej, będący osobami fizycznymi, z tytułu prowadzenia działalności w formie tej spółki, uzyskują, co do zasady, przychody ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza i tym samym wspólnicy tej spółki, a nie spółka cywilna, zobowiązani są do opodatkowania uzyskanych z tej spółki dochodów oraz rozliczania strat. W konsekwencji każdy ze wspólników oblicza odrębnie dochód (poniesioną stratę) z udziału w spółce i każdy samodzielnie od tego dochodu oblicza należny podatek dochodowy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Natomiast w myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ww. ustawy, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów. W myśl natomiast art. 24 ust. 2 tej ustawy, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Z powyższych przepisów wynika, że jeżeli podatnik prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą indywidualnie oraz w formie spółki cywilnej, to osiągane z tego tytułu przychody stanowią przychody z jednego źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Przychody te stanowią podstawę do obliczenia dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, od którego w trakcie roku podatkowego odprowadzane są zaliczki na podatek dochodowy.

W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w różnych formach (np. indywidualnie, w formie spółki cywilnej), do ustalenia dochodu z tego źródła przychodów należy zatem zsumować przychody oraz koszty ich uzyskania. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują bowiem dodawania (odejmowania) dochodu (straty) ustalonej odrębnie z poszczególnych form prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, opodatkowani na zasadach określonych w art. 30c, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące, z uwzględnieniem art. 27b (art. 44 ust. 3f ww. ustawy).

Stosownie do art. 30c ust. 1 tej ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Zgodnie natomiast z art. 30c ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2, 3, 3a i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e i ust. 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszać o składki na ubezpieczenie społeczne określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a i pkt 2a oraz wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego określone w art. 26 ust. 1 pkt 2b. Wysokość składek ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi indywidualną pozarolniczą działalność gospodarczą. W bieżącym roku opodatkowany jest 19% "podatkiem liniowym", prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Od stycznia 2015 r. Wnioskodawca jest również wspólnikiem spółki cywilnej.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że Wnioskodawca uzyskuje przychody z jednego źródła przychodów, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z tym dochód (stratę) z tego źródła przychodów należy ustalić jako różnicę pomiędzy sumą przychodów z tej działalności, a sumą kosztów uzyskania tych przychodów. W związku z tym do kwoty przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie przez Wnioskodawcę należy dodać przychód z udziału w zysku spółki cywilnej w wysokości ustalonej proporcjonalnej do jego udziału w zysku tej spółki. Analogicznie do kwoty kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej indywidualnie pozarolniczej działalności gospodarczej należy dodać przypadającą na niego kwotę kosztów uzyskania przychodów z udziału w zysku spółki cywilnej. Następnie od tak ustalonej kwoty przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należy odjąć kwotę ustalonych kosztów uzyskania przychodów z tej działalności. Jeżeli kwota kosztów uzyskania przychodów będzie wyższa od kwoty przychodów, to wystąpi strata z tego źródła przychodów.

Przy czym, przychody z prowadzonej indywidualnie pozarolniczej działalności gospodarczej oraz koszty ich uzyskania należy ustalić na podstawie prawidłowo prowadzonej przez Wnioskodawcę podatkowej księgi przychodów i rozchodów, natomiast przychody i koszty uzyskania przychodów działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej, na podstawie ksiąg podatkowych prowadzonych przez spółkę cywilną, proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w zysku tej spółki.

Z uwagi na powyższe przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy dot. możliwości rozliczenia w określonym miesiącu dochodu jednej firmy ze stratą drugiej uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl