IBPB-1-1/4511-20/15/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 marca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 3 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu zawieranych umów licencyjnych na wspólnotowy znak towarowy oraz sposobu ich opodatkowania - jest prawidłowe.

W dniu 3 kwietnia 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu zawieranych umów licencyjnych na wspólnotowy znak towarowy oraz sposobu ich opodatkowania.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: "Podatnik") nie prowadzi i nie prowadził nigdy indywidualnej działalności gospodarczej. Matka Podatnika prowadzi indywidualną działalność gospodarczą i wykorzystuje w niej prawo własności intelektualnej, które ma zamiar w przyszłości przekazać Podatnikowi w formie darowizny. Przedmiotem darowizny byłoby prawo z rejestracji wspólnotowego znaku towarowego słowno-graficznego "X", udzielone na podstawie przepisów Rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (dalej: "Prawo").

Podatnik wyjaśnia przy tym, że procedura mająca na celu uzyskanie Prawa toczy się w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (skrót OHIM). Na chwilę obecną matce Podatnika przysługuje wyłącznie prawo ze zgłoszenia wspólnotowego słowno-graficznego znaku towarowego "X". Podatnik pragnie jednak zaznaczyć, że zakłada, że w 2015 r. dojdzie do rejestracji ww. wspólnotowego znaku towarowego "X" i w konsekwencji matka stanie się właścicielem Prawa. Po zarejestrowaniu wspólnotowego znaku towarowego "X" i nabyciu Prawa przez matkę Podatnika, zamierza ona przekazać je Podatnikowi tytułem darowizny. Umowa darowizny zostałaby zawarta na terytorium Polski. W chwili zawarcia umowy darowizny Prawa będą należeć do majątku odrębnego matki Podatnika i zostaną - w wyniku zawartej umowy darowizny - przekazane do majątku odrębnego Podatnika.

Na dzień zawarcia umowy darowizny, Prawo wchodzić będzie w skład majątku matki Podatnika przeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej. Podatnik informuje, że matka nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych od Prawa. Innymi słowy Prawo nie podlegało i do dnia darowizny nie będzie podlegać amortyzacji u matki Podatnika. W umowie darowizny Praw zostanie określona ich wartość, która zostanie przyjęta na podstawie wyceny dokonanej przez rzeczoznawcę (zgodnie z przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn - wartość rynkowa). Matka Podatnika ponosiła i prawdopodobnie będzie ponosić wydatki związane z wytworzeniem Prawa (np. wydatki na opracowanie logo, stworzenie wzorów graficznych, itp.), jego ustanowieniem oraz utrzymaniem (koszty obsługi prawnej, koszty odpowiednich zgłoszeń, itp.). Podatnik wyjaśnia, że ponoszone przez jego matkę koszty wytworzenia oraz ustanowienia i utrzymania Prawa są lub będą niższe od wartości rynkowej Prawa ustalonej przez rzeczoznawcę.

Po otrzymaniu darowizny, Podatnik zamierza rozpocząć prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w której będzie wykorzystywać, otrzymane tytułem darowizny Prawo przez okres dłuższy niż rok. Z tej też przyczyny, Podatnik zamierza wprowadzić otrzymane Prawo do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Podatnik zamierza zawrzeć umowę lub umowy z osobami trzecimi (lub osobą trzecią), na mocy których upoważni takie osoby trzecie (lub osobę trzecią) do odpłatnego korzystania z Prawa i będzie wykazywać przychody z tytułu opłat licencyjnych, na podstawie wystawianych faktur VAT. Taką umowę Podatnik może zawrzeć m.in. ze spółką (dalej: "Spółka"), w której wspólnikiem będzie on sam lub jego ojciec lub matka. Zgodnie z umową podmiot upoważniony do korzystania z Prawa będzie uiszczać na rzecz Podatnika opłaty. Opłaty te będą uiszczane cyklicznie np. miesięcznie lub kwartalnie. W zawartej umowie określone zostaną zasady korzystania z Praw. Podatnik zakłada, że będzie ponosić koszty i inne ciężary związane z Prawem, w szczególności będzie uiszczać opłaty okresowe z tytułu ochrony Prawa oraz będzie pokrywać koszty postępowań przed sądami i innymi organami powołanymi do orzekania w sprawach Prawa. Podatnik będzie też zobowiązany do przyjęcia na siebie odpowiedzialności z tytułu ewentualnych roszczeń osób trzecich, jeśli takie roszczenia zgłaszane byłyby względem Prawa. Po zawarciu umowy Podatnik będzie zatem prowadzić między innymi działalność w zakresie dzierżawy własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim (PKD 77.40.Z; podklasa ta obejmuje działalności związane z dzierżawą własności intelektualnej i podobnych produktów, za którą pobierane są opłaty w formie tantiemów lub opłat licencyjnych).

W przyszłości może okazać się, że Podatnik przystąpi do Spółki. Podatnik może wnieść tytułem aportu do Spółki Prawo, które wcześniej było zaliczone do jego wartości niematerialnych i prawnych. Wartość aportu zostałaby określona w umowie Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przychody wykazywane przez Podatnika z tytułu odpłatnego oddania Prawa do używania osobom trzecim na podstawie zawieranych umów licencyjnych powinny być kwalifikowane do przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

2. Czy dochód ustalany przez Podatnika w związku z oddaniem Prawa do używania osobom trzecim na podstawie zawieranych umów licencyjnych może zostać opodatkowany przy zastosowaniu 19% stawki podatku PIT, o której mowa w art. 30c ust. 1 Ustawy PIT, po spełnieniu przesłanek formalnych określonych w Ustawie PIT.

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody wykazywane przez niego z tytułu odpłatnego oddania Prawa do używania osobom trzecim na podstawie zawieranych umów licencyjnych powinny kwalifikowane do przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., dalej: "Ustawa PIT"), źródłami przychodów są:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy-przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

8a. działalność prowadzona przez zagraniczną spółkę kontrolowaną;

9. inne źródła.

Wykorzystywanie wartości niematerialnych i prawnych (w tym Prawo) może mieć zarówno miejsce w ramach działalności gospodarczej (w takim przypadku przychody zaliczane są do źródła jakim jest działalność gospodarcza - art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 14 Ustawy PIT) albo w ramach innego rodzaju działań (w którym to przypadku przychody zaliczone są do przychodów z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych - art. 10 ust. 1 pkt 7 oraz art. 18 Ustawy PIT).

Zdaniem Podatnika uzyskiwane przez niego przychody z tytułu wykorzystywania Prawa (przychody uzyskiwane na podstawie umów licencyjnych) powinny być zaliczane do przychodów z działalności gospodarczej. Należy bowiem zauważyć, że zgodnie z art. 5a pkt 6 Ustawy PIT, ilekroć ustawie mowa jest o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

* wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

* polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

* polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 Ustawy PIT.

Treść definicji zawartej w art. 5a pkt 6 Ustawy PIT, pozwala przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków, tj. wykonywanie tej działalności:

* w celu osiągnięcia dochodu - przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,

* w sposób ciągły - jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym o ciągłości nie przesądza prowadzenie danej działalności przez np. kilka lat, lecz powtarzalność (stałość) podejmowanych działań,

* w sposób zorganizowany - co oznacza, iż podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Przychody z działalności gospodarczej zostały zdefiniowane w art. 14 ust. 1 Ustawy PIT. Zgodnie z tym przepisem do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. W art. 14 ust. 2 pkt 11 Ustawy PIT, do przychodów z działalności gospodarczej zaliczono przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Jak zaznaczano w części G niniejszego wniosku Podatnik zamierza wykonywać pozarolniczą działalność gospodarczą, która między innymi obejmuje działalność związaną z dzierżawą własności intelektualnej i podobnych produktów, za którą pobierane są opłaty w formie tantiemów lub opłat licencyjnych dla ich właściciela. Podatnik zobowiąże się zatem do oddania Prawa do korzystania osobom trzecim zawierając umowy (licencyjne w zamian za pobieranie opłat licencyjnych, na podstawie wystawianych faktur VAT. Prawo będzie przedmiotem tejże działalności przez okres dłuższy niż rok. Zdaniem Podatnika, odpłatne udostępnienie Prawa, na podstawie umowy licencyjnej zawieranej z innymi podmiotami gospodarczymi powinno być uznane za prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. Istotnym przejawem działania w sposób zorganizowany jest przede wszystkim fakt, że odpłatne udostępnienie Prawa związane będzie z koniecznością podejmowania przez Podatnika szeregu czynności (np. zawarcia umów licencyjnych, prowadzenia dokumentacji księgowej określającej uzyskiwane przychody i uwzględniającej poniesione koszty, itp.). Tego rodzaju działania, nie mogą mieć ze swej istoty charakteru przypadkowego, incydentalnego. Wymagają podejmowania szeregu zaplanowanych i przemyślanych działań i czynności. W związku z tym nie powinno być wątpliwości co do tego, że czynności polegające na licencjonowaniu Prawa będą wykonywane przez Podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z uwagi na powyższe, nie powinno być również wątpliwości, że Prawo będzie składnikiem majątku Podatnika związanym z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. W związku z tym Podatnik uważa, że przychody uzyskiwane z tytułu oddania Prawa do odpłatnego używania osobom trzecim (w związku z zawarciem umów licencyjnych) powinny być zaliczane do przychodów z działalności gospodarczej (zwłaszcza że przychody osiągane z tego tytułu nie są ujęte w katalogu negatywnym przychodów nie zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej, który zawarty jest w art. 14 ust. 3 Ustawy PIT).

Wykorzystywanie składników majątku, w tym wartości niematerialnych i prawnych, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej generuje przychód z tej działalności, który winien być opodatkowany na zasadach przewidzianych dla opodatkowania przychodów (dochodów) uzyskiwanych z działalności gospodarczej. Zdaniem Podatnika, wyraźnie potwierdza to ustawodawca, gdyż w Ustawie PIT brak jest przepisu, który ograniczałby możliwość zakwalifikowania przychodów związanych z oddaniem Praw do korzystania osobom trzecim na podstawie umowy licencyjnej do przychodów z działalności gospodarczej. W ocenie Podatnika, powyższe potwierdza komunikat z 5 marca 2014 r., zamieszczony na stronie www.mf.gov.pl/ministerstwo-fmansoww.iadomosci/komunikaty.

Podsumowując, Podatnik uważa, że uzyskiwane przez niego przychody z tytułu oddania Prawa do używania będą dla niego stanowić przychód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W związku z tym uzyskiwane przez niego przychody powinny być opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach przewidzianych dla pozarolniczej działalności gospodarczej.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

1. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 28 lipca 2014 r., Znak: ILPB1/415-448/14-2/TW,

2. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 6 lipca 2011 r., Znak: ITPB1/415-47/14/AK,

3. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 20 marca 2014 r., Znak: ITPB1/415-47/14/AK,

Ad. 2

Zdaniem Podatnika, dochód ustalany w związku z oddaniem Prawa do używania osobom trzecim na podstawie zawieranych umów licencyjnych może zostać opodatkowany przy zastosowaniu 19% stawki, o której mowa w art. 30c ust. 1 Ustawy PIT, po spełnieniu przesłanek formalnych określonych w Ustawie PIT.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 Ustawy PIT, dochody osiągnięte przez podatników z pozarolniczej działalności gospodarczej są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27 Ustawy PIT, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zgodnie z art. 9a ust. 2 Ustawy PIT, z zastrzeżeniem ust. 3 tego artykułu, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c Ustawy PIT. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Z art. 9a ust. 3 Ustawy PIT wynika, że jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c Ustawy PIT i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 Ustawy PIT oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Podatnik uważa zatem, że dochód ustalany przez niego w związku z oddaniem Prawa do używania osobom trzecim na podstawie zawieranych umów licencyjnych może zostać opodatkowany przy zastosowaniu stawki 19%, o której mowa w art. 30c ust. 1 Ustawy PIT, po spełnieniu przesłanek formalnych określonych w Ustawie PIT (w szczególności po wyborze takiej formy opodatkowania, zgodnie z art. 9a ust. 2 Ustawy PIT).

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidulane wydane przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15 grudnia 2014 r., Znak: IBPBI/1/415-1077/14/BK,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 30 kwietnia 2014 r., Znak IPTPB1/415-54/14-4/KO,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 października 2012 r., Znak: ITPB1/415-877/12/MR,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 6 lipca 2011 r., Znak: IPPB1/415-365/11-4/EC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.