IBPB-1-1/4510-86/15/EN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 listopada 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB-1-1/4510-86/15/EN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku przedstawione we wniosku z 21 sierpnia 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 24 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym 30 października 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób prawnych w związku z wypłatą odsetek od wskazanych we wniosku obligacji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób prawnych w związku z wypłatą odsetek od wskazanych we wniosku obligacji. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 26 października 2015 r., Znak: IBPB-1-1/4510-86/15/EN, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 30 października 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Akcyjna (dalej: "Bank" lub "Wnioskodawca") w ramach wykonywanej działalności gospodarczej świadczy usługi m.in. w zakresie organizowania emisji dłużnych papierów wartościowych dla polskich podmiotów będących osobami prawnymi oraz jednostek samorządu terytorialnego pełniąc rolę:

* Agenta emisji, którego zadaniem jest obsługa administracyjna emisji, prowadzenie ewidencji obligacji,

* Agenta płatniczego, do obowiązków którego należy obsługa finansowa obligacji, wypłaty odsetek i wykupu obligacji,

* Dealera emisji jako organizatora procesu sprzedaży obligacji inwestorom,

jak również inne czynności określone w umowie emisyjnej i warunkach emisji.

W oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. O obligacjach (Dz. U. z 2015 r. poz. 238, dalej: uoblig) bank prowadzi ewidencję obligacji.

Wnioskodawca oferuje potencjalnym inwestorom zamierzającym nabyć obligacje za pośrednictwem banku prowadzenie rachunku depozytowego.

Nabywcami obligacji rejestrowanych na rachunku depozytowym będą podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych.

Z dniem 1 stycznia 2015 r. dodany został ustęp 2c i 2d do art. 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa CIT"), zgodnie z którym obowiązki płatnika w odniesieniu do wypłat należności z tytułu odsetek zapisanych na rachunku papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych wypłacanych na rzecz osób prawnych nierezydentów spoczywają obecnie na podmiocie prowadzącym rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze, jeżeli wypłata należności następuje za pośrednictwem takiego podmiotu.

Tym samym spełnienie dwóch warunków, jakimi są:

* zapisanie na rachunku papierów wartościowych papierów wartościowych, z których wypłacane są pożytki,

* wypłata pożytków za pośrednictwem podmiotu prowadzącego rachunek papierów wartościowych,

determinuje pełnienie obowiązków płatnika.

W związku z powyższym Bank powziął wątpliwość czy w odniesieniu do odsetek od obligacji wypłacanych przez bank po 1 stycznia 2015 r., które dotyczą obligacji zapisanych na rachunku depozytowym prowadzonym przez Bank, na Banku będą spoczywać obowiązki płatnika podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. ciążą na Banku obowiązki płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od dochodów (przychodów) ze świadczeń wypłacanych podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu obligacji korporacyjnych, samorządowych, jako na podmiocie prowadzącym na rzecz tych podatników, rachunek depozytowy, na którym rejestrowane są wskazane instrumenty.

Zadaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r" poz. 613), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "ustawa CIT"), podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy CIT przychodów z odsetek ustala się w wysokości 20% tych przychodów. Na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy CIT osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Od 1 stycznia 2015 r. zostały wprowadzone do ustawy CIT ust. 2c i 2d art. 26, uszczegółowiające zasady pełnienia obowiązków płatnika.

I tak zgodnie z nowo dodanymi przepisami w przypadku wypłat należności z tytułu:

* odsetek od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2,

* dywidend oraz dochodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 3 i 5 uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych,

obowiązek, o którym mowa w ust. 1 art. 26 ustawy CIT, stosuje się do podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze, jeżeli wypłata należności następuje za pośrednictwem tych podmiotów.

Z kolei zgodnie z ustępem 2d do art. 26 ustawy CIT płatnicy, o których mowa w ust. 2c, pobierają zryczałtowany podatek dochodowy w dniu przekazania należności do dyspozycji posiadacza rachunku papierów wartościowych lub posiadacza rachunku zbiorczego. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przepisy ust. 1c-1I stosuje się odpowiednio.

Uwzględniając powyższe przepisy, zdaniem Wnioskodawcy, w świetle znowelizowanego z dniem 1 stycznia 2015 r. brzmienia ustawy CIT na Banku jako podmiocie, który obligacje ewidencjonuje za pomocą innych urządzeń niż rachunek papierów wartościowych nie ciążą obowiązki płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych. Miarodajne w tym zakresie jest ustalenie czy zarejestrowanie obligacji w ewidencji obligacji jest równoznaczne z uznaniem, że mamy do czynienia z rachunkiem papierów wartościowych.

Ustawa CIT nie, zawiera definicji legalnej określenia "rachunek papierów wartościowych". Jednakże pojęcie to zostało zdefiniowane w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 94 z późn. zm., dalej: uoif), gdzie w art. 4 wyjaśnione zostało, iż rachunkami papierów wartościowych są rachunki, na których zapisywane są zdematerializowane papiery wartościowe, prowadzone wyłącznie przez:

1.

domy maklerskie i banki prowadzące działalność maklerską, banki powiernicze, zagraniczne firmy inwestycyjne i zagraniczne osoby prawne prowadzące działalność maklerską na terytorium rzeczypospolitej polskiej w formie oddziału, krajowy depozyt, spółkę, której krajowy depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 1, oraz Narodowy Bank Polski - jeżeli oznaczenie tych rachunków pozwala na identyfikację osób, którym przysługują prawa z papierów wartościowych,

2.

inne podmioty będące uczestnikami depozytu papierów wartościowych lub systemu rejestracji papierów wartościowych prowadzonego przez Narodowy Bank Polski, pośredniczące w zbywaniu papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski - jeżeli dokonywane przez nie zapisy dotyczą tych papierów i pozwalają na identyfikację osób, którym przysługują prawa z papierów wartościowych.

Z kolei definicja pojęcia "dematerializacja" zamieszczona została w art. 5 uoif, w myśl którego papiery wartościowe:

1.

będące przedmiotem oferty publicznej lub

2.

dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub

3.

wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu lub

4.

emitowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski

- nie mają formy dokumentu od chwili ich zarejestrowania na podstawie umowy, której przedmiotem jest rejestracja tych papierów wartościowych w depozycie papierów wartościowych (dematerializacja).

Interpretacja powyższego wskazuje, że w przypadku papierów korporacyjnych (nieskarbowych) zdematerializowane są wyłącznie te papiery, które po pierwsze są zarejestrowane w systemie rejestracji zdematerializowanych papierów wartościowych prowadzonym przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. (dalej: KDPW) i po drugie spełniają jeden z wyżej wskazanych podpunktów 1-3 (czyli upublicznione). W odniesieniu do papierów, które są zarejestrowane w KDPW, ale nie spełniają drugiego warunku, tj. mają charakter niepubliczny, regulamin KDPW (stan prawny począwszy od dnia 1 czerwca 2015 r.) wskazuje, że są one (jedynie) zarejestrowane w systemie KDPW, a nie zdematerializowane. Potwierdza to m.in. § 40 ust. 4a ww. regulaminu wskazujący, że papiery rejestrowane w KDPW, mogą (ale nie muszą) dodatkowo zostać zdematerializowane w myśl uoif. Tak więc papiery wirtualne, które nie mają tzw. formy fizycznej/materialnej, a które nie spełniają łącznie zarówno warunku pierwszego, jak i drugiego określa się jako te, które nie mają formy dokumentu. Ma to właśnie miejsce w odniesieniu do prowadzenia ewidencji obligacji.

Z ostrożności odpierając zarzut nieuprawnionego sięgania do innych gałęzi prawa w celu wyjaśnienia określeń, którymi posługuje się prawo podatkowe, jak również argumentu o autonomicznym charakterze prawa podatkowego Wnioskodawca wyjaśnia, że zgodnie z przyjętymi zasadami wykładni przepisów podatkowych wypracowanych przez doktrynę i orzecznictwo sądów administracyjnych przy stosowaniu prawa podatkowego sięganie do pojęć i instytucji zawartych w innych dziedzinach prawa jest uzasadnione, gdy przepisy ustawy podatkowej do tych pojęć lub instytucji odsyłają albo gdy prawo podatkowe nie definiuje na swój użytek pojęć utrwalonych w innych dziedzinach prawa. Uzasadnione jest także sięganie do innych dziedzin prawa, w ramach wykładni systemowej zewnętrznej, gdy treści normy prawa podatkowego nie można jednoznacznie odnieść do konkretnego stanu faktycznego (por. Wyrok NSA z dnia 11 grudnia 1996 r., sygn. III SA 1025/95, wokanda 1997, nr 12, s. 31 - 33).

W jednym z wyroków (z 19 czerwca 1997 r. (winno być: z 18 czerwca 1997 r.), sygn. SA/Łd 535/96, ONSA 1998, Nr 2, poz. 62) NSA przyjął, że "pojęciowa samodzielność prawa podatkowego nie jest absolutna, prawo jest bowiem systemem norm, które tworzą pewną zintegrowaną całość."

Powyższa argumentacja znalazła również potwierdzenie w wyroku NSA z 3 lutego 2006 r., sygn. akt; II FSK 262/05, w myśl którego: "dla zachowania spójności systemu prawnego, a w szczególności posługiwania się tożsamym lub zbliżonym rozumieniem określeń używanych w różnych przedmiotowo regulacjach prawnych ustawodawca posługuje się w ustawach podatkowych definicjami pojęć znajdującymi się w przepisach innych ustaw, które nie zawierają norm podatkowych."

Artykuł 8 ust. 1 uoblig umożliwia emitowanie obligacji niemających postaci dokumentu. Stosownie do tego przepisu prawa z takich obligacji powstają z chwilą dokonania zapisu w ewidencji i przysługują osobie w niej wskazanej jako posiadacz obligacji. W konsekwencji umowa zobowiązująca do przeniesienia praw z obligacji niemającej postaci dokumentu przenosi te prawa z chwilą dokonania w ewidencji zapisu wskazującego nabywcę i liczbę nabytych obligacji. Obligacje niemające postaci dokumentu mogą być również rejestrowane na podstawie umowy zawartej przez emitenta z KDPW albo ze spółką, której KDPW przekazał wykonywanie czynności, z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 1 uoif, w depozycie papierów wartościowych prowadzonym zgodnie z przepisami tej ustawy. W takim przypadku do powstania oraz przenoszenia praw z obligacji stosuje się przepisy tej ustawy dotyczące praw ze zdematerializowanych papierów wartościowych. Ponadto obligacje mogą podlegać dematerializacji, o której mowa w art. 5 uoif. Z powyższego wynika, że emitent może zdecydować, że obligacje niemające formy dokumentu nie będą podlegać dematerializacji, o której mowa w art. 5 uoif, a zostaną wyłącznie zarejestrowane w ewidencji prowadzonej przez Bank. W konsekwencji prowadzi to do wniosku, że ewidencja obligacji o której mowa w uoblig nie musi być prowadzona w oparciu o zapisy na rachunku papierów wartościowych w myśl uoif. Zapis na rachunku papierów wartościowych nie jest konieczny do ich powstania. Nie jest on również potrzebny do wykazania praw z obligacji, tj. jeśli obligacje uprawniają do pożytków to uprawnionymi do nich są wyłącznie obligatariusze wykazani w ewidencji obligacji. Nie ma natomiast żadnego znaczenia prawnego zapis na rachunku papierów wartościowych. Skutek prawny w odniesieniu do obligacji ma wyłącznie zapis w ewidencji, a nie zapis na rachunku papierów wartościowych. Przepisy ustawy o obligacjach stanowią lex specialis w stosunku do ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

Uoif jednoznacznie definiuje rachunek papierów wartościowych. Nie wskazano w tejże ustawie ewidencji obligacji zdematerializowanych prowadzonej na podstawie ustawy o obligacjach, jako ewidencji, która może być uznana za rachunki papierów wartościowych.

W Banku poza zapisami na rachunku depozytowym dodatkowo oddzielnie prowadzona jest ewidencja obligacji, przy czym ma ona zastosowanie do sytuacji, gdy bank zgodne z warunkami emisji obligacji jest podmiotem upoważnionym do prowadzenia ewidencji obligacji.

Niezależnie od powyższego obowiązek poboru zryczałtowanego podatku zostanie zrealizowany, tyle że obowiązki płatnika spoczywać będą nie na Banku, lecz na emitencie obligacji, gdyż to on jest podmiotem, który wypłaca pożytki obligatariuszom i to na jego rzecz prowadzona jest emisja obligacji, jak również ewidencja osób uprawnionych z wyemitowanych papierów wartościowych.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w związku z wypłatą przychodów (dochodów) z tytułu posiadanych przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy CIT dłużnych papierów wartościowych rejestrowanych w ewidencji obligacji prowadzonej przez Wnioskodawcę na rzecz tych podatników nie ciążą na nim obowiązki płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych na gruncie ustawy CIT.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa CIT"), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W powyższej regulacji wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Niezależnie od miejsca lokalizacji siedziby danego podmiotu opodatkowaniu w danym państwie podlegać będą te dochody, które w państwie tym powstały.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez podatników, o których w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek ustala się w wysokości 20%.

Z dniem 1 stycznia 2015 r. mocą regulacji ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328, dalej: "ustawa zmieniająca") zmienione zostały regulacje ustawy CIT w obszarze zasad poboru przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych. Ustawodawca modyfikuje krąg podmiotów, na których spoczywa obowiązek poboru podatku dochodowego.

Artykuł 26 ust. 1 ustawy CIT, określający generalne zasady poboru zryczałtowanego podatku dochodowego otrzymał brzmienie: osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a -1e. Przepis art. 26 ust. 2d ww. ustawy, z zastrzeżeniem którego ma być dokonywany pobór podatku, stanowi natomiast, że płatnicy, o których mowa w ust. 2c pobierają zryczałtowany podatek dochodowy w dniu przekazania należności do dyspozycji posiadacza rachunku papierów wartościowych. Jednocześnie płatnikiem w rozumieniu art. 26 ust. 2c jest podmiot prowadzący rachunki papierów wartościowych, jeżeli wypłata należności wymienionych w pkt 1 i 2 przedmiotowej regulacji, następuje za pośrednictwem tego podmiotu.

W myśl bowiem tego przepisu w przypadku wypłat należności z tytułu:

1.

odsetek od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2,

2.

dywidend oraz dochodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 3 i 5 uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych

- obowiązek, o którym mowa w ust. 1, stosuje się do podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze, jeżeli wypłata należności następuje za pośrednictwem tych podmiotów.

W uzasadnieniu do ww. ustawy zmieniającej wskazano że: mając na uwadze uproszenie oraz ujednolicenie w ramach podatków dochodowych procedury poboru podatku u źródła od dywidendy i niektórych innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, proponuje się uzupełnienie ustawy CIT o zapis upoważniający podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych oraz rachunki zbiorcze do poboru podatku od wymienionych przychodów. Natomiast w uzasadnieniu do ust. 2c oraz 2d art. 26 zaznaczono: przepis ma na celu wprowadzenie dodatkowych obowiązków płatnika na podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych; podmioty takie upoważnione zostają do poboru podatku od dywidend i niektórych innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo rachunkach zbiorczych prowadzonych przez te podmioty; (...); obowiązek poboru podatku przez podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze rozciągnięty został również na przypadki pośredniczenia w wypłatach odsetek od wszystkich papierów wartościowych, a nie tylko wyemitowanych przez Skarb Państwa.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w ramach wykonywanej działalności świadczy usługi m.in. w zakresie organizowania emisji dłużnych papierów wartościowych dla polskich podmiotów będących osobami prawnymi oraz jednostek samorządu terytorialnego pełniąc rolę Agenta emisji, którego zadaniem jest obsługa administracyjna emisji, prowadzenie ewidencji obligacji, Agenta płatniczego, do obowiązków którego należy obsługa finansowa obligacji, wypłaty odsetek i wykupu obligacji, Dealera emisji jako organizatora procesu sprzedaży obligacji inwestorom, jak również inne czynności określone w umowie emisyjnej i warunkach emisji. W oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. O obligacjach (Dz. U. z 2015 r. poz. 238) Bank prowadzi ewidencję obligacji.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że Bank pośrednicząc w wypłacie odsetek lub innych przychodów (dochodów) z tytułu posiadanych przez podatników o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy CIT dłużnych papierów wartościowych tj. będąc podmiotem prowadzącym rachunki papierów wartościowych lub rachunki zbiorcze za pośrednictwem których takie wypłaty są dokonywane, będzie zobowiązany do obliczenia, poboru i wpłaty do właściwego organu podatkowego zryczałtowanego podatku dochodowego od ww. wypłat. Nie ma przy tym znaczenia, że Bank, prowadzi również ewidencję obligacji gdzie obligacje zarejestrowane są za pomocą innych urządzeń niż rachunek papierów wartościowych. Dokonane przez ustawodawcę zmiany odnoszące się do obowiązków płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów (dochodów) ze świadczeń z papierów wartościowych, wyrażają wprost, że podmiotem odpowiedzialnym za pobór podatku jest podmiot prowadzący rachunek, na którym te papiery są rejestrowane oraz za pośrednictwem którego następuje wypłata świadczeń z tytułu odsetek od papierów wartościowych. Przy czym, przy ocenie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego nie ma znaczenia, że w Banku niektóre z Papierów wartościowych są ewidencjonowane za pomocą innych urządzeń niż rachunek papierów wartościowych (np. w ewidencji obligacji) - które jednak pełnią analogiczne funkcje do rachunku papierów wartościowych.

Uwzględniając tylko literalne brzmienie powoływanych wyżej przepisów, funkcje płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego można by przypisać podmiotom prowadzącym wyłącznie rachunki papierów wartościowych, jednakże pojęcie rachunku papierów wartościowych dla potrzeb analizy art. 26 ust. 2c i 2d ustawy CIT nie powinno być interpretowane w sposób zawężający i w konsekwencji powinno uwzględniać także inne rodzaje rejestrów, w których ewidencjonowane są papiery wartościowe.

Ponadto, biorąc pod uwagę przesłanki celowościowe zmian wprowadzonych nowelizacją, celem ustawodawcy było objęcie obowiązkiem poboru podatku podmiotów prowadzących wszystkie rodzaje ewidencji, w których rejestracji podlegają Papiery wartościowe. W związku z powyższym, zdaniem tut. Organu, fakt, że w odniesieniu do wybranych Papierów wartościowych (obligacji), do przechowywania których zobowiązuje się Bank, istnieją odrębne regulacje wewnętrzne, nie może przesądzać, że Bank nie pośredniczy w wypłacie świadczeń od zarejestrowanych w tych rejestrach Papierach wartościowych, a w rezultacie funkcja płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego nie byłaby już do niego przypisana. Konta depozytowe oraz rejestry, w których rejestrowane są papiery wartościowe, z uwagi na swoje cechy zbliżone do rachunku papierów wartościowych, powinny być traktowane jako rachunki papierów wartościowych, co skutkuje koniecznością poboru przez Bank podatku od przychodów (dochodów) uzyskiwanych z Papierów wartościowych ewidencjonowanych na Rachunkach papierów wartościowych.

Ponadto wskazać należy, że ustawa CIT nie zawiera legalnej definicji pojęcia rachunek papierów wartościowych. Jednakże w art. 4a pkt 15 ustawodawca precyzuje pojęcie rachunku zbiorczego, który to oznacza rachunek zbiorczy w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94 i 586). Zatem zdaniem tut. Organu, na gruncie ustaw podatkowych nie ma podstaw do uznania, że inne ewidencje, w których przechowywane są przez Bank papiery wartościowe, nie stanowią rachunków papierów wartościowych. Gdyby bowiem celem ustawodawcy było wyłączenie pewnych kategorii systemów ewidencyjnych z kategorii rachunku papierów wartościowych, wprowadziłby stosowną definicję rachunku papierów wartościowych dla celów ustaw podatkowych. Tak więc nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą i zawęzić pojęcie rachunku papierów wartościowych do definicji zawartej w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 94 z późn. zm.).

Zauważyć także należy, że nie sposób przyjąć, że emitent dokonując wypłaty wskazanych we wniosku świadczeń, posiada informacje o podmiotach uprawnionych z papierów wartościowych. Informacje te musi posiadać (i posiada) profesjonalny podmiot prowadzący stosowny rachunek papierów wartościowych.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że na Wnioskodawcy będą ciążyć obowiązki płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego w związku z wypłatą przychodów (dochodów) od papierów wartościowych (w tym obligacji), rejestrowanych na rachunkach papierów wartościowych (w tym również w ewidencji obligacji), prowadzonych na rzecz osób prawnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl