IBPB-1-1/4510-79/15/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 lipca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 21 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości:

* zwolnienia od opodatkowania dochodów uzyskanych z opłat i czynszów uiszczanych przez osoby korzystające z lokali użytkowych - jest nieprawidłowe

* zwolnienia od opodatkowania dochodów uzyskanych z opłat i czynszów uiszczanych przez osoby korzystające z garaży w sytuacji gdy:

* korzystającym jest mieszkaniec spółdzielni-jest prawidłowe

* korzystającym jest osoba niebędąca mieszkańcem spółdzielni - jest nieprawidłowe

* zaliczenia do kosztów podatkowych sfinansowanych z czynszów i opłat (uiszczanych przez osoby korzystające z lokali użytkowych oraz przez osoby niebędące mieszkańcami spółdzielni korzystające z garaży) wydatków poniesionych na utrzymanie lokali użytkowych i garaży dot. wydatków eksploatacyjnych i remontowych - jest prawidłowe.

* uznania ww. wydatków eksploatacyjnych i remontowych za koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 lipca 2015 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie skutków podatkowych jakie dla spółdzielni mieszkaniowej powstaną w związku z udostępnieniem środków trwałych spółdzielni, tj. lokali użytkowych i garaży osobom będącym mieszkańcami i nie będącym mieszkańcami spółdzielni.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (spółdzielnia mieszkaniowa) posiada w swoich zasobach budynki mieszkalne wielorodzinne w całości przeznaczone na cele mieszkaniowe jak również budynki mieszkalne, w których część pomieszczeń przeznaczona została na lokale użytkowe i garaże. Posiada także pawilony wolnostojące w całości stanowiące lokale użytkowe oraz pawilony wolnostojące, w których większa część pomieszczeń to lokale użytkowe, a pozostałe wykorzystywane są jako pomieszczenia administracji spółdzielni. Ponadto posiada budynki garażowe wolnostojące. W lokalach użytkowych prowadzona jest działalność gospodarcza przez ich użytkowników, natomiast garaże użytkowane są przez osoby zamieszkałe w zasobach spółdzielni oraz przez osoby niebędące mieszkańcami spółdzielni. Do przedmiotowych lokali użytkowych i garaży użytkownicy posiadają spółdzielcze własnościowe prawo lub ustanowiono na ich rzecz odrębną własność, a pozostałe lokale i garaże są użytkowane na podstawie umów najmu.

Wszystkie obiekty zostały przez spółdzielnię przyjęte na stan środków trwałych, a ich budowa sfinansowana była z funduszu wkładów mieszkaniowych i budowlanych oraz z funduszu zasobowego. Od powyższych lokali mieszkalnych, użytkowych i garaży spółdzielnia nie nalicza odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że amortyzacji nie podlegają m.in. budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe.

Zatem kosztem są faktyczne wydatki poniesione na utrzymanie, eksploatację i remonty tych lokali i garaży.

Jak wynika z przepisów ogólnych art. I i art. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Przedmiotem działalności spółdzielni może być budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych oraz w celu ustanowienia na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych oraz w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu.

Użytkownicy lokali zarówno mieszkalnych jak i użytkowych oraz garaży obowiązani są uczestniczyć w pokrywaniu kosztów utrzymania lokali w postaci wnoszonych opłat, które spółdzielnia przeznacza na pokrycie kosztów bieżącej eksploatacji, a także na koszty remontów.

Ponadto ustawa nakłada na spółdzielnię obowiązek tworzenia funduszu na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy zarówno członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni jak i osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Spółdzielnia do tej pory dokonywała odpisów na fundusz remontowy lokali mieszkalnych, ale zamierza objąć odpisem na fundusz remontowy wszystkie lokale użytkowe i garaże znajdujące się zarówno w budynkach mieszkalnych jak i w pawilonach wolnostojących.

Spółdzielnie mieszkaniowe zgodnie z przepisami art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, gdyż nie zostały wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 tej ustawy jako podmioty które zwolnione są od podatku.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania jest dochód, czyli nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, a także inne niewymienione szczegółowo w ustawie zdarzenia.

Zatem opłaty uiszczane przez użytkowników lokali mieszkalnych i użytkowych oraz garaży przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości stanowią dla spółdzielni przychody podatkowe, a wszelkie koszty ponoszone przez spółdzielnię mające związek z uzyskanym przychodem są kosztami uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, wolne od podatku są m.in. dochody spółdzielni mieszkaniowych, prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej, uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji "lokalu" oraz "zasobów mieszkaniowych", zatem należy w tym zakresie zastosować przepisy ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych i ustawy o własności lokali, z których wynika, że określenie "lokal" oznacza zarówno lokal mieszkalny jak też lokal o innym przeznaczeniu (użytkowy i garażowy), które zaliczane są do zasobów mieszkaniowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy do działalności w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zalicza się lokale użytkowe oraz garaże użytkowane zarówno przez osoby zamieszkujące w zasobach spółdzielni jak i przez osoby niebędące mieszkańcami spółdzielni.

Czy uzyskiwane przychody (opłaty, czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty utrzymania (eksploatacyjne i remontowe) tych lokali i garaży stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Czy powstały dochód z ww. tytułu jest wolny od podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, przez zasoby mieszkaniowe należy rozumieć nie tylko lokale mieszkalne, ale również lokale użytkowe i garaże. Uwzględniając charakter opłat wnoszonych przez użytkowników ww. lokali oraz pokrywanych z nich kosztów uzasadnione jest rozumienie pojęcia "zasoby mieszkaniowe" użytego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie tylko jako obejmującego lokale mieszkalne i innego rodzaju pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, ale również obejmującego lokale użytkowe i garaże znajdujące się w budynkach mieszkalnych i pawilonach wolnostojących.

Zatem związane z ww. budynkami (lokalami mieszkalnymi, użytkowymi i garażami) przychody (opłaty, czynsze i związane z nimi odpisy na fundusz remontowy) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednak dochód powstały z tego tytułu zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy jest wolny od podatku dochodowego.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że do tej pory uzyskiwane przychody i związane z nimi koszty od lokali użytkowych i garaży osób niebędących mieszkańcami spółdzielni, nie zaliczał do gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a zatem uzyskany dochód traktował, jako podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał:

* interpretację ogólną wydaną przez Ministra Finansów 2 kwietnia 2015 r. Znak: DD6.8201.1.2015.1.MZG oraz

* powołane w ww. interpretacji ogólnej wyroki NSA z 4 września 2013 r. sygn. akt II FSK 2581/11, z 10 stycznia 2014 r., sygn. akt II FSK 268/12, z 29 stycznia 2014 r., sygn. akt II FSK 266/12 oraz z 24 czerwca 2014 r., sygn. akt II FSK 1777/12.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była ocena stanowiska Wnioskodawcy w części dot. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na fundusz remontowy oraz jego kwalifikacja jako kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Zauważyć bowiem należy, że składając wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca jest obowiązany, do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego, sformułowania niebudzącego wątpliwości pytania (ń) w jego indywidualnej sprawie oraz przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego adekwatnego do postawionego pytania (ń) w zakresie wskazanych przez Wnioskodawcę przepisów podatkowych. Oznacza to, że te trzy elementy wniosku muszą być spójne. Skoro zatem przedmiotem wniosku jest stan faktyczny z którego wynika, że Wnioskodawca nie dokonuje odpisów na fundusz remontowy od lokali użytkowych i garaży, których to czynności zamierza dokonać dopiero w przyszłości (zdarzenie przyszłe) to czynność ta nie może przedmiotem oceny dokonanej przez tut. Organ w kontekście zadanego pytania dotyczącego sfinansowania kosztów eksploatacyjnych i remontowych z odpisów na fundusz remontowy dotyczący lokali użytkowych i garaży, który zostanie dokonany w przyszłości.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Taka, a nie inna konstrukcja przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powoduje więc, że kluczowe znaczenie dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym mają: po pierwsze - przychód, a po drugie - koszty jego uzyskania.

I tak, przychodami podatkowymi, o których mowa w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Natomiast z treści art. 15 ust. 1 ww. ustawy wynika, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Ustalony w powyższy sposób dochód (art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten zawiera bowiem katalog dochodów wolnych od podatku, czyli innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Podkreślić należy, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości i powszechności opodatkowania. Powinna być więc interpretowana w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Zatem aby dochód podmiotów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

* dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,

* dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, że nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nieprzeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Powołana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera przy tym definicji: "zasobów mieszkaniowych" oraz "gospodarki zasobami mieszkaniowymi". Posługując się zatem językiem potocznym, wskazać należy, że pojęcie "gospodarka" - w kontekście omawianego przypadku - oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika również, że pojęcie "gospodarki" nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. "Zasób" zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie "mieszkanie" jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Tak więc przymiotnik "mieszkaniowy", określa rzeczy związane z mieszkaniem.

W odniesieniu do drugiego z ww. pojęć wskazać należy, że z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika, że pojęcie "gospodarki" nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. Uwzględniając zakres tak rozumianego pojęcia "gospodarka" oraz pojęcia "zasoby mieszkaniowe", na które składają się m.in. lokale mieszkalne wraz z pomieszczeniami usprawniającymi funkcjonowanie lokali mieszkalnych (np. garaże), uzasadnione jest twierdzenie, że przez gospodarkę zasobami mieszkaniowymi należy rozumieć całość działań mających na celu prawidłowe gospodarowanie substancją mieszkaniową znajdującą się w budynku mieszkalnym.

Tym samym z interpretacji językowej wynika, że przez pojęcie "zasób mieszkaniowy" należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, natomiast "gospodarka zasobami mieszkaniowymi" obejmuje całość mechanizmów związanych ze zgromadzonymi pomieszczeniami mieszkalnymi.

W konsekwencji, przez pojęcie "zasoby mieszkaniowe" należy rozumieć:

Jak wynika z przedstawionej powyżej definicji zasobów mieszkaniowych - zasoby mieszkaniowe, to nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia oraz urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Wykładnia literalna jednoznacznie więc wskazuje, że funkcja mieszkaniowa jest zasadniczą i konieczną cechą pozwalającą uznać, że mamy do czynienia z zasobem mieszkaniowym.

Z przytoczonej powyżej definicji zasobów mieszkaniowych wynika, że kluczowe znaczenie dla zaliczenia określonego obiektu (pomieszczenia) do tychże zasobów, ma związek takiego obiektu z lokalem mieszkalnym, w szczególności, jeżeli umożliwia ono prawidłowe i normalne korzystanie z takiego lokalu. Garaże mieszczą się w pojęciu zasobów mieszkaniowych, jeśli są w określony sposób przypisane do znajdujących się w budynku mieszkalnym lokali mieszkalnych albo wykorzystywane przez mieszkańców tego budynku. W przypadku natomiast, gdy garaże służą osobom trzecim, nieużytkującym lokali mieszkalnych w zasobach Spółdzielni, tracą związek z celami mieszkaniowymi, gdyż są wykorzystywane w działalności innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Pojęcie zasobów mieszkaniowych nie może być rozciągane na lokale użytkowe, gdyż prowadzona w nich działalność nie jest niezbędna ani funkcjonalnie związana z prawidłowym korzystaniem z pomieszczeń mieszkalnych. Istotą lokali użytkowych jest ich niemieszkalne przeznaczenie, co oznacza, że nie można ich zaliczyć do zasobów mieszkaniowych.

W związku z tym, wszelkie dochody (stanowiące nadwyżkę przychodów nad kosztami uzyskania przychodów) uzyskane z tytułu użytkowania tych lokali, jako nieosiągnięte z zasobów mieszkaniowych, należy zaliczyć do dochodów, które bez względu na cel na jaki zostaną przekazane, podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym wskazał, że posiada w swoich zasobach budynki mieszkalne wielorodzinne w całości przeznaczone na cele mieszkaniowe jak również budynki mieszkalne, w których część pomieszczeń przeznaczona została na lokale użytkowe i garaże. Posiada także pawilony wolnostojące w całości stanowiące lokale użytkowe oraz pawilony wolnostojące, w których większa część pomieszczeń to lokale użytkowe, a pozostałe wykorzystywane są jako pomieszczenia administracji spółdzielni. Ponadto posiada budynki garażowe wolnostojące. W lokalach użytkowych prowadzona jest działalność gospodarcza przez ich użytkowników, natomiast garaże użytkowane są przez osoby zamieszkałe w zasobach spółdzielni oraz przez osoby niebędące mieszkańcami spółdzielni. Do przedmiotowych lokali użytkowych i garaży użytkownicy posiadają spółdzielcze własnościowe prawo lub ustanowiono na ich rzecz odrębną własność, a pozostałe lokale i garaże są użytkowane na podstawie umów najmu. Wszystkie obiekty zostały przez spółdzielnię przyjęte na stan środków trwałych, a ich budowa sfinansowana była z funduszu wkładów mieszkaniowych i budowlanych oraz z funduszu zasobowego. Użytkownicy lokali zarówno mieszkalnych jak i użytkowych oraz garaży obowiązani są uczestniczyć w pokrywaniu kosztów utrzymania lokali w postaci wnoszonych opłat, które spółdzielnia przeznacza na pokrycie kosztów bieżącej eksploatacji, a także na koszty remontów. Ponadto ustawa nakłada na spółdzielnię obowiązek tworzenia funduszu na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy zarówno członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni jak i osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali. Spółdzielnia do tej pory dokonywała odpisów na fundusz remontowy lokali mieszkalnych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że przychody uzyskane z opłat za garaże od mieszkańców spółdzielni należy uznać za przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Tym samym, także ponoszone koszty stanowią koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a dochód powstały z tego tytułu korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem przeznaczenia go na utrzymanie zasobów mieszkaniowych. Natomiast garaże - bez względu na tytuł prawny - służące osobom niebędącym mieszkańcami spółdzielni (bez względu na to, czy posiadają członkostwo w spółdzielni) nie mieszczą się w pojęciu zasobów mieszkaniowych. Zatem, dochody z tytułu ich użytkowania nie stanowią dochodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a tym samym nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy.

Zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będą także korzystały dochody uzyskane z tytułu opłat i czynszu z tytułu użytkowania lokali użytkowych, bowiem dochód ten nie pochodzi z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Nie został więc w tej mierze spełniony jeden z kumulatywnych warunków zwolnienia przedmiotowego, wynikający z ww. przepisu.

Zatem opłaty i czynsze uiszczane przez osoby korzystające z lokali użytkowych oraz osoby niebędące mieszkańcami spółdzielni korzystające z garaży stanowią przychody spółdzielni mieszkaniowej na podstawie cyt. art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, niebędące przychodami z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Odnosząc się natomiast do możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków poniesionych na utrzymanie (eksploatację i remonty) lokali użytkowych i garaży, stwierdzić należy, że jak wynika z art. 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1222), członkowie spółdzielni, osoby niebędące członkami spółdzielni i inne osoby wymienione w tym przepisie, obowiązani są uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych nie definiuje terminów "koszty eksploatacji", "koszty utrzymania", ani też terminów "eksploatacja", czy "utrzymanie" - ani w odniesieniu do nieruchomości, ani w odniesieniu do budynku. Brak też jest takiej definicji w innym akcie prawnym. Nie może jednak budzić wątpliwości, że mieszczą się w nich wszystkie koszty związane z bieżącym korzystaniem z nieruchomości oraz zachowaniem substancji majątku spółdzielni.

Zatem wydatki eksploatacyjne i remontowe poniesione przez spółdzielnię, sfinansowane z opłat i czynszów uiszczanych przez osoby korzystające z lokali użytkowych oraz osoby niebędące mieszkańcami spółdzielni korzystające z garaży mogą stanowić koszty podatkowe prowadzonej działalności gospodarczej, o ile zostaną spełnione przesłanki zaliczania poniesionych wydatków do kosztów przewidziane w cyt. powyżej art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże ww. wydatki eksploatacyjne i remontowe nie stanowią kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Jednocześnie wskazać należy, że w powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów wskazano, że zwrot "zasoby mieszkalne" użyty w art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych " (...) obejmuje również "lokale użytkowe". Uwzględniając przedstawiony zakres pojęcia "zasoby mieszkaniowe" należy stwierdzić, że odpisy na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych, o których mowa w art. 6 ust. 3 u.s.m., dokonane od lokali użytkowych, stanowią koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a u.p.d.o.p." Nie oznacza to jednakże, że powyższe stwierdzenie należy również w ten sam sposób odnosić do możliwości zwolnienia od opodatkowania dochodów, bowiem w wyroku na podstawie którego została wydana ww. interpretacja ogólna Sąd odniósł się do rozumienia określenia "zasoby mieszkaniowe" na gruncie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wyjaśnił, że po pierwsze, ustawodawca posługuje się w tej normie powołanym zwrotem w innym kontekście (tekst jedn.: zwolnienia podatkowego a nie kosztów uzyskania przychodów), uzasadniającym węższy zakres znaczeniowy analizowanego pojęcia. Po wtóre, że jest to przepis statuujący zwolnienie podatkowe o charakterze przedmiotowym. W orzecznictwie i doktrynie prawa podatkowego powszechnie przyjmuje się, że przepisy dotyczące ulg i zwolnień podatkowych należy interpretować ściśle, przede wszystkim przy pomocy reguł wykładni językowej. Ten rodzaj wykładni pozwala bowiem na zrozumienie interpretowanej normy w taki sposób, aby ustalona w niej ulga podatkowa miała zastosowanie wyłącznie w sytuacjach w niej przewidzianych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości:

* zwolnienia od opodatkowania dochodów uzyskanych z opłat i czynszów uiszczanych przez osoby korzystające z lokali użytkowych - jest nieprawidłowe

* zwolnienia od opodatkowania dochodów uzyskanych z opłat i czynszów uiszczanych przez osoby korzystające z garaży w sytuacji gdy:

* korzystającym jest mieszkaniec spółdzielni-jest prawidłowe

* korzystającym jest osoba niebędąca mieszkańcem spółdzielni - jest nieprawidłowe

* zaliczenia do kosztów podatkowych sfinansowanych z czynszów i opłat (uiszczanych przez osoby korzystające z lokali użytkowych oraz przez osoby niebędące mieszkańcami spółdzielni korzystające z garaży) wydatków poniesionych na utrzymanie lokali użytkowych i garaży dot. wydatków eksploatacyjnych i remontowych - jest prawidłowe.

* uznania ww. wydatków eksploatacyjnych i remontowych za koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi - jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków sądów administracyjnych wskazać należy, że tut. Organ zapoznał się z ww. orzeczeniami. Jednakże stwierdzić należy, że dot. one wyłącznie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych opłat uiszczanych na fundusz remontowy w związku z korzystaniem z lokali użytkowych. Nie dot. natomiast sytuacji użytkowania garaży przez mieszkańców spółdzielni i osoby trzecie oraz możliwości zwolnienia od opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu opłat i czynszów uiszczanych przez osoby użytkujące ww. lokale oraz garaże.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.